Ze had haar blonde lokken, die als een golvende waterval over haar schouders vielen, bij een gebonden in een hoge losse knot. Ze vond haar eigen haar fijn, maar tijdens het hardlopen had ze er echt niks aan. Altijd maar plakken in die zweetnek, altijd maar voor je ogen hangen. Dus opsteken die handel. Jammer genoeg leek dat toch niet helemaal te helpen toen Diana, na haar rondje hardlopen, aan het strekken was bij een bruggetje. Warm van het rennen blies ze de blonde plukken uit haar gezicht. Haar grijsblauwe ogen gevestigd op het zacht kabbelende water onder het bruggetje. Ze had het bos naast de school een beetje verkend en had via een – nog onbekend – pad een ruime omweg naar Oaks field gevonden. Ze kon dat pad zich tenminste niet herinneren, de laatste keer dat ze op Starshine verbleef. Het was een prima rondje geweest en nu kon ze haar uitje mooi eindigen met een kleine verkenning door het pittoreske dorp.

Met een kalme pas liep ze ontspannen door de straatjes. De bewolkte hemel gaf een grauwere indruk dan het dorpje vermoedelijk was. Ze had hier misschien 1 of 2 vrije dagen in het zonnetje doorgebracht. Alles was nog zoals ze zich kon herinneren. Die baker daar.. daar had ze wel eens heerlijke roomsoezen gehaald. En even verderop was dat super schattige sieraden winkeltje. Alles was al dicht. Het was net na sluitingstijd en het zou waarschijnlijk ook niet lang meer licht blijven. Diana liet zich daar niet door wegjagen. Ze kende deze stad beter in het donker dan in het licht. De feesten en vele avonden uit hadden daar wel voor gezorgd. Maar dat was toen ze nog jong en naïef was… uhum…

Het licht zorgde voor hele nieuwe ervaringen die ze in de avond uren niet had gezien. Het park bijvoorbeeld. Veel drukker bezocht dan wanneer zij daar rond had gehangen. Het meisje werd naar het midden getrokken. Naar een plein waar een oude put stond. Ze raapte een kleine steen van de grond en liet deze in het donkere gat vallen. Een tevreden glimlach verscheen op haar gelaat toen ze een zachte plons hoorde. En toen klonk er nog een plons… of.. nee.. het was meer een zacht getik. Ze keek op, naar het kleine houten dakje dat boven de put was gebouwd. Dikke regen druppels vielen langzaamaan ter aarde. En opeens, letterlijk uit het niets, leek de regen met bakken uit de hemel te komen. Echt zo’n herfst regenbui. Diana had het moeten weten. De regenwolken hadden al zolang dreigend achtervolgd. Stom genoeg zonder regenkleding keek ze zoekend om zich heen. Waar kon ze schuilen? De grijze massa van water benam haar lichtelijk van het zicht, al zag ze enkele mensen haastig door de glimmende straten naar huis rennen. Ze keek over de daken richting het kasteel van de school. Dat was te ver…
Alsof de regen het niet grauwig genoeg maakte, klonken er plots een aantal kerkklokken. Die 6 keer herhaalde. En bij de zesde en laatste klapte de houten deuren van het kerkje open en snelde een doorweekte Diana naar binnen. Er vormde direct kleine waterplassen op tegelvloer rond haar voeten. Het was niet bijster warm ofzo.. maar het was er droog.

Met de mouw van haar sportvest droogde ze haar gezicht, zo goed als dat mogelijk was. Haar volle blonde lukken hingen nu nat en plakkerig als dunne slierten krullende spaghetti langs haar gloeiende wangen. Nieuwsgierig keek ze de lege kerkzaal rond. Veel licht was er niet. Enkel afkomstig van een aantal kaarsen op een altaartje achterin de kerk. Met piepende gympen op de stenen vloer liep ze er naar toe. De kleine vlammen gaven tenminste wat warmte af en misschien kon ze zelf een kaarsje aan steken. Het was rust gevend, al die dansende vlammen voor haar ogen. Ze glimlachte teder, terwijl ze met haar wijsvinger een van de kaarsen aanstak. Toen nam ze plaatst vooraan de rijen met houten stoelen. Luisterend naar de regen, die op het dak roffelde. Hard en genadeloos. Als ze haar ogen sloot klonk het haast of het elk moment kon instorten. Moeder natuur die haar geweld liet zien. Het was vreemd genoeg best rust gevend. En met die rust zonk de jonge dame weg in gedachte.


ooc; @Alpha
Sorry voor de late post but here you go ;3