Het was fijn om weer terug op Star shine te zijn, al was het steeds kouder geworden en ook natter, maar dat hield hem niet tegen. Al was Vash heel erg blij dat zijn mechanische arm het weer goed deed. Met grote passen was hij de grote eetzaal binnen gegaan. Hij was zo opgewonden om voor een lange tijd weer les te gaan krijgen dat hij super vroeg wakker was geworden. De eerste schalen met eten stonden er pas net op en nu kon hij eens op zijn gemak rustig rond kijken en het lekkerste eruit pikken. Niet dat de rest niet lekker was, maar het lekkerste was nu eens voor hem en Nimh. Dus plukte Vash een paar worsten van de schaal en legde die op een bord die naast hem stond en zetten die voor zijn hond op de grond. Gulzig begon ze te eten en Vash grijnsde vrolijk voor hij aan zijn eigen gevulde bord begon.

Na gegeten te hebben keek de jonge Erdse op de klok en zag dat het nog steeds te vroeg was voor de les, maar besloot om toch maar op pad te gaan en  stond op. Het werd wel steeds drukker in de zaal, maar Vash schonk weinig aandacht aan etende mensen en zwaaide nog even naar Olivia toen hij haar zag zitten en glipte de zaal uit naar buiten. Hij kende zichzelf te goed om naast zijn beste vriendin te gaan zitten. Hij zou dan blijven praten tot hij te laat zou op merken dat hij nog op tijd voor de les zou moeten verschijnen. Dus dwong hij zichzelf om te vertrekken.  Nimh besnuffelde Siegmund nog even voor ze achter haar baasje aan stormde. Ze was een pracht dier die er van genoot om met Vash overal naar toe te gaan en protesteerde ook wanneer ze niet mee mocht, maar wist wel dat haar baasje dan ook steeds terug kwam.

Eenmaal buiten ademde Vash de steeds kouder wordende herfst lucht in en keek in de vrolijke ogen van Nimh die naast hem was komen zitten met rond cirkelende staart. De Erdse leerling grinnikte en liep eerst de trappen voor de school af voor hij zich veranderde in zijn dierlijke vorm. Vash had er niet zo veel moeite er meer mee van hoe zijn dierlijke vorm eruit zag, maar toch was hij nieuwschierig hoe hij toch misschien nog wat zou kunnen veranderen al ging de les daar vandaag niet over. Vash steigerde en begon te galopperen. Nimh schoot achter de Kirrin aan en begon luid keffend naast hem mee te rennen. Vash gooide zijn hoofd achterover en stoten een spookachtig luid gehinnik uit. Het was heerlijk om zo rond te dollen.

Iets wat ook als een grote afleiding kon werken. Vash vergat waarom hij eigenlijk naar buiten was, maar toen Nimh plotseling van richting veranderde richting de watervallen schoot het hem weer te binnen. "Oh ships!!!" schoot het door zijn hoofd en Vash veranderde ook van richting. Nimh had iets vreemds geroken en was daar achter aan gegaan. De Erdse student probeerde haar in te halen, maar Nimh schoot net steeds onder zijn pogingen door om haar in haar nekvel te happen. Vash besloot om haar maar te volgen en sprong over een boomstam die in de weg lag. Toen trof een vreemde geur zijn reukpapillen met een vleugje van zijn juf voor het eerste uur.  Vreemd had Miss Roxanne misschien een nieuw huisdier mee genomen in de tijd dat hij gedwongen op Erd bivakkeerde??? Ze sprinten tussen de struiken door onder het gedreun van zijn hoeven, maar Vash zag nog niemand op de afgesproken plek dan een vreemd wezen die er ook katachtig uit zag. Met een paar tanden erbij schoot Vash zijn hond voorbij en sprong de struiken uit en draaide zich slippend om richting zijn hond en greep haar dit keer net op tijd in haar nekvel. Nimh was te nieuwsgierig om meteen op te geven al wist ze dat haar baasje haar nooit los zou laten tenzij ze rustig zou worden. Het duurde maar een paar seconde voor Nimh weer rustig was en Vash haar weer los liet voor hij terug veranderde in zijn menselijke gedaante en klopte wat losse blaadjes van zijn rode lange jas die waren blijven plakken in zijn race met zijn hond. Zijn schoenen zaten onder het zand net als zijn handen, maar na even vegen over zijn broek waren ze zo goed als schoon. Nou ja zijn handschoenen tenminste. Die droeg hij altijd en eigenlijk ook als bescherming voor het machinale gedeelte te beschermen. Vash keek rond en zag dat Nimh het dier nu voorzichtiger benaderde, maar op grote afstand bleef. Het was een pracht dier om te zien, maar hij had half om half gehoopt dat Miss Roxanne er al was???

