Het weer was al enkele dagen slecht en voor vliegtochtjes met Dregoe kon hij ook beter maar aan de grond blijven. De Mini-cycloon Aaron teisterde de kleine planeet zo erg dat zelfs de schuttels er niet konden landen. Toen hij de pamflet zag hangen had Syrax zich aangemeld om zichzelf meer te testen of hij zijn magie al goed genoeg in de hand had om deze missie te voltooien. Dus nadat Syrax de het woord had gekregen dat hij de missie mocht doen had hij een glazen pot in handen gekregen en was op stap gegaan om naar het platform toe te lopen. Het zou vast geen gemakkelijke klus worden, maar desondanks stapte Syrax vast beraden door. De wind begon halvewegen al aardig aan kracht te winnen en heel even leek het of de glazen pot uit zijn vingers zou vallen toen Syrax zich verstapte, maar door iets werd hij tegen gehouden en de aanraking van een schubbeige huid wist Syrax al bijna meteen wie er naast hem stond. Dregoe maakte een vragend geluidje en Sy herpakte zichzelf weer een aaide even over de kop van zijn beste maatje. 'Het is goed jongen, ik verstapte me enkel. Kom je me helpen?' zei Syrax en Dregoe knikte. Hij zou niet veel bijzonders kunnen doen tegen de cycloon, maar Sy had er alle vertrouwen in dat Dregoe nuttig zijn zou. Dregoe hield zijn vleugels strak tegen zijn lijf aan en stapte samen met zijn baasje verder. De bomen stonden bijna met hun kruinen tegen de grond toen ze de hoek om kwamen. Hoewel het misschien een mini-cycloon was veroorzaakte het een hoop ellende. Dregoe gromde even, maar drukte zijn kop tegen de rug van Syrax. Niet dat de jonge vuur magiër niet verder durfde, maar meer omdat hij bijna omver gewaaid werd. Met de steun in zijn rug kwamen ze langzaam dichterbij. Syrax roep het luchtschild aan dat hij inmiddels onder de knie had om brokstukken bij hem als bij zijn draak vandaan te houden. De wind van de cycloon beukte om hen in, maar beide liepen verder tot ze op het punt kwamen dat enkel voort duwen geen nut meer had. Syrax was lichter dan Dregoe dus hij zou eerder los van de grond komen dan zijn draak dat zou doen. Dus greep Dregoe zijn baasjes shirt vast zonder zijn tanden te gebruiken. Syrax zetten zich schrap en duwde de glazen pot in de tas die hij bij zich had en sloot hem goed af zodat de pot niet weg kon waaien. Nadat hij de tas los te laten had wapperde het ding heen en weer, maar kwam niet los van zijn eigenaar. Zijn blik op de mini cycloon gericht strekte Syrax half zijn armen om zich daarna op zijn eeuwige wervelwind te richten. Door zich ongestoord te kunnen concentreren was het voor hem minder moeilijk om naar zijn magie te grijpen. Al die starende ogen maakte hem gewoon nerveus! Syrax probeerde de mini cycloon tot bedaren te dwingen, maar eerst leek het in de cycloon zich niets van hem aan wilde trekken en ging gewoon lekker door met waar het mee bezig was. Zweet wist zich niet vast te houden op zijn huid aangezien de wind de druppels vocht meteen weer weg bliezen. Syrax bleef volhouden om de wind tot genoeg rust te dwingen dat hij de mini cycloon weer in zijn glazen pot terug kon doen. De wind bleef razen en om twee dingen te gelijk te doen kosten te veel energie dus liep Syrax het windschild vallen. Dregoe merkte hen en sloeg zijn poot om Syrax zijn middel wat ze wel vaker hadden gedaan als er gevaar had gedreigd op Razen en Dregoe zijn baasje beschermde. Telkens als er een stuk hout, metaal of steen hun kant op kwam spuwde de zwarte draak een felle aanval van blauw vuur en verkoolde hout of smolt het ijzer of de steen tot het geen gevaar meer vormde. De mini cycloon begon te merken dat zijn razende storm minder werd en wist wel wie daar de schuldige voor was en in een poging om Syrax te laten stoppen raasde hen nu de kant op waar Sy en Dregoe stonden. Syrax zag het gebeuren en probeerde kalm te blijven. Hij wilde de missie tot een goed einde brengen al leek dat nu even niet zo te gaan worden. Dregoe kneep zijn poot even wat Strakker om zijn baasje zijn middel, maar niet te strak. Meer om Syrax te laten weten dat hij zijn baas steunde en erop vertrouwde dat het de jonge razaan lukken zou. Sy knikte en slikte even. hij had de magie niet los te laten in de tussentijd, maar nu ging hij zich nog beter concentreren en voelde hoe de windmagie door zijn aderen rijkelijk begon te vloeien. Hij kon dit en het zou hem ook gaan lukken! 'Kop maar op!' riep Syrax luid, maar zijn woorden gingen verloren bij de eerste letter door het geloei van de wind. Zijn handen vormde zijn handen naar klauwen om meer kracht in zijn magie te zetten. De mini cycloon voelde het als een zweepslag en leek even te schrikken en was gestopt hun kant op te komen, maar het leek zich te herpakken en wilde nu ineens weg vluchten al begon het nu hard aan alles te trekken wat los en vast zat en smeet hen in het rond in de hoop dat het Syrax en zijn draak raken zou. Maar Syrax liet zich niet langer af schrikken en bleef volhouden om de wind van de cycloon tot bedaren te krijgen. Dregoe bleef vuur spuwen om hen beide te beschermen al werd het steeds vaker een close call door de grote van het rond vliegende puin. Syrax voelde hoe zijn magische energie peil rap om laag ging, maar hij bleef volhoudend en de wind nam langzaam steeds meer in kracht af waardoor de mini cycloon niet langer meer dingen van de grond kon tillen. Dit was het moment! Dregoe spreiden zijn vleugels en zetten zich af om zijn baasje naar de mini cycloon te brengen. Syrax wist dat hij maar een kort moment had om de boosdoener in zijn behuizing te krijgen. Dregoe ging lager vliegen en Syrax moest goed timen om zijn magie los te laten en de glazen pot te pakken en de mini cycloon in de pot te schuiven. Dregoe landen bijna dat voelde Sy en daar vlak bij de grond liet Syrax zijn wind magie los en greep meteen naar de tas opende deze en pakte daarna de glazen pot. Dregoe liet hem los en de jonge vuur magiër opende de deksel en bij de landing klapte Syrax de kop weer dicht en niet te vroeg, want de wind begon al weer in sterkte aan te nemen. Het momentum van de snelheid en de landing dwongen Sy om door te rollen. Nog voor Syrax de eerste rol gedaan had, had hij het deksel al stevig dicht geschroefd. Nu was het een kwestie van stevig vast houden. Syrax rolde nog verschillende meters door voor hij in het gras tot stilstand kwam en liet zijn armen en benen slap op de grond terecht komen. De glazen pot rolde van zijn borst af op de grond tussen Syrax zijn arm en zijn borst. De mini cycloon wervelde woest in de pot, maar kon weinig meer uit richten. Dregoe landen naast zijn baasje en likte zijn gezicht. 'Hey, Je weet dat ik je speeksel moeilijk uit mijn haar krijg!' heeg Sy half zwaar en keek zijn draak even aan, maar deze was al blij met zijn reactie. Na enkele minuten om weer op adem en kracht te komen kwam de jonge razaan pas in zit houding. Hij keek even rond. Wat een verwoesting?! Syrax stond op met de hulp van Dregoe waarna hij de lazen pot met inhoud op raapte en in zijn tas stopte. Nu konden ze het goede nieuws brengen dat de missie gelukt was. Om het hele stuk terug te lopen daar had Syrax de energie niet meer voor, maar hij was dankbaar dat Dregoe bij hem was. Dus steeg hij met enige moeite op en liet zijn draak naar de school vliegen om daar weer te landen. Het weer was gelukkig ook weer mooier geworden. Syrax stapte af en aaide het zwarte dier nog even voor hij naar binnen liep om melden dat hij de mini cycloon Aaron gevangen had en dat de schuttels na enig onderhoud weer zouden kunnen landen.