Het was een ongewone plek voor de jongen. Hij was niet gek op zwemmen namelijk, hij bleef liever droog en met beide benen op de veilige grond. Zijn oranje ogen zochten herkenning, maar hij was zich er bewust van dat hij hier niet vaak was geweest omdat hij het niet opzocht. Ooit had hij hier wel zeewier uit moeten schoonmaken. De tijd dat hij zich nog in een oude vriendengroep bevond. Hij had een zwarte zwembroek aan met een zilveren draak er op. Met een handdoek over zijn schouder liep Drake de kleedkamersruimte uit. Zijn handdoek gooide hij op een van die witte en lelijke witte stoeltjes van het zwembad. Het was gelukkig niet druk. Waarom hij op het idee was gekomen, daarvoor moest hij zichzelf nog even op het achterhoofd krabben. Hij kon gelukkig gewoon zwemmen, anders was hij in het verleden al eerder eens verdronken. Het voordeel van deze plek was wel het aanzicht van de meisjes, waarbij het natuurlijk niet kon laten om even te gluren. Voorzichtig liep Drake over de natte stenen vloer. Het was ergens ook wel weer verfrissend  om even een duik te nemen, het was tenslotte zomer en Drake vond het ook naar om te zweten. Toen hij bij het water stond, moest hij opeens even twee keer kijken. Hij wreef in zijn ogen, vast niet goed wakker ofzo. Hij dacht Chain even in het water gezien te hebben. Na een zucht en een krabbel over zijn eigen bol, nam Drake een hap lucht. Met een soepele sprong die nog best elegant was begaf Drake zich het water in. Al snel omhulde de kou van het water zijn lichaam.Hij liet zich naar beneden zakken, verder tot het diepste en donkerste van het bad. Uiteindelijk toen hij de grond voelde, zette hij af met zijn voeten. Naar lucht happend, maar rustig zwemmend was Drake boven. Echt heel lang terug dat hij hier in gelegen had. Hij haalde zijn hand door het haar om het bij zijn ogen weg te halen. Hij kneep in zijn neus om hier het water uit te halen. Na een baantje getrokken te hebben besloot hij naar de rand van het zwembad te gaan.

*Click*:

Het water bewoog rustig langs zijn eigen lichaam. Het was koud, maar gelukkig vond Drake sinds korte tijd niet meer zo erg als dat hij ooit had gedaan. Sinds het hardlopen in het bos met de stromende regen, had hij water beter kunnen accepteren dan hij daarvoor had gedaan. Het was misschien wat suf, al zou hij het verder toch niet aan iemand vertellen. Hij trok zijn lichaam door de losse substantie, zijn sterke en getrainde armen bewogen soepel door het water terwijl Drake zijn baantje trok. Het was zelfs zo dat hij vanuit het water zelf nog even naar beneden dook. Hij bedacht zich een voordeel van het diepe water. Het was hier zo stil, het geluid van buiten was volkomen verstomd tegenover het water. Hij hoorde zoveel niet wat er wel te horen was. Nooit eerder had hij het zich beseft, maar het was hier zo kalm. Er stroomde rust voort vanuit deze vreemde omgeving die hem eigelijk onbekend was. Hij kreeg het zelfs voor elkaar om een beetje zijn ogen open te doen, al voelde zijn ogen al gelijk het gloor tegen zijn netvliezen branden. Hij deed ze weer dicht, maar ook om een andere reden. Je kon in het diepste niet zien wat zich in het water verschool. Het was ver en in zijn nachtmerries kon je zeggen dat er zich de meest verschrikkelijke wezens verscholen. Na een paar seconden toen hij zijn adem niet meer kon inhouden kwam hij boven. Gelijk was hij terug en tot Drake zijn verbazing, hoorde hij met een grijns allemaal geschreeuw en gegil van meisjes. Dit betekende wat. Drake zwom naar de kant van het water in soepele slagen van zijn armen. Geamuseerd keek hij toe hoe een paar meiden een kat hadden weten te grijpen. Eigelijk had hij het ergens zielig gevonden als ze zomaar een kat te water wilde gooien, maar ach.. Drake wist hoe meiden in elkaar zaten ,die zouden niet met zoveel zomaar een kat te water gooien, daar vonden ze katjes veel te leuk voor. Nee, hier zat echt meer achter. Daarom bleef Drake rustig waar hij was en keek grijnzend toe. In zijn hoofd telde Drake met de meiden mee. Prachtig hoe ze de mooie boog hadden weten te maken waarmee ze hem hadden gegooid, want Drake wist nu al dat het een hem was. Hij lachte breeduit mee met de meiden mee. Hij zag er zelfs een aantal naar hem zwaaien en hij gaf ze een knipoog terug. Het geluid van de plons was als een kers op de taart, wat een vermaak vandaag die hij niet had verwacht. Nieuwsgierig keek hij naar wie de deugniet was die het lef had getoond om de meiden te lopen bespieden, want deze situatie was echt niet moeilijk te raden, vooral niet voor Drake. De 'kat' groeide en er verschenen kleren rond het mensenlijk lichaam. Hij had een zwart kapsel, net zo zwart als dat van Drake. Toen de jongen uit het water klom was zo te zien alles doorweekt. Hij riep nog wat naar de meiden, Drake draaide grijnzend met zijn ogen. Uiteindelijk toen de meiden weg gelopen waren, was de vreemdeling op de waterkant gaan zitten. “Hey. Alles goed?” Drake hees zichzelf op de waterkant, water droop van de lange zwembroek af, hij ging op een sociaal acceptabele afstand zitten van de gast. ''Met mij prima. Jij hebt je zo te zien net uit een bizar 'fijne' situatie gegooid. Kattenpootjes hoor je toch amper? Jammer dat ze je zagen. Met mijn dier zien ze me al van ver aankomen, dat voordeel wat jij hebt zou mij nooit lukken.'' grinnikte hij. Hij voelde hoe het water uit zijn zwembroek liep waar de draak op afgebeeld stond. Hij keek even over het water naar de weinige mensen die er ook zwommen en haalde zijn hand door zijn haar waardoor het niet meer zo erg tegen zijn hoofd aangeplakt zat en meer volume kreeg. Uiteindelijk viel zijn blik op de persoon die hij net een soort van had ontmoet. De jongen naast hem at er nog altijd, hij had een dunne maar gespierde bouw. Het zwarte haar en dieprode ogen met de zwarte kleding deed hem denken aan zichzelf. Als je niet beter zou weten, zou je kunnen denken dat het broers waren, vooral na de situatie van net. Drake was ook een jongen op deze school die bekend stond als een pervert, maar daarbij wel vele meisjes al zijn kamer in genomen had. 'Drake Burned.' zei Drake uiteindelijk, om zichzelf voor te stellen. Het leuke van Drake was dat hij in het eerste moment eigelijk altijd neutraal of zelfs vriendelijk was. Vanuit de momenten daarna ging hij je observeren en hing het er vanaf wat hij van je dacht, of hij aardig zou blijven. Want een meidensnaaier was hij, maar ook bekend als een klootzak, pester en hartenbreker. De een vond hem interessant, de ander bleef ver bij hem uit de buurt. op dit moment was hij uiteindelijk van een ding heel erg zeker. Hij was nieuwsgierig naar deze jongen. Kittycat was interessant.

Hij zat op de badrand. Zijn benen speelde nog in het water en hij kon het niet laten om er mee te spelen hoe hij de eigen stroming maakte. Het was niet zo gek dat je hij de aandacht trok van de gene die nu naast hem zat. “Hm, eindelijk iemand die het begrijpt. Wat een verademing~” Drake krulde zijn mondhoek en keek naar het water. Of de vreemde het kon zien boeide de jongen niet, of het hem beviel maakte hem niet uit. ''Er zijn er weinig hier, of je moet weten waar je moet zoeken.'' sprak Drake rustig. Het water spoelde nog altijd tussen zijn benen door. Water druppelde een voor een uit zijn zwarte aar naar beneden toe, ze kwamen terecht op zijn ontblote getrainde bovenlichaam. Hij was een beetje gebruind door de zomer, maar wanneer hij zich weer het meeste binnen vertoonde kwam zijn oude vertrouwde bleekgezicht terug. Hij wist dat een bruiner huidje bij meiden in de smaak viel en als hij buiten op het veld lag met wat muziek en een sigaret in zijn snufferd vond hij het nog wel eens lekker om zijn shirt uit te doen, met gevolgen van dien. “Ach ja, ik zal dan nog meer moeten oefenen, nietwaar?” Drake kreeg een nogmaals geamuseerd grijnsje op zijn gezicht. ''Ik hou je niet tegen.'' sprak hij simpel. Hij zag dat de jongen steeds meer kleren uit deed om zich te ontdoen van het nare en plakkerige gevoel van klamme kleren, Drake begreep dat gevoel wel en had hetzelfde gedaan. Of hij was misschien gewoon naakt rond gaan lopen, want dat boeide hem toch niet. Tegenover de meisjes vond hij het alleen maar leuk hoe ze begonnen te gillen en tegenover de jongens? Dan wisten ze tenminste wat een echt goed geschapen wapen er uit moest zien. Erger was dat hij ooit in knalroze kleding door de school had gelopen door een streek dat iemand alles met kleurstof had gewassen, sindsdien waste hij het ook allemaal zelf. Hij liet zijn blik gaan over de meisjes stonden te praten in hun schaarse kleding en zag ook hoe ze met vuile blikken hun kant op keken, terwijl sommige zelfs moesten blozen. “Eli.” hoorde Drake waardoor hij omkeek. Een erg korte naam, te kort en zonder achternaam, Drake concludeerde dat er meer was maar vroeg er niet naar. Hij had gewoon de geluk dat zijn naam kort klein en erg herkenbaar was, al had hij daar soms ook weer geen geluk mee. Hoe vaak er wel niet het woord Burned door de klaslokalen was geschreeuwd door boze docenten of leerlingen, hij vond het nog altijd prachtig eigelijk. Hij hoorde hoe Eli zijn naam herhalen, Drake kon verschillende redenen bedenken waarom, maar ging er niet op in. “Ik wed dat jij geen dierlijke vorm nodig hebt om daarbinnen te komen.” Drake volgde de blik van Eli naar de kleedkamers en luisterde verder met de vermakelijke grijns. ''Haha, als ik er als dierlijke vorm binnen lopen beginnen ze vanzelf te gillen, een zwarte wolf in je kleedkamer heb je liever niet.' Hij zag een paar meiden lopen maar ook wat jongens die een douche namen in de gezamenlijke douche. “Als je gewoon in je zwembroek komt opdagen, doen de meiden vast met open armen de deur wel voor je open.” Nu moest Drake echt even lachen. ''Dan schat je me goed in mister. Ik zal je zeggen dat het wel eens is gebeurd dat ik mij niet alleen omkleed in die hokjes, als je snapt wat ik bedoel.'' Hij gaf El een knipoog, maar niet op een flirterige manier. Het was namelijk zo dat Drake maar op een kant van de lijn liep, het gerucht was in een ver verleden wel eens de school door gegaan, dat hij gay of Bi kon zijn, maar Drake was volledig hetero. Hij had er zijn redenen voor om mannen op die manier te verafschuwen. Over wat Eli had gezegd, kon hij wel lachen want hij het ook bij het rechte eind. Drake had meerdere reputaties op deze school, een ding daarvan is dat hij goed was in bepaalde dingen en dat je absoluut ook geen ruzie met hem wilde. Meiden konden van hem houden en hem vreselijk haten maar nog steeds knap vinden. Soms als Drake net deed alsof hij een discussie niet kon winnen, kwam hij dichtbij genoeg om ze de mond te snoeren met zijn eigen lippen. Helemaal blown-away waren de meisjes te stomverbaasd om nog iets te zeggen. “Misschien moet ik dat de volgende keer ook maar eens proberen…” ''Haha, good luck than.'' Drake keek Eli even aan en de rode ogen vielen hem op omdat hij een van de weinige was op deze school die ze ook had. Eigelijk waren die van Drke niet echt rood, eerder oranje. Het ding met Drake zijn ogen was belangrijk. Het was namelijk zo dat als hij echt boos was, dan was het gerucht dat je ze letterlijk kon zien brandden. In dat geval kun je beter rennen. “Aan de andere kant, ik hou juist wel van een uitdaging.” ''Uitdaging? Dan zit je hier goed. De meeste meisjes zijn snel of makkelijk te paaien, maar een paar rond waarbij je meer doen dan alleen je charmes gebruiken.'' sprak Drake rustig. Hij was enthousiast over het gegil en Drake was het er mee eens dat dat altijd erg leuk was om te horen. Ze kregen het een meisje in het oog, ze keek Eli erg hatelijk aan, hij reageerde met een lip lik. Drake keek hem met een lach aan en daarna naar het meisje, slank prachtig lichaam met mooie borsten als hij t mocht zeggen. Het rode lange haar viel langs haar rug en ze kreeg al snel in de gaten wie er naast de indringer zat. Ze zwaaide toen naar hem. ''Tot vanavond Light!'' zei Drake met een grote grijns. Light was een goede vriendin van hem en je zou rustig ook fuck buddy kunnen zeggen. "Maar misschien dat jij nog een interessant idee hebt...?" Dat was een goeie. Drake dacht even na, vanavond had hij dus die afspraak met Lightning. ''Hm, ik hoorde laatst dat er een BSM discussie werd gehouden in een klas, ik heb het verslag van de docent gestolen, als je wat leesvoer wilt hebben.'' Drake zei er maar niet bij dat hij de discussie was gestart, in de les van Aurora om haar te zieken.