Hij slaakte verschrikt een kreet en blies op het blad papier maar het het vuur wou niet doven. Zijn bewegingen zorgden er enkel voor dat het vuur aangewakkerd was. Lushy bleef even stilstaan maar bestefte toen dat de samenvatting toch al verloren was. Hij had minstens twee uur gedaan over vakken samenvatten maar nu had hij door een klein foutje zijn blad in brand gestoken. Met een geërgerde zucht begon Lu naar het meer te rennen. "Okey nu ben ik het zat!!Wie is daar als je het nu niet zegt word ik gek!!" hoorde hij iemand roepen terwijl hij eindelijk in de buurt van het meer kwam. Hij hield even in en zag een meisje zitten. Misschien had ze hem horen lopen en had ze al een paar keer gevraagd wie hij was? Oops. De bruinharige jongen zette zijn cours verder en smeet het brandende blad papier in het meer. "Ik ben Lushy", antwoorde hij op haar vraag terwijl hij zonder zijn blik af te wenden keek naar hoe de ink helemaal uitliep en het blad een vaag blauwe kleur gaf. Ja, daar ging zijn werk dus. Hij zuchte nogmaals en draaide zich om. "Had ik je bang gemaakt?" vroeg hij met een lichte lach op zijn gezicht.

''ik ben Alliana'', zei ze. Hij glimlachte even en maakte, misschien licht overdreven, een kleine buiging. "Aangenaam, Alliana", zei hij. ''wat gooide je daar in het water?" Vroeg het meisje met het bruin/zwarte haar. Hij zuchte even. "Mijn samenvattingen voor mijn vakken. Maar door een stomme fout van mij heb ik ze perongeluk in de fik gestoken. Ik ben nog niet zo geweldig met m'n magie, zie je", lachte hij even. ''Heb je misschien mijn tas gezien mijn vest zat er in en een beetje geld om iets te kopen maar ik kan mn tas nergens vinden'' zei ze zacht. Lushy schudde even met een scheve mond zijn hoofd. "Sorry, ik kwam hierheen gerend en ik heb geen tas gezien onderweg. Ik wil je wel helpen zoeken?" stelde hij voor en wachtte op antwoord. ''Maar ehmm wat brengt jouw hier? Het spijt me als je overlast had dat je me zo moest horen schreeuwen maar ik was een beetje bang.." Hij liep naar haar toe en schudde zijn hoofd. "Je hoeft niet bang te zijn hoor", glimlachte hij. "Er is hier niets om bang voor te zijn." Hij glimlachte terug toen ze naar hem glimlachte. "Kom, dan zullen we naar je tas gaan zoeken. Waar heb je hem voor het laatst gezien?" vroeg Lushy vriendelijk.

"Mn tas is goud en heeft een klein veertje aan de rits zitten," vertelde Allia hem waarna ze haar gsm even bekeek. "Over een uurtje moet ik bij de les zijn denk ik ...Ik weet t niet zeker." Lushy knikte nog een keer en deed een paar passen van haar weg om te zoeken naar een gouden tas. "Maar waar moeten we dan zoeken lush?" Het meisje zuchte en Lushy haalde een schouder op. Dat wist hij zelf ook niet, hij wist niet waar zij haar tas kwijt gespeeld had. "Maar ik was hier als enige eerst denk ik dus dan denk ik eigenlijk dat iemand me zat te bespioneren.." Hij trok een wenkbrauw op en keek om naar het struikgewas. Had ze te veel fantasie of werd ze wel degenlijk bespioneerd? Hij hoorde dat iemand aangelopen kwam dus keek hij weer naar de andere richting. Alliana liep naar hem toe en vertelde hem dat ze belletjes in het water gezien had. "Het kan riet geweest zijn of een vis ofzo", zei hij, meer om zichzelf te doen kalmeren. "Ik ga even in de struiken kijken of ik je tas vind. Als je me nodig hebt, roep je me maar, Allia", zei hij en liep naar de struiken toe. Hij wrong zich door de struiken heen en liep een paar keer van links naar recht waarbij hij om de paar meter bukte of achter zich keek. Toen zag hij wat liggen dat flikkerde. Iets goud. Hij liep ernaartoe en zag dat het een gouden tas was. Maar er lag een hoop rommel naast. En een lege portefeuille. Hij tilde de tas op en keek of hij de brunette ergens zag. "Alliana, is dit jouw tas?" riep hij naar haar en wees op de omhoog gehouden tas. "Zoja, je portefeuille is leeg, ik hoop dat je niet veel geld bij had."

"Ehmm jah dat is mijn tas en meen je dat?" zei ze en Lushy knikte terwijl hij naar haar toeliep met de tas. "er zat iets van 30 euro in denk ik." Het meisje doorzocht haar tas. Dan had ze nog geluk dat het 'maar' dertig euro was, het had ook veel meer kunnen zijn geweest. "maar..nu we mn tas hebben gevonden en mn geld weg is hoe willen we dan weten wie dat gedaan heeft?" De jongen beet even nadenkend op zijn lip voor hij een schouder ophaalde. "Ik vrees dat we niet gaan vinden wie het gedaan heeft. Er lopen wel een aantal vingervlugge personen rond, hier op Starshine", verzuchtte hij. "Ongelofelijk dat iemand dit doet?" Hij knikte. Lu had ook al wel eens wat spullen verloren aan diefstal. "Maar als iemand mn tas had gestolen of teminsten mn geld hoe zou hij/zij dat zo snel kunnen doen??" De jongeman ging op de grond zitten en keek naar de berg troep voor zich. "Als ze al vaker wat gestolen hebben dan is een tas stelen een fluitje van een cent. Je kan nog altijd een leerkracht inlichten over de diefstal, misschien vinden zij de dader wel. Want zoals je ziet ben ik geen detective", zei hij en glimlachte bij het laatste.

Het meisje lachte en ging naast hem zitten en nam haar tas vast. "Jakkes helemaal vies is hier ergens nog een tassen winkel?" Hij lachte even. "In Oak's Field vind je vast wel een winkel met tassen", zei hij. Allia hielp hem op zodra ze zelf opgestaan was en ze liepen samen naar de struiken toe. "Hmm moet jij niet naar school ik namelijk nog niet." Hij had niet zo erg veel zin om naar school te gaan en met opgeblazen wangen keek hij dus wat weg. Misschien kon hij een dagje skippen? Hm. "Dankje dat me mee bent gaan zoeken", zei ze met een glimlach die Lushy beantwoorde met een even grote glimlach. "Graag gedaan. Ik zou liever ook natuurlijk je geld terug vinden maar dat gaan h'm jammer genoeg niet worden." "Ik zal maar snel gaan of je hoeft nog niet naar school?" Hij schudde zijn hoofd. "Ik ga wel zodra ik d'r zin in heb", lachte hij even. "Ik wil wel een keer meegaan als je een nieuwe tas wilt gaan kopen", stelde hij voor met een knipoog. Dan zou ze wel met een fancy tas buitenkomen. Desnoods één met roze glittertjes en gouden knoopjes.

Ze lachte. "geef me geen roze tas,niet echt mijn kleur." Hij grijnsde naar haar en haalde een schouder op. "Wel, dan gen roze tas", lachte hij. eEn met een fancy tas bedoel je zeker waar een mini kabouter opstaat." "Je hebt me door", antwoorde Lu geamuseerd. "okejj waneer gaaan we,het hoeft niet nu meteen maar ik wil wel een nieuwe,want deze is niks meer denk ik." Hij dacht even na. "Na school of morgen?" stelde hij voor. "Heb je al zin in school?" vroeg Alliana. De jongen met de bruine ogen schudde zijn hoofd. Hij had nooit echt zin in school. "Wat denk je van een groen of zwarte tas met een Blauw veertje?" Ze wreef in haar ogen. "K moet echt nog even wennen hier." Lushy glimlachte even naar haar. "Dat lukt wel snel, hoor. En mag ik vragen wat veertjes voor je betekenen? Want je vorige tas had een veertje en nu wil je weer een veertje." Hij trok zijn wenkbrauwen even vragend op en lachte toen even.

"Veertjes is voor mij het symbool van vrede", zei ze en Lushy knikte. "Oh, zo", reageerde hij. "En ehmm ik denk morgen? Vind je ook niet." Opnieuw knikte de bruinharige jongen. "Lijkt me prima", glimlachte hij naar Allia. "Anders kopen we voor jou toch een tas waar kabouter plop op staat." "Tssk," mopperde hij, "Nee, dankje." Hij lachte even voor hij luisterde naar wat Alliana nog te zeggen had. "Als je dat doet heb je echt lef." Lef misschien wel, maar hij liep liefst niet helemaal voor schud. "Hmm volgensmij is iedereen inderdaad naar de les,lekker rustig nu." Lush knikte (weer) instemmend "Wat nu,hier rondhangen en niks doen of naar de kamers?" Hij schokschouderde. "Het is wat de dame wilt", zei hij beleefd met een geamuseerde twinkeling in zijn ogen. "Ik kan je ook in hte meer duwen als je wilt, dan gaan we zwemmen", lachte hij.

"Ahh jakkes nu ben ik nat." Hij grijnsde naar haar omdat ze zo'n boos gezicht trok. Gelukkig veranderde d'r boos gezicht al gauw naar een glimlach. Doordat hij zo slome reflexen had, had hij niet zien aankomen dat Alliana onder water aan zijn enkel zou trekken. Hij hield zijn adem in en sloot zijn ogen om geen water binnen te krijgen zodra hij er weer inviel. "hahah lekker heh." Lushy kwam proestend boven water en keek haar met een lach aan. "Tss, die krijg je nog wel terug", zei hij. "Ik heb geluk dat ik mn telefoon op de kant heb gelegd.." "Als je die vast gehad had zou ik je ook niet het water in getrokken hebben", lachte hij. Allia spuwde water uit. "Jakkie smaakt naar sloot." Hij moest haar gelijk geven. Hij wou niet eens weten wat er allemaal in het water gezeten of gelegen had. Toen hij terug naar het meisje keek zag hij dat ze aan het verdrinken was. Snel probeerde hij haar terug boven water te trekken. "Grapje", zei ze. Lu wreef over zijn voorhoofd en schudde lachend zijn hoofd. "Ik dacht dat je dood ging, slimmerik." Hij keek even naar haar en toen naar zichzelf. "Ik vind dat als we al naar de les gaan we met onze natte kleren erheen moeten", grinnikte hij.

"Jahh als jij me erin duwt doe ik het ookt terug." Hij lachte toen ze haar tong naar hem uit stak maar hij keek vragend toen ze onder water ging. Ze zwom naar de andere kant van het meer en Lu fronste tot ze terug gezwommen kwam. "Ik ben een water rat", lachte ze. "Dat zie ik", antwoorde hij met zijn eeuwige glimlach. Ze kwam naast hem zitten. "duw me er niet meer in anders lig ik zometeen alleen in de ziekenzaal." Hij lachte en stak zijn duim op. "Top, ik kap er wel mee." "En anders verveel ik me want bij jou is het zo leuk!" Ze leek te schrikken en verbeterde zichzelf snel. "Ehmm ik bedoelde gezellig." Hij lachte kort. "Ik ben gewoon leuk", grapte hij. "Laten we maar naar oak's field gaan...." Hij schokschouderde en knikte. "Ehmmm lush ik moet je wat bekennen......." Hij haalde zijn wenkbrauwen op. "Ja?" zei hij met een vragende toon in zijn stem.