Mayla had er echt zin in. The night of Blossoming! Ze was al zins de poster aan het informatie bord hing haar act aan het voor bereiden geweest. Met veel oefeningen en hard trainen was ze tot een van haar eigen hoogte punten gekomen. Tenminste als ze naar Chibi's reactie zag dan. Het zou natuurlijk niet gemakkelijk worden, maar May was er zeker van dat ze niet alleen haar best zou doen, maar ook veel lol aan deze avond zou beleven! Mayla had zich gekleed in haar oorspronkelijke de tempel kleding van Solas.  
Met enkel de faunen fluit die ze altijd om haar hals droeg was de Novaanse op pad gegaan naar het meer waar alles van start zou gaan. Ze bleef rustig door lopen tot ze de eerste groepjes zag verschijnen. De podium werd verlicht en er was net een meisje bezig met een Wyvern aan het op treden. Het zag er spectaculair uit. Toen ze klaar was trad een ander meisje op met haar hond. Terwijl Mayla dichterbij was komen lopen keek ze af en toe hoe ze op trad en genoot van haar show. Toen May bij het podium kwam vroeg iemand of zij ook was gekomen om op te treden. Een beetje nerveus knikte ze en volgde de persoon tot bij de trap. Nadat Olivia klaar met haar act was mocht zij op.
Mayla liep de trap op en pakte haar faun fluit die ze aan haar lippen zetten. Ze begon te spelen op de fluit toen ze bovenaan de trap stond. Het was meer om ieders aandacht te trekken. Ze zorgde er ook voor dat de lichten op het podium even uit gingen en enkel een spot op haar gericht was.

Aandacht trekkend nummer

Langzaam begon een soort mist rond haar voeten te ontstaan. Daaruit begonnen wezens uit te ontstaan bestaande uit water die rond haar en over het podium danste. Daarna begon liet ze de fluit uit haar handen glijden en begon ze lichtbolletjes uit haar handen op te laten. Ze dartelde door de licht alsof het lichtgevende feetjes waren die zich op het podium verspreiden. Di zag er nog allemaal liefjes uit en schattig, zo was het ook bedoelt. De waterwezens danste samen met de lichtbolletjes. Daarna riep Mayla ze weer terug bij haar te komen en loste ze op. Weer nam ze de fluit ter hand en begon een ander nummer te spelen. De mist bleef, maar het beeld rond om haar heen begon te veranderen. Een woud zo helder en groen als die alleen op Gren zou kunnen bestaan verscheen achter en om het spelende meisje heen.

Het groene woud

De dieren die er mogelijk konden leven verschenen langzaam op het podium alsof ze echt uit het bos zouden kunnen zijn gekomen, maar dit was allemaal licht en water magie die ze om toverde in een levende illusie. Vogels in alle soorten en maten kwamen tevoorschijn zelfs een feniks. Kleinere knaag dieren zoals eekhoorns, konijnen of andere magische knaagdier soorten. Een stel groene woud draken kwamen ook voorbij gevlogen en stuurde Mayla over het toe kijkende publiek voor ze weer terug in het bos verdwenen. Alle dieren die Mayla op geroepen had hadden ook hun eigen geluiden mee genomen en ten gehoren gebracht. Op het laatste riep ze de schoonste en prachtigste eenhoorn op die ze zich maar kon bedenken. Het dier kwam met luid hoef getrappel aan gestormd. De helder witte schim schoot eerst tussen de bomen door alsof het dier schuw was. Zo stond het tenminste in de boeken. Maar hoe verder het lied vorderde des te dichterbij kwam de eenhoorn en steigerde met een luid gehinnik pal achter haar. Mayla had veel op de laatste illusie moeten oefenen zodat de hoeven van de eenhoorn haar niet zouden raken. Daarna liet ze het dier een paar passen langs haar op zetten voor ze het pracht dier weer liet verdwijnen tussen de bomen. Mayla liet de fluit weer los na de laatste noot en liet de illusie eerst op gaan in de mist voor er een soort van vuurpijlen uit leken te schieten en die met luide knallen in duizenden sterretjes explodeerde en weer langzaam aan verdwenen. Ze was klaar en licht hijgend stond ze daar heel even. Het voor haar zicht goed gedaan. Mayla maakte een diepe buiging naar het publiek voor ze er van af ging, maar bleef bij het podium staan om te zien wie er na haar ging op treden.