algemeen
naam Cara Dillon
bijnaam/artiestennaam Caraphernelia
betekenis bijnaam "a broken-heart disease whenever someone leaves you but leaves all their things behind (hair-clips, razors, travel shampoo) that make you miss them ever more (things, including painful memories)"
leeftijd 17 jaar oud
geslacht vrouw
ouders onbekende vader, Elizabeth Dillon moeder
broers/zuster geen
geaardheid heteroseksueel
inkomsten stripper/paaldanseres/hoer (ze zegt hier dat ze 18+ is)
dierlijke vorm panter-centaur -click- / -click-
huisdieren donkergrijze rat, Eden
kenmerkend -

uiterlijk
haar zwart of paars
haarstijl borstkas-lengte met een undercut -click-
ogen paars
piercings verschillende oorbellen, bovenlip, tong
tattoos borstkas
kledingstijl als het niet schaars gekleed is, dan heeft ze of losse kledij aan, of korte kledij met kousen en speciale prullen
make up soms, vaak duister
lengte 1m66 (maar draagt schoenen met zolen van 4 - 12 cm)
gewicht 43kg
kenmerkend veel blauwe plekken, mager, choker-kettingen

innerlijk
persoonlijkheid Cara is een lief meisje tegen haar vriendinnen, maar een echte bitch tegen meisjes waarop ze jaloers is. Ze is niet speciaal onvriendelijk, maar ook niet vriendelijk (enkel tegen klanten is ze poeslief, tenzij ze het niet verdienen). Ze zal gesprekken beginnen, maar ze zal niet op haar tong bijten. Ze zorgt wel dat ze niet heel onvriendelijk is, ze zal niet direct mensen beledigen, maar ze is wel open en spreekt haar gedachten. Het meisje denkt er ook niet aan dat mensen haar misschien apart vinden door haar blauwe plekken. Ze is luidruchtig, zeker in de les (die ze wel zo vaak mogelijk volgt) en heeft al bij al best een grote mond tegen haar leerkrachten, maar ze heeft een beetje een probleem met weten aan wie ze zich kan hechten en aan wie niet.
vind-ik-leuks alcohol, dansen, kunst, lingerie, kant, latex, muziek, pastelkleuren, donkere kleren, pastel kleren, piercings, hoge hakken, make-up, seks, (uit)slapen, verf, penselen, blauwe plekken (aesthetically pleasing), mensen hun guilty pleasure kennen, praten over 'ongepaste dingen', haar medicijnen, etc
vind-ik-niet-leuks normale meisjes, verlegen jongens, gele kledij, leerkrachten die vrienden proberen te zijn, lastige klanten, drugs, cadeaus, verrassingen,
kenmerkend -

verleden
Toen ze geboren werd, heeft haar vader haar instant verlaten. Haar moeder was nog maar vijftien jaar oud toen ze beviel van Cara, en hoe vaak vaderlief ook gezegd had dat hij zou blijven, hij is er vandoor gegaan zodra hij kon. Het meisje heeft er nooit echt last van gehad, want haar moeder had genoeg vriendjes om de zoveel tijd die een beetje de rol van vader innamen, omdat ze zich verplicht voelden. De constante wissel van vaderfiguren zorgde er echter wel voor dat ze niet goed beseft wanneer ze zich aan iemand mag hechten en wanneer niet. Haar kleuterschool en haar basis school liep allemaal vlot en mooi, maar net zoals alle tieners kreeg ze last van hormonen en kreeg ze interesse in jongens. Eerst was het gewoon de jongens in haar klas waar ze giechelend naar keek, maar tegen haar dertiende begon ze interesses te krijgen in oudere jongens, die uiteindelijk de vriendjes van haar moeder bleken. Eerst was het gewoon flirten als haar moeder het niet wist, tot haar vriendje van toen de leeftijdsgrens niet zo erg leek te vinden. Ze was vijftien toen hij ideeën kreeg, en het was het duisterste jaar dat ze in haar leven gehad had. Cara heeft geprobeerd zo veel mogelijk van de herinneringen aan hem te verbannen, maar ze weet dat ze alleen wakker werd in haar bed, haar lichaam vol blauwe plekken van het tegenspartelen en God weet van wat nog, met opgedroogde tranen en make-up op haar wangen, haar helemaal in de war en een helse pijn tussen haar benen. Ze zweeg er over, want ze schaamde zich, maar iedere grimas die ze erna van hem kreeg aan de ontbijttafel deed haar wegkijken, naar haar kom cornflakes. Door haar raar gedrag besloot haar moeder om haar naar de dokter te sturen, wat ze niet wou, want ze wist dat die dokter er heus wel achter zou komen was er mis was met haar. Haar moeder dwong haar echter toch, en het meisje wist dat er geen weg meer terug was. De dokter onderzocht haar en vroeg haar wat er mis was. Ze was in tranen uitgebarst en had hem alles verteld. Hij verwees haar door naar een therapist, en die bracht haar moeder op de hoogte van alles wat er gebeurd was. Ze dumpte haar vriend meteen, en liet hem oppakken voor de verkrachting van zijn dochter.