"Mag ik je Mel noemen?" ging Jesse verder. Melina glimlachte en knikte. 'Ja natuurlijk!' sprak die. "Ik snap niet waarom leerkrachten altijd zo'n saaie onderwerpen opgeven." Ze zag dat Melina haar schouders ophaalde. "Wie interesseert zich nu echt voor de onder- en bovengrondse dorpen van Erd?" Jess lachte en de andere brunette lachte mee, zag ze. Ze had al vier boeken in haar armen. 'Vertel dat die leraren maar. Ze denken dat iedereen het interessant vinden omdat hun dat vinden', zei Melina al grinnikend. Jess volgde haar naar het tafeltje en stak haar tong tussen haar tanden terwijl ze de boekcovers bekeek. 'Deze boeken zijn een goed begin voor je verslag. Mochten we hier niet genoeg in vinden hebben we er in die kast nog veel meer', zei het meisje en ze wenkte kort naar een kast. De jongedame met de sproeten knikte vrolijk. Ook zij ging zitten en ze nam één van de boeken voor zich. 'Hey Jesse? Houd je van gewoon lezen? Ik wel maar leren is dan weer niet echt mijn ding.' Ze haalde kort haar schouders op en staarde naar de pagina, nadenkend, voor ze opkeek naar Melina. "Ik lees wel graag. Niet heel graag, maar wel graag. Leren is oké, als het interessante stof is!" Ze grinnikte en draaide een bladzijde om. Vanuit haar ooghoek zag ze dat er beweging was, in dit geval Melina's haar dat voor haar ogen viel. "Wil je mijn elastiekje lenen?" vroeg ze, terwijl ze haar eigen elastiek uit haar haar haalde. Haar paardenstaart was nu los, en nu was har haar ongeveer schouderlang. Ze glimlachte vriendelijk en keek het meisje aan.

"Ik lees wel graag. Niet heel graag, maar wel graag. Leren is oké, als het interessante stof is!" grinnikte Jesse, en Melina zat er om te knikken, kon ze zien. 'Ja, daar zit wat in. Het is vooral dat ik vaak mijn leesboeken leuker vind dan de leerboeken.' Ook Jess lachte. "Dat kan ik snappen, ja", sprak ze, maar toen ze zag dat er enkele lokken van Mels haar voor haar ogen vielen, haalde de studente van Miss Hanges klas de elastiek uit haar eigen haar en vroeg of de ander het wou lenen. De frons op diens gezicht deed Jess even denken dat ze wat verkeerd aangeboden had. 'Weet je het zeker?' vroeg Melina, waardoor ze weer wat rustig werd. Melina kreeg weer een lok voor haar gezicht, zag ze, en Jess grinnikte. 'Misschien is het inderdaad een goed idee om je elastiekje even te lenen.' Ze knikte en schoot in de lach. 'Maar krijg jij geen last van je haar, zo?' Jess schudde haar hoofd, even zich vreemd voelend door het haar dat los aan haar schouders hing, ze was het niet gewoon doordat ze altijd haar haar in een elastiekje droeg. "Nee hoor, ik had sowieso al wat lokjes los hangen", glimlachte ze vrolijk naar het andere meisje met de groenige ogen. Die had een bladwijzer in haar boek gelegd. Bladwijzer, of ja, boekenlegger. "Ik heb het wel al enkele jaren niet meer los gedragen in het bijzijn van een ander", lachte ze. "Zou ik misschien vaker moeten doen. Ik weet niet hoe dom, of hoe niet-dom het er uit ziet, hmm." Ze grinnikte en keek naar het boek dat ze voor zich had liggen. "God, ik wou dat dit boek een leesboek was." Een zucht verliet haar lippen, waarna er een glimlachje op verscheen en ze een hand door haar - nu loshangende - lokken haalde.

'Als ik jou was zou ik het vaker doen, het staat je namelijk erg goed.' Jess keek de andere brunette aan en grinnikte als antwoord op diens glimlach. Oké, ze zou het gaan overwegen. Haar oranje achtige ogen bleven even bij Melina hangen, waarna ze naar haar boek keek. "God, ik wou dat dit boek een leesboek was", verzuchtte ze. Ze haalde een hand door haar haren en trok even een moeilijk gezicht naar het boek. "Ja", antwoorde Melina, ook zuchtend, maar misschien niet zo hard als Jess. Jesse was gewoon iemand die veel zuchte en pufte, maar nooit op een 'negatieve manier'. 'Maar als we dit samen doen, ben je eerder klaar.' Een glimlach verscheen op het gezicht van het meisje met de sproeten. "Ja, hehe. Dank je, Melina." De vrolijke glimlach bleef op haar gezicht kleven toen ze zich weer naar haar eigen boek keerde om verder te lezen. 'Mmhh.' Met een half oog keek ze naar Mel, die dat geluidje gemaakt had, zich afvragend wat die gelezen had. 'Heb je hier wat aan?' Jess richtte zich weer op en keek naar het boek dat het andere meisje naar haar toe gedraaid had. Haar ogen scanden de pagina, en met een nadenkend gezicht knikte ze langzaam. "Ik geloof van wel." Ze keek rond en gritste een leeg papier vast, om er vervolgens haar naam op te schrijven. Gewoon als Jess, niet Jesse. Ze wist dat niet alle leerkrachten het zo leuk vonden dat ze zichzelf twee - soms drie - namen gaf. In het midden van het blad schreef ze ERD met een cirkel er om heen, en vervolgens begon ze rond de cirkel dingen te schrijven die ze op de pagina van Mels boek gelezen had. Zo kon ze later, als ze genoeg informatie had, er een mooie tekst van maken. "Maar ik houd je toch niet op, hé?" vroeg ze Melina terwijl ze aan het schrijven was. "Je moest niet ergens anders zijn of zo?" Even lachte ze schaapachtig (weer eens, heeyy) waarna ze haar blik kort op de andere brunette wierp en vervolgens haar zin af schreef. "Want dat zou ik niet willen."