''Why are they all afraid of you?'' waren de woorden van het kleine meisje. Ze was amper zes en haar grote ogen keken naar hem op, terwijl ze het koekje in haar handen vast hield. De jongen slaakte een geërgerde zucht en grauwde als een wolf naar de kleine meid. Ze schrok, liet het koekje vallen en rende. Ver weg van hem, weg, weg, weg. Hij joeg altijd iedereen van zich af zodat ze niet naar binnen konden komen. Het liefst nog bijten dan toegeven. Bloedrood waren de druppels op de stof. De stoffe jassen van de jongens waar hij mee vocht, die hem opfokte en het leven zuur maakte. Wekelijks bezoek dat hij bracht aan de afkoelkamer, met builen op zijn gezicht. Hij weigerde te huilen terwijl zijn tranen stroomde. Problemen bij de directrice en de gene die voor hem verantwoordelijk waren. Zijn moeder dood, zijn vader kon het geen moer schelen.

Tenminste, dat was wat Drake toen gedacht had in die tijd. Hij stond op van de tafel waar hij gezeten had. Je hoorde het geluid van de stoel door de rustige ruimte gaan. Het was weer eens zo ver, Drake had een 'jaar gesprek' Hiervoor moest hij met wat mensen van de school praten, ja knikken, zijn mond houden en een docent het woord laten doen. Drake had er een hekel aan omdat de ene partij hem omlaag haalde en de ander er nog iets van probeerde te maken. Hij moest ondertussen zijn mond houden, terwijl het over hém ging. Nu de kerst en het nieuwe jaar voor de deur stond was het weer zo ver. Het viel hem alleen wel op dat de docenten er nogal lang over deden en dit irriteerde hem. Hij keek de ruimte door en zag de zetel waar hij ooit een gesprek had gehad met Norwood over de voormalige hoofdmeester. Beide waren nu van de school verdwenen. Drake kraste met zijn nagel in het hout en slaakte een zucht, hij stond op het punt van weer gaan. Hij was dit verplicht om op deze school te blijven, maar als zij niet kwamen opdagen, dan had het voor hem toch ook geen zin om te blijven? Of wel? Drake had trek in een joint en een biertje bij de Jolly Jester inplaats van dit geneuzel.

Met een geërgerde zucht hees Oliver zichzelf maar weer in een broek. Het liefst had hij de hele dag in zijn bed gelegen, het was tenslotte vakantie, dus hij had niets te doen. Misschien had hij heel veel huiswerk om in te halen en spreuken om te oefenen. Maar het was het begin van de vakantie, stress kwam later. Daarbij, het was bijna de jaarwisseling, dus er was nu meer tijd om feest te vieren, alcohol te verspillen en vreemde meiden te zoenen waar je de volgende ochtend niets meer van zou herinneren. Niet dat Oliver dat erg vond. Hij deed het al twee jaar. De vorige twee jaren waren dan wel bij hem thuis en zijn vader was er nou niet helemaal bepaald blij mee geweest dat Oliver eindelijk de tijd van zijn leven had. Alleen was daar nooit iets over gezegd dus Oliver voelde wel de ogen in zijn rug branden, hij trok zich er alleen niets van aan, want zo lang er niets over gezegd werd ging Oliver er vanuit dat hij gewoon rustig zijn gang kon gaan. En dit jaar was daar niet veel aan veranderd. Maar het duurde nog twee dagen tot het feest echt los ging, dus probeerde de jongen zoveel mogelijk bij te slapen zodat hij extra lang kon doorgaan op de feestdag zelf.
Maar voor nu moest hij toch zijn bed uit kruipen. Niet alleen omdat het knagende gevoel van honger langzaam tevoorschijn kwam, maar ook omdat hij ergens vaag in zijn achterhoofd dat hij een afspraak had met een of andere leraar. Alleen wist hij niet eens meer zeker of het echt zo was. Want de laatste dagen waren allemaal een beetje vaag geweest, hij gaf de schuld maar aan de vakantie maar we kunnen allemaal wel raden waarom het zo vaag was, en maar een beetje aan hem voorbij gegaan. Dus dan maar het zekere voor het onzekere nemen en maar de richting van de lerarenkamer oplopen in de hoop daar de persoon aan te treffen met wie hij, misschien, een afspraak had.

De route die Oliver liep zou een stuk sneller zijn geweest als hij niet verschrikkelijk stijf was van al het liggen in zijn bed en hij wat wakkerder was geweest. Hij was waarschijnlijk twee keer fout gelopen, maar uiteindelijk had hij de juiste gang bereikt en zag hij de deur op een kier staan. Dat moest betekenen dat er iemand aanwezig was toch? Dus dan had hij met zijn slaapdronken kop toch nog goed kunnen bedenken dat hij vandaag iets op de planning had staan. Wel vreemd dat dat midden in de vakantie viel. Nog even snel liet hij zijn hand door zijn warrige, witte haren gaan waarna hij de deur open duwde, een geeuw onderdrukte en verbaasde staarde in het gezicht van een zwartharige jongen, rond dezelfde leeftijd als hem. Fronsend keek Oliver vervolgens de kamer rond. Die jongen was geen leraar. 'Uh.' Was het eerste woord wat Oliver zei sinds twee dagen. Het klonk schor dus schraapte hij zijn keel. 'Jij bent geen leraar. Zover ik weet.' Zei hij terwijl hij met een halve vinger naar de jongen wees terwijl hij zelf wat meer de kamer in liep. 'Dus dat betekend dat ik geen afspraak had.' Wat wantrouwend keek Oliver de jongen aan. Was dit een grap of was Oliver gewoon nog steeds high as shit? '...Volgens mij.' Volgde er langzaam achteraan en de witharige jongen bleef staan, dichtbij de tafel maar ver genoeg verwijderd van de andere in de ruimte. Het eerst waar hij aan moest denken was dat de twee haast als ying en yang door het leven konden gaan, als ze goed bevriend waren geweest. Hij, wit haar, de ander, zwart. Maar dan ging Oliver alleen op uiterlijk af en dat was toch niet alles wat telde? Voor Oliver eigenlijk wel.

Drake stond nog altijd erg ongeduldig in de ruimte te wachten totdat er iemand zou gaan opdagen. Hij keek naar de klok en fronste zijn gezicht. Hij had de afspraak om 12 uur, maar ondertussen was het al half 1. Drake slaakte een geiriteerde zucht en draaide met zijn ogen. Hij had hier in eerste instantie al geen zin in en nu waren ze nog laat ook. Drake was dus van mening dat hij ze genoeg de tijd gegeven had. Op het moment dat hij eigelijk de ruimte wilde verlaten, stond er een jongen tegenover hem toen hij opkeek. Drake had een vragende blik. Het ventje van ongeveer dezelfde leeftijd deed Drake aan iemand denken. Spierwit haar, slank postuur, minder lang dan hem en hij keek wat vaagjes uit zijn heldere ogen. Een combinatie van groen en blauw die Drake niet goed kon plaatsen. Zijn eigen oranje ogen waren wat wantrouwig, zoals altijd. De gene aan wie Drake hem deed denken, hielp daar niet bij. Drake liet een hand op de tafel rustten en liet zijn ogen onderzoekend over hem glijden. De jongen leek wel wat te wankelen, maar Drake gaf hier niet veel om. De schorre 'uh' kon Drake niet veel mee, maar wat de jongen daarna zei liet Drake grinniken. 'Jij bent geen leraar. Zover ik weet.' ''Nee inderdaad niet, ben ik ook niet van plan ooit te worden.'' sprak de jongen tegen de vreemde. Wat een komische gedachte, Drake die als docent voor de klas stond. Hij zou eerder dan alle leerlingen vrij geven en vervolgens zijn eigen lokaal gebruiken als een soort lounge met mooie stoelen en 'vermaak' van meiden. Die gedachte kon Drake nog best een glimlach geven. Drake als docent? Nee, dat zou niet goed komen. 