Haar vingers verplaatste zich voorzichtig van de ene snaar naar de andere. Eres voelde de lichte trillingen van de viool onder de toppen van haar vingers. Ze hield van de viool. De piano trouwens ook. Ze gaven haar een bekend gevoel. Heel vertrouwd, alsof ze echt thuis was. Ze hield het meeste van de Cassiaanse klassieke stukken. Voor haar had de Cassiaanse muziek een elegantie en gratie over zich die andere muzieksoorten soms misten. Ze hield haar ogen gesloten en liet zich meevoeren door de muziek. Ze speelde te weinig viool. Ze zou het instrument vaker in haar vrije uren moeten oppakken.
Eres liet de laatste noot wegsterven en opende voorzichtig haar ogen weer. Het lokaal was zo onaangenaam stil na het horen van het melodische geluid. Maar ze kon niet langer doorspelen. Ze zou over een paar minuten een nieuwe leerling krijgen voor de Melodiam klas; Kriss. Ze had het meisje niet vaak gezien in de lessen, maar ze was muzikaal aangelegd.
Eres liep naar haar bureau en legde de viool en de strijkstok weg om daarna uit de lade een notitieblok en een pen te pakken. Het lokaal zou gelukkig niet lang stil blijven.

- Voor Kriss

Er huisde een zekere spanning in haar. Een goede spanning. Eentje die je voelde als je eindelijk dat besluit had genomen wat je al maanden bezighield. Het was geen emotie verbonden besluit, maar wel een belangrijke. Met dit besluit had ze haar toekomst vast gelegd. En dat was muziek. Ze had genoeg keuzes gehad en het was altijd moeilijk kiezen geweest voor haar. Daardoor had ze nu ook zeker nog een plan B en zelfs een plan C als muziek haar leven niet zou vormen. Het besluit was niet zomaar klakkeloos genomen. Lange gesprekken met haar moeder, haar vader, haar zangleraar en iedereen die haar erin kon helpen. Dat ze het besluit genomen had betekende alleen nog niet dat iets vast stond. Ja, ze had zich aangemeld voor de Melodiam klas van Miss Eres. Nee, dat betekende niet dat ze toegelaten was. En daarom had ze hard geoefend. Kriss moest bewijzen dat ze het in zich had. Het talent, het doorzettingsvermogen, de kracht en jaren van oefening en training. Ze wilde een goede, nee perfecte indruk maken op de muzieklerares. Daarom liep ze nu met een uitpuilende aktetas door de gang naar het muzieklokaal waar Miss Eres op haar zou wachten. Ze had een heel repertoire mee genomen. Zelf geschreven muziek en teksten, de tientallen ingestudeerde songs, lp’s & cd’s met haar eigen uitgebrachte single, alles om Miss Eres te laten zien dat ze het verdiende.

Ze mocht dan wel in haar altijd zo zelfverzekerde tred door de gangen lopen, de zenuwen waren goed te voelen. Hopelijk was Miss Eres in een goede bui. Ze klopte aan bij de deur naar het muziek lokaal en liep vervolgens meteen naar binnen. “Goedemiddag Miss,” begroete de jonge Raziaanse haar met een glimlach. “Ik hoop niet dat ik u te lang heb laten wachten?” Ze zette de zware aktetas een lichte plof op tafel waarbij een perkament onder te rand vandaan glipte en op de grond dwarrelde.


[I'M SO VERY SORRY! Had er om gevraagd en vervolgens reageer ik gewoon niet >.< I hope you forgive me ^^']

Eres zette net in een krullerig handschrift de laatste i op de naam van Kriss de ze op haar notitie blok had geschreven, samen met de datum en de reden van haar komst zodat ze later haar aantekeningen terug kon lezen zonder zich af te vragen wat ze neergekrabbeld had en vooral, waarom. Op dat moment ging de deur open en kwam de vurige roodharige dame binnen wervelen met haar bekende zelfverzekerde tred. Maar of ze ook echt zo zeker van zichzelf was moest nog blijken. Eres was de kalmheid zelve. Ook niet vreemd aangezien zij hier niet degene was die voor een test kwam. Ze liep naar Kriss en raapte het stuk perkament van de grond op wat uit haar aktetas was gevallen. 'Nee, hoor. Goedemorgen Kriss, goed je te zien,' glimlachte ze naar het meisje terwijl ze haar het stuk perkament terug gaf. Ze had zich in elk geval goed voorbereid. Met een lichtelijk vragende blik keek Eres even naar de tas, zich afvragend wat ze allemaal meegenomen had. 'Ik zie dat je je flink hebt voorbereid hiervoor. Zullen we dan maar meteen beginnen. Neem plaats,' ging ze verder en gebaarde naar de tafel en stoel die ze tegenover een ander had geschoven waar ze zelf achter zou zitten. Ook Eres nam plaats. Ze wachtte tot Kriss zich volledig geïnstalleerd had waarna ze begon. 'Goed. Welkom bij je Melodiam test. Als je vandaag succesvol afsluit betekend dat dat je officieel in de Melodiam klas zit. Dat betekend meer gevorderde spreuken en meer diepgang in de muzieklessen om jezelf als muzikant te kunnen ontwikkelen en te groeien. Ik heb begrepen dat je zingt en te zien aan wat je meegebracht hebt, ook best serieus. Dat is fijn om te zien. Jouw test bestaat uit twee delen. Voor het eerste deel wil ik je inzicht toetsen. Hoe jij dingen zou doen. Wees niet bang om iets fout te doen, wees vooral gewoon jezelf. Voor het tweede deel ga je ook echt muziek maken. Dan ga ik kijken naar techniek, het vermogen tot improvisatie. Dat soort dingen,' ze wachtte even zodat Kriss de kans kreeg alles in zich op te nemen. 'Als je zover bent kunnen we met het eerste onderdeel beginnen. Je gaat een concert voor me uitschrijven. Precies op de manier waarop jij het zou willen. Denk aan dingen als licht, een line up van de nummers, decor etcetera. Je krijgt een uur om dit alles te bedenken. Daarna mag je je idee aan mij presenteren. Je tijd gaat nu in, succes,' zei ze met een korte blik op de klok aan de muur. Daarna zweeg ze zodat Kriss zich zou kunnen concentreren op haar taak.

(Don't be, ik ben ook eeeeerg langzaam)