Hij had verbaasd toe staan kijken naar hoe de ander de magie uitoefende op de schaduwen. Ergens was hij flink verbaasd en wiilde er meer over weten. Toch… was de ander in een niet al te beste humeur, iets wat hem… niet zo heel verbaasd was.
Les 1! Staar nooit naar iets nieuws met open mond!' daar sloot de jongeman zijn mond al snel en keek kort even weg. Hij had het wel geleerd, maar toch in dit soort momenten kon je er simpelweg niets aan doen. “Juist…” Had hij enkel erop geantwoord.. het was les 1… een les die iedereen wist maar sommige nooit toepaste.
'Laten we eerst je maag vullen voor je door de honger van je plek straks nog valt. Dan zullen we daarna met je concentratie probleem beginnen.' Even bleef Lavi staan na die woorden en keek hem na. Hij was even zachtjes aan het mompelen voordat hij wel doorliep naar de tafel toe. Kort had hij zijn maag wel gehoord, zoals altijd had hij ontbijt geskipped. “Zo erg is het ook weer niet denk ik..” Klonk hij simpel toen hij naast Iro ging zitten en bekeek hem kort. “Je ziet eruit als een Vuur magican maar bent een Shadow een… “ mompelde hij verder en zou een klein broodje in zn mond proppen en eten. Zijn tas? Die had hij op de grond gezet terwijl hij wat papierwerk uit had en doorkeek. “Hoe doen jullie dat met papierwerk..? Hebben jullie ooit vrijetijd ernaast..?” Hij sprak op ten minste met een lege mond! Het was een verbetering… al hoopte hij het, maar keek hem wel aan met z’n smaragd groene oog.

Een simpele paar woorden wisten zich in vele gevallen al tot een gesprek te leiden. Zo was het ook in dit geval. Hij had uitgelegd aan Iro dat hij helemaal niet op een shadraan leek, maar al snel kreeg hij ook al te horen waarom dit het geval was. Dus deze man had zijn haren eerst gebleekt, als hij zwarte haren had van zichzelf, daarna pas een kleur over heen gedaan. Dit was even flink slecht voor zijn haren. Toch werd hijzelf ook nieuwsgierig in welke kleur het dan een volgende keer ging.
Om een gesprek gaande te houden tijdens het eten vroeg hij door naar het papierwerk. Master iro leek het ook lastig gevonden te hebben in het begin, toch… zijn manier van vergelijken viel hem meteen op en ook hij moest toch ook wel de grijns verbergen wat hij dus ook heel praktisch oploste door een hap eten te nemen en het beeld wat hij nu voor zich had uit zijn hoofd te zetten, al was dit laatste toch wel moeilijk. Hij at erdoor toch wel al snel met een grijns verder en schudde een keer zijn hoofd. “dat… is toch wel het eerste wat ik een docent hoor zeggen nu. Een trol… Hoe kom je erop?” Vroeg hij toch zich meer hardop af en deed even zijn hoofdband af en legde die naast zijn bord neer. Zijn broodje sandwich was wel lekker. Iets wat hij helaas wel jammer vond was het feit dat de kruiden miste.
“Hoelang geeft u al les, als ik het mag vragen natuurlijk. Ikzelf nu net een week of 2.” Vermelde hij rustig en nam een nieuwe hap nadat hij gesproken had.