River had zich op een grote ronde kei gevestigd, niet ver van het water en keek kalmpjes uit over het meer onderaan de waterval. De wind door haar vacht voelde aangenaam in combinatie met het kalmerende geluid van het kletterende water. Al werd die rust snel verstoord door een hoop tumult achter haar bij enkele bosjes. Haar puntige oorschelpen draaide als eerst richting het geluid. Het klonk als een hoop gestamp en geroffel. Ze draaide nu ook haar hoofd om en zag hoe een bruine Kirrin met witte manen een hond in haar nekvel greep. Ze besloot om van de rots af te komen en de twee met rust te laten terwijl ze zelf een slokje water zou nemen van het koude water. Roxanne had al deze emoties gevoeld terwijl zijzelf ook dichter bij de waterval kwam. En zoals ze al had gedacht was Vash eerder aangekomen dan zei. Er verscheen meteen een glimlach op haar gezicht. "Vash! Fijn om je weer te zien. Wacht je al lang?" ze liep met de lichte mank in haar pas naar de jongen toe. Ze merkte op dat zijn huisdier River had ontdekt. "Oh jee.. volgens mij heeft ze River gespot" ze grinnikte even en keek toe hoe de hond op haar light magic metgezel reageerde, die rustig aan de oever dronk.

Roxanne plaatste de rugzak op haar rug op de bebladerde grond en wende zich weer toch Vash. "Goed! Vash! Welkom! Ben je weer klaar voor een nieuwe les?" vroeg ze vriendelijk aan de jonge met zijn bekende rode jas. "We beginnen maar meteen. Je gaat vandaag leren over herfst geesten. Er zijn zes herfstgeesten in totaal en deze kun je onder andere vinden op Gren, maar ook hier op deze kleine planeet. Ze maakte even een gebaar naar het bos. "Zoals je ziet is het herfst seizoen weer aangebroken. Rond deze tijd komen de herfstgeesten tevoorschijn en helpen het seizoen om te vorderen met hun krachten. Het zijn vreedzame wezens en prachtig om te zien. Als je er een tegenkomt is het zeker heel bijzonder. Maar wij gaan ze vandaag niet alleen opsporen." Roxanne dook in haar tas en haalde een kleine houten kist tevoorschijn en plaatste deze op een kei, die even als tafel zou dienen. "Ik heb hier een verscheidenheid aan materialen in zitten waarmee jij een talisman mag maken. Deze gaan we gebruiken om wat van de magische krachten van de herfst geest te vangen. Heb je tot nu toe vragen?" Roxanne boog zich na haar praatje opnieuw over haar tas om dit keer een soort sieraad te pakken. Een stuk stof aan een veter, versierd met kralen, bedeltjes, draad en hout snippers. "Dit is ongeveer hoe het eruit moet gaan zien. Je kunt hem maken zoals je zelf wilt. Sommige gebruiken een stuk leer om een buideltje te maken, andere gebruiken alleen aan elkaar gerijgde kralen of schelpen. Je kunt het zo gek niet verzinnen." Ze glimlachte even op naar Vash, ze had zo wel het idee dat hij er iets aparts van kon maken. Vervolgens opende ze de kist om een skala aan materialen te tonen. Allemaal netjes opgeborgen in vakjes, potjes en zakjes. "Als je hulp nodig hebt met het naaiwerk of als je er niet uit komt geef je maar een gil." Ze liet Vash bij de kist om aan de talisman te gaan werken, terwijl ze zelf richting de oever liep. Ze was River even uit het oog verloren maar ontdekte toen pas dat ze het water in was gegaan. Haar wollige kop en puntige pluim oren staken als enige boven het water, midden in het meertje, uit. Roxanne glimlachte en voelde een aangename kalmte over zich. Ja dit zou zeker een succesvolle les worden.

Vash keek m richting de stem van Miss Roxanne toen ze dichterbij kwam zag hij dat ze mank liep. Oei, wat was daar de oorzaak van geweest?! Toch was ze hem te snel af voor hij vragen kon gaan stellen, waardoor hij even overdondert was. 'Euhm... ik ben er net.' zei Vash met tussen elk woord een kleine pauze. 'Wat is er met u gebeurd?' volgde hij en wat sneller achteraan toe. Maar lang hoefde hij niet te wachten want de juf had gezien dat Nimh nieuwsgierig naar het andere dier was gelopen. 'Ja ze is nu wat voorzichtiger, maar eerst was ze bijna bovenop hem gesprongen. Natuurlijk om te gaan spelen.' grinnikte Vash en hij knipte een keer in zijn vingers en de jonge hond keek om en zag dat er nog een mens was bij komen staan waar ze in een paar vrolijke sprongen erbij was en de vrouw begon te besnuffelen en likken als ze bij de handen kon komen. Ja Nimh was echt een schatje! Vash luisterde naar wat er gezegd werd en knikte zo nu en dan begrijpend. Toch keek hij heen nieuwsgierig naar het scala aan ingrediënten die in de kist lag. Er laten verschillende mooie dingen in. Prachtig om te combineren. 'Nee ik ga meteen beginnen.' Vash was echt een knutsel fanaat en hield er altijd al van om druk bezig te zijn. Hetzij met machinerie als zijn arm voor een machine of dit soort dingen. Zich geen zorgen makend over een natte broek draaide Vash even met twee handen in een korte krachtige spiraal en er kwamen twee ovale stenen omhoog waar zowel hij als Miss Roxanne op zou kunnen gaan zitten. Hetzij de steen waar Vash op plaatst nam stond naast de steen waar Mis Roxanne de kist op gezet had en de andere was naast de juf verschenen.

Zijn aandacht lag bij het maken van het talisman die hij nu mocht gaan maken en Vash liet even zijn vingers over verschillende spullen gaan voor zijn lange vingers er iets uit plukte hij het even bekeek om te bepalen of hij het wel wilde gaan gebruiken. Uit eindelijk pakte Vash er een bijna ronde steen uit waar een gat in het midden zat uit een van zijn jaszakken en daar was hij al heel lang wat mee van plan geweest, maar dit zou een mooie uit komst zijn. Deze had hij ergens op Erd gevonden bij een van de natuurlijke waterbronnen diep onder de grond. Hij had het altijd al speciaal gevonden zoals de steen eruit zag en het gat was op een natuurlijke manier in de steen gekomen. Wel leek Vash er iets op te tekenen. Het bevatten twee verschillende zegels die hij thuis al ergens op een papier had getekend en via zijn magie maakte Vash er diep genoegen groeven in waardoor de beide zegels er voor langere tijd op de steen te zien zouden zijn dan dat het met Verf zou hebben gekund. Toen hij daarmee klaar was legde Vash de steen naast de kist en pakte een klos waxgaren en begon daar twee armlengtes en knoopte deze al vlechtend aan elkaar met tussen de 10 a 20cm tussen de eerste kralen die van hout waren die hij over de waxgaren schoof om daarna weer verder te vlechten. In het gedeelte wat Vash later om zijn hals zou leggen plukte hij nog wat losse vilt uit de kist en vlocht die behendig ermee tussen. Toen Vash aan de andere uit einde kwam pakte hij de steen met het gat erin en reeg de streng door het gat en pakte nog een ronde platte kraal uit de kist en dwong de gevlochten koorden door het kleinere gat en knoopte de uiteindes zo aan elkaar dat als je ze strak zou trekken als 1 knoop zou zien. Daarna pakte hij nog een paar kleinere waxgaren waarmee Vash een 3 tal rookkwartsen uit de kist haalde en waar nog geen gaatjes zaten maakte hij kleine gaten waar het koord doorheen geduwd kon worden. Daarna schoof Vash nog 6 mini houten kraaltjes aan elke kant 3 erop nog aan elk waxgaren 1 grotere houten kraal deed voor hij alle drie de rookkwartsen aan elkaar vlocht en deze ook door het gat van de steen haalde en vlocht deze af in het enkele koord. Toen Vash klaar was bekeek hij zijn werk even. Het was een mooi gezicht hoe een gewone steen met een gat erin toch in zo'n mooi sieraad geworden was. al ging hij hem als talisman gebruiken. Het koord was niet te lang gelukkig en de steen zou net op zijn borstbeen komen te hangen en de 3 rookkwartsen zouden bijna onder zijn borst hangen. 'Miss Roxanne ik ben klaar.' zei Vash en had de ketting met de talisman net even opzij gelegd om de kist weer dicht te maken. Nimh had in de tijd dat Vash druk bezig was naast haar baasje gelegen, maar nu was ze weer klaar wakker en stond al vrolijk naast hem te kwispelen. Daarna stond de jonge Erdse op en nam de Talisman in zijn hand om het aan de juf te laten zien.

De talisman::

Zegel op de voorkant::

Zegel op de achterkant::