'Dus dat betekend dat ik geen afspraak had.' Drake zijn wenkbrauw rees zich. '...Volgens mij.' Drake keek verontwaardigd en kon het ergens niet laten om even te grinniken. ''Wat loop jij nou weer vaag te lullen man. Lange nacht gehad?'' waren Drake zijn woorden. Misschien kon het nog leuk gaan worden met deze jongen en zo te zien ging zijn afspraak, ook niet door. Drake wreef over zijn beginnende baardje en bedacht zich iets leuks. ''Maar, of jij die afspraak had weet ik niet. Ik weet dat die van mij niet meer komt opdagen, dus ik ga een biertje pakken in Oak's Field. Zin om mee te gaan?'' Drake keek de jongen aan, het aanbod was voor Drake niet erg gek. Hij deed dit wel vaker en zo leerde hij mensen ook beter kennen. Hij liep op de jongen af en hief zijn hand. Hij woelde wat door het witte haar en zonder er verder wat over te zeggen liep Drake langs hem. ''Drake Burned, voor alle gekkigheid'

Wat afwezig tikte Olivers vingers op de houten tafel waar hij met zijn zij tegenaan leunde terwijl zijn blauwe ogen langzaam door de kamer dwaalden. Zo heel vaak was hij hier eigenlijk niet geweest. Eigenlijk nooit. De leraren hadden het wel goed voor elkaar. Comfortabele fateuills, een vrij grote ruimte dat ze elkaar niet in de weg liepen en zag hij daar nu ook een koffie machine? Zonder echt aandacht te besteden aan de jongen die er al zat, wandelde Oliver op zijn dooie gemakje naar de machine, bekeek even wat voor knopjes er waren en haalde toen een mok van de plank om er onder te zetten en voor zichzelf een espresso te zetten. Daar had hij eigenlijk wel zin in. En er was nu toch niemand in de buurt, dus who was there to judge? Naast die vage jongen in de stoel dan. Maar die leek nu niet echt het typetje dat zo naar de leraar zou rennen en zou gaan klagen dat Oliver stiekem gebruik maakte van de koffiemachine. 'Je lijkt ook niet echt op lerarenmateriaal. No offence.' Klonk het droog uit Olivers mond terwijl hij met zijn rug naar de zwartharige jongen toestond.
Nu was het Olivers beurt om te grinniken en zijn hoofd te schudden, de koffie was ondertussen klaar en hij hield de mok met twee handen vast, blij dat hij een middeltje had gevonden om zichzelf wat wakker te schudden. 'Nah, tenzij je twee dagen in bed liggen telt als een lange nacht. Dan wel.' Rustig nipte de jongen aan de nog hete koffie, voordat hij even fronste bij de plotselinge uitnodiging van de jongen, die zich nu ineens als Drake Burned voorstelde en door Olivers haar woelde, wat toch al niet goed zat. Op zich klonk het wel aanlokkelijk, Drake zag er wel uit als een jongen waar je wat lol mee kon trappen. 'Sure.' Dus goot Oliver nog even een slok koffie door zijn keel om echt goed wakker te worden, zette de half lege mok naast het apparaat te zetten en de zwartharige jongen te volgen, zijn handen in zijn zakken stoppend. 'Oliver Creed by the way.' De naam van de jongen voor hem zei hem wel iets, maar Olivers hoofd was nog te slaperig om echt goed te bedenken wie hij nu eigenlijk voor zich had. 'Je ziet er wel uit als een gast die gezellig kan zijn.' Oliver begreep zelf ook wel dat een biertje hard nodig was, want zijn opmerkingen leken droger te worden met de minuut.

Rustig keek Drake door de ruimte. Zijn afspraak kon hij wel vaarwel zeggen. Drake was eigelijk al van plan om te gaan, totdat er een jongen binnen liep met een wat slaperig hoofd. Blauwgroene ogen, spierwit kort haar. Drake moest even twee keer nadenken, maar besloot toch maar gewoon te handelen. Hij wilde daarbij nog steeds zijn biertje halen in Oak's Field. De jongen, waarvan hij niet wist waarom hij hier was en wat hij hier deed, had wel de interesse van Drake gewekt. Hij liep naar de koffie machine en zette voor zichzelf een bakkie. Hij had het ding wel gezien, maar Drake had er verder niet zoveel aandacht aan besteed. Hij vond het sowieso dat de docenten een veel te luxe ruimte hadden, stelletje uitslovers en dan dit, Drake kon t niet uit staan. Dat terwijl de docenten zelf het gewoon heel normaal vonden. Drake zelf had niet zoveel zin in koffie, hij had gewoon goed ontbeten eerder deze dag, zodat hij wel op tijd zou zijn. Het tegendeel was hem bewezen, had hij verkeerd in zijn agenda gekeken? Of het er misschien verkeerd in gezet. Hij rook de verse geur van koffie en toen de jongen zich naar hem had omgedraaid zag hij hem voorzichtig nippen. De vreemdeling had om zijn grap gelachen en dat vond Drake wel leuk. 'Nah, tenzij je twee dagen in bed liggen telt als een lange nacht. Dan wel.' Drake grinnikte zacht, jup dan is wel lekker lang in je bed liggen ja. Hij haalde een hand door zijn zwarte haar en keek de jongen even aan. Uiteindelijk besloot Drake dat hij toch maar dat biertje zou gaan halen. Het leek hem leuk als iemand hem vergezelde en deze koffieboy leek hem wel een leuke. Daarom nodigde Drake hem uit en liep hij langs de jongen richting de deur van de kamer. Terwijl hij liep, stelde Drake zich voor. De jongen was in gegaan op de uitnodiging, dus hij volgde Drake nu. Drake hoorde zijn voetstappen achter zich aan komen. 'Oliver Creed by the way.' hoorde hij hem zeggen. Drake deed zijn handen in zijn zakken en zakte een beetje naar achteren met zijn bovenrug. Hierdoor kreeg hij een beetje nonchalant loopje, Drake keek Oliver even aan die hem had ingehaald. ''Okey than Oliver, beter dat je van drank houd dan.'' Hij snoof en keek voor zich uit in de gang waar hij liep. Drake zag sommige leerlingen naar hun kamer of les gaan, maar hij negeerde ze. 'Je ziet er wel uit als een gast die gezellig kan zijn.' Drake grijnste even, draaide zijn hoofd richting Oliver. ''You have no idea.'' zei de jongen, er glanste iets in zijn ogen.

Nu hij er eigenlijk echt goed over nadacht, klonk bier best wel aanlokkelijk. Maar hoe laat was het eigenlijk? Misschien was het te vroeg om te drinken, maar voor de witharige jongen was dat niet het geval. Bier ging er eigenlijk altijd wel in. Altijd. Je kon hem in de ochtend rond zes uur wakker maken, dan was Oliver dan wel niet de gezelligste persoon want wie wil er nu rond zes uur in de ochtend wakker gemaakt worden, en hem vragen om een biertje te pakken, maar dan waren de kroegen gesloten dus waarschijnlijk geloofde Oliver je dan niet en draaide hij zich gewoon weer om, dan ging hij graag mee. Want net als drugs verdoofde bier op een bepaald moment en bij de juiste hoeveelheid, je omgeving. En dat soort dingen gingen er altijd wel in bij hem. Bier was makkelijker te krijgen dan drugs, maar Oliver had zich nooit als alcoholverslaafde beschouwt, hij kon er alleen niet om heen dat drugs wel degelijk een grote rol in zijn leven had, en nog steeds, speelde. Oliver keek even naar de persoon naast hem, die net als hem zijn handen in zijn zakken had. Even overwoog Oliver of de ander misschien hem nadeed, maar die gedachte schoof hij al vrij snel van de baan. Deze jongen leek zelfverzekerd in zijn doen en daarbij was Oliver zelf wel ergens lichtelijk geïntimideerd door de persoon naast hem. Maar hij moest gewoon nog wakker worden, dus zomenteen zou dat gevoel wel weggaan. 'Gaat er altijd wel in, yo. Het is niet het enige wat er bij mij graag in gaat.' Hij grinnikte en schudde zijn hoofd bij die opmerking. Misschien was dat too much. Zijn ogen gingen naar Drake, de grijns nog steeds op zijn lippen. 'Mooi. Dan laat ik mij aangenaam verassen.' Meer was er niet echt te zeggen. Oliver kende Drake totaal niet, dus beter dan maar positief vooruit kijken en hopen dat deze spontane ontmoeting en afspraak op iets leuks uitliep. Oliver en positief dingen inzien, that was a first.

Samen liepen Drake en Oliver over de gang, Drake was in zijn nopjes door zijn eigen plan. De jongen naast hem moest eerst nog wat wakker worden, dit merkte hij. Drake gaf er verder geen aandacht aan. Dat hij slaperig was, kwam wel vaker voor bij mensen. Drake wreef even over zijn neus, hij hoopte niet dat hij binnenkort verkouden zou worden. De jongen had er een hekel aan wanneer hij ziek werd, maar hij wist van zichzelf at het in de winter altijd erger was. 'Gaat er altijd wel in, yo. Het is niet het enige wat er bij mij graag in gaat.' zei Oliver op de vraag van Drake of hij van alcohol hield. Drake trok zijn wenkbrauw, hij ging maar veder niet in op wat dat dan allemaal kon zijn. Drake had een rijke fantasie, dus dit kon bij hem dan ook echt alles zijn. De jongen vroeg of Drake een beetje gezellig kon zijn, waar Drake weer zijn eigen antwoord op had. 'Mooi. Dan laat ik mij aangenaam verassen.' Drake grinnikte. ''Alright than.'' en samen liepen ze verder pratend over random dingen.

Ze liepen over de verstapte sneeuw in de winkelstraat, mensen waren warm aangekleed en bleven ook niet lang buiten. Hij keek twee meiden, mooi opgedost aan. Leuke winterjassen met bijpassende sjaal en hun gezichtjes leuk opgemaakt. Ze zwaaide even naar Drake die ze een knipoog gaf. Uiteindelijk had Drake een leuk Cafe gevonden waarvan hij wist dat je er kon zuipen eten en dansen, dat ging nog leuk worden. De man bij de deur liet de jongens binnen. Drake gooide zijn jas op de kapstok. Onder de jas droeg hij een zwarte broek en schoen. Zijn zwarte shirt had een V hals en daar rustte zijn vlam-ketting op. Boven op het zwarte shirt had hij nog een blouse aan, maar dan wel een open nonchalante, inde kleuren rood en zwart met een blok patroon. Hij haalde een hand door zijn haren heen terwijl hij door de ruimte doorzocht. Hij liep aar de bar en liet zich op een kruk vallen. ''Ey Bob, doe mij en deze heer effe twee biertjes.'' sprak Drake tegen de barman, met een grijns op zijn gezicht. De barman keek Drake even aan, maar die knikte uiteindelijk, waarna hij de theedoek waar hij de glazen mee afdroogde over zijn schouder gooide.

Zodra ze buiten waren gekomen had de kou hem in zijn gezicht geslagen. Oliver haatte de winter. Dan zette de jongen geen stap meer buiten zodra er ook maar iets van dat witte spul op de grond leek te vallen, het was voor hem de enige witte stof die eetbaar was en die hij verachtte. De rest ging er maar al te graag in. Maar om naar iets leuks toe te werken, moest men eerst door het barre en boze weer. Of wat dat dan ook voor uitspraak was. Na regen kwam zonneschijn, ja dat paste er beter bij. Zolang de witharige jongen niet zou uitglijden over de troep die op de grond lag, kwam alles goed. Hij had gezelschap waarvan hij nog niet helemaal zeker wist dat als hij daadwerkelijk op de grond zou vallen, diegene hem omhoog zou helpen of hem eerder keihard in zijn gezicht zou uitlachen. Oliver ging uit van het laatste, want wat hij tot zover had gezien van Drake en gehoord wat er uit zijn mond kwam, was dit geen brave hendrik maar liever iemand die graag dingen deed die misschien niet helemaal door de beugel konden. En Oliver was net zo een persoon.

Met zijn handen in zijn zakken gleden zijn blauwe ogen door de winkelstraat, die drukker werd bezocht dan hij had gedacht. Niet iedereen deelde dus zijn gedachtegang dat zodra er sneeuw viel, je je opsloot op je kamer en een halve winterslaap hield. Een winterslaap klonk eigenlijk zo slecht nog niet eens, misschien moest hij daar eens voor naar Yvaine gaan, wellicht dat die een of ander middeltje had waardoor hij de complete winter kon overslaan en gewoon de rest van de seizoenen kon beleven. De jongen merkte op hoe twee meisjes naar Drake leken te zwaaien en hoe die hen met een knipoog begroette. 'Je hebt snel sjans, hm? Wish I could say the same.' Merkte hij droogjes op terwijl hij een hand door zijn haar haalde.
Het café waar Drake hem naartoe leidde, kende hij niet. Misschien was dat wel beter zo, want dan kon hij hier met een schone lei beginnen en zich niet meteen helemaal klemzuipen, al ging hij niet zijn best doen om dat niet te doen. Het lag er gewoon aan wat zijn tijdelijke vriend hier ging doen, die de bar maar al te goed leek te kennen. Oliver volgde zijn voorbeeld en smeet zijn jas ergens in een hoekje, streek zijn grijze trui wat glad en slofte naar binnen. Hij schoof naast Drake aan en leunde met zijn ellebogen op de bar die plakte van het bier. Het was hier tenminste warm en gezellig, veel beter als die kou en saaiheid van de school. 'Je komt hier vaker zo te horen.' Grijnsde Oliver terwijl hij zijn hoofd in de richting van Drake draaide. 'Dus vertel me, wat is er hier dan zoal te doen, wat dit tot een gezellige middag maakt?' Het was niet lullig bedoeld, misschien kwam het er zo uit, maar Oliver was nu eenmaal een lullig persoon die het liever recht voor zijn raap had dan dat hij het katje met een paar fluwelen handschoenen aanpakte.

Drake vond het ventje wel wat hebben. Hij had oliver wel al eens eerder in een les gezien, of door de gangen zien lopen. Toch hadden Drake en hij nooit echt een concreet gesprek gevoerd. Waar het aan lag wist Drake niet, het maakte hem eigelijk ook niet heel erg veel uit. De twee jongens liepen nu richting Oak's Field, terwijl er een waterig zonnetje aan de hemel stond. De sneeuw onder hun schoenen liet je uitkijken voor hoe je liep. Drake keek rond toen ze in het dorp waren. Overal om hun heen liepen de mensen zich te bemoeien met hun eigen zaken. Dat was maar beter ook, want met deze twee wilde je niet in conflict komen. Drake haalde een hand door zijn haar en net toen hij dat deed, zag hij wee meiden komen aanlopen. Hij zag ze giechelend naar de twee jongens kijken. Vanuit de hand die eerst door zijn haar ging, gaf Drake ze een zwaai. Daar voegde hij een knipoog aan toe, waardoor je ze helemaal kon oprapen. Drake grinnikte terwijl de dames hen voorbij liepen. Hij wist van een nog wel de naam en de ander zag er ook niet verkeerd uit. Toen hij ze nog even nakeek hoorde hij opeens Oliver praten. 'Je hebt snel sjans, hm? Wish I could say the same.' Drake keek Oliver wat verbaasd aan. ''Ahh, niet? Komop, ik weet zeker dat jij wel weet hoe je een meisje verleid.'' grinnikte Drake. Drake hield zijn handen op alsof het oh zo simpel was, waarna hij het café binnen stapte. Drake stapte binnen en hing zijn jas op. Toen hij ging zitten, bestelde Drake gelijk twee bier. Drake voelde zich al helemaal op zijn gemak hier op de bekende plek. 'Je komt hier vaker zo te horen.' Drake grijnsde naar de jongen. ''Yap, heerlijk bier en vaak goed gezelschap.'' en hij draaide even op de kruk waar hij op zat richting de open ruimte. Hij zag Oliver naar hem kijken, maar Drake keek naar de ruimte van het Café. 'Dus vertel me, wat is er hier dan zoal te doen, wat dit tot een gezellige middag maakt?' Drake keek Oliver even fronsend aan, maar er twinkelde iets geheimzinnigs in zijn ogen. ''Wel eens in een kroeg geweest Ollie? Hier drink je je zat totdat je broek van je bil afzakt.'' Drake knipoogde naar de jongen. ''En dan bedoel ik niet om te pissen man. Er zitten een vriendengroep meiden een paar tafeltjes verderop. Maar.. als dat te heftig voor je is, ze hebben in de ruimte hiernaast ook een pooltafel en ik dacht ook een flipperkast.'' zei Drake. Hij nam met een dankbaar gebaar het bier van Bob aan. Het was een grote pul met het schuim er boven op. Hij hield zijn bierglas omhoog naar Oliver. ''Dat het maar, naar jou woorden, een gezellige miidag mag worden!'' grinnikte Drake.

Zittende aan de bar kon Oliver Drake eigenlijk wel dankbaar zijn. Dit was stukken beter als nog een dag in je bed liggen en niets doen, of die afspraak hebben waarvan hij eigenlijk nog niet helemaal zeker van was of die nu wel of niet was geplanned. Maar Drake had ook een afspraak gehad, schijnbaar, dus dan zou die van Oliver wel niet kloppen. Dat, of het was wel juist maar ze hadden gewoon twee compleet verschillende personen die hen wilde spreken. Dat zou hem ook niet verbazen, gezien de grootte van de school. Daarnaast was de jongen nou niet bepaald actief geweest de laatste weken en liet hij het huiswerk er een beetje van af zien, laat staan het eigenlijke naar de lessen komen. Nee, hij had de laatste weken meer zijn kussen dan het schoolbord gezien. Maar Oliver hoorde je niet klagen. In tegendeel, het was ook wel eens fijn om zelf een vakantie te nemen, ook al was dat zonder toestemming. Je kon toch ook niet inplannen wanneer je een burn out wilde, of een depressie kreeg? Nee, daarom was het belangrijk goed tijd voor jezelf te nemen.
Olivers blauwe ogen dwaalden door de bar, vielen af en toe stil bij een groepje kaartende mannen of een gezellig kletsend stel, en vonden uiteindelijk hun weg weer terug naar Drake toen die weer begon te spreken. Drake deelde mee dat ze hier goed bier en gezelschap hadden en Oliver grinnikte. 'Ik kan je geen ongelijk geven.' Zei hij met een glimlach. De jongen volgde het voorbeeld van Drake en draaide ook op zijn kruk om beter de kroeg door te kunnen kijken. Hij rolde met zijn ogen bij de beschrijving die de zwartharige jongen gaf over de kroeg. Natuurlijk was hij wel eens in een kroeg geweest, maar al te graag zelfs. Waar zag hij hem wel niet voor aan? Desondanks speelde er nog steeds een grijns op zijn lippen, die alleen maar groter werd toen Drake de meidengroep ietsjes verderop beschreef. Oh, daar kon Oliver geen nee tegen zeggen, het was al iets te lang geleden dat hij het.. erg gezellig had gehad met een meisje. 'Oh jeetje, nu maak je het wel heel moeilijk voor me hoor.' Grijnsde Oliver met een zweem van sarcasme door zijn stem. Ook hij draaide zich om om de bierpul aan te pakken en die vervolgens vrolijk tegen die van Drake aan te kletsen. 'Daar heb ik geen twijfels over!' Sprak hij waarna hij een grote slok nam en de restjes schuim van zijn mond veegde met zijn mouw. 'Nee, maar het is altijd gezellig om meer mensen te leren kennen,' zijn ogen gingen weer terug naar de groep meiden, 'hoe meer zielen hoe meer vreugd, nietwaar?' De jongen nam nogmaals een slok, ergens hopend dat Drake het voortouw zou nemen, want zelfs met genoeg bier op, wat nu absoluut nog niet het geval was, was Oliver nou niet de spontaanste te noemen.

Ze kwamen samen de kroeg binnen. Drake bestelde gelijk twee biertjes en plofte op de kruk. Oliver kwam naast hem zitten, Drake had plezier in de situatie. Toen Oliver vroeg wat het hier zo leuk maakte, maakte Drake er een soort grapje van. Hij begreep natuurlijk van Oliver dat hij ook wel eens in een café of kroeg was geweest. 'Ik kan je geen ongelijk geven.' Drake glimlachte. De reactie op hoe de kroeg was en wat er te beleven viel. Misschien op de plek zelf niet heel erg veel. Met dit soort situaties hing het er heel erg van af met wie je op dat moment samen was. Het was cruciaal of je er alleen zat, of met vrienden, zo kon je op die manier twee totaal verschillende avonden hebben. Of, in het geval van Drake en Oliver een middag en zij kende elkaar net. Dit gaf juist Drake de gelegenheid om de jongen beter te leren kennen. Ze waren gedraaid naar de ruimte toe en keken nu samen met het biertje de kroeg door. Zo begon Drake over het groepje meiden dat verderop zat en zijn plannen daar mee. 'Oh jeetje, nu maak je het wel heel moeilijk voor me hoor.' Drake lachte om Oliver, hoorde de toon in zijn stem. Daarna bracht hij een toost uit waar Oliver vrolijk aan mee deed. 'Daar heb ik geen twijfels over!' Na het gekinkel van het glas, nam ook Drake een grote slok. 'Nee, maar het is altijd gezellig om meer mensen te leren kennen,' zijn ogen gingen weer terug naar de groep meiden, Drake had dit gelijk in de gaten. 'hoe meer zielen hoe meer vreugd, nietwaar?' Drake veegde ook zijn mond af en grinnikte. ''Dat klopt als een bus mn beste.'' sprak Drake. Hij was al wat losser en sprong toen weer van zijn kruk af. De kruk waar hij eigelijk net pas op zat, maar Drake had plannen. Hij pakte het glas mee en keek Oliver even aan. Drake gebaarde Oliver met zijn hand mee te gaan. ''Drake.. doe je wel een beetje rustig aan met de dames?'' hoorde je een barse stem zeggen. Drake draaide zich om. ''Ahh komt goed, je weet toch ik ben Bob.'' de man lachte terwijl hij de glazen droogde. ''Ja, juist daarom.'' Hierna liep Drake met zelfverzekerde pas richting het groepje meiden wat aan een tafeltje zat. Drake had de verwachting dat Oliver achter hem aan zou komen. Toen Drake bij de tafel was, keek hij de meiden met een charmerende grijns aan. Hij zette zijn rechterhand gespreid op tafel en boog wat naar voren. ''Goedemiddag dames. Een gezellig middagje uit zie ik?'' zei Drake tegen ze. De meiden keken op met verschillende reacties. Je zag sommige verlegen kijken, de ander lachte wat speels naar hem en er was er ook een die arrogant haar ogen draaide. ''We zitten niet op je te wachten Burned.'' sprak ze. Drake grinnikte zacht. ''Echt niet? oohh wat jammer.. dan ga ik wel weer.'' sprak hij, het meisje aankijkend. Hij haalde langzaam zijn hand omhoog. Zo waren er wat meisje die nu vuil naar hun vriendin keken terwijl de ander 'nee' riep. Drake glimlachte lief naar de nee roepers. ''Ahh ik zie dat je vriendinnetjes het niet met je eens zijn. Hmm ik ben ook niet allen trouwens meiden.'' Drake haalde een hand door zijn zwarte haren en keek nu naar Oliver. ''Dit is een vriend van mij, Oliver. Hij houd er wel van om.. verwend te worden door een stel mooie meiden zoals jullie.'' De meisjes grinnikte bij het complimentje. Ze keken geïnteresseerd op naar Oliver, sommige zwaaide gezellig naar hem. ''Dus.. zouden we er bij kunnen komen zitten? Ik heb ook nog bier.'' en hij wees naar het glas.