Jess
PROFILEReal Name : Ez Posts : 135 Points : 10 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: Earth - fireKlas: -Partner: Girls love girls and boys
| Onderwerp: Boy personality zo nov 01 2015, 12:48 | |
| | girls/girls/boys . "Girl personality - girly boys and boyish girls - boy personality."
Verdwaasd zat ze wat met een lok van haar haar te spelen. Ze kon een geeuw nog net onderdrukken en keek op toen ze haar naam hoorde. Niet eens haar voornaam. "Mevrouw Abbot?" Ze klemde haar kaken op elkaar en keek de leerkracht aan. "Ja?" beantwoorde ze de vraag, en ze wist dat hetmooier geweest was als ze haar woord niet zo vragend had laten klinken, maar het interesseerde haar niet. Ze wist niet wat er aan de hand was, dus vond ze dan te de vraag met een vraag mocht beantwoorden. "Zou je jezelf even voor willen stellen aan de klas?" vroeg de leerkracht. Jesse perste haar lippen opeen en knikte toen stil. "Is goed", zei ze terwijl ze voor de derde keer die dag begon aan haar uitleg. Haar naam. Haar leeftijd. Van waar dat ze kwam. De reden liet ze een beetje achterwege, dat maakte toch niet uit. De meesten klasgenoten wisten nu echt wel wie ze was, maar de leerkachten bleven vragen wie ze was. In de gangen had ze ook al gehoord dat mensen over haar praatte, maar opnieuw, het interesseerde haar nu echt niet zo. Bekendheid was bekendheid, toch? Of het nu slecht of goed was, haar was het gelijk. Zolang ze maar gewoon Jess of Jesse genoemd bleef worden. De tomboy benamingen of de opmerkingen over dat ze niet wisten welk geslacht ze was, vond ze stiekem een beetje belachelijk. Ze vond van zichzelf dat ze er nog redelijk vrouwelijk uitzag, tenzij als ze moeite deed er zo niet uit te zien, maar meestal nam ze daar niet eens de moeite voor. Na haar uitleg knikte de leerkracht, en haar klasgenoten zuchtten even. Verontschuldigend keek ze achter zich, omdat ze daar de luidste zucht gehoord had.Het meisje rolde haar ogen en haalde haar schouders op, dus keek Jess maar weer voor zich uit. Ze trok haar hemd weer recht op haar schouders en volgde de rest van de les in stilte.
Bij het belsignaal haalde ze de pen uit haar mond en keek een beetje teleurgesteld naar het ingekauwde deel van de kunststof. Ach wat. Ze stak de pen in haar rugzak, samen met haar boeken en haar spullen. Middagpauze. Mooi zo. Ze had te veel les gehad, zo voelde het toch. Het meisje trok de rugzak over haar schouder en liep richting de deur. Ze duwde die open en vermengde zich buiten onder de menigte. Iedereen was zo ongeveer naar de grote zaal aan het gaan om middag te eten, maar Jess had plots echt een behoefte aan het gebouw verlaten. Ze kreeg een beklemmend gevoel van de hoeveelheid mensen.
De brunette duwde de deuren van de stallen open. Ze had hier niet eens een dier staan, want een fret zette je niet op stal, maar ze had wel behoefte aan de rust van de stal. Met een zucht liet ze zich op een baal stro vallen. Of wat het hooi? Het was erg, want haar ouders hadden op akkers gewerkt en je zou toch verwachten dat ze dan het verschil wist, maar ze wist het verschil dus niet. Haar humeur was niet meer geweldig. Een beetje lastig liet ze haar voet tegen de baal neerkomen. Het stro - laten we het stro noemen voor het gemak - vloog een beetje in het rond. Er zaten sprieten op haar hemd en ook één had zich in haar haar weten te nestelen. "Dammit", zuchtte ze. Zou ze namiddag nog terug gaan naar de les? Ze wist het niet.
OOC: Elliot
| © darren criss |
|
Elliot .
PROFILEReal Name : Freedje Posts : 62 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: Air x FireKlas: 5th classPartner: Not even if you were the last girl on earth.
| Onderwerp: Re: Boy personality zo nov 01 2015, 17:20 | |
| Met een klap, om de leerkracht nog eens extra hard uit te dagen, sloeg Elliot de deur van het lokaal dicht. Hij hoorde dat de leerkracht zijn naam riep, maar weigerde om terug te gaan. Ook hoorde hij een verwensing naar zijn hoofd geroepen worden en dat hij zich onmiddellijk moest gaan melden. Elliot ging expres, om de leerkracht nog wat meer zenuwachtig en boos te maken, de andere kant op. Hij had echt geen zin om zich te gaan melden bij die ouwe griezel. Hij had zich daar moeten inschrijven, maar hij was nooit naar hem toegegaan omdat een leerkracht dat zo graag wilde. Het was trouwens al de vierde keer deze week dat hij was buitengezet, maar het leek er niet op dat ze echt moeite deden om die ouwe griezel te verwittigen van zijn wangedrag. Of misschien deden ze dat wel, maar ondernamen ze voorlopig nog geen acties. Het kon hem niet schelen. Hij wilde juist dat hij op straat werd gezet zodat hij verder kon gaan met zijn leven en een huis kon gaan huren. Met zijn weekendbaantjes verdiende hij al redelijk veel. Hij wist zeker dat als hij hier nog twee jaar moest blijven dat hij tegen de tijd dat hij van school ging wel genoeg geld had verzameld om een huis te gaan kopen in Puffoon. Vervolgens zou hij in Puffoon werk gaan zoeken en een fulltime job krijgen zodat hij zijn huis kon onderhouden. Voor de rest zou hij dan nooit meer met zijn magie bezig zijn. Hij had er geen interesse in, behalve als hij het in zijn voordeel kon gebruiken in een gevecht. Het liefste van al wilde hij gewoon die gevangenis binnenstormen en zijn vader afmaken, maar dan zou hij niks kunnen opbouwen en hij kreeg zijn moeder er ook niet mee terug. Hij schudde zijn hoofd en richtte zijn donkerrode ogen op de schuur die verderop stond op het grasveld. Hij stak zijn middelvinger op naar de academie en begon vervolgens naar de schuur te lopen. Hij wist zeker dat hij daar even alleen kon zijn. Hij had geen zin meer in die leerkrachten en die vervelende leerlingen die over niks anders konden klagen dan al dat huiswerk. Als ze niks anders deden dan klagen over huiswerk, waarom deden ze dan überhaupt moeite om in het in te vullen? Alles dat hem te veel gevraagd was, vulde hij gewoon niet in. Hij wist toch wel dat hij zou slagen als hij een herkansing moest doen omdat ze hem wilden testen. Dus waarom zou hij moeite verspillen aan het maken van kantjes van een lesonderwerp in welke hij toch wel goed bleek te zijn als ze een examen voor hem zouden opstellen? Juist, niet dus. Hij gooide de deur van de schuur open, keek niet echt of er iemand was en liet zich op een hooibaal vallen. Hij sloeg zijn armen met veel geweld naar opzij… en raakte iemand. ‘Wat…?’ bracht hij uit en hij draaide zijn hoofd. Zo te zien had hij iemand in het gezicht gemept of was het net mis geweest. ‘Niet mijn probleem,’ liet hij er gelijk op volgen. Moest die persoon daar maar niet gaan liggen. |
|