✘ a monster has appeared!

kröpa

Een Erds experiment voor een nieuw soort robot die zou moeten helpen op medisch gebied. Maar er zitten een aantal kinderfoutjes in de Kröpa. Hoe goedbedoeld het misschien ook is, in al zijn enthousiasme maakt de Kröpa vaak meer stuk dan hij heelt. Je kan ze maar beter uit de weg gaan!

SPRING EVENTS 2017

Het was al weer een tijdje geleden dat hij deze kant op was gegaan. Niet dat Iro echt een vaste bedoeling had gehad, tot hij wat zieke leerlingen door de gang zag rennen. Echter kreeg de Dark magic docent geen kans er eentje tussen de weg rennende horde eruit te plukken. Wel piepte er een paar dat hij er niet naar de zieken zaal toe moest gaan. Een beetje verbouwereerd had hij ze na staan kijken. Was er iets dat de leerlingen echt angst aan joeg, iets wat de Dokter en haar assistent niet alleen aan konden? Iro stapte verder richting de ziekenzaal, maar zag eerst niets of niemand... Vreemd? Leerlingen en zeker zieke leerlingen liepen nooit zomaar ergens voor weg, toch??? Toen viel zijn blik op een soort Erdse makelij. Was dat de boosdoener?

_{Rilana, ik ga voor nu helaas je post negeren. Je hebt immers al met twee van je karakters gereageerd op andere Spring Cleanings. Geef andere leden ook de kans en gelegenheid om aan dit Event mee te doen. Mocht niemand binnen een week reageren, dan zal er alsnog een post op Iro worden gemaakt.}

Kriss was over het algemeen niet iemand die vaak in de ziekenzaal hoefde te komen. Ze was altijd voorzichtig genoeg, maar sinds ze die laatste keer zo gevallen én gebeten was door een vreemde hond was ze steeds vaker bij de ziekenzaal langs gegaan. Voor zowel controle als.. soms.. hele aparte ongevalletjes..
Niemand hoefde te weten dat ze niet alleen voor haar gezondheid langs de ziekenzaal ging, bedacht ze zich grinnikend terwijl ze rustig naar de ziekenzaal wandelde. De hechtingen in haar been moesten toch door een professional eruit gehaald worden vond ze. Voor ze de deur opende gaf ze haar korte lokken wat meer pit door deze een beetje op te schudden en stak toen vragend haar hoofd door de deur. "Graham?" galmde haar stem door de lege zaal. Vreemd..? De ziekenzaal was nooit zo stil.. Zelfs Yvaine was nergens te bekennen.
Kriss spitste haar oren toen ze een geluid achter een van de gordijnen hoorde. Grijnzend sloop ze er naar toe "Let's see.. what could be behind curtain number one!" en ze trok het gordijn open. De grijns op haar gezicht droop echter snel af en werd vervangen met een teleurstellende blik bij het zien van het vreemde robot achtige wezen achter dat gordijn. Maar al snel werd haar interesse gewekt.. wat was dit nou weer voor wezen..?

kröpa

Nauwkeurig bekeek het robotje het uiteinde van de spuit in zijn handen, tikte er een paar keer tegen. Hij zat op een ziekenzaalbed, achter de witte gordijnen die patiënten de nodige privacy boden. Er waren alleen zo weinig patiënten om te helpen op het moment - of toch niet? De Kröpa richtte zich onder nauwelijks hoorbare mechanische geluidjes op, op het moment dat hij een geluid registreerde. In minder dan een seconde werd het herkend als mensenspraak. Nog geen ogenblik later werd het gordijn rondom zijn bed weggetrokken. Een klein scannertje, gebouwd in zijn oog, vouwde open en een zichtbaar, lasergroen straaltje leek Kriss van top tot teen te analyseren - en bleef hangen op haar been. Het lasertje schakelde over naar een felle rode kleur, alsof de Kröpa door iets getriggered of gealarmeerd was. Met een laatste pompbeweging maakte de robot de naald gereed en sprong toen zonder enige waarschuwing op Kriss af.

SPRING EVENTS 2017

"What the heck?" Mompelde ze zacht toen het wezen een groen laser licht over haar lichaam liet gaan. Hadden de doktoren een nieuwe medische robot aangeschaft ofzo? Ze kon haar gedachte niet verder afmaken toen de groene laser straal precies op haar boven been bleef hangen. Op de plek waar de hechtingen zaten. Toen de laser van de gehele unthreatening groene kleur oversprong naar een creepy vel rode kleur wist Kriss dat er iets mis was. Ze zette een onzeker stap naar achter, niet zeker wat ze van de robot moest verwachten. "Uhm.. is er iemand-" In de hoop dat iemand haar inmiddels had gehoord riep ze maar een vraag de ruimte in, maar moest die verschrikt af kappen toen de robot uit het niets op haar af sprong. Ze sprong achteruit om hem te ontwijken, waarbij ze haar evenwicht verloor en op haar rug belande. Toch wist ze in een reflex nog een gust of wind de kant van de robot op te blazen. "What the hell is wrong with you!" riep ze verontwaardig terwijl ze op haar zij rolde, weg van dat maffe ding!

