Hanna zit op haar kamer. Sinds ze hier is heeft ze het al aardig haar eigen plekje kunnen maken. De meeste kamers hier zijn 1 persoons maar Hanna is in een 2 persoons kamer geplaatst. Alhoewel ze geen kamer genoot heeft vind ze het toch niet erg om op een 2 persoons kamer te zitten. Als je in je eentje bent voel je je sneller eenzaam. Tenminste dat is het logischte maar voor Hanna geldt dat niet zo. Ze voelt zich vaak eenzaam. Ook in een kamer vol mensen kan ze alleen maar leegte voelen. Op zo’n moment ziet Hanna mensen niet als iets sociaals maar eerder als iets irritants. Ze vervuilen de lucht met hun woorden en hun energieën. Hanna heeft zo haar periodes dat ze dat absoluut niet kan hebben en zondert zich dan ook vaak af. Hier heeft ze nog niet zo’n periode gehad maar ze is ook niet desprite naar contact. Ze houd het op “wat komt, dat komt”.
In haar kamer heeft ze veel planten staan, ze komt immers van Gren. Iedere planeet/magie heeft hier zijn eigen etage, eerst vond Hanna dat vreemd. Voelt dat dan niet gedwongen? Dacht ze bij zichzelf. Nu snapt ze waarom dat is, je voelt je gewoon simpelweg meer thuis op je “eigen” etage. De muren hier zijn begroeit met bloemen, het is werkelijk waar prachtig! Waarschijnlijk hebben ze deze planten wel een soort van gemanipuleerd, planten zouden nooit vrijwillig hier groeien. Ondanks deze gedachten ogen de planten rustig en tevreden. Dat geeft Hanna al helemaal een thuis gevoel. In haar eigen kamer staan zo’n 12 planten. Allemaal staan ze er vrolijk bij, daar zorgt Hanna wel voor. Hanna praat regelmatig met haar planten en dan vertellen ze haar wat ze anders zouden willen. Tot nu toe gaat deze communicatie heel goed, ze heeft sommige immers al jaren. Zoals haar bonsai boompje Trees.

De gedachten dwalen door Hanna haar hoofd zoals ze wel vaker doen. Dan schiet haar iets door het hoofd, ze gaat tarot leggen! Dat doet ze wel vaker als ze druk in haar hoofd is. Natuurlijk moet je wel een vraag hebben waar je kaarten voor gaat leggen. Veel mensen denken dat het iets met hekserij te maken heeft maar Hanna ziet dat heel anders. Volgens haar bestaat alles uit energie, zoals de planten en dieren om haar heen maar ook het water en zelfs onze gedachten. Dat zijn golven die eigenlijk gelijk staan aan onze ziel, men gebruikt alleen het lichaam als instrument. Tenminste, zo gelooft Hanna. Maar op het moment dat je hersenen een bepaalde energie uitgolven met je vraag daarin, reageert heel je omgeving daar op en die golven en energieën die je omgeving uit straalt beïnvloed jou dan weer. Op die manier ontstaat een legging van tarot kaarten.
Hanna houd van filosoferen en dit zijn één van haar theorieën. Soms denkt Hanna zelfs dat ze de golven en energieën kan zien maar ze weet dat dit niet zo is. Ze moet dan ook erg uitkijken dat haar gedachten geen loopje met haar nemen.

Hanna staat op en loopt naar haar kastje die langs haar bed staat. Tommie, haar (mega) konijn, kijkt haar vragend aan. “ja Tommie, in deze laai liggen ook jou snoepjes” zegt Hanna grinnikend. Dan hoort ze zachtjes in haar hoofd zijn antwoord, “mag ik er eentje? Please”. Hanna haar pupillen worden groot, ze vind het altijd zo bijzonder als een dier of plant tot haar spreekt, dat doen ze echt niet zomaar. Hanna ziet dat als een eer. Ze knikt naar hem en pakt een snoepje, konijn vriendelijk natuurlijk. Tommie gaat op zijn achter poten staan terwijl Hanna bukt. Hij snuffelt even in haar gezicht en dan geeft Hanna hem het snoepje. Ze voelt een warm gevoel op komen in heel haar lichaam, liefde.

Ze pakt ook haar set tarot kaarten en gaat dan in de vensterbank zitten. Ze twijfelt nog of ze de deur dicht zal doen aangezien haar plekje bij het vensterbank precies in het vizier is zo. Hanna haalt haar schouders op en bedenkt zich dat het eigenlijk niet zo veel uit maakt. Nu nog een vraag bedenken. Ze kijkt om zich heen en ziet de lege gedeelte van de kamer tegenover haar. Dat is waar haar eventuele room mate zich kan vestigen. Hanna had het voor nu even kunnen gebruiken zolang er niemand zit maar dat vond ze zo asociaal. Net alsof die persoon dan niet meer welkom is en dat is absoluut niet het geval! Hanna zou het echt verschrikkelijk vinden als ze iemand zo’n gevoel zou geven.
Maar goed, terug naar de vraag. Dan schiet haar een vraag te binnen. Hanna is op het moment bezig met water sturen te leren. Ze had het nog nooit gedaan tot een paar dagen geleden en om heel eerlijk te zijn flopte het een beetje. Luci had gezegd dat ze er niet van moest schrikken als het niet in 1x zou lukken maar toch was het Hanna tegen gevallen. Ze wil dol graag het ooit leren. Waarom geen kaartje er voor leggen?

Terwijl ze de kaarten schud concentreert ze zich op de vraag “hoe gaat mijn watersturen verlopen”. Ze legt de stapel neer en deelt hem in 3 stapels met haar linkerhand. Links ligt het dichtste bij je gevoel, daarom moet je de stapel delen met links.
De eerste stapel staat voor het verleden, de tweede voor het heden en de derde voor de toekomst. Ze draait de bovenste kaarten om, één voor één. Haar pupillen worden groter en haar hart gaat sneller kloppen. Ze slaat 1 hand voor haar mond… even twijfelt ze of het wel slim is geweest om deze vragen te stellen maar nu is het al te laat.

Hanna pakte snel haar boekje van tarot en zocht gehaast door. In een vluchtige blik door de kamer zag ze in eens een meisje in de deur opening staan. Ze oogde enigszins verwilderd. Hanna zag hier en daar wat opgedroogde tranen zitten en haar voorhoofd oogde een beetje rood. Ze voelde direct medelijden met haar omdat ze duidelijk zag dat het meisje verdwaald was, maar meer in haar hoofd dan in het echt. Na even elkaar aangestaard te hebben ze het meisje "S-Sorry... Ik ben de verkeerde kamer in gelopen...". Hanna gaf haar een glimlacht. Wat maakte Hanna dat nou uit? Hanna weet hoe het meisje zich voelt want Hanna is zelf ook nogal verdwaald in haar eigen hoofd. Ze probeert een goede reactie te verzinnen die haar het prettigste zou laten voelen. Wat zou ik in deze fijn gevonden hebben? Vroeg ze zichzelf af. “hoi, is niet erg hoor, kom binnen!” zei Hanna op haar vriendelijkste toon. Ondertussen legde Hanna haar tarot kaarten aan de kant en liep richting het meisje “gaat het wel?”. Haar ogen straalde liefde uit, Hanna weet hoe het is om in de knoop te zitten en ze hoopt absoluut het meisje te kunnen helpen. Toch lijkt het haar lastig omdat het meisje niet heel open oogt en Hanna is dat zelf ook niet echt. Hanna zegt in haar gedachten tegen Tommie dat het goed is. Tommie voelt namelijk nogal gestrest aan en dat zegt veel. Dieren zijn namelijk nog veel gevoeliger voor energieën als mensen. Dan hoort Hanna via de golven van de lucht de stem van de planten die op tegen de muren groeien. Hanna kan ze niet verstaan maar voelt dat ze bezorgd zijn. Al Hanna haar vermoedens worden bevestigt, nu nog deze situatie tot een goed einde brengen. Hanna word zenuwachtig van de gedachte dat zij nu de leiding moet nemen in de communicatie.

Dan worden Hanna haar ogen groot. Niet vooruitlopen op de zaken! Klinkt de stem in haar hoofd. Hanna heeft de drang om het verloren meisje te knuffelen maar ze weet zich in te houden.

OOC: sorry voor super korte post en rommeligheid XD en drama is niet erg, i like that!

Hanna keek afwachtend naar het meisje tegenover haar. Ze leek enorm zenuwachtig, dat kon Hanna zien aan haar lichaamshouding, ze frunnikte namelijk aan haar haar. Het haar was paarsachtig en glom mooi. Hanna was er voor een moment door betoverd. Hanna had zelf haar dat nogal verschilde van kleur wanneer ze in een ander licht stond. Over het algemeen was het wit-blauw achtig maar heel soms was het roze-paarsgewijs. Maar niet zo mooi als het meisje tegenover haar. Hanna kende geen jalousie maar wel bewondering. En dat had ze overduidelijk voor deze kleur haren.
Het meisje reageerde na een korte stilte op de vraag van Hanna of het wel oké ging. "Ja, het gaat prima. Ik had gewoon een drukke dag, daarom ben ik de verkeerde kamer ingelopen, denk ik..." klonk het uit haar mond. Hanna kneep even met haar ogen om het meisje te pijlen. Ze geloofde namelijk niet dat je er zo uit kon zien van "gewoon een slechte dag" Hanna keek nog eens naar het voorhoofd van het meisje om te zien wat het te betekenen had. Hanna durfde niet te gissen. Ze hoopte dat het niet te opvallend was hoe Hanna het meisje deed peilen. Ze beet even op haar lippen. Dat doet Hanna altijd als ze in een twee strijd zit. Het heeft er voor gezorgd dat haar lippen aan de onderkant chronisch schraal is. Het is namelijk een van Hanna haar slechte gewoontes die ze aan banden heeft moeten leggen. Op een gegeven moment was de tikant zo erg dat haar lippen echt letterlijk weg gevaagd was. Nu is het weer een stukje beter, gelukkig.
Hanna zag dat het meisje aanstalten maakte om te praten dus ze ging direct weer met haar gedachten naar het gesprek "niet weg zweven" zei ze tegen zichzelf.
"Stoorde ik je bij het kaarten leggen?" Vroeg het meisje. Op Hanna haar gezicht ontstond een glimlach. Kaarten leggen ontluikt haar vlammetje dat voor passie zorgt.
Terwijl Hanna zo uitgebreid lachte nam ze ook even de tijd om in de ogen van het meisje te kijken. Deze waren prachtig groen. Helder maar op het moment geen twinkeling. Jammer, dacht Hanna, het zou haar goed gestaan hebben.
je stoorde niet hoor, maar ik was inderdaad tarot aan het leggen. Dat doe ik als ik niks te doen heb, of juist leiding nodig heb. Hanna liet even een stilte vallen. Toen raakte Hanna even verlegen. Wat nu? Zal ze haar uitnodigen? Ze zou het super gezellik maar weet niet of het meisje daar op zit te wachten. Dan ademt Hanna diep in. Ze visualiseert hoe de vers gemaakte zuurstof van haar planten haar longen binnentreden en hoe ze roze bloemetjes uit ademt die uiteindelijk een schild om haar vormen. Ze voelt haar kracht terug stromen, ze kan het aan!
wil je wat drinken? Ik kan thee zetten maar heb ook fris, zeg het maar! na dat de lach van Hanna haar gezicht af is durft ze ook haar bloemen muur te laten vallen en denkt dan aan hoe het meisje hier binnen kwam. Lichtelijk verward. ik zou je dolgraag willen helpen! Zal ik een tarot kaart voor je leggen. Ze kunnen super veel kracht geven maar ook gewoon advies over iets waar je mee struggled. Ik doe het ook altijd

Vol verwachting maar ook onzekerheid kijkt ze het meisje aan.

"Je stoorde niet hoor, maar ik was inderdaad tarot aan het leggen. Dat doe ik als ik niks te doen heb, of juist leiding nodig heb," Yleah keek licht bewonderend naar de kaarten. Het was wel iets wat ze altijd al had willen leren. Ze had in haar eerste jaar op de academie dan ook een les gevolgd, maar had er niet zo veel van begrepen. Eigenlijk moest ze weer eens een les erin gaan volgen.
Maar het punt was dat ze al zoveel huiswerk had van de andere lessen. Het was soms zoveel, dat ze erin overstroomde. En natuurlijk kwam ze steeds dichterbij het examen jaar, dus ze begreep het ook wel, maar het was wel zwaar. Vooral mentaal.
"Wil je wat drinken?" vroeg het meisje haar toen. "Ik kan thee zetten maar heb ook fris, zeg het maar!" Yleah wilde het afwijzen, maar ze voelde dat dat eigenlijk al niet meer kon.
"Euhm, thee, dan, alsjeblieft?" zei ze een beetje verlegen. Ze kwam wat verder de kamer in en keek rond, toen ze het konijn zag verscheen er een glimlach op haar mond.
Ik zou je dolgraag willen helpen! Zal ik een tarot kaart voor je leggen. Ze kunnen super veel kracht geven maar ook gewoon advies over iets waar je mee struggled. Ik doe het ook altijd." Yleah keek het meisje weer aan en knikte toen. Ze was benieuwd hoe het meisje het deed, misschien kon ze er iets van leren. "Ja, dat vind ik wel interessant. Ik ben Yleah, trouwens." zei ze nu al wat vriendelijker en minder terughoudend.

Hanna liep richting haar vuurtje en zette er water op. Het meisje had zojuist gezegd dat ze wel thee wou. Hanna had zich er op verheugd om met het meisje aan de praat te raken. En nu was het zo ver, ze raakte wat meer open. Dat waardeerde Hanna echt! Ze weet hoe moeilijk introvert en verlegen zijn is. Wat voor een vooroordelen daar aan verbonden zijn en hoe vervelend het is als je merkt dat mensen er last van hebben. Maar je bent nou eenmaal zou en kan dat niet veranderen. Gelukkig wist Hanna precies hoe het voelde en ze hoopte ook dat het meisje dat merkte.
Eenmaal terug naar de vensterbank gaat Hanna zitten. Op de venster bank ik genoeg ruimte om met 2 mensen te zitten, er liggen ook kussens op. Paars, lila, wit geruit. Hanna had ze voor haar 15 de verjaardag gekregen. Best lang geleden nu ze er overna denkt. Ze zien er welliswaar nog als nieuw uit! Hanna is altijd zuinig op haar spullen, niet in de verkeerde manier maar gewoon netjes op haar spullen.
Toen zei het meisje dat ze Yleah heette en dat ze graag wou dat ik een kaart voor haar zou leggen. "leuk! Ik heet Hanna. Zullen we dan een kaartje leggen?" Hanna staat nog even op om een mok met warm water te vullen. Ze schuift een tafeltje bij het vensterbank. In haar keuken staan 3 potten met kruiden, thee kruiden. Ze pakt een zeefje waar de kruiden in kunnen en pakt de 3 potten. Ze zet ze op het tafeltje. Op 1 pot staat "brandnetel", de andere "munt" en de laatste "rosebottel". Allemaal zelf geplukt en gedroogd. Hanna vind het heerlijk! Maar zelf pakt ze dit keer gewoon water. Het is lekker weer en meestal heeft ze dan niet echt zin in iets warms. Nu alles op tafel staat pakt Hanna haar tarot kaarten er bij. Dan legt ze uit " ik weet niet wat je allemaal al weet van tarot maar wat ik tegen je wil zeggen is dat ik niets negatiefs ga zeggen of concrete dingen ga voorspellen" even kort liet ze een stilte vallen. Ze hoopt dat dit ook een beetje geruststellend werkt. Tarot moet leuk zijn en niet eng ofzo. Dan kijkt ze Yleah recht in haar ogen aan, met haar liefdevolle blik. "normaal moet iemand zelf de kaarten trekken maar ik heb het idee dat jou stemming de legging kan beïnvloeden en dat is niet de bedoeling dus ik denk dat het beter is als ik voor je leg." Hanna begint de kaarten te schudden. "het is belangrijk dat je een vraag of onderwerp uit je leven of wat actueel is, in je hoofd houdt terwijl ik de kaarten voor je neer leg, klaar voor?" Hanna wacht op een teken. Yleah moet er zeker van zijn, ze wil haar niks op leggen.