old memories [sasuke]

Rhine was eruit ze wilde haar oude huis nog eens gaan bezoeken ze wilde een paar oude spullen gaan ophalen om haar kamer op te leuken. Ze was er al jaren niet geweest niet sinds de dag dat haar ouders en hele familie gestorven was. Ze liep naar sasukes kamer toe ze wilde hem vragen of hij met haar mee wilde. Als hij nee zei vond ze dat prima maar ergens hoopte ze wel dat hij met haar mee zou gaan. Ze wist niet zeker of ze zou instorten als ze al die herinneringen weer voor zich zag en hij maakte haar altijd rustig en vredig. Ze kloptte op zijn deur en ze wachtte geduldig. ze had een kleine rugzak bij met een paar snacks en wat drinken genoeg voor twee voor het geval hij zou meegaan. Ze was best wel zenuwachtig mischien vond hij het een idioot plan aangezien hij zelf niets meer met zijn verleden te maken wilde hebben.

Een speekselsliertje liep langs de kin van Sasuke die nog vredig lag te slapen. Maar door het gebonk op de deur viel hij uit zijn bed en kreunde hij lichtjes terwijl hij het speeksel wegveegde. Hij kroop recht en wankelde naar de deur in bloot bovenlijf en een short. Langzaam opende hij de deur en strompelde naar de badkamer. Daar poetste hij zijn tande, douchte hij en hij kleedde zich aan. Dat maakte hem wakker en hij liep uit de badkamer om Rhine een kus te geven. Hij bekeek Rhine eens goed en vroeg dan "Gaan we op vakantie lieverd?" vroeg hij met een lichte glimlach terwijl hij haar omhelsde en zijn ogen sloot. Hij drukte haar dicht tegen zich aan en vroeg dan "Of gaan we ergens naartoe wat waardevol voor je is?" Hij keek haar eventjes aan en drukte haar weer in die omhelzing van daarnet. "Ik ga met je mee, waar je ook naartoe gaat."

(mehh, derp.. sowrie)

Ze hoorde een bonk in de kamer en ze trok een wenkbrauw op. wat was die jongen aan het doen? De deur werd geopend en ze zag een halfslapende sasuke voor haar neus staan. Hmmm hij was me wel een slaapkop. best wel vreemd eigenlijk zij was hier degene met maar een paar uur slaap en toch zag ze er wakkerder uit als ze opstond. goeie morgen mijn allerliefste sleepy headje.Zei ze met een grijns. ze wachtte geduldig toen hij in de badkamer verdween. hij kwam er weer fris gewassen en aangekleed uit. Hmm ergens ook wel zonden van haar had hij nog een tijdje in die short mogen blijven rondlopen. Ze nam zijn kus met veel plezier in ontvangst en meteen waren al haar zenuwen verdwenen. Hij bekeek Rhine eens goed en vroeg dan "Gaan we op vakantie lieverd?" vroeg hij met een lichte glimlach terwijl hij haar omhelsde en zijn ogen sloot. Ze wilde gaan antwoorden maar ze overwoog haar woorden. Hoe moest ze het gaan uitleggen? het was niet echt een vakantie het kon eigenlijk best deprimerend worden. Hij drukte haar dicht tegen zich aan en vroeg dan "Of gaan we ergens naartoe wat waardevol voor je is?" Hij keek haar eventjes aan en drukte haar weer in die omhelzing van daarnet. "Ik ga met je mee, waar je ook naartoe gaat." Ze was ontroerd door zijn woorden en ze kustte hem nog eens voor ze antwoord gaf. Weet je nog dat ik zei dat ik mijn kamer wilde opleuken? vroeg ze met een kleine glimlach. Wel ik zat eraan te denken om een paar van mijn oude spullen te gaan ophalen in mijn oude huis.... Haar stem werd zachter ja het lag nog steeds wat gevoelig. ...En aangezien je gezegd hebt dat je me wilde helpen dacht ik mischien.....wil je mee naar nova? Vroeg ze maar.

Langzaam opende hij de deur en strompelde naar de badkamer. "goeie morgen mijn allerliefste sleepy headje."Zei ze met een grijns. Sasuke was allang naar de badkamer verdwenen. hij kwam er weer fris gewassen en aangekleed uit. Ze nam zijn kus met veel plezier in ontvangst. Hij bekeek Rhine eens goed en vroeg dan "Gaan we op vakantie lieverd?" vroeg hij met een lichte glimlach terwijl hij haar omhelsde en zijn ogen sloot. Hij drukte haar dicht tegen zich aan en vroeg dan "Of gaan we ergens naartoe wat waardevol voor je is?" Hij keek haar eventjes aan en drukte haar weer in die omhelzing van daarnet. "Ik ga met je mee, waar je ook naartoe gaat." ze kustte hem nog eens voor ze antwoord gaf. Weet je nog dat ik zei dat ik mijn kamer wilde opleuken? vroeg ze met een kleine glimlach. Wel ik zat eraan te denken om een paar van mijn oude spullen te gaan ophalen in mijn oude huis.... Haar stem werd zachter. ...En aangezien je gezegd hebt dat je me wilde helpen dacht ik mischien.....wil je mee naar nova? Vroeg ze en Sasuke glimlachte "Natuurlijk lieverd, ik ga even een tas halen zodat je plek hebt voor wat spullen" zei hij en hij nam een heuptas en hij sleurde Rhine haast mee naar de shuttle van nova. Hij stapte met Rhine in de shuttle die vertrok. Een grijns ontstond op Sasuke's gezicht en hij kuste haar, opende zijn mond lichtjes en liet zijn tong haar mond verkennen. Hij hield hiervan, daarnaa beet hij zachtjes en speels in haar lip. Hij stopte even om haar aan te kijken.

Sasuke glimlachte "Natuurlijk lieverd, ik ga even een tas halen zodat je plek hebt voor wat spullen" zei hij en hij nam een heuptas en hij sleurde Rhine haast mee naar de shuttle van nova. Ja hij wist wel wat hij wilde en dan kon blijkbaar niets hem meer tegenhouden. Rhine liet zich daarom dus ook gewoon meeslepen. Hij stapte met Rhine in de shuttle die vertrok. Een grijns ontstond op Sasuke's gezicht en hij kuste haar, opende zijn mond lichtjes en liet zijn tong haar mond verkennen. Ze had zo het vermoeden dat hij dat nogal een leuke bezigheid vond en eigenlijk vond ze het ook heel leuk. Maar dat zei ze niet bang dat haar lippen anders nooit meer rust zouden hebben. , daarna beet hij zachtjes en speels in haar lip. Hij stopte even om haar aan te kijken. ze glimlachtte en drukte nog een zachte kus op zijn lippen. Ze keek ook even uit het raam hoe lang was het geleden dat ze op Nova was geweest? Ze glunderde ze had eigenlijk echt wel zin om haar huis nog eens te zien. Ze legde haar hoofd op zijn schouder en ze zuchtte gelukzalig. Ik ben blij dat je mee wilde. Zei ze zachtjes. de shuttle landde en Rhine hield een taxi aan ze gaf de chauffeur aanwijzingen naar waar hij heen moest voor ze zich langs sasuke neerploftte en rondkeek tijdens de rit. Ze kwamen in een rustig dorpje aan haar familie was niet echt rijk geweest maar behoorde wel tot de betere middenklasse. De auto stopte voor een gemiddelt groot huis met een tuin. het zag er wat ouder uit maar het was wel nog in goede staat ze betaalde de man en ze stapte samen met sasuke uit. Ze bleef even op de stoep staan kijkend naar het huis ze nam even diep adem voor ze naar hem keek met een kleine glimlach. Zo euh...dit is nu mijn huis. zei ze met een kleine grijns voor ze naar de witte houten voordeur liep en haar sleutel in het slot stak de deur ging krakend open en ze kwamen in het huis. het huis had grote ramen en was gezellig ingericht. in de gang hingen familie portretten op en ook foto's van Rhine als klein kind. Op iedere foto zag je het kleine meisje met de bonde lokken en de stralende glimlach. een glimlach die ze er nu nog nauwelijks uitkreeg. Ze wist niet wat hij ervan vond en ze wist niet of hij het eigenlijk wel leuk vond om in haar jeugdhuis te komen aangezien hij zelf niet van nosalgie hielt.

Ik ben blij dat je mee wilde. Zei ze zachtjes. de shuttle landde en Rhine hield een taxi aan ze gaf de chauffeur aanwijzingen naar waar hij heen moest voor ze zich langs sasuke neerploftte en rondkeek tijdens de rit. Ze kwamen in een rustig dorpje aan. Het zag er allemaal aangenaam en rustig uit zoals Sasuke het graag had. De auto stopte voor een gemiddelt groot huis met een tuin. het zag er wat ouder uit maar het was wel nog in goede staat ze betaalde de man en ze stapte samen met sasuke uit. Ze bleef even op de stoep staan kijkend naar het huis ze nam even diep adem voor ze naar hem keek met een kleine glimlach. Zo euh...dit is nu mijn huis. zei ze met een kleine grijns voor ze naar de witte houten voordeur liep en haar sleutel in het slot stak de deur ging krakend open en ze kwamen in het huis. het huis had grote ramen en was gezellig ingericht. in de gang hingen familie portretten op en ook foto's van Rhine als klein kind. Sasuke keek er glimlachend naar "Je was echt schattig als een klein kindje." zei hij zachtjes en hij keek naar de volgende foto. "Het is hier heel gezellig, alleen wat stoffig." mompelde hij en hij ging naar de volgende kamer. Rhine's kamer. "Wauw" mompelde hij en hij grijnsde breed.

Sasuke keek er glimlachend naar "Je was echt schattig als een klein kindje." zei hij zachtjes en hij keek naar de volgende foto. Ze bloosde lichtjes. Ach ja vroeger was ik gewoon veel levendiger Zei ze met een verlegen grijns. "Het is hier heel gezellig, alleen wat stoffig." mompelde hij. Ze haalde haar schouders lichtjes op. Dat komt omdat hier niemand meer is geweest sinds mijn twaalfde. Zei ze met een trieste glimlach. hij ging naar de volgende kamer. Rhine's kamer. "Wauw" mompelde hij en hij grijnsde breed. Rhine volgde hem. Ja deze kamer was het tegenovergestelde van de kamer de ze nu had. Deze kamer was licht en open ook heel vrolijk eigenlijk. het bed was groot en er hing een hemel boven haar kamer raam keek uit op een bos en en de heuvels. Rhine ging naar het raam toe opende het met een beetje stroefheid en ze ging op het balkon staan. ze ademde de frisse novaanse lucht in. Een glimlach was op haar gezicht en ze trok Sasuke mee op het balkon ze omhelsde hem en kustte hem. Na de kus keek ze hem weer glimlachend aan. Hier ging ik als kind altijd staan wanneer de zon onder ging. Zei ze. ja zonsondergangen hier waren geweldig. Ze liep weer haar kamer in en ze nam een kader vast waar een familieportret opstond. Ze veegde het stof ervan af en ze keek ernaar. Haar vader haar broers, haar jongere zusje en haar moeder die als druppels water op Rhine leek alleen had zij groene ogen. Rhine bleef er een tijdje naar staren voor ze het aan Sasuke gaf. Wil je dat in de tas steken lieverd? Vroeg ze zacht.

Sasuke keek er glimlachend naar "Je was echt schattig als een klein kindje." zei hij zachtjes en hij keek naar de volgende foto. Ze bloosde lichtjes. Ach ja vroeger was ik gewoon veel levendiger Zei ze met een verlegen grijns. "Het is hier heel gezellig, alleen wat stoffig." mompelde hij. Ze haalde haar schouders lichtjes op. Dat komt omdat hier niemand meer is geweest sinds mijn twaalfde. Zei ze met een trieste glimlach. hij ging naar de volgende kamer. Rhine's kamer. "Wauw" mompelde hij en hij grijnsde breed. Rhine volgde hem. Ja deze kamer was het tegenovergestelde van de kamer de ze nu had. Deze kamer was licht en open ook heel vrolijk eigenlijk. het bed was groot en er hing een hemel boven haar kamer raam keek uit op een bos en en de heuvels. Rhine ging naar het raam toe opende het met een beetje stroefheid en ze ging op het balkon staan. Sasuke glimlachte breed, ja het was hier heel gezellig. Een glimlach was op haar gezicht en ze trok Sasuke mee op het balkon ze omhelsde hem en kustte hem. Na de kus keek ze hem weer glimlachend aan. Hier ging ik als kind altijd staan wanneer de zon onder ging. Zei ze. "Dan gaan we dat nu ook doen lieverd van me" zei hij met een glimlach en hij kuste haar liefdevol terug. Ze liep weer haar kamer in en ze nam een kader vast waar een familieportret opstond. Ze veegde het stof ervan af en Sasuke ging naast haar staan, het was een mooi portret. Rhine bleef er een tijdje naar staren voor ze het aan Sasuke gaf. Wil je dat in de tas steken lieverd? Vroeg ze zacht. "Natuurlijk lieverd" zei hij en hij stopte het snel in de heuptas die hij bijhad "Ik hou van je liefje" zei hij met een brede glimlach.

"Dan gaan we dat nu ook doen lieverd van me" zei hij met een glimlach en hij kuste haar liefdevol terug. Haar gezicht klaarde helemaal op. Echt? maar zondsondergang duurt nog wel even... Ja het was nu bijna middag. Ze wist niet of hij het wel zag zitten om zolang op Nova te blijven. Hij was tenslotte op shadra geboren en die planeet was echt het tegenovergestelde van deze. Sasuke was langs haar komen staan en ze merkte dat hij over haar schouder meekeek "Natuurlijk lieverd" zei hij en hij stopte het snel in de heuptas die hij bijhad "Ik hou van je liefje" zei hij met een brede glimlach. Ze glimlachtte ook en ze drukte een zoen op zijn wang. Ik hou meer van jouw schat Zei ze met een kleine grijns voor ze uit haa rkamer liep recht naar de woonkamer. Waar haar moeder piano stond en haar vaders schilderezel. rhine bleef even als versteend staan. Hier was het ook gebeurd hier had ze haar ouders in rook zien opgaan. tranen verschenen in haar ogen en ze rende de kamer uit waardoor ze tegen Sasuke aanbotste ze keek even naar hem op voor ze zichzelf tegen hem aandrukte en haar hoofd verschool tegen zijn borst.

"Dan gaan we dat nu ook doen lieverd van me" zei hij met een glimlach en hij kuste haar liefdevol terug. Haar gezicht klaarde helemaal op. "Echt? maar zondsondergang duurt nog wel even..." sasuke grijnsde "We blijven hier ook nog wel eventjes hé lieverd." Sasuke was langs haar komen staan en ze merkte dat hij over haar schouder meekeek "Natuurlijk lieverd" zei hij en hij stopte het snel in de heuptas die hij bijhad "Ik hou van je liefje" zei hij met een brede glimlach. Ze glimlachtte ook en ze drukte een zoen op zijn wang. Ik hou meer van jouw schat Zei ze met een kleine grijns voor ze uit haa rkamer liep recht naar de woonkamer. Sasuke volgde en zag dat er een piano stond en een schildersezel. rhine bleef even als versteend staan. tranen verschenen in haar ogen en ze rende de kamer uit waardoor ze tegen Sasuke aanbotste ze keek even naar hem op voor ze zichzelf tegen hem aandrukte en haar hoofd verschool tegen zijn borst. "Lieverd, het is in de woonkamer gebeurd hé, Kom, je moet de pijn onder ogen zien." mompelde hij en hij liep met haar tegen zijn borst naar de woonkamer. Hij zette zich neer op de stoel van de piano met Rhine op zijn schoot. "Lieverd, het doet pijn ik weet het, maar ik ben nu bij je." zei hij met een lichte glimlach.

sasuke grijnsde "We blijven hier ook nog wel eventjes hé lieverd." Ze glimlachtte. Je bent de beste schat. Zei ze. "Lieverd, het is in de woonkamer gebeurd hé, Kom, je moet de pijn onder ogen zien." mompelde hij en hij liep met haar tegen zijn borst naar de woonkamer. Ze piepte en jammerde angst nam haar helemaal over. wat best wel vreemd was Rhine was nooit bang maar nu op deze plaats in deze kamer was ze weer dat bange kleine meisje. Hij zette zich neer op de stoel van de piano met Rhine op zijn schoot. "Lieverd, het doet pijn ik weet het, maar ik ben nu bij je." zei hij met een lichte glimlach. Ze bleef hem krampachtig vasthouden haar ogen stijf dichtgeknepen en haar benen opgekrult. Ik wil het niet ik wil niet hier zijn... jammerde ze. Eigenlijk wilde ze hier wel zijn ze hield van dit huis maar angst nam haar over bang dat alles nog eens zou gebeuren. ze beefde helemaal en ze opende langzaam haar ogen ze sprong van zijn schoot en ze greep zijn hand ze wilde hem hier wegsleuren bang dat hij ook verzwolgen zou worden door rook. Je moet hier weg! Jammerde ze haar ogen weer dichtgeknepen zodat ze de kamer niet zag. Je moet vluchten voor de rook! De rook is overal! Zei ze. ze was licht aan het halusineren met haar ogen dichtgeknepen zag ze het tafereel van haar ouders voor zich.

sasuke grijnsde "We blijven hier ook nog wel eventjes hé lieverd." Ze glimlachtte. Je bent de beste schat. Zei ze. "Lieverd, het is in de woonkamer gebeurd hé, Kom, je moet de pijn onder ogen zien." mompelde hij en hij liep met haar tegen zijn borst naar de woonkamer. Ze piepte en jammerde angst nam haar helemaal over. Hij zette zich neer op de stoel van de piano met Rhine op zijn schoot. "Lieverd, het doet pijn ik weet het, maar ik ben nu bij je." zei hij met een lichte glimlach. Ze bleef hem krampachtig vasthouden haar ogen stijf dichtgeknepen en haar benen opgekrult. Ik wil het niet ik wil niet hier zijn... jammerde ze. "Ssshhhtt, rustig lieverd, ik ben er." mompelde Sasuke zachtjes. Ze moest kalm worden. ze beefde helemaal en ze opende langzaam haar ogen ze sprong van zijn schoot en ze greep zijn hand ze wilde hem hier wegsleuren. Sasuke trok haar tegen zich aan, hij was sterker en hij dwong haar om in zijn ogen te kijken. Je moet hier weg! Jammerde ze haar ogen weer dichtgeknepen zodat ze de kamer niet zag. Je moet vluchten voor de rook! De rook is overal! Zei ze. ze was licht aan het halusineren met haar ogen dichtgeknepen. Sasuke dwong haar ogen open te doen en zijn ogen werden rood "Tsukuyomi"mompelde hij en hij zorgde ervoor dat hij naast haar stond bij het tafereel en haar rustig maakte "Alles komt goed lieverd" zei hij terwijl hij haar in die illusie hield.

"Ssshhhtt, rustig lieverd, ik ben er." mompelde Sasuke zachtjes. maar dit keer hielp zijn kalmte haar zelfs niets Rhine beleefde doodsangsten. Sasuke trok haar tegen zich aan, hij was sterker en hij dwong haar om in zijn ogen te kijken. Haar ogen waren groot en haar pupillen nog maar kleine stipjes in haar heldere blauwe ogen. Haar ogen waren vochtig en haar ademhaling snel. Ze kneep haar ogen weer dicht maar hij dwong haar ze weer te openen. Sasuke dwong haar ogen open te doen en zijn ogen werden rood "Tsukuyomi"mompelde hij en hij zorgde ervoor dat hij naast haar stond bij het tafereel en haar rustig maakte "Alles komt goed lieverd" zei hij terwijl hij haar in die illusie hield. Rhines ogen stonden glazig en haar ademhaling vertraagde gelijdelijk aan. Ze drukte zichzelf tegen hem aan ze luisterde naar zijn hartslag. Hij komt je niet halen hè jij blijft bij me jij...jij lost niet op.... Fluisterde ze haar stem nog steeds angstig. Maar zijn kalmerende effect begon weer te werken Rhine ontspande haar greep om hem werd minder strak minder krampachtig. Het spijt me Fluisterde ze zacht nog steeds niet helemaal op haar gemak.

"Ssshhhtt, rustig lieverd, ik ben er." mompelde Sasuke zachtjes. maar dit keer hielp zijn kalmte haar zelfs niets Rhine beleefde doodsangsten. Sasuke trok haar tegen zich aan, hij was sterker en hij dwong haar om in zijn ogen te kijken. Haar ogen waren groot en haar pupillen nog maar kleine stipjes in haar heldere blauwe ogen. Haar ogen waren vochtig en haar ademhaling snel. Ze kneep haar ogen weer dicht maar hij dwong haar ze weer te openen. Sasuke dwong haar ogen open te doen en zijn ogen werden rood "Tsukuyomi"mompelde hij en hij zorgde ervoor dat hij naast haar stond bij het tafereel en haar rustig maakte "Alles komt goed lieverd" zei hij terwijl hij haar in die illusie hield. Rhines ogen stonden glazig en haar ademhaling vertraagde gelijdelijk aan. Ze drukte zichzelf tegen hem aan. Hij komt je niet halen hè jij blijft bij me jij...jij lost niet op.... Fluisterde ze haar stem nog steeds angstig. "Nee lieverd, ik ben een demoon, mij komen ze niet halen liefje" zei hij met een glimlach. Rhine ontspande haar greep om hem werd minder strak minder krampachtig. Het spijt me Fluisterde ze zacht nog steeds niet helemaal op haar gemak. "Lieverd, alles is oké, ik ben bij je om deze situaties aan te pakken dat weet je toch? Ik ben hier omdat ik van je hou" zei hij met een glimlach nadat hij haar een kus gaf.

"Nee lieverd, ik ben een demoon, mij komen ze niet halen liefje" zei hij met een glimlach. Het kalmeerde haar. ja Sasuke was bijzonder hem kregen ze neit te pakken hij was sterk en moedig niets kon hem zomaar verassen. Die gedachtes kalmeerde haar. ja Sasuke was sterk schaduwen zouden hem niet opvreten. "Lieverd, alles is oké, ik ben bij je om deze situaties aan te pakken dat weet je toch? Ik ben hier omdat ik van je hou" zei hij met een glimlach nadat hij haar een kus gaf. Ze keek hem aan en ze knikte zachtjes. ja hij was hier er kon niets gebeuren. er gebeurde nooit iets slechts als ssuke er was hij bracht geluk. Ze gaf hem een zacht kusje op zijn lippen en ze stond langzaam recht maar ze hield zijn hand wel vast ze meed de plaatsen waar haar ouders hadden gestaan die plekken waren makkelijk te herkennen omdat de vloer er verschroeit was. Rhine liep door de woonkamer naar de boekenkast waar ze een paar van haar vaders favoriete gedichtenboeken. Ze hield ze vast en ze nam nog een paar andere spullen ze neuriede om zichzelf rustig te houden en ze liep met haar ogen gesloten rond ze wist nog prima waar alles stond dus ze had haar ogen niet nodig. Al snel had ze alle spullen die ze wilde en ze stopte ze in een tas voor ze zich naar hem toedraaide. zullen we ergens wat gaan eten? Vroeg ze met een kleine glimlach.

"Nee lieverd, ik ben een demoon, mij komen ze niet halen liefje" zei hij met een glimlach. Het kalmeerde haar. "Lieverd, alles is oké, ik ben bij je om deze situaties aan te pakken dat weet je toch? Ik ben hier omdat ik van je hou" zei hij met een glimlach nadat hij haar een kus gaf. Ze keek hem aan en ze knikte zachtjes. Ze gaf hem een zacht kusje op zijn lippen en ze stond langzaam recht maar ze hield zijn hand wel vast. Sasuke glimlachte, ja, alles was in orde, het zou allemaal goedkomen. Rhine liep door de woonkamer naar de boekenkast naar een aantal dichtersboeken. Ze hield ze vast en ze nam nog een paar andere spullen ze neuriede om zichzelf rustig te houden en ze liep met haar ogen gesloten rond. Sasuke bleef gewoon rustig staan en hij keek naar wat ze allemaal deed. Al snel had ze alle spullen die ze wilde en ze stopte ze in een tas voor ze zich naar hem toedraaide. "zullen we ergens wat gaan eten?" Vroeg ze met een kleine glimlach. "Als jij honger hebt natuurlijk, ik trakteer wel lieverd." zei hij voor hij haar hand vastnam en naar buiten liep naar een rustige steeg waar een een rustig restaurantje was. Hij liep er binnen en mensen keken vies naar hem vanwege zijn haar en zijn donkere kleding. Hij was een shadraan en die waren hier niet echt gewild. Hij ging ergens zitten en hij voelde zich niet op zijn gemak.

"Als jij honger hebt natuurlijk, ik trakteer wel lieverd." zei hij voor hij haar hand vastnam en naar buiten liep naar een rustige steeg waar een een rustig restaurantje was. Ze volgde hem. nee dit keer betaal ik schat. zei ze met een grijns. Het was vreemd om weer door deze straten te lopen maar ze vond het wel leuk en zeker omdat hij bij haar was. Hij liep er binnen en mensen keken vies naar hem. Rhine vond het erg voor hem. Naar haar keken ze niet zo omdat met haar blonde lokken en blauwe ogen had ze een typisch novaans uiterlijk. Ze kneep bemoedigend in zijn hand en ze gaf hem een Hij was een shadraan en die waren hier niet echt gewild. Ja zij was nu ook wel een shadraan maar mensen zagen haar niet vaak zo niet als ze zo rustig en kalm was. Hij ging ergens zitten en ze zag dat hij zich niet op zijn gemak voelde. Ze keek hem aan met een melevende blik. We kunnen ook ergens wat bestellen en het ergens op een rustig plekje opeten? Vroeg ze terwijl ze haar hand op dezijne had liggen. Ze vond het erg voor hem dat mensen zo naar hem keken hij verdiende beter dan dat. Hij was zoveel meer dan een shadraan.

"Als jij honger hebt natuurlijk, ik trakteer wel lieverd." zei hij voor hij haar hand vastnam en naar buiten liep naar een rustige steeg waar een een rustig restaurantje was. Ze volgde hem. nee dit keer betaal ik schat. zei ze met een grijns. "Nope, ik betaal" mompelde hij. Hij liep er binnen en mensen keken vies naar hem vanwege zijn haar en zijn donkere kleding. Hij was een shadraan en die waren hier niet echt gewild. Hij ging ergens zitten en hij voelde zich niet op zijn gemak. Ze keek hem aan met een melevende blik. We kunnen ook ergens wat bestellen en het ergens op een rustig plekje opeten? Vroeg ze terwijl ze haar hand op dezijne had liggen. "Nee novanen moeten leren dat iedereen hier welkom is." mompelde hij met zijn blik naar de grond gericht. "Bestel jij wat? Ik neem wel wat jij neemt" mompelde hij. Hij sloot zich helemaal af van de wereld en hij werd weer meeggezogen in zijn verleden, hij en zijn broer in Nova. Itachi nam het voor hem op toen de kinderen hem uitlachten.

(derppost, ik ben heel moe..)

"Nope, ik betaal" mompelde hij. Ze keek hem even gemaakt zuur aan. Ik heb je uit je bed gehaald en hier mee naartoe gesleurd en bovendien heb jij al iedere keer betaald. Zometeen ben je nog failliet door mij. zei ze voor ze een zoen op zijn wang drukte. Ik betaal en daarmee uit. voegde ze er nog aan toe met een glimlach. "Nee novanen moeten leren dat iedereen hier welkom is." mompelde hij met zijn blik naar de grond gericht. "Bestel jij wat? Ik neem wel wat jij neemt" mompelde hij. Hij sloot zich helemaal af van de wereld. Ze had echt medelijden met hem. ze wist niet precies wat er nu in zijn hoofd omging maar ze kende het gevoel wel. Van die kwade en minachtende blikken. Rhine stond even op om wat eten te bestellen en ze kwam al gauw terug met 2 dampende borden heerlijke novaanse spaghettie. het was een specialiteit van deze tent. Ze schoof één van de borden naar hem toe en ze had ook wat water voor hun beide omdat ze eigenlijk niet wist wat zijn lievelingsdrankje was. Ze bleef nog een tijdje naar hem staren voor ze even rondkeek en de blikken zag die op hem gericht waren. Die blikken maakte haar eigenlijk best kwaad en ze keek hen vernietigend aan voor ze met een kordaate stem begon te spreken. Kunnen jullie niet gewoon even normaal doen bende barbaren?! Ja hij is een shadraan so what?! Ik ben hier opgegroeid en ben nu ook een shadraan. De mensen keken even vreemd voor ze begonnen smoezen en geschrokken zich weer wegdraaide. Rhine zuchtte even en ze nam een slok water. Ze was blij dat ze het voor hem opgenomen had als die idioten wisten wat voor een lieverd hij was zouden ze nooit zo gedaan hebben. Maar eigenlijk zette dit haar ook aan het denken wat als haar krachten niet veranderd waren? Wat als ze wel novaans was gebleven? Had zij dan ook zo naar hem gekeken?

"Nope, ik betaal" mompelde hij. Ze keek hem even gemaakt zuur aan. Ik heb je uit je bed gehaald en hier mee naartoe gesleurd en bovendien heb jij al iedere keer betaald. Zometeen ben je nog failliet door mij. zei ze voor ze een zoen op zijn wang drukte. Ik betaal en daarmee uit. voegde ze er nog aan toe met een glimlach. "Nee novanen moeten leren dat iedereen hier welkom is." mompelde hij met zijn blik naar de grond gericht. "Bestel jij wat? Ik neem wel wat jij neemt" mompelde hij. Hij sloot zich helemaal af van de wereld. Rhine stond even op om wat eten te bestellen en ze kwam al gauw terug met 2 dampende borden heerlijke novaanse spaghetti. Kunnen jullie niet gewoon even normaal doen bende barbaren?! Ja hij is een shadraan so what?! Ik ben hier opgegroeid en ben nu ook een shadraan. De mensen keken even vreemd voor ze begonnen smoezen en geschrokken zich weer wegdraaide. Rhine zuchtte even en ze nam een slok water. Sasuke staarde naar zijn bord en begon langzaamaan te eten, ja het was lekker, maar dit deed hem terugdenken aan die keer met zijn broer in het restaurant. Sasuke dronk van zijn water en at zijn bord leeg. Hij bleef Rhine's blik ontwijken, hij schaamde zich dood, zij zat hier met een niet zo'n fleurig gekleed iemand terwijl al de andere meisjes vast een kleurrijk geklede vriend hadden.

ze had gehoopt dat haar woorden hem een beetje hadden opgevrolijkt maar niets was minder waar. Hij at wel maar hij zei niets zat daar zwijgzaam en sip. Hij ontweek haar blik steeds en toen ook zij haar bord en glas leeg had keek ze hem even onderzoekend aan. Ze had niet geweten dat hij zo gevoelig was voor de mening van anderen. Ze zuchtte even en stond op ze liep naar hem toe en ze nam langzaam plaats op zijn schoot ze nam zijn hoofd tussen haar koele handen en ze zorgde dat hij haar wel moest aankijken. Schat je moet echt niet zo zwaar tillen aan de mening van die kwallen. Zei ze met een kleine glimlach. Ze hoopte dat hij weer blijer werd. Ze kustte hem zachtjes in zijn nek werkte haar weg omhoog langs zijn sleutelbeen. Ze probeerde het maar ze wilde hem zien lachen maar ze begon stilletjes aan te twijfelen of het wel aan die mensen alleen lag. sasuke zeg me wat er mis is dan kan ik je helpen Fluisterde ze zachtjes.

. Sasuke staarde naar zijn bord en begon langzaamaan te eten, ja het was lekker, maar dit deed hem terugdenken aan die keer met zijn broer in het restaurant. Sasuke dronk van zijn water en at zijn bord leeg. Hij bleef Rhine's blik ontwijken, hij schaamde zich dood, zij zat hier met een niet zo'n fleurig gekleed iemand terwijl al de andere meisjes vast een kleurrijk geklede vriend hadden. Ze zuchtte even en stond op ze liep naar hem toe en ze nam langzaam plaats op zijn schoot ze nam zijn hoofd tussen haar koele handen en ze zorgde dat hij haar wel moest aankijken. Schat je moet echt niet zo zwaar tillen aan de mening van die kwallen. Zei ze met een kleine glimlach. "Dat weet ik" mompelde hij terwijl zijn ogen elk oogcontact probeerden te vermijden. Ze begon zijn nek te kussen en werkte zich omlaag naar zijn sleutelbeen. Rhine's kusjes zorgde ervoor dat Sasuke begon te ontspannen en lichtjes hijgend zei: "Kunnen we dit beter niet voor straks houden?" Hij keek haar aan toen ze vroeg of er wat mis was. Zuchtend zei hij: "Ik ben hier ooit geweest met mijn broer, het is allemaal nog wat vaag maar ik heb meegemaakt, de mist, de duisternis. Was die dag de dag dat mensen verdwenen uit jouw leven? Ik en itachi zaten hier te eten. Ik denk dat ze me herkennen, de broers die hier zogezegd de duisternis brachten."

"Dat weet ik" mompelde hij terwijl zijn ogen elk oogcontact probeerden te vermijden. Oké het lag dus niet aan de mensen, of in ieder geval niet volledig. Ze wou dat ze hem beter kon pijlen maar hij was soms zo'n gesloten boek en zeker als hij haar blik ontweek. Hij was echt onleesbaar voor haar op momenten zoals deze. Rhine's kusjes zorgde ervoor dat Sasuke begon te ontspannen en lichtjes hijgend zei: "Kunnen we dit beter niet voor straks houden?" Ze lostte de kusjes en ze ging weer wat rechter zitten Als jij dat liever hebt tuurlijk schat. Zei ze met een lieve begripvolle glimlach. Hij keek haar aan toen ze vroeg of er wat mis was. Zuchtend zei hij: "Ik ben hier ooit geweest met mijn broer, het is allemaal nog wat vaag maar ik heb meegemaakt, de mist, de duisternis. Was die dag de dag dat mensen verdwenen uit jouw leven? Ik en itachi zaten hier te eten. Ik denk dat ze me herkennen, de broers die hier zogezegd de duisternis brachten." Ze bleef even als versteend zitten terwijl ze de woorden verwerkte. hij was hier op de vreselijkste dag van haar leven? Rhine slikte even en dacht na over zijn woorden. het was haar schuld dat ensen hier zo keken. Niemand behalve rhine zelf wist eigenlijk precies waar die rook vandaan was gekomen. En natuurlijk dachten ze dat Sasuke en itachi daar verantwoordelijk voor waren. Rhine ging langzaam van zijn schoot af en ze ging onder tafel zitten haar blik voor zich uitstarend. Het was haar fout dat hij het nu zo moeilijk had, haar schuld dat hij nog zijn broer nooit meer normaal behandeld zouden worden hier. Allemaal haar schuld... Een schuldgevoel benam haar even de adem ze had hem en zijn broer onterecht problemen bezorgd....

"Dat weet ik" mompelde hij terwijl zijn ogen elk oogcontact probeerden te vermijden. Ze begon zijn nek te kussen en werkte zich omlaag naar zijn sleutelbeen. Rhine's kusjes zorgde ervoor dat Sasuke begon te ontspannen en lichtjes hijgend zei: "Kunnen we dit beter niet voor straks houden?"
Als jij dat liever hebt tuurlijk schat. Zei ze met een lieve begripvolle glimlach. Hij keek haar aan toen ze vroeg of er wat mis was. Zuchtend zei hij: "Ik ben hier ooit geweest met mijn broer, het is allemaal nog wat vaag maar ik heb meegemaakt, de mist, de duisternis. Was die dag de dag dat mensen verdwenen uit jouw leven? Ik en itachi zaten hier te eten. Ik denk dat ze me herkennen, de broers die hier zogezegd de duisternis brachten." Rhine ging van zijn schoot af en kroop onder tafel. Hij dronk zijn glas water leeg en stormde naar buiten naar het eerste beste bankje dat er was. Daar ging hij op zitten en hij staarde voor zich uit. De mist, de duisternis, twee shadranen die gingen eten op Nova, het paste allemaal zo goed in elkaar. Was hij diegene die de levens van Rhine's dierbare familie en vrienden had beroofd? Was hij die demoon? Hij had nooit een geheugen van de dingen die gebeurden in zijn demoonvorm, dat zat hem dwars. Sasuke liep naar binnen en keek Rhine aan. Hij trok haar van onder de tafel en ging buiten staan. "Rhine, lees mijn gedachten van als ik demoon word en en kijk of ik diegene ben die je familie heeft vermoordt..." Hij wou het zeker weten of hij de moordenaar was of niet. Hij veranderde in zijn demoonvorm en hij nam haar hand vast. Zijn ogen sloot hij langzaamaan, hij stelde zijn ziel van demonenherinneringen open.

Hij dronk zijn glas water leeg en stormde naar buiten ze bleef nog zitten denkend over de dingen die ze verkeerd had gedaan. Even later kwam sasuke weer naar binnen en hij trok haar vanonder tafel uit. Hij nam haar mee naar buiten. ze wist niet precies wat hij van paln was wat er gebeurde maar ze liet zich maar mee slepen. "Rhine, lees mijn gedachten van als ik demoon word en en kijk of ik diegene ben die je familie heeft vermoordt..." Ze keek hem verward aan. Wat? nee sasuke zoiets zou je nooit doen het kan gewoon niet die demoon was in en in slecht... Zei ze ze geloofde neit dat hij er ook maar iets mee te maken had. Hij veranderde in zijn demoonvorm en hij nam haar hand vast. Zijn ogen sloot hij langzaamaan, hij stelde zijn ziel van demonenherinneringen open. Rhine wilde protesteren maar ineens kreeg ze alle herinneringen binnen haar ogen gingen wijd open en ze rukte zich van hem los ze keek hem met een blik vol angst en ongeloof aan. nee nee dat kon niet! Tranen waren in haar ogen. Hij was het hij hij had alles van haar afgenomen! Rhine keerde hem de rug toe en ze begon te rennen ver bij hem vandaan zo snel als haar voeten konden ze wilde niet in zijn buurt blijven.

PROFILE MAGICIAN

» Memories will never be the same
» ✿ ;; Thanks For The Memories.
» Just some memories.
» House of memories
» New place, same memories

old memories [sasuke]

old memories [sasuke]

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen