[Watermagic lesson] Bubblebreathing

_{Het was nog aardig vroeg voor een keer terwijl Tysha de laatste hand legde aan haar bergen huiswerk die ze had opgegeven aan de studenten. Het was een dagelijkse sleur geworden waar zij zich had ingewerkt, maar het was niet iets waar ze zich enorm aan stoorde, ze deed dit immers graag en met plezier. Gekleed in een simpel shirt en een jeansbroek, met daaronder haar zwempak wat haar compleet zou bedekken tot aan haar bovenbenen, zat ze nog in haar bureaustoel. Ze had over een halfuurtje een les aan het zwembad om leerlingen te leren ademen onderwater voor een bepaald aantal tijd. Het ging een interessante les worden, zeker omdat ze een aantal leerlingen had die geen watermagie als main element hadden. Het viel af te wachten of ze het wel gingen kunnen, maar Tysha had er over het algemeen wel een goed idee van dat ze het allemaal wel goed gingen doen. Het was nu gewoon een beetje onwennig, ook al was ze een aantal weken op school en had ze zich kunnen inwerken, het viel nu gewoon af te wachten hoe deze leerlingen zich gingen gedragen in de lessen. Een kleine onzekere glimlach gleed over haar volle roze lippen toen ze de laatste blaadjes invulde en zichzelf van haar bureau wegdwong. Ze gaf Scrooge nog zijn voer en zijn water en zorgde dat ze weg was. Ze moest nu echt gaan en zorgen dat het zwembad hygiënisch was, dat er niemand ziek ging worden van het water. Hopelijk had iedereen aan hun zwemkledij gedacht, omkleden kon in het zwembad zelf, want er waren omkleedhokjes.

Met gestage passen liep ze door de gangen, haar witte haren waren in een mooie losse staart gedaan en haar handen staken in haar broekzakken. Natuurlijk begroette ze de passerende leerlingen en leerkrachten, maar ze bleef niet staan voor een praatje, daar had ze geen tijd voor. Ze had immers nog een zwembad om te inspecteren. Toen ze bij het zwembad was gekomen, had ze al quasi meteen besloten het water weg te laten lopen en begon ze het zwembad te vullen met nieuw rein water, met chloor. Het viel alleen af te wachten of er iemand was met een chloorallergie. Ze hoopte vurig van niet maar dat zou de tijd alleen maar uitwijzen. Toen ze het water liet lopen, had ze ondertussen haar jeans, schoenen en wit shirt uit gedaan en stond ze er nu in haar zwempak aan de waterrand, gehurkt om te kijken of het water goed was en toen ze daar tevreden over was, had ze haar papiertje met de ingeschreven leerlingen erbij genomen. Haar bruine ogen waren gefocust op de deur en een kleine glimlach was te zien op haar gelaat terwijl ze wachtte op de leerlingen die elk moment konden arriveren.}

Je zou het niet zeggen. Hoewel haar magie hoofdzakelijk uit licht magie bestond was Mayla een echte waterrat! Op Nova was ze tijdens de lente en de zomer dan ook niet bij het water weg te slaan..Soms zelfs tijdens de herfst of in de winter had May keuren om druk met water te zijn. Al was het druk spelend met haar water magie. Mayla was goed in beide magie soorten. Ze hield er ook heel erg van om.regenbogen te maken. Daar had je beide voor nodig. Haar eerste dag en Mayla wilde het zeker niet gaan missen. Stiekem hoopte ze op een stel leuke jongens. May had haar zwempak met rokje alvast op haar kamer aan getrokken dan hoefde ze straks enkel haar school uniform uit te doen. Met vrolijke passen leek Mayla bijna wel een te vrolijke puber. Maar dat gaf niets. Ze wilde graag naar het zwembad of naar het meer dat maakte haar niets uit. Water was water al zat er in het zwembad wel chloor. May liep eerst richting een van de verkleedhokjes en trok daar haar uniform uit, stopte het in haar tas en hing die aan de kapstok. Daarna liep ze door naar het zwembad. 'Goede morgen Miss Tysha! Mayla Lance aanwezig.' begroeten ze de juf vrolijk en glimlachte breed. Ja Mayla was het zonnetje zelve, al kon ze soms ook erg vervelend zijn voor de aantrekkelijkste jongens.

XD

Met een schreeuw en badend in het zweet schrok Theneras wakker waardoor hij ook gelijk rechtop in zijn bed zat. Hij was hard en zwaar aan het ademen terwijl hij de natte haren uit zijn gezicht veegde. Zijn keel voelde rauw en pijnlijke aan en hij moest een paar keer slikken voordat het beter iets voelde. Het was wederom een nachtmerrie geweest, dezelfde als altijd, al had het deze keer kleine bijna onopmerkzame veranderingen gehad. Hij zuchtte even uit voordat hij zijn wekker van de wek stand afzette en zijn schone kleding, een zwembroek en wat douchespullen pakte om vervolgens naar de douches te lopen. De nachtmerries kwamen al met minder regelmaat voor dan eerst. Ze waren eerst een dagelijks, of tja eigenlijk nachtelijk, iets. Mettertijd was het iets minder geworden al kwamen ze nog regelmatig voor. Deze nacht was het klaarblijkelijk weer zo ver. De blonde jongen wandelde met rustige stappen maar op trillende benen het douche hokje in waar hij daarna de deur achter zich dicht deed en deze op slot draaide om vervolgens al zijn spullen op het kleine bankje te zetten. De jongen kleedde zich uit, draaide het water open en stapte onder de comfortabele warme douche. De waterstralen voelde prettig op zijn koude en klamme huid en het gaf hem gelijk wat tijd om na te denken terwijl het zijn brein en lichaam ook tijd gaf om goed wakker te worden. Er gingen vele verschillende gedachtes door zijn hoofd, één daarvan was hoe hij het ging doen met de littekens op zijn rug. Eerst had hij erover nagedacht om zo een zwempak aan te doen, maar was toch van het idee afgestapt. Hij vond het een stom iets, een zwempak. Het stond voor geen ene meter. Hij had dus toch maar besloten om voor een gewone zwembroek te gaan en als iemand hem zou vragen over zijn getekende rug zou hij ze wel zeggen dat het een .. Een ongeluk was geweest of iets en dat hij het er niet over wilde hebben. Het was de halve waarheid, hij wilde er namelijk niet over praten. Niet met mensen die hij niet vertrouwde in ieder geval. Het water draaide hij weer dicht waarna hij zijn handdoek uit de tas pakte en zich afdroogde. Zijn haar had hij nu nog niet gewassen dat zal hij straks na de les of vanavond wel doen om al dat chloor eruit te krijgen. Hij wurmde zich hierna in zijn donker blauwe zwembroek waar hij een lekker zittende spijkerbroek over aan deed. Als shirt had hij een wit T-shirt aan met driekwart mouwen. Zijn schoenen waren simpele zwarte sneakers. Met zijn douchespullen en zijn vuile nacht kleding liep hij terug naar zijn kamer. De pyjama, zijn onderbroek en de handdoek gooide hij in de wasmand waarna hij zijn tas met spullen ergens op de grond zette. Een flauwe glimlach kwam op zijn lippen toen zijn blik even naar Revas ging. Hij klopte het dier op zijn kop en was blij verrast toen de schaduw wolf hem niet afsnauwde. Met een tevreden geluid draaide de blonde jongen zich om, griste zijn tas van het bureau (met schone kleding in voor het geval dat de kleding die hij nu had doorweekt raakte of zoiets en een handdoek) en liep zijn kamer uit naar de grote zaal. Als ontbijt pakte hij een broodje met jam en eentje met chocopasta. Terwijl hij zijn ontbijt naar binnen werkte, met af en toe een kleine pijnscheut vanuit zijn zere keel, maakte hij twee broodjes klaar voor het geval dat hij honger kreeg en stopte deze daarna, ingepakt en wel, in zijn tas. Hierna vervolgde hij zijn weg naar het zwembad. Eer daar aangekomen liep hij eerst een kleedhokje in en trok zijn kleding uit. Hij liep eruit in enkel nog zijn zwembroek en een handdoek om zijn nek geslagen. Het viel hem op dat hij niet de eerste leerling was die er was. Er was nog een meisje dat hij niet kende. Iets wat hem niet verbaasde want hij kende welgeteld maar iets van 3 mensen in de hele school. Hij knikte naar haar als begroeting en keek daarna naar de lerares. 'Goedemorgen Miss. Theneras is present.' sprak hij haar toe met een licht schorre stem terwijl hij kort zijn hand opstak. Met zijn handen greep hij beide uiteinden van zijn handdoek vast terwijl hij het zwembad even rond keek eer dat hij zijn licht blauwe ogen weer op de lerares voor hem liet rusten. Het voelde voor hem nog licht ongemakkelijk zo alleen in zijn zwembroek, maar het werd al langzaam aan overwoekerd door de leergierigheid om een nieuwe magie soort te gaan leren.

Waarom, waarom, waarom had ze voor deze les gekozen? Ze kon niet zwemmen, ze kon nog geen meter het water instappen zonder in paniek te raken. Dan was het dus fijn om iets achter de hand te hebben mocht ze ooit weer in diep water belanden zoals eerder gebeurd was. Dan was daar het tweede probleem: ze kon voor geen meter magie gebruiken. De signalen waren aanwezig, ze had het, maar het leek alleen te werken als ze extreem sterke emoties ervoer, en die waren er bijna niet meer, daarin was ze getraind.
Ze had haar badpak onder haar shirt aangetrokken, zich nog steeds schamend dat ze dat ding überhaupt had. Haar haar was inmiddels weer lang genoeg om haar gezicht ermee te verbergen en dat was toch een opluchting, want misschien zagen anderen haar wel maar ze hoefde hen tenminste niet aan te kijken.
De geur van chloor drong al snel door in haar neusgaten. Ze snoof een paar keer, want het was een geur die ze maar zelden rook, mede omdat de stad waar ze vandaan kwam een soortement van vuilnisbelt was. Bij de kleedhokjes trok ze half nijdig haar shirt en broek uit en bond met tegenzin haar haren naar achteren. Ze liep richting het groepje wat er al stond. 'Ehm...Ravenna Dai, mevrouw.'

Oliver's ogen die zo rood als de roodste roos waren gingen langzaam open toen Draakje zijn bleke gezicht onder likte met dik blauwkleurig sliijm. Shit. dacht Oli en keek als een gek naar zijn grote Erdse wekker.. Hij had zich verslapen en hij moest als de gesmeerde bliksem opschieten als hij nog net optijd aan wou komen voor de Water Magic les. Snel racede hij naar zijn koffer sinds hij nogsteeds geen kast had laten zetten in zijn kamer. Hij had geen tijd om naar zijn vreselijk dure maar mooie caramelbruine koffer te kijken en deed hem meteen open, en haalde er een wit tshirt uit met in het midden mooie sierlijke ijsblauwe letters die 'Blue Neighbourhood' duidde. Hij nam ook zijn zwembroek mee en kleedde zich met beide kledingstukken aan. Een simpelevboterham met een chocobo ei was zijn enige ochtendmaal. Hij nam zijn tas en rende als de wiedeweerga door alle gangen vol met deuren en portretten waarna hij uiteindelijk aankwam in het zwembad. Hij zag een meidje en een jongen wiens identiteit voor Oli beide onbekend waren en zag de docent met mooie witte haren. "Goedemorgen Miss Tysha."

Wakker worden in een witte marmeren kuip, kil en koel, met een hoofdkussen aan het einde is keer op keer een vreemd gevoel kan Kheldar je vertellen. Iedere keer ontstaat er weer kleine verwarring over waarom hij daar nu is, gelukkig blijft het antwoord nooit lang uit. Hij was er op eigen benen naar toe gelopen toen het idee van in zijn eigen bed slapen hem de vorige nacht weer had beangstigt. Kheldar wrijft vermoeid door zijn met slaapzand gevulde ogen en gooit dan de dunne azuurblauwe deken van zich af die standaard naast het zijn bed a.k.a badkuip lag. Kheldar glibbert uit de kuip en schiet vervolgens in een eveneens azuurblauwe badjas met zon-gele pantoffels. Misschien niet de beste kleurcombinatie voor menig mens, maar voor Kheldar een van de weinige kleurencombinaties waar hij zich goed bij voelde. Allemaal deel van zijn gestoordheid, of OCD, hoe zijn psychologe het genoemd had. De kleuren en het slapen in de badkuip was blijkbaar niet vreemd voor mensen zoals hemzelf. Sommigen sliepen zelfs in vreemdere plekken zoals een hondenhuis in de tuin of in een tent, dus in die zin was hij nog... 'normaal' had ze gezegd. Een vreemd woord om te gebruiken; normaal. Aangezien ieders definitie er anders van is.

Bijna een week was hij nu op Starshine academy, maar zowel zijn lichaam als geest was nog niet gewend aan alle drukte, mensen en gewoonten van een school als deze. De enige vorm van educatie die hij had gekregen was die van zijn vader en die was niet gericht op onbenullige dingetjes zoals hoe je binnen de lijntjes moet kleuren of hoe je moet bakken. De lessen van zijn vader gingen over survival en vlucht technieken, over hoe je de vijand te slim af kon zijn en over de mythes en legendes die bewaard werden door de luchtkrijgers. Kheldar's blik verhard kort terwijl hij zichzelf aan kijkt in de spiegel en een gevoel van teleurstelling en woede schiet door hem heen. Zonder te veel bij het gevoel stil te staan kleed hij zich om in de voorgeschreven kleding van de school, zijn zwembroek inpakkend in zijn tas voor later. Het gevoel zou nog wel even aanhouden, daar was Kheldar zich maar al te bewust van. Het zou nooit écht weg gaan hoewel hij het van tijd tot tijd weet te onderdrukken en zelfs te vergeten. Kheldar's open wonden zijn nooit goed gedicht en hoewel het voor mensen buitenaf lijkt alsof het littekens zijn, zijn het voor Kheldar zelf nog altijd bloedende brandende schaafplekken; oppervlakkig maar wonden desalniettemin.

Kheldar hoeft niet eens zijn rooster te checken om te weten wat voor lessen hij vandaag had. Éen daarvan leek er wel meer uit te springen dan de rest; zijn les bubble breathing bij watermagie. Zoals je misschien begrijpt is een jongen die beschikt over enkel luchtmagie niet echt geschikt voor iets als watermagie, maar de lerares had beschreven dat iedere magiesoort kon deelnemen en dus was Kheldar er maar voor gegaan. Simpelweg omdat het een ietwat meer nuttige les leek dan alle andere keuzes die ze hem hadden voorgelegd. Ondanks dat het wellicht de beste keuze was kijkt Kheldar er niet echt naar uit, van nature had hij geen grote liefde voor zwemmen, niet omdat hij er niet goed in is, nee het is puur gewoon een gevoel.

Een korte tijd voordat de les begint snelloopt Kheldar door de gangen heen van de school richting het bij gebouw waar het zwembad was. Het was zijn eerste keer hier in het zwembad, aangezien hij totaal geen behoefte had gehad om in de winter te gaan zwemmen. Zodra hij de deur opent is het eerste wat hem tegemoet komt de prikkelende chloorlucht. Wrijvend langs zijn geprikkelde neus volgt hij de bordjes naar de kleedhokjes en kleed hij zich in stilte om in zijn effen blauwe halflange zwembroek. Kort bewonderd hij zichzelf in de spiegel, naar zijn witte smal uitgesneden lichaam, niet spier-arm maar ook er ook niet rijk aan. In eerste opzicht leek het een heel normaal lichaam, maar als je beter keek zag je dat zijn de huid rond zijn zij en rug bekleed was met brandwond littekens. Kort glijdt hij met zijn vingers langs de lijnen, terugdenkend aan die tijd lang geleden. Veel tijd te spenderen heeft Kheldar echter niet en hij vlucht snel de kleedkamers uit naar het bad waar een aantal leerlingen al staan te wachten; twee meisjes en twee jongens. Kheldar laat zijn ogen glijden over de jongen met zijn handdoek. Handdoek... shit. Kheldar's gezicht betrekt een beetje. Dan zou hij later maar iemand moeten vragen, hoe beschamend dat ook was. Voorlopig waren alle kleuren prima, het water droeg een mooie blauwe kleur en de rest van de omgeving was gehuld in wit, grijs en zwarte tinten; precies zoals Kheldar het 'fijn' vind. Zonder veel oponthoud wandelt Kheldar naar de rest van de leerlingen en knikt hij naar de lerares. ,,Kheldar. Kheldar Besette.'' zegt hij rustig, waarna hij aan de rand van het water door zijn hurken zakt, zijn hemelblauwe ogen op het water gericht. Zonder twijfel doopt hij zijn vinger in het water om met zwierige bewegingen vormen in het strakgladde water te tekenen, wachtend tot de lerares het woord weer zou nemen.

TOM HARDY MADE ME THIS BRACELET

_{Het water was prima in orde en dat bracht haar gemoedtoestand weer helemaal stabiel. Haar bruine ogen tuurden kort nog even naar het water dat nu rustiek danste op de wind die ontstond toen de deuren van het zwembad open werden geduwd. De eerste leerlinge stond er al, iemand die Tysha nog niet had gezien toen ze hier net was gearriveerd met de shuttle. Misschien een nieuwe leerlinge? Ze kon het niet bepaald met zekerheid zeggen, dus hield ze het er maar bij dat het gewoon puur toeval was dat ze dat dacht en dat ze waarschijnlijk gewoon deze persoon nog niet had gezien eerder. 'Goede morgend Miss Tysha! Mayla Lance aanwezig.' Het meisje leek werkelijk de vrolijkheid zelve en Tysha vormde een zuinig glimlachje op haar lippen terwijl ze Mayla op aanwezig zette. “Goedemorgend Mayla, u mag bij de badrand gaan zitten en uw voeten al laten wennen aan het water,” sprak ze op een duidelijke toon terwijl ze haar oog legde op de blondharige jongen die nu zijn entree maakte. 'Goedemorgen Miss. Theneras is present.' sprak hij haar toe met een licht schorre stem terwijl hij kort zijn hand opstak. “Goedemorgend Theneras, u mag ook uw lichaam al laten gewoon worden aan de temperatuur van het water door u aan de badrand te zetten,” sprak ze met nog steeds die kleine glimlach op haar gelaat. Meer wilde er niet opkomen, hoe vaak ze het ook probeerde..
Ook de volgende leerlingen begroette ze en sprak hen toe te gaan zitten aan de badrand om hun lichaam te laten wennen aan de temperatuur van het water. De ene jongen die zijn naam niet uitsprak bij de begroeting moest Oli zijn. Want de andere jongen had zichzelf voorgesteld als Kheldar.

De witharige dame schraapte haar keel en ze liet haar bruine ogen nog een keer over de leerlingen glijden voor ze begon met spreken. “Goedemorgend nogmaals, ik ben jullie nieuwe leerkracht watermagie. Mijn volledige naam is Tysha A’Isha Srour maar jullie zullen mij vanaf nu aanspreken in de lessen als Miss Tysha. Laten we de regels qua formaliteiten simpel houden. Buiten de lessen mag u me aanspreken als Tysha, maar verder wordt ik graag met Miss aangesproken in de lessen. Lijkt me vrij duidelijk,” sprak ze met een serieuze expressie op haar gelaat. “Vandaag de leerstof die we gaan leren is een heel simpel iets dat met magie vrij makkelijk is om te verkrijgen, namelijk bubblebreathing. Wat houdt dit in? Onder water ademen voor een bepaalde tijd van ongeveer een vijftal minuten. Waarom maar zo weinig? Omdat ook de zuurstof in de bel uiteindelijk op raakt.”
Ze hurkte zich neer bij het water en liet haar vingers over het wateroppervlak glijden om dan het in een cirkelbeweging over haar heen te brengen in een belvorm. “De bel zal zich eerst voeden met de nabije zuurstof tot op een bepaalde grootte waar het zowel weerbaar is en ons zal laten ademen onder water.” Ze knipte in haar vingers om de bel te laten knappen. “Dus laten we beginnen met een iets kleiner voorwerp te omringen met een bel,” sprak ze toen ze iedereen een klein hygiënisch speelgoedje gaf waar Scrooge, haar mandarijn eend normaal mee speelde. “Als dit voorwerp nat wordt als het het water raakt, droog het af en probeer het nogmaals. Dezelfde beweging als ik heb gedaan daarnet. Hand op het wateroppervlak zodat u één wordt met het water en dan je hand over het voorwerp draaien in een belvormige beweging zodat de vorm inderdaad deze is van een bel. Nu is het aan jullie, mochten jullie vragen hebben, ik ben hier om jullie te helpen.” Ze ging zelf nu aan de badrand zitten, haar onderbenen in het water terwijl ze haar ogen liet rustten op Raaf, de enige die niet zo in het element leek te zijn met water.}

Mayla knikte toen de juf haar gebood om alvast haal lichaam te laten wennen aan het water. Het liefste was ze er al erin gesprongen, maar ze ging braafjes aan de kant zitten en wiebelde haar benen wat heen en weer tot een jongen haar als tweede leerling al gauw volgde. Hij was niet bepaald knap te noemen, maar innerlijke schoonheid was wat het meeste telde. Hij was vast goed van hart. Er volgde daarna nog een meisje en nog twee jongens. Beide waren knapper dan de jongen die na haar kwam, maar ze wilde niet laten merken dat ze hen echt aan keek. Buiten de tempel bewoners was zij het enigste vrouwelijke geslacht die er rond gelopen had. De mannen die daar leefde waren ouder en de jongste was hoog uit 30 jaren oud. Mayla giechelde heel even en keek daarna naar de docente die de opdracht van de les begon uit te leggen. Mayla nam het speeltje aan en bekeek het heel even. Ach ze had met wel mooiere dingen gespeeld, maar het ging erom dat ze een bel moest vormen en het speeltje mocht niet nat worden. May boog wat naar voren en legde haar hand op het wateroppervlak. Het voelde vertrouwd en heerlijk koel aan. Ze glimlachte en voelde de magische energie door haar aderen vloeien en haalde een flinter dun water velletje met haar hand mee en liet het rond het speeltje plaatst nemen zodat het op een bal leek die rond het speeltje bleef bestaan. Ze zetten de bel voorzichtig op het water oppervlak en liet het daar drijven. Dit soort magie had ze nog niet gedaan, maar het speeltje bleef toch een ruime minuut zo drijven voor de bel knapte en het speeltje dreigde te zinken. Mayla tekende met haar vinger in het water een visje die naar het speeltje zoefde en het in zijn waterige bekje nam en het naar Mayla terug bracht. Ze nam het speeltje aan en knipoogde naar het visje voor het oploste in de rest van het badwater. Mayla herhaalde het magische ritueel en liet een nieuwe bel rond het speeltje verschijnen zodat het weer op het wateropper vlak kon drijven.

Oliver had zin in de les, eindelijk watermagie en zo te zien was de docent ook wel positief.. Die zag je immers weinig, positieve docenten hier zijn net zo zelden als de momenten dat de docenten zelf lucht krijgen tussen al de Oestro- & Andro-gene zweetgeuren wat men hier op Starshine Academy vindt... Maar goed, Oli moest zelf natuurlijk ook positief blijven en niet gelijk gaan zeuren over zweetgeuren (ja oke, die toch wel meuren.. wat ben ik toch goed in rijmen). Eigenlijk had Oli geen idee waarover deze les zou gaan, maar het leek zeker goed te komen..

Vervolgens schraapte de witharige docenté haar keel, en keek even naar Oli. Pas laat had hij door dat ze niet alleen naar Oli keek, maar gewoon de klas in het algemeen rond keek. "Goedemorgen nogmaals, ik ben jullie nieuwe leerkracht watermagie. Mijn volledige naam is Tysha A’Isha Srour maar jullie zullen mij vanaf nu aanspreken in de lessen als Miss Tysha. Laten we de regels qua formaliteiten simpel houden. Buiten de lessen mag u me aanspreken als Tysha, maar verder wordt ik graag met Miss aangesproken in de lessen. Lijkt me vrij duidelijk. Vandaag de leerstof die we gaan leren is een heel simpel iets dat met magie vrij makkelijk is om te verkrijgen, namelijk bubblebreathing. Wat houdt dit in? Onder water ademen voor een bepaalde tijd van ongeveer een vijftal minuten. Waarom maar zo weinig? Omdat ook de zuurstof in de bel uiteindelijk op raakt." Wat een kletsmajoor was die Miss Tysha wel niet dacht Oliver, maar hij kon nog niks zeggen of ze begon verder te ratelen "De bel zal zich eerst voeden met de nabije zuurstof tot op een bepaalde grootte waar het zowel weerbaar is en ons zal laten ademen onder water.” Ze knipte in haar vingers om de bel te laten knappen." De docenté haalde uit het niets een berg speeltjes ergens vandaan... "Als dit voorwerp nat wordt als het het water raakt, droog het af en probeer het nogmaals. Dezelfde beweging als ik heb gedaan daarnet. Hand op het wateroppervlak zodat u één wordt met het water en dan je hand over het voorwerp draaien in een belvormige beweging zodat de vorm inderdaad deze is van een bel. Nu is het aan jullie, mochten jullie vragen hebben, ik ben hier om jullie te helpen." En meteen kreeg Oli een speeltje in zijn handen geduwd. Oliver legde het speeltje neer op de grond en knielde bij het water. Hij wreef door het water en ging rustig er wat door heen en weer, vervolgens maakte hij een bolvormige uiting rondom het speeltje en langzaam verlieten er stukjes bel als een soort spoor wat zijn handen achterlieten. Hoever hij de stukjes rond het speeltje bewoog, hoe sneller ze een geheel werden en daar was hij dan.. De bel was rondom het speeltje gekomen. Toen Oli de bel naar het water bestuurde viel hij dus meteen op de bodem als een mini belletje met zuurstof op de bodem, met een verassing vanbinnen.

Nadat hij zich present had gemeld sprak de lerares hem toe om alvast bij de badrand en bengelde met zijn voeten in het water. Het water was niet te koud, wat hem heel erg aanstond. Hij bekeek de volgende leerlingen die binnenkwamen. Eerst was er een meisje dat zich voorstelde als Raaf en daarna twee jongens Kheldar en iemand die zijn naam niet zei. De handdoek die nog om zijn schouders hing gooide hij richting een nabije stoel, waar het gelukkig op neer kwam. Hierna luisterde hij naar haar woorden. “Goedemorgen nogmaals, ik ben jullie nieuwe leerkracht watermagie. Mijn volledige naam is Tysha A’Isha Srour maar jullie zullen mij vanaf nu aanspreken in de lessen als Miss Tysha. Laten we de regels qua formaliteiten simpel houden. Buiten de lessen mag u me aanspreken als Tysha, maar verder wordt ik graag met Miss aangesproken in de lessen. Lijkt me vrij duidelijk,” en daarna naar de uitleg die de lerares hun gaf. Lijkt me vrij duidelijk,” sprak ze met een serieuze expressie op haar gelaat. “Vandaag de leerstof die we gaan leren is een heel simpel iets wat met magie vrij makkelijk is om te verkrijgen, namelijk bubblebreathing. Wat houdt dit in? Onder water ademen voor een bepaalde tijd van ongeveer een vijftal minuten. Waarom maar zo weinig? Omdat ook de zuurstof in de bel uiteindelijk op raakt.” Haar bewegingen die ze maakte om een bel te vormen, volgde hij op de voet. “De bel zal zich eerst voeden met de nabije zuurstof tot op een bepaalde grootte waar het zowel weerbaar is en ons zal laten ademen onder water.” hierna knipte de lerares in haar vingers en knapte de bel. “Dus laten we beginnen met een iets kleiner voorwerp te omringen met een bel,” Het speeltje wat ze hun hierna gaf was een klein speeltje en hij draaide het even rond in zijn hand en bekeek het aandachtig. Hij luisterde naar de lerares en deed haar bewegingen van eerder na. “Als dit voorwerp nat wordt als het, het water raakt, droog het af en probeer het nogmaals. Dezelfde beweging als ik heb gedaan daarnet. Hand op het wateroppervlak zodat u één wordt met het water en dan je hand over het voorwerp draaien in een belvormige beweging zodat de vorm inderdaad deze is van een bel. Nu is het aan jullie, mochten jullie vragen hebben, ik ben hier om jullie te helpen.” eindigde de lerares haar praatje. Theneras legde zijn hand op het wateroppervlakte, en hij richtte zich op zijn magie, voordat hij de beweging maakte en er een bel rondom het speeltje maakte. De bel vulde zich met zuurstof terwijl hij zijn hand rond het speeltje bewoog en sloot zich braaf rondom het speeltje, eer het knapte. Snel griste de blonde jongen het speeltje uit het water waarna hij het uitkneep en afdroog om het wederom opnieuw te proberen. Hij deed hetzelfde, deed weer zijn hand in een cirkelvorm rondom het speeltje en de bel bleef nu zitten. Het was al heel wat. Of die bel ook lang bleef zitten wist hij natuurlijk niet, maar tot nu toe was hij tevreden.

Nijdig ging ze aan de bad rand staan, zich ernstig bewust dat de docente haar angst kon ruiken. “Goedemorgend nogmaals, ik ben jullie nieuwe leerkracht watermagie. Mijn volledige naam is Tysha A’Isha Srour maar jullie zullen mij vanaf nu aanspreken in de lessen als Miss Tysha. Laten we de regels qua formaliteiten simpel houden. Buiten de lessen mag u me aanspreken als Tysha, maar verder wordt ik graag met Miss aangesproken in de lessen. Lijkt me vrij duidelijk,” Ja vertel me eens iets nieuws. Als je een leraar bij de voornaam uitsprak brak de hel los. “Vandaag de leerstof die we gaan leren is een heel simpel iets dat met magie vrij makkelijk is om te verkrijgen, namelijk bubblebreathing. Wat houdt dit in? Onder water ademen voor een bepaalde tijd van ongeveer een vijftal minuten. Waarom maar zo weinig? Omdat ook de zuurstof in de bel uiteindelijk op raakt.” Wowowowow, wacht even; de zuurstof raakte op?! En net dit bericht op het moment dat ze aan het kalmeren was. “De bel zal zich eerst voeden met de nabije zuurstof tot op een bepaalde grootte waar het zowel weerbaar is en ons zal laten ademen onder water.” Raaf schudde een paar keer haar hoofd om alles door te krijgen. “Dus laten we beginnen met een iets kleiner voorwerp te omringen met een bel,” Ze kreeg een raar soort plastic stuk speelgoed in haar handen en keek er vaag naar. “Als dit voorwerp nat wordt als het het water raakt, droog het af en probeer het nogmaals. Dezelfde beweging als ik heb gedaan daarnet. Hand op het wateroppervlak zodat u één wordt met het water en dan je hand over het voorwerp draaien in een belvormige beweging zodat de vorm inderdaad deze is van een bel. Nu is het aan jullie, mochten jullie vragen hebben, ik ben hier om jullie te helpen.”
Nijdig hurkte ze neer aan de rand en hield haar hand op het oppervlak zoals aangegeven. Langzaam begon ze haar hand over het stuk plastic draaien en voelde haar kaken rood worden. Dit was belachelijk! Oké, kalm blijven en opnieuw proberen. Ze sloot haar ogen en ademde langzaam in en uit. Ze voelde het gewoon niet. Haar magie liet haar zoals altijd in de steek.

_{Na haar uitleg was iedereen begonnen met de opdracht die ze hen had gegeven. Het waren goede leerlingen en dat kon ze al zien. Mayla had eerst het speeltje van Tysha's mandarijneendje bekeken vooraleer ze begon het te omwikkelen met een bel, haar speeltje bleef mooi drijven en goedkeurend knikte Tysha haar toe voor ze zich richtte op de volgende student, diegene die zich niet had voorgesteld maar die vast de naam 'Oli' droeg. Ook hij leek een werkelijk natuurtalent en zijn speeltje was mooi naar de bodem gezakt, omringt in een belletje. Met een vingerbeweging liet Tysha het speeltje naar boven komen en zweefde het mooi weer in Oli's handen. "Goed gedaan Mayla en Oli," sprak ze met een kleine zuinige glimlach op haar gezicht en haar bruinkleurige ogen gingen naar de derde student genaamd Theneras. De jongen leek er iets meer problemen mee te hebben dan de anderen die ze tot nu toe had bekeken. Bij zijn eerste poging knapte de bel en even afwachtend keek ze naar de jongeman om dan te zien dat zijn tweede poging beter ging dan de voorgaande. "Goed gedaan Theneras, zorg dat de bel niet te groot wordt anders wordt hij minder weerbaar en hou je concentratie hoog," sprak ze op een duidelijke toon, terwijl ze naar de laatste leerlinge liep die met de opdracht was begonnen. Maar bij haar kwam er gewoon niets en ze leek er ook niet al te blij mee te zijn. Tysha ging naast haar zitten en legde haar hand kort op Raaf haar schouder. "Concentreer je en probeer je niet te druk te maken, ik kom zo bij je terug, blijf proberen terwijl ik de anderen hun volgende opdracht geef," sprak ze voor ze rechtstond en zich richtte naar de andere leerlingen. "Allemaal goed gedaan, de volgende opdracht gaan we zelf het water in door een bel over ons heen te brengen, dit vergt ietsjes meer concentratie en magieverbruik dan een klein belletje rond een speeltje. Dus het kan gebeuren dat de bel knapt middenin het water. Als je niet kan zwemmen, blijf eerst in het ondiepe om te oefenen. Weer dezelfde techniek en als de bel om je heen zit, gewoon rustig het water in gaan. Veel succes alledrie," ze knikte naar de drie leerlingen en ze ging weer naast Raaf zitten. "Weet je door wat het komt dat het niet lukt?" vroeg ze aan het zwartharige meisje terwijl haar bruine ogen op haar gericht waren met een vragende blik.}

Mayla zag dat het andere meisje nog geen actie had ondernomen. Maar de docente was te vrede met haar actie en ze glimlachte zacht en van plezier. Het was heerlijk om iets goed te doen. De jongen die vast Oli heten liet zelfs zijn speeltje met bel en al naar de bodem van het bad zakken. Zelf had May gedacht dat ze dat nog niet perse hadden hoeven doen, maar ze liet het begaan. Ze pakte het speeltje en liet de bel knappen en legde hen naast zich neer toen de juf hun een volgende opdracht gaf. Mayla liet zich van de kant glijden en trappelde eventjes. Voor ze de spreuk herhaalde. Dit was leuk! Ze legde beide handen op het wateropper vlak en haalde heel even diep adem voor ze een belvormige beweging om zichzelf heen maakte. Ze hield genoeg afstand van de andere leerlingen en ze wilde hun concentratie niet breken. Het zicht van hoe de juf naar het andere meisje ging helpen deed haar goed. Ze liet zichzelf naar het diepe van het bad zinken en bekeek het water vanuit de bel. Het was leuk en grappig hoe het water alles om haar heen vervormde. Zelfs de andere luchtbellen waren niet compleet rond. Het water drukte tegen de wanden, maar Mayla duwde zichzelf van de bodem af en zag hoe de bel knapte. Ze haalde nog even een hap lucht voor het water haar raken zou en zwom door naar boven. Met rustige slagen, want ze zag het water als haar vriend en niet als iets beangstigend. Toen May door het wateroppervlak heen brak gooide ze haar hoofd iets naar achteren en liet een vrolijke lach horen. Ze keek richting de twee jonge vrouwen en besloot ze met rust te laten en herhaalde de spreuk opnieuw voor ze zich rustig op het water liet drijven om naar de andere leerlingen te kijken.

Om de bel rondom het speeltje te krijgen was niet heel moeilijk maar alsnog lukte het hem niet in één keer. Niet de hij hier van stond te kijken want watermagie was volkomen nieuw voor de lichtblonde jongen. "Goed gedaan Mayla en Oli," Hoorde hij de lerares zeggen en zijn blauwe ogen richtte zich kort op het bruinharige meisje en op de jongen die zich niet had voorgesteld, maar dus Oli heette. "Goed gedaan Theneras, zorg dat de bel niet te groot wordt anders wordt hij minder weerbaar en hou je concentratie hoog," sprak de lerares tegen hem. Hij glimlachte kort naar haar en knikte toen om aan te geven dat hij haar woorden ter harte name. Hij knipte een enkele keer met zijn vingers om de bel te laten knappen. Ijverig als hij was probeerde hij het gewoon nogmaals, en deze keer ging het al gemakkelijker en voelde het voor hem al vloeiender aan. Toen Thysha haar stem door het zwembad galmde, voelde hij zijn concentratie verslappen en snel knipte hij in zijn vingers om de bel te laten knappen en griste het speeltje uit het water terwijl hij naar de lerares luisterde. Ze zat nu bij het meisje met de ravenzwarte haren, merkte hij op. "Allemaal goed gedaan, de volgende opdracht gaan we zelf het water in door een bel over ons heen te brengen, dit vergt ietsjes meer concentratie en magieverbruik dan een klein belletje rond een speeltje. Dus het kan gebeuren dat de bel knapt middenin het water. Als je niet kan zwemmen, blijf eerst in het ondiepe om te oefenen. Weer dezelfde techniek en als de bel om je heen zit, gewoon rustig het water in gaan. Veel succes alle drie," Theneras duwde zich van de bad rand af en waande zich wat verder het water in. Hij kon zwemmen, niet heel erg goed en hij kende enkel de basis, maar het was goed genoeg dat hij zichzelf van verdrinking kon redden. Hij keek kort naar de Lerares en het zwartharige meisje genaamd Ravenna voordat hij zijn blik uit nieuwsgierigheid over Oli en Mayla liet gaan. De laatste van de twee leek zich helemaal thuis te voelen in het water. De jongen richtte zijn aandacht op het water en legde zijn handen op het wateroppervlak. Goed, concentratie en de bel niet té groot maken. Dat eerste was iets waar de jongen soms wel iets te weinig van had, of nou ja, hij had soms dat zijn gedachten afdwaalden. Niet dat hij het idee had dat het hier ook zo zou zijn. Hij ademde een paar keer diep in en uit voordat hij de bel vormde en zich naar de bodem liet glijden. Dit was nog best leuk, om het zwembad vanaf hier te bekijken. De vormen waren soms wat vaag maar het was zeker een handige spreuk om te hebben. Stel je moest om de één of andere reden onder water blijven, kon je dat via deze spreuk een stuk beter doen. Hij voelde hoe de bel knapte en duwde zich van de bodem en moest nog een enkele slag voordat hij weer boven was. Hij herhaalde de spreuk weer en liet zich naar de bodem zakken waar hij even bleef totdat hij de bel liet knappen. Eenmaal weer boven water schudde hij zijn haren eventjes uit voordat hij wat plukken uit zijn ogen veegde. Zijn neus en ogen prikte lichtjes, maar dat was te verwachten door het chloorwater.

Oli glimlachte toen hij trots naar de bel keek die om het speeltje heen was gevormd. Hij had dit helemaal zelf gedaan, en het was ook nog eens in een keer. "Goed gedaan Mayla en Oli." zei de doctenté en Oli keek even om zich heen toen hij een andere naam hoorde. Hij zag toen een meid die ook vrij snel het had kunnen maken, het leek wel alsof ze zelf van huis uit ook water-magican was! Opeens voelde Oli iets in zijn handen vallen, het was het speeltje die de docent van de bodem haalde, waardoor uiteraard de bel knapte. "Allemaal goed gedaan, de volgende opdracht gaan we zelf het water in door een bel over ons heen te brengen, dit vergt ietsjes meer concentratie en magieverbruik dan een klein belletje rond een speeltje. Dus het kan gebeuren dat de bel knapt middenin het water. Als je niet kan zwemmen, blijf eerst in het ondiepe om te oefenen. Weer dezelfde techniek en als de bel om je heen zit, gewoon rustig het water in gaan. Veel succes alledrie." Hoorde hij de docenté zeggen en hij stuurde het water om zich heen. Vervolgens sprong hij als een wiedeweerga met een dubbele salto het water in, met de bel om zich heen en landde hij mooi op beide benen weer op de bodem. Hij liep langzaam over de zwembadbodem en keek genietend naar het uitzicht van boven. Vervolgens liet hij de bel langzaam naar boven drijven en eenmaal boven water, liet hij de bel knappen. "Dat was geweldig! Bedankt Miss Tysha!"

Hoe hard ze zich ook concentreerde, hoe ze zich ook inspande, er kwam niks van terecht. 'Smerige flutmagie.' foeterde ze zacht tussen haar tanden door. Haar nijdige gemompel werd onderbroken door een hand op haar schouder."Concentreer je en probeer je niet te druk te maken, ik kom zo bij je terug, blijf proberen terwijl ik de anderen hun volgende opdracht geef," Ze zag de lerares zich tot de anderen keren die het natuurlijk wel gelukt waren. "Allemaal goed gedaan, de volgende opdracht gaan we zelf het water in door een bel over ons heen te brengen, dit vergt ietsjes meer concentratie en magieverbruik dan een klein belletje rond een speeltje. Dus het kan gebeuren dat de bel knapt middenin het water. Als je niet kan zwemmen, blijf eerst in het ondiepe om te oefenen. Weer dezelfde techniek en als de bel om je heen zit, gewoon rustig het water in gaan. Veel succes alledrie," En daar had je het al. Ze kon inderdaad niet zwemmen, en ze kreeg al een luchtbel om een speeltje heen.
Miss Tysha kwam naast haar zitten. "Weet je door wat het komt dat het niet lukt?" Raaf zuchtte en bleef naar het water staren, ze rook de chloor lucht die er hing sterk. 'Ik ben een waardeloze magician miss, dat is denk ik de reden. Plus ik kan niet zwemmen.' Ongemerkt was ze het blijven proberen, haar handen om het voorwerp gedraaid, over het water, nat, afdrogen...het herhaalde zich steeds. De triomfantelijke kreten van de andere leerlingen irriteerde haar en gaven haar alleen maar de kennis dat ze een nietsnut was.

_{Het allereerste meisje leek een student te zijn die wist wat ze deed en dat ze luisterde deed haar alleen maar goed. Een kleine glimlach was op haar gezicht verschenen bij het zien van hoe Mayla de spreuk al kon uitvoeren zoals het hoorde uitgevoerd te worden. Dat was leerlinge één die de spreuk succesvol had aangeleerd, dat ging haar blik naar Theneras die het ook leek door te hebben, dat was mooi om te zien en het vulde haar met zelfvertrouwen sinds het wel degelijk leek alsof ze alles goed en tot in de puntjes had uitgelegd zoals het hoorde, niemand leek met onzekerheden te zitten deze les en dat was enorm goed om te zien. De derde leerling leek het ook te hebben begrepen, alleen was deze jongen een serieuze uitslover. Een klein gegrinnik stootte ze uit toen ze Oli met een dubbele salto het water zag induiken zonder dat de bel knapte. Wel ze had immers gezegd dat deze weerbaar was, dus nu konden ze zien hoe weerbaar deze was dankzij de kleine demonstratie van Oli. “Zoals je ziet geeft Oli een perfect voorbeeld van hoe weerbaar de bel is,” sprak ze weer met die serieuze toon. "Dat was geweldig! Bedankt Miss Tysha!" sprak de roodharige jongen die net weer boven water was gekomen, Tysha knikte hier alleen maar op en was ondertussen bij Raaf gaan zitten, haar vragende of ze wist waaraan het lag.

'Ik ben een waardeloze magician miss, dat is denk ik de reden. Plus ik kan niet zwemmen.' Tysha knikte peinzend. “Heb je ooit al eens magie in je gevoeld? Dan kunnen we er op oefenen als je wilt in bijlessen, je hebt je best gedaan. Ik zou blijven proberen en je magie blijven stimuleren om actief te worden, dan denk ik wel dat het je uiteindelijk zal lukken. Aarzel niet om voor een bijles te komen vragen Ravenna,” begon ze en ze zag de technieken herhaald worden door Raaf die ze ter perfectie uitvoerde, maar de magie bleef inderdaad uit. Tysha tuitte bedenkelijk haar lippen. “Je hebt de techniek al door, ik zou proberen je magie te blijven stimuleren om dingen te doen, dan zou het wel kunnen dat het zo ‘ontwaakt’.”
De witharige vrouw schraapte haar keel en richtte zich tot de andere drie leerlingen. “Hebben jullie nog vragen? Dan mogen deze gesteld worden en anders mogen jullie opruimen en jullie je naar jullie volgende les begeven, dankjullie voor deze prachtige geweldige eerste les en ik hoop jullie nog eens te zien, jullie waren een geweldige bende om aan les te geven,” sprak ze met deze keer wel een welgemeende glimlach terwijl ze hen allemaal bedankte en zelf de speeltjes bij elkaar ruimde en deze weer mooi wegstak. Straks Scrooge gaan eten geven en met hem een wandeling gaan maken, dat stond er nog op de planning voor haar.}

[Hierbij hebben de laatste lesposters de spreuk: Bubblebreathing geleerd! Jullie mogen hem aan jullie spreukenboek toevoegen]

Mayla dobberde lekker op het water terwijl ze toe keek naar hoe de rest van de klas hun opdrachten uitvoerde. Die Oli was wel een uitslover hoor, maar hij mocht er wezen. Toen ze Theneras had zien verdwijnen in het water richten ze zich op het gesprek dat tussen de docente en de leerling ging die het nog niet voor elkaar had gekregen om haar opdrachten uit te voeren. 'Sorry dat ik je probleem heb mee gekregen, maar zolang jij in jezelf gelooft Ravenna komt je magie vanzelf te voorschijn.' zei Mayla vol goede moed en liet de bel knappen. 'Ik ken mijn dierlijke vorm nog niet, maar ik blijf het steeds weer proberen ook al wil het nog niet echt lukken.' een zachte glimlach verscheen op haar lippen terwijl May dat zei en luisterde naar wat de juf zei. Wat was de les nu al af gelopen? 'Ah het was net zo gezellig!' het kwam er half zeurend uit, maar haar ogen stonden zoals altijd vrolijk. Ze vond het jammer ja, maar ze zouden lekker snel naar een volgende les toe kunnen. Jammer dat Ravenna het niet gelukt was, maar Mayla klonk weer aan de kant en hoorde dat Oli zei. Natuurlijk moest ze Miss Tysha bedanken voor de les. 'Dank u voor deze techniek Miss Tysha. Ik hoop snel weer een les van u het krijgen.' zei Mayla en ze boog lichtjes. Dat was een gewoonte die ze van haar Tempel vaders had aan geleerd. Zo begroeten ze andere mensen ook eigenlijk, Bedankte ze andere, maar ook gedag. Mayla kwam weer omhoog en liep naar de plek waar ze haar handdoek neer had gehangen, maar ze miste...

Tag: to one of the boys. XD

PROFILE MAGICIAN

» [Watermagic lesson] Waterbending technique: Shark attack
» [BIJLES] Bubblebreathing || Sepulcrus & Nariko
» [GoM] Watermagic bundleles || Seth
» Lesson 1.
» One little lesson.

[Watermagic lesson] Bubblebreathing

[Watermagic lesson] Bubblebreathing

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen