Met het stuk houtskool nog tussen haar vingers geklemd, staarde ze naar haar spiegelbeeld. Ze moest zich inhouden om het ding voor haar neus niet aan gort te slaan. Dit was belachelijk! Ten eerste deed ze moeite om er een heel klein beetje fatsoenlijk uit te zien en ten tweede had ze ja gezegd??? Oké, diep inademen en even in haar geheugen graven of ze inderdaad geen oplawaai van Zack had gekregen nadat ze kwaad bij hem was weggelopen. Hij wilde dat ze nieuwe mensen zag? Best, hij zou z'n zin krijgen!
Ze veegde haar zwarte vingers af aan de handdoek naast haar wastafeltje en trok haar leren jack aan over de bloes die ze had aangetrokken. Ze had expres voor wat langere mouwen gekozen, zodat het litteken op haar schouder niet zichtbaar was, maar de witte lijntjes op haar polsen moest ze afdekken met twee leren armbandjes. Ze stak haar portemonnee in de achterzak van haar broek en deed haar kamerdeur dicht.

Eenmaal bij de Bokkenburcht aangekomen, stak ze haar handen in haar zakken en keek om zich heen of ze Olivier al zag. Ze wilde het niet, maar toch dacht ze er aan hoe Zack zou reageren als hij hoorde dat ze uit ging met zijn jeugdvriend. Sowieso zou het hem niks kunnen schelen, geen enkel aspect van hoe zij zich voelde kon hem kennelijk wat schelen. Ze hadden mekaar alleen maar gemeden en telkens als ze oogcontact hadden gemaakt, had ze hem vuil aangekeken. Hij mocht het weten ook, deze keer kwam ze niet naar het terug kruipen als een soort schoothondje. Ze was niet van plan om ooit haar excuses aan te bieden voor het feit dat ze haar eigen gevoel verdedigd had. Als hij dacht dat hij daarmee kon spelen, dan had hij het mooi mis.

//Simoneke und Anneke

Met die donkere wolk in haar hoofd, keek ze ondertussen uit naar degene op wie ze wachtte. Het was tamelijk druk maar dat had ze des te liever, op deze manier zouden ze minder snel gespot worden door medescholieren. 'Raaf' Hoorde ze opeens naast zich. Ze draaide haar hoofd en keek Olivier aan. Iets aan zijn glimlach leek sterk geforceerd, dat wist ze zeker, want zo voelde haar mondhoeken ook aan. 'Je bent er..' Bedankt, captain obvious. Ze moest sterk de neiging om scherpe opmerkingen te maken onderdrukken. 'Zal ik wat drinken voor ons halen?' Ze knikte half en krabde even aan haar achterhoofd. 'Wat wil je hebben?' Hij ging haar voor naar een tafeltje en hield een stoel voor haar naar achteren. Ugh, dat begon al goed...
Ze probeerde een beleefde glimlach op te zetten en nam plaats. 'Een biertje gaat er wel in, enneh...laat die hoffelijkheid maar zitten.' Ze probeerde niet bot over te komen, maar het zou voor hen beide een stuk prettiger zijn als ze zich als gewone mensen gedroegen. Dat deed haar te sterk denken aan Rosh en op dit moment was dat, samen met Zack, de laatste persoon over wie ze wilde tobben.

Het deed haar voorkomen dat Olivier niet zo hoffelijk was als hij wide overkomen en daar had ze ook helemaal geen zin in. 'ah... Sorry Raaf.' Ze keek hem vaag grijnzend aan. De nerveusheid moest eruit. 'ik zal voor ons beide een biertje halen want dat gaat erbij mij ook wel in.' Dat was al een pluspunt dan, niet dat hij ook bier lustte, maar dat hij zichzelf durfde te zijn, tenminste daar leek het op. Al vrij snel zette hij een glas voor haar neer.' Alsjeblieft. Een biertje voor jou.' Ze knikte hem dankbaar toe en nam een slok terwijl hij ging zitten.  'en een biertje voor mij.' Hij ging zitten en hief zijn glas even op, ze volgde zijn voorbeeld haastig ook al had ze al een kwart ervan leeggedronken.
Bij Olivier ontstond al een prachtige schuimsnor en eventjes kreeg ze de aandrang om in lachen uit te barsten, maar ze hield zich in om de lieve vrede te bewaren. ' Dus Raaf? Wat vind je leuk om te doen?' Ze nam een bedachtzame slok om na te denken over haar antwoord. Die vraag had er ongetwijfeld ingezeten en ze had er een hekel aan. Misschien hoefde ze voor eens niet op te scheppen tegen iemand?
'Oké.' Ze zette haar glas neer en wreef even over haar neusbrug met haar duim- en wijsvinger. 'Ik hou van motorrijden, klimmen en schijn een talent te hebben voor de boel op stelten te zetten. Sorry, zei ik talent? Ik bedoelde reputatie.' Ze grinnikte even flauwtjes, hopende dat de rest van de spanning er af zou gaan. 'Ik ben de oudste van zes kinderen die stuk voor stuk tien keer betere magiërs zijn dan ik en sinds een half jaar woon ik alleen in een hutje op Gren.' Ze nam nog een slok en staarde even naar het hout van de tafel. 'Ik ben gewoon niet zo'n...zo'n persoon die goed is met anderen...als je begrijpt wat ik bedoel.' Ze keek hem weer aan en glimlachte flauwtjes.

Om de een of andere reden voelde het al wat aangenamer, maar niet omdat ze hem nou zo verschrikkelijk leuk was gaan vinden. Eerlijk gezegd deden al zijn handelingen haar sterk aan haar jongere broer Peter denken, alleen kon ze niet plaatsen waarom. ‘Ah zo. Dan is het een soort van gewenning?’ Sprak hij als reactie op haar gezin-situatie. ‘Hier op school is het wel anders voor je, denk ik? Hier ben je geen buitenbeentje toch? Ik bedoel iedereen heeft magie op verschillende niveaus dus dan pas je altijd wel ergens bij, lijkt me?’ Ze moest moeite doen om het niet uit te proesten en daardoor verslikte ze zich in haar bier. Ze liep blauw aan maar kreeg net op tijd weer lucht.
Ze vond het een nogal stom toeval dat hij een vogelliefhebber was en dat hij juist haar had uitgevraagd, al wist ze dat hij daar niks mee bedoelde. ‘Oh nee! Je hebt me helemaal door.’ Ze grinnikte. Hij was dan misschien een idioot, maar dan wel een met gevoel voor humor. 'Cool! Welke stijl is je lokale dans? Of heeft het geen vaste stijl?’ En ze had alweer spijt dat ze het verteld had. ‘En je bent vaak beter dan dat je zelf denkt en het gaat erom dat je plezier hebt in wat je doet, non? En je bent vast in meerdere dingen goed.' Opnieuw kreeg ze de aandrang om te lachen maar was er op voorbereid, ze kon het maskeren alsof ze haar keel schraapte. 'Ja en nee.' Ze leunde een beetje achterover en ging met een hand door haar haren, die al weer langer begonnen te groeien. 'Ik schijn er aanleg voor te hebben, maar het enige probleem is dat onze volksdans wordt geassocieerd met prostitutie, in ieder geval waar ik vandaan kom.' Het maakte haar niet echt uit wat andere ervan vonden, het was een van de weinige dingen die ze leuk vond om te doen, als er geen toeschouwers waren tenminste.
‘Ik ben zelf enigs kind al ben ik niet alleen opgegroeid. Ik had veel leeftijdsgenootjes om mij heen vanaf het begin, omdat mijn vader de eigenaar van het weeshuis was. Dus zij waren eigenlijk een soort broers en zussen voor me en tegelijkertijd waren er ook tussen die de rol van goede vrienden hadden.’ Een korte, pijnlijke stilte viel er, ze waren bij Zack aangeland. Ze hadden sinds zijn verjaardag geen woord mee gewisseld, hoewel ze hem af en toe wel een vuile blik had toegeworpen. 'Ik heb je vader denk ik een keer ontmoet. Via Zack dan.' Begon ze half, want ze wilde liever dat het gesprek over zijn vader ging dan over dat stuk gluiperig vreten. Ze had hem altijd al een idioot gevonden, maar ze had nooit van hem verwacht dat hij het leuk vond om met haar gevoelens te spelen, hoe bont zij het ook had gemaakt. 'Aardige vent. Hij deed me een beetje aan mijn oom denken, dat was zo'n beetje de vaderfiguur in mijn leven.'