Het is nu een paar dagen geleden dat ze zich aan gebroken glas sneed en de hulp kreeg van de doktersassistent Graham om die te helen. Omdat het blijkbaar nog een tijdje gevoelig zou zijn heeft ze tot nu verband rond gedaan, zo kan ze ook zonder probleem in de keuken werken. Nu is ze onderweg om te zien of alles 100% in orde is.
Het valt haar op dat de gang naar de ziekenzaal wel verontrustend kalm is. Waar is iedereen? De deur staat op een kier open en net als ze de deur meer wilt openen, hoort ze een stem binnen iets vragen. Niemand reageert. Dat is vreemd. Normaal gezien heb je Graham of Yvaine die meteen antwoord. Ze hoort een zware bons dat lijkt op iemand dat valt en ze gooit de deur open. [b]"wat is hier aan...?"[\b] ze ziet nog net hoe de persoon waarvan het valgeluid kwam een windstoot geeft aan iets dat ze niet herkend. Wat is dat nou weer? Ze loopt snel naar het meisje en helpt haar overeind: [b]"Gaat het?"[\b] ze houdt het...
wezen? nauwlettend in de gaten.
Oh nee, de spring cleaning. Moet dat nu haar weer over komen? Ze weet nog niet hoe ze haar magie kan beheersen, dus is ze geen grote hulp, maar ze kan die andere persoon toch moeilijk in de steek laten?
Een tafeltje naast een bed bevat een paar glazen flesjes. Misschien kan ze daarmee iets doen. Wie niet sterk is moet slim zijn, zeker. Snel bekijkt ze de stickers die rond het glas is geplakt. Yes! Morfine! Ze heeft wel gezn flauw benul wat het effect is als je dat gewoon over je heen krijgt of inslikt. Misschien zal hij een kleine hoeveelheid ervan opnemen en is hij helemaal gedrogeerd. Dan kan het ander meisje haar magie gebruiken zonder dat het wezen tegenwerkt. Ze gooit het flesje zo hard als ze kan, richting het wezen. Hopelijk treft het zijn doel.

Ooc: mind if I join in ?? Wink

kröpa

Het was de eerste bedoeling van de Kröpa geweest om bovenop zijn patiënt te springen, die hem zo ruw in zijn rust verstoord had. Het gewicht van zijn mechanische parten en boutjes zou haar wel op haar plek houden, zodat hij rustig zijn werk kon doen. Het liep iets anders dan hij graag had gewild: de roodharige magiër met haar gewone been viel achterover en hij tuimelde erachteraan. Een scherpe windvlaag brak zijn val, maar leverde ook schade op. En alles wat hij wilde was alleen zijn patiënt helpen! Nauwlettend keek de Kröpa op toen er een tweede bij kwam. Het meisje - zag hij met zijn analyserende laser - droeg een verband om haar hand en had geen enkele hulp meer nodig. Ze zou alleen maar in de weg lopen terwijl hij zijn patiënt probeerde te behandelen aan haar been. Het robotje had zijn aandacht nu volledig bij Olivia, met het eerste doel in zijn programmering nu om haar hier weg te krijgen. In een houterige, maar tegelijkertijd verrassend behendige beweging, ving de Kröpa het flesje dat naar hem toe werd geslingerd op. Hij liet de vloeistof in zijn spuit lopen, intussen registrerend en herkennend wat het precies was en waar het voor diende. Morfine. Pijnstiller. Perfect voor patiënt. Wat de Kröpa echter niet kon registreren, was dat een overdosis gevaarlijk was. Met een slag van één van zijn metalen armen sloeg hij Olivia bij hem en zijn patiënt vandaan en stormde op Kriss af met de bedoeling om de spuit diep haar been in te rammen.

SPRING EVENTS 2017

Uit haar ooghoek zag ze opeens een meisje haar kant op komen. "Thanks," zei Kriss tegen het het meisje die haar overeind hielp. "Dat ding viel me opeens aan... you better watch out." waarschuwde ze haar, maar kennelijk had ze dat zelf al door. Het meisje greep een flesje van een tafel en smeet deze vel naar de robot en Kriss vloekte binnensmonds. Het wezen wist het op te vangen en was nu bezig zijn spuit ermee te vullen. "Wat gooide je?!" riep Kriss nu nogal geïrriteerd uit naar het roodharige kind. Maar nog voor ze verder iets kon doen werd ze weer aangevallen door de robot. Dit keer kon ze hem niet ontwijken, maar kreeg ze het voor elkaar om de gigantische spuit vast te grijpen, die hij zo gretig in haar probeerde te boren. Haar rechterhand greep de lange naald vast en duwde deze van zich af. Met haar andere hand probeerde ze de robot van zich af te duwen. Met haar kaken op elkaar geklemd kreeg ze er echter geen beweging in. Shit dit ding was veel zwaarder en sterker dan haar! "Do something!" riep ze naar het meisje. Het zweet brak haar uit, het werd steeds moeilijker om de naald en het beest van zich af te houden. Plots schoot haar iets te binnen. Haar Dragonkin! Zonder na te denken over de gevolgen concentreerde ze zich op de schroei spreuk en liet deze in een rap tempo over haar hele lijf verspreiden. Door de impact van de hitte werd ze samen met de robot van hun plaatst geblazen. Voor een moment was Kriss omringt door een jong vurig paard gevormd in haar vlammen. Met een klap beukde ze tegen de muur aan, door de beperkte ruimte die ze had in de ziekenzaal, en viel weer op de grond. "Oef shit.. for fuck sake!" Ze krabbelde kreunend overeind, gezien die robot nog steeds in de buurt was.

