Dust, dust everywhere || Open

Verkenning van de school was iets waar Dion nog steeds mee bezig was. Door zijn smetvrees deed hij alles rustig en langzaam aan. De vele mensen om en rond hem maakte hem waar ongemakkelijk en was er door al vaker terug naar zijn kamer door gevlucht. Nadat hij alles schoon had gemaakt en het naar zijn zin had gemaakt daar kon hij dat toch wel een lichtelijke veilige haven noemen in dit grote stoffige en vieze kasteel.

Hetgeen dat hij vandaag ging onderzoeken en bekijken was de bibliotheek. Hij had er best zin in sinds hij hield van lezen, maar ook het stof en alle leerlingen die er zaten waren een probleem voor hem. En dan had hij het nog niet eens over alle vieze vingers en vlekjes die in en op de boeken zouden zitten.
Persoonlijk had hij al flink moeite met een boek uit een boekwinkel te kopen omdat hij niet wist hoe veel mensen misschien het boek hadden aangeraakt. Ook durfde hij de spreuk niet te gebruiken dat hij kon zien wat er allemaal vies was en waar bacteriën zaten. Diezelfde spell zou waarschijnlijk ook geen goed idee zijn hier.

Voorzichtig deed hij de deur open en liep de bibliotheek in. Hij zat studenten studeren of zachtjes met elkaar praten of overleggen. Toch zenuwachtig en stijfjes liep hij door de bieb heen. Hij bekeek stilletjes de ruimte en de titels die op de planken stonden. Hij liep langzaam en rustig, zijn ogen gefixeerd op de boeken.
Zo goed mogelijk ontweek hij de studenten die er stonden. Ook de rijen waar nog al wat studenten stonden sloeg hij over. Daar zou hij later wel kijken.

Eenmaal dat hij bij geschiedenis boeken aan kwamen kon hij het toch niet laten om in de boeken te willen kijken. Met licht magie lied hij een boek uit de schap zweven en opende het met magie. Zelf raakte hij het niet aan en gebruikte kleine handbewegingen om zijn magie te ondersteunen. Hij begon de pagina's snel te lezen en bekeek de plaatjes en tekeningen aandachtig die er in stonden. Door het lezen verloor hij concentratie om hem heen en las staand verder. Sinds hij het boek van de plank had laten zweven had hij geen stap verzet en bezetten best een deel van de boeken.

~x~Open voor iedereen~x~

Voor het eerst in tijden was Jodaline weer eens in de bibliotheek te vinden, een van de weinige ruimte’s van het grote kasteel waar ze zich op haar gemak voelde. Boeken waren een passie van haar, en inmiddels had ze zeker al een groot aantal van de boeken in de bibliotheek gelezen, sommige meerdere keren omdat ze haar bleven intrigeren of gewoonweg omdat ze iets meer wou weten of het vergeten was.

Zonder al te veel moeite duwde ze de grote deuren open, het was verassend dat zulke deuren nog zo makkelijk te bewegen waren, zeker als je kijkt naar hoe oud alles al was. Haar ogen gleden over de vele rijen van hoge kasten, en de boeken die ze erin hielden.

Ze was niet zeker wat ze zocht, het was vaak zo dat ze gewoon een aantal boeken uit verschillende secties pakte en na even gelezen te hebben besliste of ze verder zou lezen of dat ze het boek terug zou brengen. Soms gebeurde het ook wel eens dat ze een boek net terug had gebracht, en dat ze een paar dagen erna hetzelfde boek toch ging halen omdat ze meer wou lezen.

Een rare gewoonte zouden de meeste mensen zeggen, en dat was ook zo. Veel van Jodaline’s gewoonte’s waren.. anders. Dagenlang in haar kamer zitten tijdens een vakantie? Iets wat ze graag deed, met een paar boeken en comfortabel zittend vond ze het gelijk het beste idee van de vakantie. Al kwam ze dan soms nog wel eens naar buiten om met een aantal andere wat te gaan doen, al was het maar even buiten zitten.

Vrienden, \ze had ze wel. Maar contact was tot een minimum gehouden. Gewoonweg omdat ze zich alleen beter voelde dan als ze met een hele groep was. Ze werd er nerveus van, teveel mensen op een plek, dan liep ze meestal weg om niet terug te kijken en gewoon alleen iets te gaan doen, en dat was dan zeker ook wel weer iets wat ze graag deed.

“Sorry, mag ik erbij?” Vroeg ze in een zachte en kleine stem aan de langere man.

Dust, dust everywhere || Open Fith_egg_by_tektoh-d7c5dww

Verzonken in het boek was zijn volledige aandacht alleen nog maar bij het lezen en opslaan van de belangrijke dingen in het boek. Boeken waren altijd al zeer interessant voor hem geweest. Zijn meeste tijd in zijn jongere jaren heeft hij met boeken door gebracht. Al waren dat meer leesboeken, in zijn latere jaren nadat hij opvolger was geworden was hij volledig geïnteresseerd geraakt in geschiedenis en culturen. Ook talen waren een grote interesse voor hem. Al was dat alleen in het leren er van en niet het spreken.

Dion zijn ogen zoefde over de regels heen terwijl zijn hersens de nieuwe informatie opsloegen. Hij kon vrij selectief lezen waardoor hij de stukken die hij al kende snel over kon slaan.
Druk met zijn gedachte daar bij schrok hij van een stem die plots dicht bij klonk. Wat abrupt draaide hij zijn hoofd naar de persoon die gesproken had. Kort staarde hij haar een paar tellen aan terwijl zijn hersens terug haalde wat ze gezegd had. "Aaah, sorry. Het spijt me." Sprak hij beleeft en zetten een paar stappen aan de kant. Het boek waar hij in aan het lezen was zweefde met hem mee.
Dion bekeek het meisje een beetje en besloot dat de paar stappen die hij gedaan had genoeg afstand voor hem was. Zijn aandacht ging daarom ook al weer snel terug naar het boek toe en ging weer verder met lezen zonder het boek ook maar met één vinger aan te raken.

~x~ So so soo sorry voor de late reactie. Hij was naar beneden gepushed in mijn lijst en had hem over het hoofd gezien. >~< Sorry!! ~x~

PROFILE MAGICIAN

» Dust!
» Roakes Dust
» Reese Elvira Dust
» [ℛoakes Dust] ᴠᴇʀsɪᴏɴ ᴛᴡᴏ
» Stay out ~ Roakes Dust Diary

Dust, dust everywhere || Open

Dust, dust everywhere || Open

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen