Het had even geduurd, maar het was dan toch gelukt om heelhuids bij de school te komen zonder te smelten. De man trilde nog altijd lichtjes terwijl hij doorweekt het kasteel binnenliep en zijn blik over de omgeving liet glijden. Het duurde niet lang voordat hij een herentoilet gespot en met snelle passen liep hij erheen, hopend dat er een handdoek aanwezig was. Hij wilde al het water gewoon zo snel mogelijk van zijn lichaam hebben en droge kleren aantrekken. Senri haatte water met een passie, zeker regen. Regen kon je niet ontwijken als je ergens moest zijn en ondanks dat hij erg graag in de shuttle had blijven zitten, had hij niet te laat mogen komen voor zijn afspraak. Het zou onbeleefd zijn om te laat te komen en hij was niet op zo’n manier opgevoed. Als hij ooit te laat zou komen en zijn moeder er zou achter komen, zou hij zijn handen met zijn vingers gespreid op tafel mogen leggen en zou ze erop tekeer gaan met dat houten stokje van haar. Alleen de gedachte aan zijn moeder zorgde ervoor dat hij zo snel mogelijk het toilet uitliep en begon met zoeken naar het juiste lokaal. Het water bleef van zijn haren af druipen, maar hij probeerde er niet al te veel aan te denken. Misschien kon hij later nog vragen naar een handdoek of iets dergelijks, op het einde van hun gesprek.
Het had heel wat gekost om het juiste lokaal te vinden en op het einde had hij gewoon de fut niet meer om vriendelijk te zijn tegen de mensen aan wie hij de weg vroeg. Hij wilde gewoon zo snel mogelijk aan het lokaal zijn en het gesprek zo snel mogelijk achter de rug hebben zodat hij zichzelf eindelijk wat kon opdrogen. Het water dat langs zijn nek zijn hemd inliep, zorgde er constant voor dat er rillingen over zijn rug liepen en dat hij zijn handen onbewust tot vuisten balde. Net op tijd had hij het juiste lokaal dan toch gevonden en zachtjes klopte hij op de deur voordat hij de klink naar beneden drukte, de deur opende en naar binnen liep. Op het moment dat hij binnen was, sloot hij de deur ook achter zich en bleef wat aarzelend op zijn plek staan, niet direct wetend wat te doen. Hij was het gewoon om op instructies te wachten en hier ging hij waarschijnlijk ook niet veel anders doen.
//Eres
Miss Eres ...
PROFILE Real Name : Linima Posts : 3443 Points : 83
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Licht en Duisternis Klas: Partner: I remember the sun, always warm on my back. Somehow, it feels colder now.
Onderwerp: Re: I bet my life ma dec 07 2015, 01:40
Eres had de ochtend vandaag vrij gehouden van lessen. Niet dat er niet genoeg te doen was. Maar ze zou vandaag een speciale gast langs krijgen. Ze wist al een poosje dat ze een nieuwe stagiair zou krijgen. Zelfs zijn naam wist ze; Senri. En uiteindelijk had ze een brief ontvangen waarin hij had gezegd dat hij vandaag aan zou komen. Ze hadden halverwege de ochtend afgesproken. En Eres had de resterende tijd gebruikt om alle instrumenten in het lokaal eens grondig schoon te maken en, waar nodig, opnieuw te stemmen. Ze was bezig met de piano toen achter haar een vrouw die in de keuken van de grote zaal werkte een dienblad met daarop een theepot, kopjes, koekjes, lepeltjes en allerlei andere theebenodigdheden binnenbracht. Ze had er eerder deze ochtend om gevraagd. Met een glimlach stond Eres op van de piano kruk en nam het dienblad over. 'Dank je wel voor de moeite. Ik beloof je dat ik alles zelf weer terug kom brengen als we er klaar mee zijn,' sprak ze vriendelijk. De jonge vrouw glimlachte naar haar en liep toen snel weer de deur uit, terug naar de keuken waar zij ongetwijfeld ook weer aan het werk moest. Dat effect had Eres op mensen. Haar glimlach werkte vaak aanstekelijk, ook als ze hem zelf niet meende. Een eeuwige onbezorgde vriendelijkheid leek om haar heen te hangen. Ze zette het dienblad zachtjes op een van de tafels en ging terug naar de piano. Maar net toen ze wilde gaan zitten hoorde ze achter zich de deur opnieuw open en dicht gaan. Eerst dacht ze dat de vrouw terug was omdat ze iets was vergeten. Maar toen Eres zich omdraaide stond er een doorweekte jongeman in haar lokaal. Automatisch ging haar blik naar een van de ramen. Langzaam gleed hij terug naar de jongeman. Een nieuwe glimlach was op haar gezicht verschenen. 'Senri neem ik aan,' begon ze zacht. Met een handgebaar nodigde ze hem uit om te gaan zitten. 'Sorry, ik heb helaas geen handdoeken in het lokaal. Ik kan je alleen een kopje thee aanbieden vrees ik. Mijn naam is Eres Rune. Ik ben je mentor tijdens je stage periode. Heb je misschien vragen aan mij? vroeg ze hem terwijl ze de theepot oppakte en alvast een van de kopjes vol schonk.
Onderwerp: Re: I bet my life vr feb 05 2016, 17:06
De jonge man rilde van top tot teen. Niet alleen omdat hij het koud had, maar ook gewoon door het feit dat zijn lichte haren doorweekt waren en de stroompjes water langs zijn nek naar beneden bleven lopen. Misschien was het een idee om zijn haren wat korter te knippen, dan had hij misschien wat minder last van het water als het regende. Daarbij zou het veel sneller drogen. Het was niet dat hij erg dik haar had, eerder wat dunner, maar het duurde altijd even voordat het gedroogd was. Senri haakte zijn vingers achter zijn rug in elkaar, rechte zijn rug en stak zijn kin een stukje in de lucht. Niet om arrogant over te komen, het was gewoon de houding die hij geleerd had om altijd aan te nemen. Het feit dat hij nog geen snerende opmerking had gemaakt of niet letterlijk op de vrouw neerkeek was voor de mensen die hem kende genoeg om te weten dat hij respect had voor zijn mentor voor deze stageperiode. Hij was wat langer dan Eres, maar vanbinnen voelde hij zich een heel stuk kleiner. Als zij vond dat hij niet genoeg zijn best deed of slecht presteerde kan hij terug naar huis en dan zou zijn moeder helemaal door het dolle heen zijn. Ze was het er al niet helemaal mee eens dat hij voor leraar wilde gaan. Als deze poging mislukte ging zijn moeder waarschijnlijk zijn verdere leven voor hem uitstippelen en dan had hij helemaal niets meer te zeggen.
Een zwakke glimlach verscheen op zijn gezicht toen Eres hem opmerkte. ”Dat is correct.” Senri zette zijn benen tegen elkaar vanaf het moment dat hij op de aangewezen plek was gaan zitten en legde zijn handen op zijn knieën. Zijn lange vingers krulden zich om zijn knieën heen terwijl hij zijn goudkleurige ogen op de vrouw voor hem richtte. ”Geen probleem, een kopje thee zal me ook wel opwarmen.” Het was spijtig dat er geen handdoeken aanwezig waren, maar voor nu moest hij dan maar op zijn tanden bijten en niets proberen te laten werken. Niet iedereen moest direct weten dat hij de rillingen kreeg van water gewoon door de dingen die in het verleden gebeurd waren. ”Wat verwacht u juist van mij? Ik heb al gemerkt dat elke leraar een eigen methode heeft van les geven. Ik zou me graag willen aansluiten bij uw methode zodat er niet al te veel verwarring ontstaat bij de leerlingen.”
Volledig in het thema van Valentijn staan er twee Events op het programma van de site. Beide zullen van start gaan vanaf 14 februari, dus houd de site zeker goed in de gaten.
Cupid Hearts: Verras vrienden of in game characters met een vrolijk hartje deze Valentijn. Met of zonder lief berichtje eraan vast. Anoniem of juist niet. Stuur je hartjes naar het account van Alpha.
Valentine's Dance:Vanaf 14 februari zal de grote zaal van de school omgetoverd worden tot een danszaal vol met eten, drinken en live muziek. Iedereen is welkom om aan dit algemene topic deel te nemen.
WINTER
Tijdens de winter is het terrein van de school in diepe rust. De meeste dieren zijn onvindbaar verscholen en de ijzige wind houd ook de leerlingen binnen. De perfecte tijd om met een kop warme choco naar de vallende sneeuw te kijken.
PROFILE
Onderwerp: I bet my life 
zo okt 04 2015, 23:20