Verdomme! Niet het gewenste effect! Olivia kijkt hoe het wezen het flesje zonder enige probleem op vangt. Met meer kracht dan ze had verwacht slaagt het haar weg van het ander meisje en hem. Ze wordt helemaal tot tegen de muur achter haar gesmeten. "Mierda!" roept ze tussen haar tanden door als ze naar haar achterhoofd grijpt. Dit zal voor hoofdpijn zorgen voor de rest van de dag. Als ze haar ogen opent ziet ze nog sterretjes zweven, maar hoort wel de paniek kreten van de andere persoon. Ze grijpt naar het rand van het bed naast haar om zich op te trekken. Net ziet ze hoe het meisje door vlammen omringd wordt. Het lijkt wel een grote impact te geven, sinds de twee uit elkaar worden geslingerd en moeilijk overeind komt. Ze moet iets vinden om het af te leiden.
Pijnlijk grijpt ze weer naar de achterkant van haar hoofd en als ze die weg haalt ziet ze hoe de klap voor een bloedende wonde heeft gezorgd. "Hey, Ik heb hier dringend hulp nodig!" roept ze en ze haar hand uitreikt om de rode vloeistof op haar hand te tonen, in de hoop dat het de aandacht van het wezen weer op zich kan vestigen. Ze had al een vermoeden dat hij de andere wilt helpen door de duidelijke hechtingen aan haar been en dat Olivia niks dringends heeft om zorgen over te maken. Misschien zal hij een verse wonden nu ietsje belangrijker vinden. Nu hopen dat dit beter volgens plan gaat dan haar eerste idee. Haar hersenen werken op volle toeren als ze nadenkt hoe ze het zouden kunnen verwonden en/of verzwakken. Haar eerste idee als ze het vuur zag was ontsmettingsalcohol te vinden, maar dat kan drastische gevolgen hebben voor de ziekenzaal, dus die gedachte duwt ze meteen van zich weg. Of...Misschien is het nog niet zo een slecht idee. Ontsmettingsalcohol is pure alcohol, ze weet niet wat het effect kan zijn als je dat inneemt, maar goed kan het niet zijn. Het wezen heeft ook de morfine nog in zich, wie weet zal de mengeling hem toch genoeg verzwakken. Ze loopt stilletjes achteruit, richting de kantoor. Wie weet hebben ze daar wel nog alcohol liggen. Het wezen had niet gewacht om het flesje te onderzoeken voor die het inneemt, dus wie weet heeft dit een beter effect.
"Verdomme, dit moeten ze hier toch hebben liggen,"

Mierda = Spaans vloekwoord

kröpa

Ze vormden een front, merkte het robotachtige wezen op. Zijn patiënt en de bemoeizuchtige snotneus. Gelukkig voor hem trof zijn slag doel en vloog het tweede meisje door de zaal, voor ze tenslotte met haar hoofd tegen de muur stootte. Daar zou hij straks wel naar kijken, maar voor nu was het haar eigen schuld. Ze moest beter weten dan zo gruwelijk in de weg te lopen. Met een snorrend geluid draaide de Kröpa zijn metalen hoofd terug naar zijn patiënt, die onder hem flink aan het tegenstribbelen was. Ze had nota bene ook de naald vastgegrepen waar hij haar haar broodnodige medicijn mee trachtte toe te dienen. Hij werd weer ruw uit zijn concentratie verstoord door Olivia. Onmiddellijk registreerde zijn nauwkeurige laser het bloed aan haar hand, en was de robot een ogenblik in verwarring. Zijn simpele programmering bood maar hulp voor één patiënt tegelijkertijd. Als het op multitasken aan kwam, dan kwamen daar een hoop mankementen bij kijken. De Kröpa liet zijn eerste patiënt los en sprong op het bed, waarna hij iets tevoorschijn haalde dat al die tijd op zijn rug hing. Het leek nog het meest op een machinegeweer, maar dan kleiner. Met een dof geluid klikte hij een klepje open - om vervolgens zijn 'wapen' open vuur te geven en zonder enige waarschuwing een tiental scherpe naalden op Olivia af te schieten. En een rolletje verband, dat er stompzinnig achteraan werd geslingerd. Zo, dan zat zijn werk met haar er ook weer op.

SPRING EVENTS 2017

PROFILE MAGICIAN

» ✘ a monster has appeared!
» ✘ a monster has appeared!
» ✘ a monster has appeared!
» ✘ a monster has appeared!
» ✘ a monster has appeared!

✘ a monster has appeared!

✘ a monster has appeared!

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen