Hij liep op een gemakkelijk drafje door de lange gang van de school. Zachtjes fluitend met een zonnebriol op zijn snufferd. De zon scheen namelijk fel naar binnen door de open zuilen van de binnenplaats waar hij langs liep. De jongen was in zijn nopjes en iedereen wist waarom, het was overal te merken. Zomer en zomervakantie! Een grote grijns op zijn smoel weerhield hem nergens van en het schiterde van hem af. Geen lessen, geen gezeur van leraren, geen huiswerk en nog beter, geen Savador voor meneer Burned. Hij spreidde zijn armen langs zich en wentelde eenmaal omzichzelf heen waarna hij op het muurtje van de pilaar sprong. Zijn vurige ogen fonkelde ondeugend naar de leerlingen die op het gras zaten te zonnen, lezen of genoten van een heerlijk drankje. Drake paradeerde langs ze heen en greep naar zijn tas. Uit de tas viste hij al snel een waterfles, heerlijk verkoelend op een warme zomerdag als deze.. alleen als je Drake kon dan zou je nu al weten dat hij het niet ging drinken. Drake pakte de dop en klikte de bovenkant er triomfantelijk van af. Zodra dat gebeurde kneep hij in het plastic en spoot het water er als een lange slang uit. Hij wierp het naar de leerlingen die er zaten waarna hij in de lach schoot. De leerlingen keken hem eerst boos aan, maar opeens pakte iemand anders ook zijn waterfles en schoot terug op Drake. Een water magican speelde vrolijk mee, al snel ontstond er een watergevecht. Het nadeel was dat Drake, de starter van dit gevecht allang alweer gevlogen was, hij hield niet van water op hém. Verder fluitend met een grijns en kijkend naar schaars geklede meisjes die lang liepen vervolgde hij zijn weg naar de bibliotheek. Met zijn handen in zijn zakken kwam hij de hoek om en zijn tas bungelde nog altijd aan zijn schouder. Bij de balie liet hij met een doffe plof wat boeken op het hout vallen. Het waren de laatste schoolboeken die hij het afgelopen jaar nodig had gehad. De vrouw keek hem even zuchtend aan, handelde de laatste dingetjes af en gebaarde toen dat hij kon gaan. Opeens zag hij een vaag bekend iemand tussen de boekenkasten door waarna zijn ogen versmalde. Een glimlach verscheen en hij had besloten om de bieb nog niet te verlaten. Hij liep naar de andere kant van de boekenkast zonder dat ze hem zag. Hij luisterde rustig naar de woorden die ze prevelde en door de bewegingen die hij zag tussen de boeken door, bedacht hij zich welk boek hij nodig had."Kan het nog erger?" hoorde hij haar zeggen. Drake haalde een hand door zijn haren, waarna de jongen een beetje op zijn tenen ging staan en het boek nu langzaam naar voren schoof wat ze nodig had, zodat het er bij haar kant uit zou vallen. Het was dicht bij de zijkant van de kast, dus toen het boek viel schoot hij gelijk om het hout heen en hadden zijn handen het boek al bereikt nog voor het Horo haar hoofd raakte. Drake grinnikte en keek haar met een grijns aan. ''Horo, aan het inhalen? Lief meisje van me, je had toch wel even een berichtje kunnen sturen dat je terug was op school?'' Met zijn hand ging Drake door de lange lokken van de oude vriendin.

Drake kwam om de hoek van de boekenkast vandaan en ving het boek op dat ze had willen pakken. Zo te zien was het een standaard les boek waardoor Drake zijn ogen draaide. Hij keek haar vrolijk aan en vroeg zich af, hoe lang ws ze wel niet weg geweest? Drake zat nu al langer dan een jar hier op school, ze was misschien een half jaar weg geweest? Iets van die strekking. Het maakte hem ook niet erg veel uit, de jongen was blij dat ze terug was. "Drake ben jij het?!" vroeg ze enthousiast. ''Wie anders.'' sprak de jongen met een arrogante toch humorvolle beweging van zijn hoofd. Hij keek naar het kwispelen van haar staart wat hij altijd wel schattig gevonden had. Opeens gaf ze Drake een knuffel, wat hij niet had verwacht en een stap naar achteren deed. Al snel glimlachte de jongen en sloot zijn eigen armen om haar heen. Hij kon de herkenbare geur ruiken en aaide over de bruine haren."Ik heb je gemist man!" Hij keek even op en bedacht zich dat hij hetzelfde had. Drake had de vrolijke spring in het veld die hem altijd overal had gevolgd ook gemist. ''Ik jou ook Horootje.''Hij had haar gevraagd of ze dingen moest inhalen, wat hem niet verbaasde. Als hij de hoofdmeester een beetje kon had hij er sowieso een probleem van lopen maken. "Ja dat wilde ik nog doen maar ik moet nogal veel inhalen en daar is het echt veel te warm voor." Hij liet haar los van de verwelkomende knuffel en keek haar met een ondeugende glinstering in zijn ogen aan. ''Stop er dan mee. Ga met mij een lekker fris drankje halen in de kantine, dan gaan we bij het meer zitten en genieten van het weer. Neem even een pauze, dan kunnen we vieren dat je weer terug bent.''