old memories [sasuke]

Hij dronk zijn glas water leeg en stormde naar buiten naar het eerste beste bankje dat er was. Daar ging hij op zitten en hij staarde voor zich uit. De mist, de duisternis, twee shadranen die gingen eten op Nova, het paste allemaal zo goed in elkaar. Was hij diegene die de levens van Rhine's dierbare familie en vrienden had beroofd? Was hij die demoon? Hij had nooit een geheugen van de dingen die gebeurden in zijn demoonvorm, dat zat hem dwars. Sasuke liep naar binnen en keek Rhine aan. Hij trok haar van onder de tafel en ging buiten staan. "Rhine, lees mijn gedachten van als ik demoon word en en kijk of ik diegene ben die je familie heeft vermoordt..." Hij moest het weten, hij was bijna zeker dat hij het was, het was hier allemaal zo bekend. Wat? nee sasuke zoiets zou je nooit doen het kan gewoon niet die demoon was in en in slecht... Zei ze ze geloofde neit dat hij er ook maar iets mee te maken had. Hij veranderde in zijn demoonvorm en hij nam haar hand vast. Zijn ogen sloot hij langzaamaan, hij stelde zijn ziel van demonenherinneringen open. Rhine wilde protesteren maar ineens kreeg ze alle herinneringen binnen haar ogen gingen wijd open en ze rukte zich van hem los ze keek hem met een blik vol angst en ongeloof aan. Sasuke veranderde weer in zichzelf, "Ik was het blijkbaar" mompelde hij toen Rhine wegrende van hem. Sasuke rende achter haar aan en greep haar vast "Mijn acties als Demoon zijn oncontroleerbaar. Ik ben niet verantwoordelijk voor zijn daden." langzaam sloot hij zijn ogen en tranen liepen over zijn wangen. Zachtjes begon hij te zingen. Na het liedje "Ik dacht dat je me zou accepteren zoals ik ben, ik heb het blijkbaar aan het verkeerde eind. ik hou van je Rhine, maar ik denk dat het beter is dat ik ga, niet?" Hij draaide zich om en nam aanstalte weg te gaan.

(https://www.youtube.com/watch?v=lL2ZwXj1tXM&feature=relmfu)

Sasuke veranderde weer in zichzelf, "Ik was het blijkbaar" mompelde hij toen Rhine wegrende van hem. Haar ogen waren gevuld met tranen ze kon het niet geloven ze snapte het niet dat ze het nooit gemerkt had. Ze voelde zich ergens verschrikkelijk slecht dat ze zich gegeven had aan degene die alles van haar had afgenomen. Maar ze wist niet hoe het kwam ze kon hem niet haten niet zoals ze altijd gedaan had niet nu ze hem kende als mens als haar sasuke als degene waar ze van hielt. Sasuke rende achter haar aan en greep haar vast ze liet een gil horen en ze spartelde ze probeerde zich los te wringen maar het lukte niet. "Mijn acties als Demoon zijn oncontroleerbaar. Ik ben niet verantwoordelijk voor zijn daden." langzaam sloot hij zijn ogen en tranen liepen over zijn wangen. Ze zei niets ze bleef met haar vuisten op zijn armen ramen en hysterisch krijsen maar gelijdelijk aan werden die geluiden minder en haar slagen stopte. Ze kon hem niet slaan. Ze wilde hem niet slaan. Zachtjes begon hij te zingen. Na het liedje "Ik dacht dat je me zou accepteren zoals ik ben, ik heb het blijkbaar aan het verkeerde eind. ik hou van je Rhine, maar ik denk dat het beter is dat ik ga, niet?" Hij draaide zich om en nam aanstalte weg te gaan. Ze trilde en ze ademde zwaar alles in haar hoofd ging door elkaar de beelden van zijn herinering de beelden van haar herinneringen en de mooie momenten met hem. Was haar liefde groter dan haar angst en afschuw? Kon ze van hem blijven houden zelfs nu ze dit wist? Maar ze wilde niet dat hij ging dat hij vertrok met zo'n rotgevoel ze was bang dat hij domme dingen zou gaan doen. Dus in een reflex greep ze zijn pols beet haar blik naar de grond gericht. Niet gaan... Zei ze met een slik. Tranen rolde nog over haar wangen. ....Je bent het laatste dat ik heb Zei ze zachtjes. Zo bleef ze staan haar hoofd naar de grond tranen die kleine natte vlekjes op de grond maakte wanneer ze vielen en haar ene arm uitgstoken en om zijn pols geklemd.

Sasuke rende achter haar aan en greep haar vast ze liet een gil horen en ze spartelde ze probeerde zich los te wringen maar het lukte niet. "Mijn acties als Demoon zijn oncontroleerbaar. Ik ben niet verantwoordelijk voor zijn daden." langzaam sloot hij zijn ogen en tranen liepen over zijn wangen. Ze zei niets ze bleef met haar vuisten op zijn armen ramen en hysterisch krijsen. Sasuke kneep zijn ogen dicht en verslapte zijn greep niet. maar uiteindelijk stopte het gekijs en werd ze rustiger. Zachtjes begon hij te zingen. Na het liedje "Ik dacht dat je me zou accepteren zoals ik ben, ik heb het blijkbaar aan het verkeerde eind. ik hou van je Rhine, maar ik denk dat het beter is dat ik ga, niet?" Hij draaide zich om en nam aanstalte weg te gaan. Ze trilde en ze ademde zwaar maar sasuke stapte langzaamaan verder weg, weg van haar. in een reflex greep ze zijn pols beet haar blik naar de grond gericht. Niet gaan... Zei ze met een slik. Tranen rolde nog over haar wangen. ....Je bent het laatste dat ik heb Zei ze zachtjes. Zo bleef ze staan haar hoofd naar de grond tranen die kleine natte vlekjes op de grond maakte wanneer ze vielen en haar ene arm uitgstoken en om zijn pols geklemd. "Laat me los" zei hij met een emoteloze stem "Je hebt me geslagen, dus je antwoord is duidelijk. Laat me los." Hij wrikte zich uiteindelijk zelf los en hij zette zich neer op de bank vlak naast Rhine. "Ik ben dom geweest, ik had dat nooit mezelf mogen afvragen. Nu voel ik me zo ellendig en miserabel. Ik heb er spijt van dat ik ooit ben geboren." Zijn stem, hard, koud en afwezig. Hij staarde voor zich uit.

Sasuke kneep zijn ogen dicht en verslapte zijn greep niet. Hij was veel te sterk voor haar. "Laat me los" zei hij met een emoteloze stem "Je hebt me geslagen, dus je antwoord is duidelijk. Laat me los." Hij wrikte zich uiteindelijk zelf los en hij zette zich neer op de bank vlak naast Rhine. Rhine bleef nog een tijdje staan ze staarde voor zich uit. Ik sloeg je omdat je me tegen mijn wil vastgreep... Zei ze zachtjes. "Ik ben dom geweest, ik had dat nooit mezelf mogen afvragen. Nu voel ik me zo ellendig en miserabel. Ik heb er spijt van dat ik ooit ben geboren." Zijn stem, hard, koud en afwezig. Hij staarde voor zich uit. Rhine slikte. Zeg dat niet...Het is beter dat we het weten en alsjeblieft Sasuke zeg niet dat je liever had dat je er nooit was geweest... Ze haalde diep adem en ze ging langs hem zitten haar blik voor zich uit starend. Ze wist niet wat ze moest doen ze krulde haar benen op en ze liet haar hoofd op haar knieën rusten. Rhine was zo vreselijk in de war dat ze er zelfs geen woorden voor had. Ik weet niet wat ik moet doen....Mijn gevoelens zijn zo tegendraads... Zei ze zactjes meer tegen zichzelf dan tegen hem. Ze keek vanuit haar ooghoeken naar hem ze kon het teken in zijn nek zien en dat bezorgde haar de kriebels en pijn..

Sasuke kneep zijn ogen dicht en verslapte zijn greep niet. Hij was veel te sterk voor haar. "Laat me los" zei hij met een emoteloze stem "Je hebt me geslagen, dus je antwoord is duidelijk. Laat me los." Hij wrikte zich uiteindelijk zelf los en hij zette zich neer op de bank vlak naast Rhine. Rhine bleef nog een tijdje staan ze staarde voor zich uit. Ik sloeg je omdat je me tegen mijn wil vastgreep... Zei ze zachtjes. "Ik ben dom geweest, ik had dat nooit mezelf mogen afvragen. Nu voel ik me zo ellendig en miserabel. Ik heb er spijt van dat ik ooit ben geboren." Zijn stem, hard, koud en afwezig. Hij staarde voor zich uit. Rhine slikte. Zeg dat niet...Het is beter dat we het weten en alsjeblieft Sasuke zeg niet dat je liever had dat je er nooit was geweest... Ze haalde diep adem en ze ging langs hem zitten haar blik voor zich uit starend. Ik weet niet wat ik moet doen....Mijn gevoelens zijn zo tegendraads... Zei ze zactjes meer tegen zichzelf dan tegen hem. "Ik ga" zei hij en hij stond op "Jij houdt niet meer van me, begrijpelijk, ik ben een moordenaar, ik ga..." Hij liep langzaamaan weg, naar Rhine's huis. Rhine kon hem volgen als ze wou, hij liep op een vrij rustig tempo.

"Ik ga" zei hij en hij stond op "Jij houdt niet meer van me, begrijpelijk, ik ben een moordenaar, ik ga..." Hij liep langzaamaan weg, naar Rhine's huis. Rhine kon hem volgen als ze wou, hij liep op een vrij rustig tempo. Ze stond op en ze ging achter hem aan ze blokeerde hem de weg en ze kustte hem. het was meer een reflex ze listerde niet naar haar verstand of de pijn nee ze luisterde alleen maar naar het goede deel van haar hart dat alleen liefde toeliet. De kus was liefdevol rustig en lang. Ze hield haar ogen gesloten en ze lostte hem weer. Haar blik was weer kalm en ze keek hem aan. Ik heb nooit gezegd dat ik niet meer van je hou Fluisterde ze voor ze hem losliet en voor hem op wandelde. Het duurde niet meer lang voor de zon zou onder gaan Rhine wandelde rustig ze zei niets meer ze moest alles overdenken en verwerken toen ze bij haar huis aankwamen ging ze naar het balkon plofte daar neer op het anthieke bankje en ze staarde naar de heuvels.

Ik ga" zei hij en hij stond op "Jij houdt niet meer van me, begrijpelijk, ik ben een moordenaar, ik ga..." Hij liep langzaamaan weg, naar Rhine's huis. Rhine kon hem volgen als ze wou, hij liep op een vrij rustig tempo. Ze stond op en ze ging achter hem aan ze blokeerde hem de weg en ze kustte hem. Haar terug kussen deed hij nog net wel. Liefdevol en lang zoals hij het graag had. Ze hield haar ogen gesloten en ze lostte hem weer. Haar blik was weer kalm en ze keek hem aan. Ik heb nooit gezegd dat ik niet meer van je hou Fluisterde ze voor ze hem losliet en voor hem op wandelde. Het duurde niet meer lang voor de zon zou onder gaan. sasuke zweeg en volgde haar op een rustig wandeltempo. Ze kwamen uit bij haar huis en sasuke volgde Rhine tot aan het balkon. Hij ging zitten naast haar op het antieke bankje en deed zijn shirt uit, het was hier warm. "Rhine, accepteer je me zoals ik ben?" Hij nam haar hand voorzichtig vast, schrik dat ze weer zo een van die histerische aanvallen zou krijgen. "Ik hou van je Rhine, ik wil niet zonder jou" Hij keek haar vervolgens aan.

Hij kustte haar terug en daar was ze blij om een fractie van een seconde was ze bang geweest dat ze hem kwij was. Hij volgde haar zwijgzaam ze was blij dat hij niets zei nu kon ze beter denken beter alles op een rij zetten. Hij ging zitten naast haar op het antieke bankje en deed zijn shirt uit, het was hier warm. Ze keek even naar hoe de zon zijn prachtige lijf vrlichtte en bijna smolt ze weer helemaal maar dan kwamen de beelden uit haar jeugd weer en draaide ze haar blik van hem af. "Rhine, accepteer je me zoals ik ben?" Hij nam haar hand voorzichtig vast, schrik dat ze weer zo een van die histerische aanvallen zou krijgen. Ze liet hem haar hand nemen ze reageerde niet ze starde alleen naar de lucht haar blik op oneindig. "Ik hou van je Rhine, ik wil niet zonder jou" Hij keek haar vervolgens aan. Ze draaide haar hoofd naar hem toe. "Hoe kwam het? Waarom net ik? waarom mijn familie? Vroeg ze met een zachte stem ze wilde het begrijpen ze wilde hem begrijpen ze wilde weten waarom het gebeurd was pas dan zou ze het een plaats kunnen geven en mischien verder gaan. Nu wist ze hoe hij zich gevoeld moest hebben bij Itachi van iets houden dat je alles heeft afgenomen is niet simpel...maar ook niet onmogelijk.

ze blokeerde hem de weg en ze kustte hem. Haar terug kussen deed hij nog net wel. Liefdevol en lang zoals hij het graag had. Ze hield haar ogen gesloten en ze lostte hem weer. Haar blik was weer kalm en ze keek hem aan. Ik heb nooit gezegd dat ik niet meer van je hou Fluisterde ze voor ze hem losliet en voor hem op wandelde. Het duurde niet meer lang voor de zon zou onder gaan. sasuke zweeg en volgde haar op een rustig wandeltempo. Ze kwamen uit bij haar huis en sasuke volgde Rhine tot aan het balkon. Hij ging zitten naast haar op het antieke bankje en deed zijn shirt uit, het was hier warm. "Rhine, accepteer je me zoals ik ben?" Hij nam haar hand voorzichtig vast, schrik dat ze weer zo een van die histerische aanvallen zou krijgen. "Ik hou van je Rhine, ik wil niet zonder jou" Hij keek haar vervolgens aan. Rhine draaide haar hoofd naar hem toe en Sasuke dwong zichzelf haar aan te kijken. "Hoe kwam het? Waarom net ik? waarom mijn familie?" Vroeg ze met een zachte stem. "Wraak." was zijn simpele antwoord waar hij wat aan zou breien. "Ze hadden het op de uchiha familie gericht voordat de moord op mijn familie gebeurde door Itachi, ze wilden mij vermoorden en Itachi heeft het zegel op mijn nek ontgrendelt en de demoon in me kwam vrij." zei hij terwijl hij zijn blik afwendde en haar haast niet meer wilde aankijken.

"Wraak." was zijn simpele antwoord waar hij wat aan zou breien. "Ze hadden het op de uchiha familie gericht voordat de moord op mijn familie gebeurde door Itachi, ze wilden mij vermoorden en Itachi heeft het zegel op mijn nek ontgrendelt en de demoon in me kwam vrij." zei hij terwijl hij zijn blik afwendde en haar haast niet meer wilde aankijken. ze slikte. ze had dat nooit geweten haar ouders leken haar altijd zo'n lieve vriendelijke zachtaardige mensen. maar blijkbaar hadden ze dus een kant die ze aan rhine nooit hebben laten zien. Rhine slikte en wendde haar blik weer af. Daar kwamen de eerste tranen al. Ze kon het niet geloven de mensen waar ze zoveel van hield hadden zulke grote geheimen voor haar. Ze kon het haast niet bevatten het was niet eerlijk waarom kon er nu nooit eens iets normaals in haar leven zijn? waarom moest alles een duistere zijde hebben, een verborgen duistere kantje dat Rhine nooit zag? Rhine liet de tranen over haar wangen rollen ze reflecteerde het licht van de zon die bijna onder aan het gaan was. Zo bleef ze een tijdje zitten tot ze met een schorre stem zei. Dat wist ik niet... Ze keek hem weer aan haar ogen gansde van de tranen. Ze schoof dichter naar hem toe en ze drukte zichzelf tegen hem aan ze liet zich verzwelgen door een omhelzing. Ze kon niet kwaad op hem zijn nu ze het wist. En wat ging woede helpen, ze waren toch al dood...

"Wraak." was zijn simpele antwoord waar hij wat aan zou breien. "Ze hadden het op de uchiha familie gericht voordat de moord op mijn familie gebeurde door Itachi, ze wilden mij vermoorden en Itachi heeft het zegel op mijn nek ontgrendelt en de demoon in me kwam vrij." zei hij terwijl hij zijn blik afwendde en haar haast niet meer wilde aankijken. ze slikte. Rhine begon te huilen en Sasuke keek haar wat vragend aan. Rhine liet de tranen over haar wangen rollen ze reflecteerde het licht van de zon die bijna onder aan het gaan was. Zo bleef ze een tijdje zitten tot ze met een schorre stem zei. Dat wist ik niet... Ze keek hem weer aan haar ogen gansde van de tranen. Ze schoof dichter naar hem toe en ze drukte zichzelf tegen hem aan ze liet zich verzwelgen door een omhelzing. Sasuke sloot zijn armen rond haar heen en glimlachte "Ik weet het lieverd, ik wou je de pijn besparen liefje... Ik wil je geen pijn meer doen." mompelde hij en hij zuchtte even. Het was allemaal zo ingewikkeld, zo moeilijk. "Het is hier allemaal zo moeilijk, ik weet het" mompelde hij en hij keek haar eventjes aan. "Lieverd ik ben er voor je dat weet je."

Sasuke sloot zijn armen rond haar heen en glimlachte "Ik weet het lieverd, ik wou je de pijn besparen liefje... Ik wil je geen pijn meer doen." mompelde hij en hij zuchtte even. Ze huilde nog steeds maar zijn woorden deden haar wel goed. het was onmogelijk om hem te haten. Het was allemaal zo ingewikkeld, zo moeilijk. Ze vond het niet eerlijk dat altijd alles zo verwarrend moest zijn in haar leven dat er nooit iets normaals kon gaan. "Het is hier allemaal zo moeilijk, ik weet het" mompelde hij en hij keek haar eventjes aan. Ze veegde haar tranen droog en ze glimlachte een beetje. Ze wilde niet dat hij zich rot voelde. "Lieverd ik ben er voor je dat weet je." Ze knikte. Dat weet ik lieve sasuke, dat weet ik. ze kroop op zijn schoot en ze legde haar hoofd tegen zijn borst. Ik ben niet boos op je. Ik begrijp het... Fluisterde ze. ze keek naar hoe de zon de aarde ging raken en net op het moment dat dat gebeurde op het moment dat de zon versmolt met de aarde kustte ze hem.

Sasuke sloot zijn armen rond haar heen en glimlachte "Ik weet het lieverd, ik wou je de pijn besparen liefje... Ik wil je geen pijn meer doen." mompelde hij en hij zuchtte even. Ze huilde nog steeds en Sasuke had geen idee wat hij nog kon doen, hij voelde zich zo nutteloos op dit moment het gevoel was enorm sterk. Het was allemaal zo ingewikkeld, zo moeilijk. Niets in deze wereld was eerlijk, dat had Sasuke al jaren geleden ondervonden. "Het is hier allemaal zo moeilijk, ik weet het" mompelde hij en hij keek haar eventjes aan. Ze veegde haar tranen droog en ze glimlachte een beetje. Daardoor kreeg hij alleen maar het gevoel dat ze wilde dat hij zich niet rot voelde. Alleen lette hij er voor de rest niet echt op. ieverd ik ben er voor je dat weet je." Ze knikte. Dat weet ik lieve sasuke, dat weet ik. ze kroop op zijn schoot en ze legde haar hoofd tegen zijn borst. Ik ben niet boos op je. Ik begrijp het... Fluisterde ze. Hij keek naar de verte en zag hoe de zon langzaam helemaal verdween. Net op dat moment kuste Rhine hem en Sasuke sloot zijn ogen zodat hij er optimaal van kon genieten. Hij liet zijn handen over haar blote rug glijden en klikte haar beugel open. Sasuke grijnsde geamuseerd "Lieverd, denk jij wat ik denk?" zei hij al grijnzend. Natuurlijk werd zijn blik een beetje verwachtingsvol. Hij zag haar graag en dat wou hij tonen.

Hij keek naar de verte en zag hoe de zon langzaam helemaal verdween. Net op dat moment kuste Rhine hem en Sasuke sloot zijn ogen. Ze volgde zijn voorbeeld en ze liet alle zorgen wegvaren met zijn kus ja ze moest niet in het verleden leven wat gebeurd is is gebeurd en daar kan je niets aan veranderen hoe hard je dat soms ook wenst. Ze voelde zijn warme zachte handen over haar rug glijden en dat bezorgde haar warme tintelingen. Hij klikte haar beugel open. Ze opende haar ogen weer en ze keek hem met een speelse maar ook verbaasde blik aan. Sasuke grijnsde geamuseerd "Lieverd, denk jij wat ik denk?" zei hij al grijnzend. Natuurlijk werd zijn blik een beetje verwachtingsvol. Ze knikte en drukte haar lippen nog eens op dezijne terwijl ze haar handen over zijn bovenlichaam liet glijden. Ze hield van het gevoel van zijn warme huid onder haar vingertoppen zijn massieve borst en zijn wasbordje dat weer verschenen was. Ja boos zijn op hem ging niet hij had een bepaalde schattigheid die ze niet kon weerstaan. Als hij wilde kon hij haar alles laten doen maar die info verklapte ze hem natuurlijk lekker niet.

Hij keek naar de verte en zag hoe de zon langzaam helemaal verdween. Net op dat moment kuste Rhine hem en Sasuke sloot zijn ogen. Haar kusjes leken wel ernstig verslavend te werken. Hij liet zijn handen over haar blote rug glijden en klikte haar beugel open. Sasuke grijnsde geamuseerd "Lieverd, denk jij wat ik denk?" zei hij al grijnzend. Natuurlijk werd zijn blik een beetje verwachtingsvol. Hij zag haar graag en dat wou hij tonen. Ze knikte en drukte haar lippen nog eens op dezijne terwijl ze haar handen over zijn bovenlichaam liet glijden, haar koele handen op zijn warme lijf zorgden ervoor dat het allemaal licht tintelde vanbinnen. Zijn glimlach werd steeds breder. Hij was vanalles van plan maar dat zou ze zelf moeten ondervinden. Langzaamaan besloot hij haar los te laten en eens zijn ogen over haar lichaam te laten glijden. Natuurlijk was uitdagen een van de dingen die hij het liefste deed. Zeker nu op zo'n cruciale momenten zodat zij haast gek werd. Sasuke haalde haar handen van hem af en hij stond op om naar het stoffige bed te lopen. Hij blies alle stof er af en warmde het bed op zodat het er zo goed als nieuw uit zag. Haar bed was zo kleurrijk, iets wat Sasuke nooit had verwacht, maar toch verscheen er een glimlach op zijn gezicht. Zo zag je maar, mensen konden net zo dramatisch veranderen zoals hij.

Zijn glimlach werd breder en dat maakte haar blij. Ze zag hem veel liever met een lach op zijn gezicht. Langzaamaan besloot hij haar los te laten en eens zijn ogen over haar lichaam te laten glijden. Ze begon lichtjes te blozen ze vond het nog altijd een beetje onwennig om haar lichaam zo open en bloot te laten bekijken maar ze bleef glimlachen want ze hield van hem en hij maakte haar gelukkig. Sasuke haalde haar handen van hem af en hij stond op om naar het stoffige bed te lopen. Ze had wel door wat hij aaan het doen was hij daagde haar weer eens uit. Dat deed hij dus blijkbaar graag, haar uitdagen. Mannen allemaal dezelfde maar ze vond het ergens wel grappig. Hij blies alle stof er af en warmde het bed op zodat het er zo goed als nieuw uit zag. Ja haar oude bed kleurijk, donzig en extreem fluffy. Alles wat ze al jaren had afgezworen. Ze zag hem glimlachend naar haar bed kijken en ze grinnikte ze wandelde heel langzaam naar haar bed toe en ze kroop erin ze wikkelde zichzelf in de dekens tot zelfs haar hoofd verstopt zat. Als hij van uitdagen hield wel dan kreeg hij nu van haar een uitdaging. Ze glimlachtte onder het deken wat vond ze dit toch lollig.

Sasuke's glimlach werd breder en dat was zeker een goed teken sinds hij al beter gezind was als daarnet. Rhine leek er blij om te zijn dat hij al weer begon te glimlachen, dat was al zeker een positieve verandering. Hij liet zijn ogen over haar lichaam gaan terwijl hij haar losliet. Rhine's gezicht kreeg een rode kleur en daar moest Sasuke om lachen. Natuurlijk hield hij ervan om uit te dagen, dus dat deed hij ook. Zeker nu op zo'n cruciale momenten zodat zij haast gek werd. Hij wandelde naar haar kleurrijke maar stoffige bed en blies er alle stof af. Zo warmde hij het ook ineens op. Een glimlach verscheen op zijn gezicht bij het zien van het keurrijke en extreem fluffy bed. Rhine besloot mee te doen in zijn poging tot uitdagen en ze kroop in het bed. Ze wikkelde zich in de lakens en verstopte zich. Ook begon ze er nog eens bij te lachen ook nog, blijkbaar vond ze dit extreem lollig. "Wacht maar" mompelde Sasuke en hij sleurde het deken er af en ging bovenop haar liggen. "Laat mijn gewicht jouw pletten" zei hij op een droge toon en hij trok met een brede grijns een wenkbrauw omhoog. Hij kuste haar en glimlachte vervolgens. "Jij vindt dit echt leuk hé?" zei hij eventjes maar dan zweeg hij weer en grijnsde hij.

"Wacht maar" mompelde Sasuke en hij sleurde het deken er af en ging bovenop haar liggen. Ze piepte even. "Laat mijn gewicht jouw pletten" zei hij op een droge toon en hij trok met een brede grijns een wenkbrauw omhoog. Ze blies even de lucht uit toen hij bovenop haar ging liggen. Wil je mij plat drukken ofzo?!Vroeg ze grijnzend. Hij kuste haar en glimlachte vervolgens. "Jij vindt dit echt leuk hé?" zei hij eventjes maar dan zweeg hij weer en grijnsde hij. Ze knikte. Alles wat ik met jouw doe vind ik leuk. Zei ze lachend terwijl ze hem aan het rollen probeerde te krijgen zodat zij bovenop zat. Na een paar pogingen lukte het ook en zat ze bovenop hem zij grijnsde triomfantelijk. Ha ik win Zei ze uitdagend. De grijns wilde niet meer van haar kopje afgaan.

"Wacht maar" mompelde Sasuke en hij sleurde het deken van haar af. Hij ging bovenop haar liggen. Het piepen van Rhine deed hem lachen. "Laat mijn gewicht jouw pletten" zei hij op een droge toon en hij trok met een brede grijns een wenkbrauw omhoog. Ze blies even de lucht uit toen hij bovenop haar ging liggen. Wil je mij plat drukken ofzo?!Vroeg ze grijnzend. Hij kuste haar en glimlachte vervolgens. "Jij vindt dit echt leuk hé?" zei hij eventjes maar dan zweeg hij weer en grijnsde hij. Ze knikte. Alles wat ik met jouw doe vind ik leuk. Zei ze lachend terwijl ze hem aan het rollen probeerde te krijgen zodat zij bovenop zat. Na een paar pogingen lukte het ook en zat ze bovenop hem zij grijnsde triomfantelijk. Ha ik win Zei ze uitdagend. De grijns wilde niet meer van haar kopje afgaan. "Wie zegt er dat ik me overgeef? Niemand denk ik hé? Kom hier." Met zijn handen op haar rug trok hij haar tegen zich aan. Zijn kusjes werden heftiger maar dan stopte hij abrupt. "Ik wil de sfeer niet bederven maar ik kreeg opeens een vraag in mijn hoofd. Hoe goed was Sasori hierin?" Zijn stem was niet meer dan een nieuwsgierige fluistering. Zijn ogen wendde hij af, uit schrik dat hij natuurlijk een foute vraag had gesteld. en natuurlijk was dit nu het geval echt wel.

"Wie zegt er dat ik me overgeef? Niemand denk ik hé? Kom hier." Met zijn handen op haar rug trok hij haar tegen zich aan. ze liet even een gil horen voor ze begon te lachen. Zijn kusjes werden heftiger maar dan stopte hij abrupt. Ze keek hem vragend aan. was er iets mis? "Ik wil de sfeer niet bederven maar ik kreeg opeens een vraag in mijn hoofd. Hoe goed was Sasori hierin?" Zijn stem was niet meer dan een nieuwsgierige fluistering. Zijn ogen wendde hij af. ze bleef hem even aanstaren voor ze van hem af kroop en het deken weer om zich wikkelde haar blik glazig op het raam gericht. Waaom vraag je dat? en waarom nu? vroeg ze zacht haar stem niet meer opgewekt eerder verdrietig. Ze praatte niet graag over sasori het was gewoon te pijnlijk. Ze bleef voor zich uit staren een poging om rustig te worden. Ze bleef zo een tijdje zitten en ze zuchtte even. Hij was goed, maar heel anders dan jij hij was rustiger en hij daagde me nooit zo uit. Hij was meer terughoudend... Zei ze zacht ze keek hem niet aan ze bleef op de rand van het bed zitten het deken stevig om zich heen.

Sasuke was een persoon die nooit opgag, dat lag gewoon niet in zijn aard. Zijn handen lagen op haar rug en met één simpele beweging lag ze al tegen hem aangedrukt. ze liet even een gil horen voor ze begon te lachen. Zijn kusjes werden heftiger maar dan stopte hij abrupt. Ze keek hem vragend aan. Dat was normaal, eerst was hij wild en dan opeens stopte hij omdat er iets door zijn hoofd spookte. "Ik wil de sfeer niet bederven maar ik kreeg opeens een vraag in mijn hoofd. Hoe goed was Sasori hierin?" Zijn stem was niet meer dan een nieuwsgierige fluistering. Zijn ogen wendde hij af. Natuurlijk ging ze van hem af, dit was nu niet stimulerend om dicht bij hem te gaan soezen. Sasuke besloot zich ook maar eens recht te zetten. Rhine deed het deken om zich heen en Sasuke hielp haar erbij. Waaom vraag je dat? en waarom nu? vroeg ze zacht haar stem niet meer opgewekt eerder verdrietig. "Omdat ik het wil weten." Wat een fantastisch antwoord. Goed zo Sasuke. Inwendig schreeuwde hij het uit en wilde hij zichzelf slaan. Hij was goed, maar heel anders dan jij hij was rustiger en hij daagde me nooit zo uit. Hij was meer terughoudend... Zei ze zacht ze keek hem niet aan en Sasuke voelde zich rot. Rot voor de emoties die hij bij haar had opgewekt. Vol zekerheid nam hij het deken vast en hij wikkelde het los zodat hij erbij kon. Zo wikkelde hij het weer toe. Hij drukte zijn lippen op de hare en besloot dan zachtjes in haar onderlip te bijten, speels. Met zijn hand streelde hij haar kaaklijn, rustig en beheerst. Misschien moest hij het ook zo rustig aanpakken? Hij wist het niet goed, misschien hield hij het beter op zijn manier vol. Dat zou vast een gewenster effect hebben.

Hij ging zelf ook rechter zitten en hielp haar zelfs met het deken om zich heen te doen. Rhine keek hem niet langer aan. Ze vond sasori echt een taboe. een verschrikkelijk lastig ding om over te praten zeker nu hij haar zo door en door haatte. "Omdat ik het wil weten." Was zijn antwoord. Ze zuchtte. Waarom wilde mannen dat soort dingen toch altijd weten? Het deed er nu toch niet meer toe? Hij had haar toch al veroverd? waarom moest hij dat dan nog weten? Waarom deed hij haar dat aan? Vol zekerheid nam hij het deken vast en hij wikkelde het los zodat hij erbij kon. Ze reageerde niet ze bleef voor zich uitstaren. Ze wist niet wat zijn plan dit keer weer was. Maar ze wist wel dat haar gedachten nu helemaal waren afgedwaald. Zo wikkelde hij het weer toe. Hij drukte zijn lippen op de hare en besloot dan zachtjes in haar onderlip te bijten, speels. Ze keek hem met een licht versufte blik aan. hij had evengoed een pop kunnen zoenen want veel reactie kreeg hij niet meer van haar. Haar gedachten waren niet meer hier nee ze zaten bij Sasori. Met zijn hand streelde hij haar kaaklijn, rustig en beheerst. Maar Rhine bleef erbij zitten als een standbeeld ze maakte zich zelfs even los van hem en ze keek hem aan. Ga je hem nu proberen te immiteren? Vroeg ze haar stem serieus en bijna kil. ze aaide het haar voorzichtig uit zijn gezicht. Doe het gewoon op je eigen manier, alsjeblieft... Zei ze met een ligt gepijnigde stem. ze wilde niet dat hij Sasori probeerde na te doen dat had een heel verkeerd effectop haar. Ze wilde niet aan sasori herinnerd worden, dan voelde ze zich een verraadster.

Hij ging zelf ook rechter zitten en hielp haar zelfs met het deken om zich heen te doen. Rhine keek hem niet langer aan. Sasuke had het echt grondig verpest, hij haatte zich daarvoor echt hard nu, waarom moest hij echt elk intiem momentje verpesten? Vol zekerheid nam hij het deken vast en hij wikkelde het los zodat hij erbij kon. Ze reageerde niet ze bleef voor zich uitstaren. Hij wikkelde het deken rond hen beiden maar Rhine was echt een kamerplantje geworden, een verwelkt kamerplantje om specifiek te zijn. Met een diepe zucht keek hij eventjes zielig naar Rhine. Hij drukte zijn lippen op de hare en besloot dan zachtjes in haar onderlip te bijten, speels. Ze keek hem met een licht versufte blik aan. hij had evengoed een pop kunnen zoenen want veel reactie kreeg hij niet meer van haar. Hij stopte en wendde zijn blik af. Met zijn hand streelde hij haar kaaklijn, rustig en beheerst. Maar Rhine bleef erbij zitten als een standbeeld ze maakte zich zelfs even los van hem en ze keek hem aan. Ga je hem nu proberen te immiteren? Vroeg ze haar stem serieus en bijna kil. ze aaide het haar voorzichtig uit zijn gezicht. Doe het gewoon op je eigen manier, alsjeblieft... Zei ze met een ligt gepijnigde stem. Sasuke wikkelde het deken van hem af en hij liep weg naar de badkamer waar hij even moest afkoelen. Waarom verpestte hij ook echt elk leuk moment samen met haar minstens één keer? Misschien moest hij afstand houden? Of juist heel close worden? Hij wist het allemaal niet meer, als ze nu eens duidelijk kon zeggen wat ze wilde, want hij kon niet aan haar verwachtingen voldoen zolang zij niet duidelijk was...

Ze wist dat hij zich nu schuldig voelde, zichzelf haatte. Maar ze kon er niets aan doen het gespreksonderwerp sasori had nu eenmaal dat effect op haar. Ze klapte dicht en voelde zich ellendig. Met een diepe zucht keek hij eventjes zielig naar Rhine. Maar zelfs dat had geen effect op haar, niet deze keer. Hoe schattig en zielig zijn kopje ook was. Sasuke wikkelde het deken van hem af en hij liep weg naar de badkamer waar hij even moest afkoelen. toch vreemd dat iedere keer dat ze intiem werden er zoieets mest gebeuren. Altijd ging er wel iets mis. En rhine raakte er steeds meer van overtuigd dat ze gewoon niet in staat was om een normaal gelukkig leven te hebben. Ja fijn nu voelde ze zich nog extra schuldig. Niet alleen tegenover sasori die haar haatte als de pest maar ook nog eens tegenover Sasuke omdat ze hem had laten stoppen en had laten weglopen. Ze wikkelde zich volledig in het deken en liet zich in de zee van kleurijke kussen ploffen. Ze huilde stille tranen haar handen tot vuisten gebald voor zich. Waarom deed ze toch altijd zo? Ze moest over Sasori heen geraken en het was toch begrijpelijk dat hij zoiets wou weten? En ze gaf hem nu ook niet bepaald duidelijkheid in haar wensen en verlangens. Maar ze wist zelf gewoon niet wat ze wilde. Ze wilde bij hem zijn hem dicht tegen zich aanhebben. Maar als hij weer over sasori zou beginnen? Nee dat kon ze niet aan. Nog niet in ieder geval. Rhine huilde stille tranen haar schouder schokte een beetje haar benen onder het deken voor zich opgekruld. Het moest toch ooit eens normaal kunnen gaan? Zonder al die complicaties altijd...

Sasuke wikkelde het deken van hem af en hij liep weg naar de badkamer waar hij even moest afkoelen. Waarom verpestte hij ook echt elk leuk moment samen met haar minstens één keer? Misschien moest hij afstand houden? Of juist heel close worden? Hij wist het allemaal niet meer, als ze nu eens duidelijk kon zeggen wat ze wilde, want hij kon niet aan haar verwachtingen voldoen zolang zij niet duidelijk was. Nadat hij wat afgekoeld was stond hij op en liep hij de slaapkamer weer in. Met zijn blik keek hij naar Rhine die aan het huilen was. Een lichte zucht verliet zijn mond en toch besloot hij op bed te gaan zitten en stilzwijgend voor zich uit te kijken. Hij deed zijn broek uit en al de rest en kroop onder de dekens, waar Rhine ook onder lag. Hij trok het deken over zich en hij sloot zijn ogen eventjes. Hij moest even nadenken over enige excuses die hij haar kon aanbieden. Toen had hij ze beet en hij opende zijn ogen weer. Hij begon: "Rhine, het spijt me zo verschrikkelijk van mijn vraag van daarjuist ik dacht dat ik het juiste deed om er achter te vragen. Dan kon ik misschien wat aan me veranderen zodat dit niet elke keer misloopt... Ik wil gewoon perfect voor je zijn en ik wil niet steeds dat ik het verpest." Zijn ogen werden vochtig en hij legde zich dicht tegen Rhine aan. Hij hield zijn tranen in en langzaamaan werden zijn ogen weer normaal.

PROFILE MAGICIAN

» Memories will never be the same
» ✿ ;; Thanks For The Memories.
» Just some memories.
» House of memories
» New place, same memories

old memories [sasuke]

old memories [sasuke]

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen