Het geluid van de hakken aan haar hoge laarzen waren over het pad te horen. Ze had een grote grijns op haar fijn geschminkte gezicht. De rode lippen staken af tegen het wit en haar ogen waren prachtig opgemaakt met verfijnde kleuren. Het hoedje balanceerde evenwichtig op het donkerbruine haar. In haar hand hield ze een jutte zak, trok die wat meer omhoog. Met de sleutels die ze bij de conciërge had verkregen opende ze de grote deur van de mega-kas. Dit was de allergrootste die je op Starshine kon vinden. Zodra ze binnen stapte sloot Levi een moment haar ogen en glimlachte. Door haar neus liet ze de fijne geur van natuur gaan. Ze keek naar de mooie grote bloemen, planten en ranken van verschillende soorten. Sommige van deze vegetatie kon je zelfs tot het dak zien rijken of groeien. De kleinere bomen filterde het licht dat door het glas naar binnen kwam. Doordat deze kas het grootste was, had hij voor de helft twee verdiepingen. Het was een soort veranda in de ruimte. Hier onder kwam geen normaal zonlicht, speciaal voor de bepaalde planten die anders omgingen met fotosynthese. Op haar gemak en in een soort huppel loopje liep ze naar de trap die ernaartoe ging. Met een sierlijke beweging liet ze haar hand op de leuning rusten en ze liep op de ijzeren trap naar boven. Ze sloot het hekje achter haar toen ze erdoorheen kwam, omdat leerlingen hier meestal niet kwamen. Dit was omdat er ook veel giftige planten stonden. Het was hier een stuk rustiger dan beneden en er stonden wat kleine meubeltjes met potjes en bakjes. Een van deze tafels was leeg voor experimenten. Levina was hier al eens eerder geweest om op die manier haar les voor te bereiden. Toen ze haar tas op een tafel had gelegd, liet ze haar handen op de ijzeren rand van het hekje rusten. Zo'n hekje die er voor zorgt dat je er niet zo snel van af valt. Ze keek rond over de gehele ruimte waarna ze lachte en een soort dans beweging maakte tegen het hekje aan. Daarna klonken haar hakken opnieuw, omdat ze terug liep naar de tafel en daar ging zitten. Uit de jutten zak haalde ze vervolgens een thee kopje met theepot en een bakje suiker. De theepot had een soort thermos systeem en daarom goot ze het hete water zo haar kopje in. Een tevreden glimlach verscheen op haar gezicht terwijl ze op haar leerlingen wachtte. Ze zouden beneden blijven, maar dat was ook het leuke, op die manier kon ze hen een verrassingseffect geven, zouden ze gaan denken dat ze te laat was.

Deelnemers:
- Mayla
- Kagura
- Theneras
- Mikasa
- Sarovyr

Ze genoot van haar thee die ze had mee genomen. Het theekopje lag tegen haar lippen aan terwijl ze de warme drank naar binnen goot. Het hoedje op haar hoofd viel er niet vanaf doordat ze deze had vastgezet met een klipje. Op dat moment hoorde Levi het de eerste tekenen van geluid. Ze draaide haar hoofd en glimlachte. Ze kon vanaf hier prima op de ruimte kijken waar de kinders binnen kwamen, maar ze konden haar niet zien. Dit beviel Levina wel dus ze bleef rustig zitten totdat ze er allemaal zouden zijn. Ondertussen dronk ze haar thee.. liet ze de leerlingen in twijfel. Ze had lol om zichzelf en ze speelde met het takje dat op tafel lag. Zij zou net zo lang wachten tot alle leerlingen er waren. Misschien gek, maar zo had je ook gelijk dat de leerlingen het vreemd vond als iemand te laat was. Dat terwijl veel relschoppers hier dagelijkse kost van maakte. Levina daar in tegen pakte deze taktiek, omdat deze types het niet van de docent zelf verwachtte. Dat terwijl ze zelf niks fout deed, want zij was ruim op tijd geweest, alleen niet in het zicht. ''Hey. Is ze verlaat of even weg?'' en met die woorden wist Levi dat de laatste was gearriveerd. Levina streepte gelijk aan haar presentielijstje af, want ze had er portretjes bij gemaakt naar de foto's die ze had gekregen. Ze keek op het ouderwets klokje rond haar pols en grinnikte zacht. Hm, het viel haar mee hoe laat ze waren. Ze zette zich op van de tafel en snoof wat adem naar binnen. Haar eerste les, dit werd spannend. Om bij de leerlingen een indruk achter te laten pakte ze het ook anders aan dan je zou verwachtten. Nog altijd op de plek waar ze haar niet konden zien, hief Levina haar armen. Op dat moment verschenen er beneden lianen, bloemen en groeiende takken. Alsof de kas helemaal tot leven kwam, wat eerst zo vredig was geweest was. Ze bewoog zelf als een sierlijk iemand die op het ritme van schaduw en takken gemaakt was. Ze liep naar de radio die ze er al eerder had neergezet. Ze kon niet les geven, schrijven, tekenen, schilderen, magie beoefenen tot een volste.. zonder muziek. Ze sloot haar ogen even genietend toen ze de herkenbare tonen hoorde die nu ook langzaam de ruimte vulde. Ze grinnikte en nu werden haar ogen scherp. Let's.. begin. Levina nam een kleine aanloop, volgde met een ratslag en dook de lucht in met een salto. Daar bovenin de takken voelde ze zich gelukkig. Ze pakte een tak en deed alsof deze een trapeze was. De volgende waar ze naartoe werd geslingerd, bleef ze vast houden. Zo bacht deze haar via haar eigen magie naar beneden en stond ze bij de deur van de kas. Ze was soepeltjes op de grond terecht gekomen, had de rank een dankbare kus gegeven. Daarna sloot ze de deur achter zich. Ze keek de leerlingen allemaal met een doordringende en intense blik aan. Er stond plezier en vreugd in. Zin in de les. ''Zo..'' sprak ze met haar lippen tuitend. Ze liet haar hand op haar heup van het bijna perfect gevormde lichaam rustten. De blik was bijna uitdagend, niet flirterig maar meer nieuwsgierig naar wat en wie ze waren. ''Dus jullie zijn mijn kinders voor vandaag. Welkom allen, mijn naam is Miss Levina. Maar gewoon Levina voldoed ook.'' ze grinnikte naar ze. ''Anders voel ik mij zo oud.'' Ze liep bijna huppelend langs haar leerlingen die ze even een voor een in zich opnam. Een blonde knul, zijn ogen spraken over een ruwigheid die je niet van zijn uiterlijk zou verwachten. Maybe weak at body, but strong at mind. Of was het andersom? Hm.. Levina kon haar vinger er niet op leggen. "Theneras, die blauwe sjaal staat je leuk.'' zei ze. Bij hem stond een wat kleiner maar opgewekt meisje, ze had een soort draakje bij zich waar Levina even naar zwaaide. ''Hello dear Mayla. Ik ben blij te zien dat je zo enthousiast bent, we gaan snel beginnen.'' ze liep door en keek nu naar een jongen met felrood haar. Zijn ogen deden Levina denken aan de ochtendzon.. de zon die ze altijd had gezien wanneer ze vertrokken met het circus. ''Hey lazy scumbag named Kagura. Haha, late or not you are always welcome in my class.'' sprak ze, haar ogen twinkelde. En nu draaide ze zich om naar Saryvyr, ze keek niet naar beneden of ging lager hangen, omdat hij in een rolstoel zat. Levina beschouwde mensen met zulke beperkingen even sterk en gelijk als ieder ander, dus waarom zou je dan neerbuigend doen? Ze keek hem aan met een glimlach. ''En dat geld ook voor jou Sarovyr. Je mag je vriend de volgende keer ook mee nemen, mocht je daar behoefte aan hebben.''

Ze hoorde de korte stilte in de muziek, ze wist precies wat kwam. ''Okey mooi. De les is begonnen, nu is het de bedoeling dat we ons op deze vroege morgen eerst even lekker los schudden. Laat de energie door je lichaam gaan.'' en op dat moment werd het liedje gestart van All star. Levina bewoog mee op de muziek, er was niks lekkerder dan dit om de dag mee te beginnen. Ze bewoog haar armen en lachte. Ondertussen bewogen de ranken van de kas met hen mee. In het begin zou het best 'akward zijn, maar uiteindelijk hoopte Levina elke leerling te zien loskomen. Toen het liedje afgelopen was glimlachte ze breed. ''Okey, dat was de opwarming. Alleen, ik ben geen muziek of dans docent, wel de kunst docent. Toch wil ik jullie ook bijbrengen dat dansen, muziek, theater, zingen.. al die dingen, ook onder kunst vallen. Jullie eerste opdracht is om te ontdekken wat je inspiratie geeft.'' sprak ze rustig. Ze keek elk persoon individueel even aan. ''Ik hoop van jullie dat elk wel een hobby heeft. Dit kan schrijven, schilderen of pottenbakken zijn des nood. Maar inspiratie geld ook voor meerdere dingen. Wat inspireert jou om te gaan sporten? Trainen voor grote gevechten? Welke personen om je heen inspireren jou? Of juist niet? Wie zit je vreselijk op de nek en zou jij willen inspireren tot een ander beeld?'' sprak Levina, terwijl ze tijdens haar uitleg een uitgesproken lichaamstaal had met gebaren. ''Ik wil dat jullie hier goed over nadenken en er dan vervolgends iets mee doen in een kunstwerk. Materiaal is naar eigen keuze en je mag er ook magie bij gebruiken. Ik weet het, de opdracht is erg ruim en vaag... welkom in de kunstwereld.'' en bij de laatste paar werelden gaf ze hen een plagende grijns toe. ''Niks is fout, zolang ik maar vind dat je je best ervoor doet.'' sprak ze om ze nog iets te bemoedigen met deze gekke opdracht.

Eerste stuk muziek:

Tweede lied: