[open]Focus!

Esther-Anne werd rustig wakker vandaag was het zondag. Gister had ze heel hard geploeterd om haar huiswerk voor zondag af te hebben. Ze was om 4 uur s'middags klaar zodat ze bedenken wat ze zondag zou gaan doen. Ze dacht erover om gewoon een dag in de bibliotheek te blijven maar ze was nog maar 5 keer in de gymzaal geweest, dus het werd tijd om daar naar toe te gaan dacht Esther-Anne gisteren.

Esther-Anne stapte uit bed. Het was 7uur s'morgens. Ik denk dat er niemand nu in de gymzaal is, de gymzaal gaat nu pas open. Esther-Anne pakte haar korte broekje en een fijn t-shirt uit haar kast. In deze kleding kan ik heel erg goed bewegen, dus die moet ik aan doen naar de gymzaal. Esther-Anne liep naar haar kleine badkamer, om te gaan douchen.

Na een tijdje was Esther-Anne klaar met haar douchen en haar kleding aan te trekken. Ze borstelde haar haar en waste haar gezicht. Ze keek in de spiegel. Op naar de gymzaal dacht Esther-Anne, maar eerst even een flesje water vullen zodat ik wat kan drinken.

Esther-Anne deed de deur dicht terwijl ze weg liep. De gymzaal was erg dichtbij dus Esther-Anne hoefte ook niet veel te lopen.

Esther-Anne had de gymzaal bereikt, ze deed rustig de deur van de gymzaal open. Er was 1 iemand alleen in de gymzaal. Esther-Anne deed rustig de deur van de gymzaal dicht toen ze in de gymzaal was. Ze legde haar bidon op een bankje en ging daar zitten. Esther-Anne durfte niet zo goed nu te gaan bewegen. Straks word ik uitgelachen dacht ze.

Nog voor de zon op kwam was hij al wakker. Tenminste hier ging de zon iets later op dan op Erd. Samen met Steps liep Leon door de gangen. Hij vertrouwde op de neus van zijn wolf dat die hem naar de gymzaal zou brengen. Leon was nog niet zo bekend met het school gebouw, maar dat kwam wel met der tijd. Buiten kende Leon het al, maar dat was ook niet zo moeilijk als het labyrint van het kasteel. Steeds kreeg je nieuwe gangen waar niets bij aan gemeld stond dan op de grootste kruiswegen een bord met je bent hier. Zo vervelend! Toen Steps eindelijk aangaf dat ze er waren zuchten zijn baas even zachtjes. Er was ook een man aanwezig die de gymzaal deuren opende en daarna vertrok. Leon knikte even naar de man en liep daarna maar binnen. Zo te zien was hij de eerste. Steps liep maar binnen een Leon volgde. De zaal was best groot te noemen. Maar daar was hij nu even niet mee bezig. Aan gezien er toch nog niemand was trok hij zijn shirt en broek uit om daarna zijn trainings broek aan te trekken. Deze was van soepel Lizard leer gemaakt en die liet hem veel bewegings vrijheid, ondanks dat hij als een tweede huid over zijn eigen huid lag. Leon liet zijn tas bij Steps liggen. Niemand zou er zonder zijn toe stemming bij komen. Daar zorgde zijn wolf wil voor. Leon was net begonnen met op warm oefeningen toen de deur voor de eerste keer maar hem open ging. Het bleek een meisje te zijn. Ze ging zitten en Steps keek haar even aan tot ze blijkbaar bleef zitten. Daarna legde de wolf zijn kop tussen zijn poten. 'Goede morgen. Zin of wilde je alleen blijven kijken?' Begroeten hij haar terwijl Leon, zich voorover nog een zichzelf op zijn handen zetten om daarna zijn benen in de lucht te gooien. Nu Leon in de hand strand stond begon hij zich op te drukken. Eerst had hij deze oefening erg zwaar gevonden, maar na het steeds meer proberen ging het hem nu goed af.

xD

Esther-Anne zag dat de jongen met veel oefeningen bezig was. Er kwam een wolf op haar afgelopen. Esther-Anne had er geen schrik voor. "Goedemorgen. Zin of wilde je alleen blijven kijken?" vroeg de wolf aan haar. "Ik was van plan om te gaan bewegen. Dat moet ik maar doen," zei Esther-Anne terwijl opstond. En naar de banken liep. Ze deed een paar oefeningen, tussendoor keek ze of de jongen naar haar keek. Esther-Anne ging maar gewoon door. Ze voelde dat ze steeds soeperler werd. En zich steeds meer kon bewegen. Ze maakte een paar keer een handstand, en probeerde te gaan lopen op handen. Dat ging soms goed, maar niet altijd. Ze kon nu 2 stappen zetten met haar handen, meer niet anders viel ze op de grond.

Steps trok zijn oren even scheef toen het meisje tegen hem leek te spreken? De wolf had geen idee dat ze dacht dat de woorden van zijn baas, uit de wolf waren gekomen. Maar al snel negeerde hij de nieuw komer een legde zijn kop weer neer. Ondertussen was hetmeisje dichterbij gekomen en Leon had al die tijd zijn lachen moeten in houden. Ze begon ook met oefeningen te doen en wanneer zij niet keek, keek hij even in haar richting. Ze was mooi soepel en lenig. Maar verder zag ze er normaal uit. Toen het meisje twee stappen in de handstand zetten stopte ze. 'Spreid je benen voor meer evenwicht, maar houd ze ook stil en probeer het dan nog eens. ' gaf Leon als tip en hij maakte een paar zij waardze stappen om het meisje goed te kunnen zien. Zijn half lange zwarte haar hing aan weerszijde van zijn gezicht terwijl Leon haar aankeek.

Toen Esther-Anne was weg gelopen, deed de wolf zijn kop beetje schuin. Hij leek niet te begrijpen wat Esther-Anne had vertelt. Volgensmij zei de wolf ook niet tegen mij maar die jongen, oeps dacht Esther-Anne. Toen ze met de oefening de handstand bezig was, keek de jongen soms naar Esther-Anne. "Spreid je benen voor meer evenwicht, maar houd ze ook stil en probeer het dan nog eens," zei de jongen. "Ik zal het proberen," zei Esther-Anne en gaf een glimlach. Eerst staan, daarna benen spreiden, en stil houden mompelde Esther-Anne in zich zelf. Het lukte! Nu kan ik veel meer stappen zetten dacht ze blij. "Ehm... Dankjewel voor die tip," zei Esther-Anne tegen de jongen. "Wat is je naam? Ik ben Esther-Anne. Leuk je te ontmoeten," zei Esther-Anne.

Het meisje zei dat ze het eens zou proberen. Leon zelf ging ondertussen recht staan voor als hij haar op moest vangen. Maar ze deed het heel goed en bedankte hem voor de tip. 'Graag gedaan. Maar je deed het goed voor de eerste keer dat je goed gebalanceerd hebt.' zei Leon waarna ze naar zijn naam vroeg en zichzelf voor stelde als Esther-Anne. 'Aangenaam Eshter-Anne. Ik ben Leon. Het is ook leuk om jouw te ontmoeten. De wolf die bij mijn tas ligt heet Steps en nee hij kan niet praten. Tenminste Niet als je de Woud spreuk voor dieren praat niet kent.' zei Leon en hij moest nog steeds zijn lachen in houden al kon Leon een brede glimlach niet verbergen. Het was nog steeds grappig dat ze dacht dat Steps gesproken had tegen haar.

"Graag gedaan. Maar je deed het goed voor de eerste keer dat je goed geblanceerd hebt," zei Leon op antwoord van Esther-Anne compliment. Esther-Anne stelde zich voor aan Leon. "Aangenaam Esther-Anne. Ik ben Leon. Het is ook leuk om jouw te ontmoeten. De wolf die bij de tas ligt heet Steps en nee hij kan niet praten. Tenminste niet als je de woud spreuk voor dieren praat niet kent," zei Leon. "Nou, ik ben een woud magiër. En ik ken die spreuk," zei Esther-Anne. Haar stem klonk vriendelijk en ze maakte nog een glimlachje naar Leon. Ik hoop dat hij stopt om steeds erom te lachen, ik kan toch ook een foutje maken, dacht Esther-Anne een beetje geïrriteert.

Het was natuurlijk nooit leuk om iemand te blijven uit lachen en Leon schudden dit komische moment dan ook van zich af na zijn woorden en het kleine momentje dat hij nog eventjes zacht gelachen had. Toen Esther-Anne zei dat ze die spreuk kende knikte hij serieus. 'Dan had het kunnen zijn dat Steps tegen je gesproken had gehad.' zei Leon en hij glimlachte vriendelijk naar Esther. Deze keer zat er geen gedachten achter, maar het bleef leuk natuurlijk. 'Wat wilde je nu gaan doen voor oefening?' vroeg Leon terwijl hij even rond keek. Er stonden al wat spullen klaar die ze zouden kunnen gebruiken, maar als ze iets anders zou willen doen dan vond Leon ook goed.

"Dat had kunnen zijn dat Steps tegen je gesproken had," zei Leon en hij glimlachde. "Ik dnek het zelf eigenlijk niet want ik heb de spreuk niet uitgesproken, maar het zou natuurlijk altijd kunnen," voegde Esther-Anne eraan toe. "Wat wilde je gaan doen voor oefening?" vroeg Leon. Esther-Anne keek in het rond. Er lagen wat spullen voor wat oefeningen, maar Esther-Anne vond de oefening op handen lopen leuker. "Ik denk dat ik zelf persoonlijk gewoon weer verder ga met op handen lopen. Die vind ik zelf erg leuk en ik ga proberen om verder te kunnen lopen," zei Esther-Anne. "Wat was jij dan van plan?" vroeg Esther-Anne. Ze keek naar Steps de mooie wolf die daar maar zat. Esther-Anne bleef hem goed aankijken, ze wolf verroede geen spier. Esther-Anne keek maar weer naar Leon en ze glimlachde naar hem.

Natuurlijk, dat was best een domme actie geweest. Leon moest even lachen om zijn eigen domme woorden. 'Natuurlijk, maar je lijkt me wel een meisje die graag bij dieren is?' grinnikte Leon nog even na voor hij haar vroeg wat ze nog meer wilde gaan doen, maar ze zei dat ze op haar handen lopen het leukste vond. Toen ze vroeg wat hij nu wilde gaan doen glimlachte hij zacht. 'We kunnen ook een kleine wedstrijd houden, als je dat leuk lijkt?' stelde Leon voor en hij keek haar afwachtend aan. Natuurlijk hoefde ze dit niet te doen, maar een beetje competitie was altijd leuk.

"Natuurlijk, maar je lijkt me wel een meisje dat graag bij dieren is?" zei Leon. "Vroeger hadden we thuis heel veel dieren alleen die zijn allemaal verkocht. Dat hadden onze buren gedaan. Ik heb zelf geen dier op StarShine Academy," zei Esther-Anne. Ze voelde wat tranen op komen en ze zag een paar tranen op de grond vallen. Ze veegde haar tranen weg en keek naar Leon omdat het leek dat hij iets wilde zeggen. "We kunnen ook een kleine wedstrijd houden, als he dat leuk lijkt?" stelde Leon voor. "Is goed. Maar ik ga eerst nog een paar keer oefenen, als je dat niet erg vind," zei Esther-Anne.

PROFILE MAGICIAN

» Hello there! (OPEN)
» It would be fun, they said || Open
» The one and the only... ||open||
» < Open > Don't take it away from me!
» so, who are you? || open.

[open]Focus!

[open]Focus!

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen