Kauwend op een puddingbroodje tuurde Melina de grote zaal door. Waren er nog mensen die ze kende? Zo een, twee, drie kon ze het niet zien. De laatste hap van het broodje stopte ze in haar mond en ze keek even snel onder de tafel naar de wolf die momenteel op haar voeten lag. Het dier voelde dat hij werd aangekeken en tilde zijn kop op om daarna zachtjes begon te kwispelen. Een zacht gegrinnik kon het meisje niet onderdrukken en met een snelle aai over Fen zijn kop stond ze op en veegde snel een los plukje bruin haar uit haar ogen. Fen zijn riem had ze rond haar pols geslagen waarna ze het in haar hand geklemd had. Ze griste nog snel een plakje cake van de tafel en wachtte totdat haar wolf zich uitgerekt had en naast haar plaats nam. Ze hadden net weer hun ochtendrondje gelopen, waar Melina dus altijd honger van kreeg en wat ervoor zorgde dat de wolf voldaan was en vermoeid. Voor even want het jonge dier zou binnen een uur wel weer rond stuiteren van de energie. Ze at het plakje cake op en veegde haar vingers nog snel af aan een servetje. Nogmaals tuurde ze de grote zaal af naar bekende, maar door de drukte door iedereen die een ontbijtje wilde was het lastig om te zien. Met een kleine schouderophaal begon ze te lopen. Dan maar niet, ze zou ze later wel zien. Half in gedachten verzonken liep ze naar de deuren van de grote zaal en schrok zich een ongeluk toen ze bijna omver werd getrokken door haar metgezel. Ze gaf een klein gefrustreerd geluidje en keek naar hetgeen wat Fen zo enthousiast had gemaakt. Het dier was hevig aan het kwispelen en wilde zo te zien iemand begroeten. Iets wat Melina zelf liever niet had, want als het aan Fen lag, begroette hij Savador net zo enthousiast als iedereen. Ze keek op naar een jongen, die ze herkende als Drake. Ze had hem een keer gezien in de les vuurmagie toen ze de barrière gingen leren. Ze sprak Fen streng toe en liet hem aan voet zitten waarna ze haar groene ogen weer naar de jongen liet gaan. 'Hey, umh, Drake was het toch?' begon ze tegen de zwartharige jongen te spreken. 'Sorry voor deze hyperactieve puber, hij is nogal een mensen fan' eindigde ze met een kleine grijns terwijl ze Fen een korte aai over zijn kop gaf. Goed, niet alleen haar wolf was een mensen fan. Melina zelf vond het ook leuk om met iedereen kennis te maken. En een klein praatje te maken vond ze zeker ook niet verkeerd. Al was ze in dat alles minder opdringerig dan haar huisdier, het was ook nog iets wat moeilijk uit het dier te krijgen was. Maar goed, hij was pas twee en het zou nog kunnen komen al had het novaanse meisje er een hard hoofd in.

Ze keek verrast op toen Fen haar richting iemand trok en hevig begon te kwispelen. Ze was al blij zat dat het beestje niet tegen hem opsprong. Ze herkende de jongen van de vuurmagie les en giste naar zijn naam, waarvan ze dacht dat het Drake was. ''Klopt, Drake Burned om precies te zijn. En jij was.. Melina dacht ik?'' Antwoordde hij haar voordat hij zich naar Fen toe boog en hem kort over zijn kop aaide. Melina glimlachte naar hem en knikte terwijl haar wolf nog heviger begon te kwispelen. 'Yep. Melina Shereen als we dan toch bezig zijn met achternamen uitwisselen.' zei ze tegen hem, half grappend. Ze verontschuldigde zich hierna voor het gedrag van haar trouwe viervoeter. Het jonge dier was alles behalve mensen schuw, wat duidelijk te merken was. ''Hm, dan zou ik maar oppassen dat hij je niet naar de verkeerde mensen trekt.'' Kort keek ze hem aan en knikte daarna 'Ja dat is ook de hoofdreden dat ik hem niet loslaat in de school, en buiten alleen los laat als het rustig is. Deze knul zou nog net zo vrolijk op Savador afrennen als op ieder ander persoon hier in de school' Kort keek ze naar de grijze wolf voordat haar attentie weer naar Drake werd getrokken. ''Was je ergens naar onderweg?'' Met een kort lachje schudde ze haar hoofd 'Niet echt. Ik zag niet echt iemand die ik kende enzo' kort haalde ze haar schouders op 'Dus besloot om meneer hier..' even wees ze naar de puberale wolf 'naar mijn kamer te brengen of iets. We hebben net nog een heel eind gewandeld namelijk en hij was wel uitgeput en voldaan.. Was ja..' even grinnikte ze kort En daarna zou ik het wel zien. Misschien naar de bieb of gewoon op mijn kamer iets lezen...' Weer haalde ze haar schouders op. Een simpeler en korter antwoord had "Nee, niet echt" geweest, maar Melina praatte graag dus echt korte antwoorden zaten er bij haar niet in. 'En jij? Was jij ergens naar onderweg?' Kaatste ze de vraag naar hem terug.