Zo sta je voor een vreemde kist met vreemde tanden, die als een soort Nocte om je heen danst met grote tanden, en dan zit je opeens in een stofwolk in een zwarte ruimte. Drake had gewoon rustig door de gang gelopen met een broodje kipvile, onderweg naar Hunter zodat ze samen met Catalina Oak's Field konden bezoeken maar nu, nu zat hij ongepland opeens op een harde onderkant, maar waar hij nou op zat wist hij ook niet. De kist was uit het niets verschenen en Drake bleef zich toch ook elke keer verbazen over wat voor soorten magie er waren die hij niet kende. Dit moest een soort zieke grap zijn en ergens had hij het gevoel dat het Saf was, dus zoals gewoonlijk kon die man van Drake weer eens de boom in, opgehangen. Het zag er bijna komisch uit zoals Drake daar zat. Op zijn kont, nog half beduusd van wat er zojuist was gebeurd en daarbij met een half opgegeten broodje in zijn hand, dat nu onder het zand zat. Na goed en wel te weten, dat hij dus geen idee had van waar hij was.. gooide hij het broodje maar weg. Nu Drake opstond en zijn broek afklopte van niets keek hij waar hier de uitgang was, maar opeens leek die moeilijk te vinden. Drake fronste en wreef over zijn kin waar ondertussen met de vakantie baardgroei was ontstaan. Okey.. uitgang. Drake wilde er naar toe lopen, maar alles leek potdicht te zitten, dus hij verbaasde zich daar over. Was het Nocte die terug was en een zieke grap met hem uithaalde? Hij kon er maar niet over uit en toch was ook zo vreemd. Eerst als dat gigantische monster met Kailee en Zack, toen moest hij het ook nog goed maken met een paardenhoofd en nu dit? Meest vreemde week in tijden en hij was al nog niet eens zo lang terug op school. De jongen haalde zijn neus op en keek rond tot zijn zicht iets vreemds in het ook kreeg. Drake keek er nieuwsgierig en toch behoedzaam naar. Opeens viel hem op dat er dingen om hem heen verschenen waren. hoge bergen met goud, realiseerde Drake zich nu. Drake als anime figuur had natuurlijk de mogelijkheid dat zijn ogen nu letterlijk in dollar tekens waren veranderd. Hij zag zichzelf al zitten als koning. Met gesloten ogen en dromerig hoofd, handen bij elkaar bij zijn wang droomde hij al van zijn eigen paradijsje in Razen. Een gigantisch paleis met pilaren, tuinen en hofmensen, zoveel geld als hier maar bleef verschijnen, daar kon je de hele wereld van kopen! Drake deed letterlijk een vreugde sprongetje en zijn gedachten, hij kon naar Hayden gaan en haar de hand vragen, in zijn diepste dromen kinderen hebben bij dat grote landhuis met hoge velden, stallen en mooie auto. Een gelukkig leven met haar en zijn vrienden waren allemaal uitgenodigd! Iedereen die hij leuk vond mocht komen en alles zou prachtig zijn! Hij mocht voor zichzelf een banlijst opstellen met mensen die hij kon laten executeren op meest lugubere wijze terwijl hij keek met popcorn en cola, genietend op een troon. Zijn cape, lang donker Bordeaux rood tot net boven zijn voeten. Gevoerd met prachtig zacht wit konijnen bont, terwijl de kleding daar onder werkenlijk prachtig paste bij de rest. Half onderuitgezakt in de hoge lange sofa zitten wat zijn troon was terwijl voor zijn ogen zijn meest grote vijanden werden vernederd en de grond in geslagen met de meest geweldadige dingen. Drake zou ze in leven houden voor zijn eigen plezier, hij zou Raymond de dood uit kopen met dee hoeveelheid, gewoon puur om zijn gehele leedvermaak op deze man af te richten en Savador, zijn ogen blonken en straalden. Als hij een kat was zou je hem tot kilometers kunnen horen spinnen, als hond had hij zijn staart er af gekwispeld. Het goud, al dat zilver en die rijke geur die hij altijd bij zijn vader had herkend maar nooit aan had kunnen mee doen, het hing overal en de gehele kamer was ervan begeven. Alles zei ook dat het van hem was en oh wat genoot hij van de fantasien wat hij hier allemaal mee kon doen, meest geweldige beelden van een eigen vliegend landschip dat, en zoveel mensen die hem zouden aanbidden en als het ook maar mogelijk was elke avond lagen de meiden voor hem in de rij en, hij zou zo veel kunnen doen. Enkele minuten had Drake daar zo gestaan met zijn handen bij elkaar. Nu hij zijn ogen open deed wilde hij er op af rennen en terwijl hij dat deed hoorde hij het gerinkel van de munten onder hem. Hij wilde zich letterlijk laten vallen in de munten, in het geld zwemmen wat hij net had verkregen. Het viel alleen wat tegen toen de jongen pontificaal op zijn snuffert belandde. De harde grond tegen zijn gezicht viel niet mee en hij kon nog net weg draaien, of hij was op zijn neus gevallen en had nu een bloedneus gehad. Verward keek Drake op, naar al het goud. Hij zag het toch echt en was echt niet gek. Hij greep er naar, maar toch voelde de jongen niks. Hij bleef er naar graaien terwijl hij langzaam gefrustreerd raakte. Iets wat Drake niet moest worden, was gefrustreerd want na zijn frustratie kwam er nog maar een optie: Woedde. De jongen stond briesend op en keek verwoed om zich heen. Overal lag het, waarom kon hij het dan niet pakken?! Hij stuurde er vuur op af, maar niks hielp. Opeens zag hij een wezen zitten dat hem deed denken aan een lelijk soort schildpad. Was het nou net het geval dat Drake niet van schildpadden hield en nu niet echt in een opperbest humeur. Hij moest zijn frustratie ergens op kwijt en aan de grijns van het wezentje te zien, leek het zijn schuld te zijn, dit alles. arm schildpadje. Drake keek er met een kwaadaardige boze blik naar en met een hand vuurde hij een aantal ballen vuur op het dier af. Heerlijk weer precies zoals Drake zijn hele leven al was dit. Altijd als hij dacht gelukkig te zijn, dt te hebben wat hij wilde en naar verlangde.. altijd moest het dan weer onbereikbaar worden of van hem afgenomen. Natuurlijk had hij al die dingen die hij net verzonnen had niet verdient. Hij was Drake Burned, waarom zou hij ook maar iets van al dat alles verdienen? Hij was voor velen toch niks meer waard dan een vieze lelijke straatrat.

-srry, iets langer dan verwacht ^^''
wel heel veel lol om gehad xD

Het wa een hele vreemde ruimte waar Drake zich op dit moment in bevond. Daarbij, vond hij het nu maar niks. Goud wat je niet kon pakken en een lelijk wezen met een lelijke grijns. Het was vreemd om het onder hem te zien kronkelen en als een soort kleine demon, maar deze demon vond Drake alles behalve leuk. Op dit moment wilde hij liever hier weg dan dat dat wezentje hem zo vreemd aankeek. Daarom besloot Drake het in zijn woedde aan te vallen, alleen dat had hij beter niet kunnen doen. Gelukkig was de aanval wel gelijk raak en kon Drake een grijns niet onderdrukken. Opeens dook het wezen op hem af en Drake deed een soort verschrikte stap naar achteren. Een vreemd soort akelig gekrijs kwam uit de keel van het wezentje en Drake vond het nu allen nog maar nog lelijker. Voordat hij het wist zat het ding op zijn been, een ijzige pijn schoot hem door het lichaam toen de aanval werd uitgevoerd. Drake probeerde zijn jas uit de klauwtjes te houden van het wezen. Wat moest hij met zijn jas? Die was van hem! Het was een jas die hij al zolang had als hij zich kon herinneren! Ooit ergens gevonden op zolder bij hem thuis en daarna op oudere leeftijd toen hij voor zichzelf kon zorgen laten maken in Oak's Field. Drake verging van de pijn bij zijn been, beet op zijn lip. ''Lelijk rotwezen!'' riep Drake het toe. Drake begon met zijn been heen en weer te schoppen en zwaaien, sloeg met zijn handen op het ding en zette zijn nagels in de huid maar niks hield. Drake besloot, dan maar het zware geschut. Hij greep nu weer het dier vast wat aan hem vast zat. De jongen verhitte zijn handen tot boven de honderd graden, veel meer zelfs. Op die manier zou het wezen geen kant op kunnen en een ondraaglijke pijn ondergaan zodat het wel los moest laten.

Kijk eens hoe dat lelijke ding met zijn jas liep te paraderen! Drake kon het niet uitstaan en bedacht al snel om het aan te vallen met zijn mes. Hij had zijn eigen jas vast gegrepen en hier het mes uitgevist. Drake was vreselijk kwaad, op dit moment maakte niks hem meer uit. Alles wat dat beest deed irriteerde hem meer en meer terwijl zijn woedde steeds ruiger werd. Hij had het ding in een houdgreep zitten en Drake zag hoe verbaasd het wezen was. Het begon in zijn handen te trappelen en huilen, krijsen en schreeuwen wat Drake alleen maar nog bozer maakte. Tot slot wist dit ding hem ook nog met een snijdende beet in zijn hand te grijpen. Drake schreeuwde het uit van de pijn en nu was hij het echt zat. Hij had het wezen gewaarschuwd, dus dan maar niet. De jongen keek naar zijn hand die vastgegrepen was, blood stroomde erlangs omlaag en het maakte zijn hele arm rod gekleurd. Het was vreselijk om te zien en Drake slikte even, buiten de pijn die er uit voortkwam. Hij beet zijn tanden op elkaar en keek met vlammende ogen naar het ding, Opeens verscheen er een enge haaiengrijns op zijn gezicht. ''Dan niet lelijk ding. Ik heb je gewaarschuwd!'' Drake wist zichzelf te herpakken en had zijn mes nu in de vrije hand vast. Het handvat stevig in zijn vuist geklemd stak hij het vlijmscherpe ijzer diep in de nek van het lelijke wezen, bloed spoot op en natuurlijk zat zijn hele jas onder. Letterlijk sneed hij het vlees van elkaar los. Drake was het zat.