Een zonnetje die weer warmte had straalde over het grote schoolgebouw heen. Het schitterde als diamantjes over het water heen en de vogels scheerde door het luchtruim. Diertjes waren ontwaakt uit hun winterslaap, alles leek meer kleur te hebben en iedereen leek vrolijker te zijn. Je voelde wel nog steeds een koude wind in de lucht hangen als een staartje van de winter, maar het was nu toch echt zo ver. Met een grijns op zijn gezicht keek Drake naar de witte wolkjes en de stralende zon terwijl de wind met zijn zwarte haar speelde. Hij stond op een balkon van een van de kamers in het kasteel. Vanaf hier kon hij naar beneden op het kleine plein kijken, zijn bruine ogen genoten van het leven dat daar was terug gekeerd. Twee eerstejaars zaten elkaar achterna, ze speelde een spel. Nog wat andere kinderen leken ergens naar te zoeken, tussen struiken en in holletjes. Het was pasen! Een feest dat aangaf dat de lente officieel begonnen was en Drake was er blij mee. Niet langer de kou en sneeuw, dikke winterjassen en snowboots meer. Hij had een hekel aan de winter, voelde er niks voor. Met een tevreden glimlachje at hij van een suprise ei dat hij in een van de gangen gevonden had. Het was erg leuk om te zien hoe verschillend ze waren. Sommige eieren waren dus van chocola, je had normale eieren, sparkle eieren met zoette caramel inhoud en zoetigheid. Alleen als je pech had vond je een stinkei, waar als je het open brak groene vieze smurrie uit kwam. Hij leunde tegen het muurtje van het balkon en genoot van zijn chocola. Nu hij het beetje chocola in zijn maag had, werd zijn maag geactiveerd en daardoor knorde het. Hij begon nu echt honger te krijgen, misschien verstandig om te gaan middag eten. Hij stopte het laatste stukje in zijn mond, waarna hij zijn handen in zijn zakken stopte en richting de grote zaal liep.

Onderweg zag hij mensen in een vrolijke bui, sommige zochten terwijl anderen rustig een boek zaten te lezen of onderweg waren naar een les. Hij liep de grote deur door en keek zijn ogen uit in de grote zaal. Alles was versierd en kleurrijker door het feest. Met een grijns liep hij tussen de tafels door, plofte ergens tussen wat mensen neer, pakte een bord en begon het gelijk vol te gooien. Appeltaart, cake, wat choco eieren, suikerbrood, een glas caramel melk en nog veel meer. Drake had honger en met een paasmaal nam hij het er mooi van.

Wie wil is welkom, ook voor meerdere personen

De zon scheen en alleen maar vrolijke gezichten waren te zien op Starshine. Het nieuwe meisje keek nieuwsgierig om haar heen. Haar licht roze haren met donkere onderzijde was duidelijk zichtbaar. Ze was nog maar één dag op de school en ze genoot ervan. Haar rode ogen gleden over het buiten plein. Ze sleurde haar tas met haar mee, maar ze was wel alleen. Normaal nam ze haar huisdieren ook mee, maar dat wou ze niet. Overal vond je paaseieren en chocola was giftig voor haar dieren. Ze had ze met veel spijt opgesloten in haar kamer. Arme stakkers. Sheila liep de hal in op zoek naar de zaal waar je kon eten. Ze had een plan van de school mee, maar het was niet makkelijk te vinden. Ze keek om haar heen, draaide rondjes en liep door de gangen. Het was echt veel te groot hier. Ze zuchtte en het voelde alsof ze al uren rond zocht, maar zo lang was het vast niet. Haar maag knorde. Kom op, waar is die stomme zaal? Ze gooide haar tas, die afzakte, weer over haar schouder en liep stevig door. Ze hield het papier voor haar om goed te kunnen zoeken en volgen waar ze heen liep. Ver kon het niet meer zijn. Ze keek op toen ze een aantal leerlingen door een grote deur zag lopen. Aha! Ze propte het papier in haar tas en liep naar de deur. Ze opende de deur en liep naar binnen. Haar ogen werden groot bij het zien van de grote zaal, versiering en het eten. Wauw! Ze keek even om haar heen, maar ze kende nog niemand. Ze haalde haar schouders op en zette haar neer rechtover een jongen die ook grote honger bleek te hebben. Ze grinnikte even en pakte een bord. Ze pakte taart, cake en nog een paar zoete dingen. Wat een heerlijke maaltijd, maar hierna zou ze weer moeten gaan dieëten! Ze zette haar tas tussen haar benen op de grond en keek even naar de jongen. Ach, vrienden maken was nu wel iets goed. "Hey! Vrolijk Pasen he!" Ze glimlachte vriendelijk en nam een stuk cake. "Wat is het mooi hier.. Ik ben al blij dat ik de zaal gevonden heb. Mijn naam is Sheila, ik ben nieuw hier." Ze nam een hap van de cake, heerlijk! Ze schonk wat gewone melk in en keek weer nieuwsgierig naar de jongen.

Drake genoot heerlijk van al het eten dat op de tafel stond, hij kon er geen genoeg van krijgen en gooide verheerlijkt alles naar binnen toe. Met een paar slokken melk werkte hij het weg waarna er weer een nieuwe lading naar binnen werd gepropt. Je kon zien hoe hij er van genoot, zoals de meeste mensen had hij een liefde voor eten. Opeens vielen zijn ogen op een grote kip die wat verder bij hem vandaan lag, zijn ogen begonnen te glimmen. Jamjam, lekker kippetje. Drake stond op en boog half over een ander persoon heen om bij de kip te komen. Hij hoorde onder zich wat geprotesteer, maar het boeide hem vrij weinig dus het gezeur van een kleine jongen werd volkomen gade geslagen. Drake pakte de schaal op en trok het naar zich toe. Zijn ogen zeiden genoeg: Van mij. Met een tevreden gezicht ging de jongen weer zitten met en negeerde de brompot naast zich. Verheerlijkte ogen keken naar de sappig gebraden kip met knapperig velletje. Zijn hand sloot zich om een kluif heen en hij trok het van het geheel af, vet droop er vanaf en er kwamen nog meer heerlijke geuren vrij. Met zijn hand om het bot gedeelte heen wilde hij net zijn tanden zetten in het malse vlees tot hij zag dat er iemand voor hem kwam zitten. "Hey! Vrolijk Pasen he!" hoorde hij het meisje zeggen. Drake trok zijn wenkbrauw op en knikte even. Hij had haar nog nooit eerder zien lopen in de school, dus ze moest nieuw zijn. Drake was namelijk nogal een informatie verzamelaar op school dus hij kende bijna elk gezicht of de naam, en als hij dat niet wist kwam hij er wel achter. Iedereen kende hem, een reputatie was wat hij zeker had. Watvoor reputatie dat was, daar kwam deze griet later vanzelf wel achter. "Wat is het mooi hier.. Ik ben al blij dat ik de zaal gevonden heb. Mijn naam is Sheila, ik ben nieuw hier." Drake glimlachte naar haar en slikte iets door wat nog tussen zijn tanden had gezeten. ''Ja, het kasteel is vooral in het begin een echt doolhof.'' hij keek naar het stuk kip in zijn handen en nam er een hap van, de heerlijke sappen stroomde zijn mond binnen en hij vermaalde het vlees tussen zijn tanden. Toen hij bijna alles had doorgeslikt keek hij het meisje weer even aan. ''Sheila right? The name is Drake and as long as you don't tuch my chicken it's fine.'' bij de laatste woorden over de kip zwaaide hij er mee naar haar als soort bevestiging. Daarna nam hij nog een hap en slikte het weg met zijn melk.

Sheila nam een paar slokken van de melk en nam een stuk cake. Haar rode ogen gleden over de jongen die een grote kip bij hem had staan. Ze grinnikte even en keek hem nieuwsgierig aan. ''Ja, het kasteel is vooral in het begin een echt doolhof.'' Ze knikte meteen. "Ik loop denk ik al uren met een stom papier rond. Ik dacht dat ik het nooit zou vinden." Ze glimlachte en sneed een stuk taart af. Het eten hier was echt heerlijk. Ze nam een stuk taart en richtte haar weer op de jongen. Die was bezig met de grote kip te verorberen. ''Sheila right? The name is Drake and as long as you don't tuch my chicken it's fine.'' Het meisje knikte en schoot even in de lach. "Aangenaam Drake, maar geen zorgen ik zal er niet aankomen. Als mijn hond erbij geweest was dan denk ik wel dat je kippetje kwijt was.." Een lichte grijns sierde haar lippen bij de gedachte aan Inka. Als die hier binnen zou komen, dan zou alles verdwijnen. De hond zou dingen opeten of kapot maken dat er niets meer over zou blijven. Sheila hoopte maar dat de dieren haar kamer niet zouden afbreken en dat ze de deur had gesloten. Het meisje zuchtte en richtte haar weer naar Drake. "Ben jij al lang hier op Starshine? Ik ben nieuw en kan wel wat informatie gebruiken." Ze glimlachte naar hem en nam nog een slok van de melk. Ze veegde een lok lichtroze haren uit haar gezicht. Ze pakte haar tas bij haar en zocht naar een rekje. Ze vond er eindelijk eentje en bond haar lange haren in een staart. Dat was wel veel makkelijker. Sheila at weer van de heerlijke taart. Ze zou echt moeten gaan dieëten na deze maaltijd. Het was te lekker en je kon blijven doorgaan. Ze keek even om haar heen naar de grote zaal, maar haar blik gleed weer naar Drake met zijn kip. Het bleef voor haar echt grappig om de jongen bezig te zien. En dat alles voor een kip.

Drake nam smakelijke happen van het eten en genoot er met volle teugen van. Het meisje tegenover hem vond hij er best aardig uitzien, dus hij bleef gewoon vriendelijk doen."Ik loop denk ik al uren met een stom papier rond. Ik dacht dat ik het nooit zou vinden." Drake knikte met een grinnik. ''Maak je geen zorgen, na een tijdje zul je het wel kunnen ontcijferen hier.'' sprak hij rustig tegen haar. Het was leuk om een gesprek te voeren met iemand die nieuw was. Ze wist nog niks en dat maakte het voor Drake leuk. Alleen hij waarschuwde haar dat ze niet aan zijn kip moest komen, uiterst gevaarlijke optie. Deze kipjes hadden ze niet vaak liggen dus wanneer Drake er een in het oog kreeg greep hij zijn kans gelijk. Soms kwamen er zelfs goede vrienden naar hem toe om te zeggen dat ze kip hadden. Het hing wel van zijn situatie af of hij dan ook naar de grote zaal zou gaan. In de klas en Hunter kwam langs het raam van zijn klaslokaal en gebaarde dat er kip was, jup hij was weg. Als hij met een meisje in zijn kamer was en de deur was op slot? Een Hunter die door de deur roept dat er kip is? Dan kon de kip wel wachten. Op dat moment was hij dan bezig met een andere traktatie. Hij nam er nog een hapje van en luisterde naar haar antwoord. "Aangenaam Drake, maar geen zorgen ik zal er niet aankomen. Als mijn hond erbij geweest was dan denk ik wel dat je kippetje kwijt was.." Drake keek haar strak aan, maar in zijn ogen lag humor. ''Dan zou ik je hond niet naar hier brengen. Ik weet zeker dat ook andere mensen daar echt niet blij mee zullen zijn.'' Hij nam nog een hap en liet de bout even op zijn bord liggen waarna hij een plakje cake op at. Met de melk slokte hij het weg en luisterde de jongen naar Sheila, zo te horen was ze erg nieuwsgierig. "Ben jij al lang hier op Starshine? Ik ben nieuw en kan wel wat informatie gebruiken." Drake glimlachte even. Hij keek haar aan, maar in zijn hoofd schoten er herinneringen voorbij. Hoe lang hij hier al was? Het was al lang, maar soms leek het op hetzelfde moment ook alsof hij hier net gister was aangekomen. De tijd was razendsnel gegaan. Hij dacht aan de dagen van drinken met Nocte, de lessen verpesten voor Savador waar hij een hekel aan had, de battles die hij had gehad. Aan Xavier die hier weg was gegaan zonder wat te zeggen, waarvan Drake nooit zou toegeven dat hij de ballerina miste. Het moment dat hij had gedacht dat Kanrou een meisje was.. Natuurlijk de dag dat hij Hayden hier weer tegen het lijf was gelopen, Mereth met het nieuws over Gilbert zijn dood. Zijn... zelfmoord poging waar Hunter hem van gered had. De dagen van feest en vreugde, van haat en verdriet. De dagen dat hij eenzaam was en omringt door vrienden. Ja, de tijd was snel gegaan en er was meer, zoveel meer gebeurt in de tijd dat hij hier gekomen was. Drake pakte zijn glas melk waar hij een slok van nam, daarna keek hij Sheila even doordringend aan. ''Je bent nieuw hier en zoals op elke school heb je hier de goede en slechte dingen, weet van tevoren aan welke kant je staat. Ik kan je wel al iets vertellen, of beter gezegd.. waarschuwen.'' Drake haalde een hand door zijn haar en snoof even. ''Kijk uit voor de man die zichzelf Savador noemt. Hij is onze hoofdmeester en heeft de slechte gewoonte om jonge meisjes als jij te misleiden en versieren. Ik zeg het je, val niet voor zijn trucjes en praatjes. Hij is een mooie gekleurde slang met elegantie, maar kijk uit voor zijn beet.'' Hij keek even de zaal rond, maar zag de man niet zitten. Hij at waarschijnlijk altijd op zijn eigen kantoor en had het nu druk. ''Verder hebben we hier niet alleen leraren en leerlingen zoals op een normale school. Er zijn ook legendarische magiërs, de meeste kunnen best chill zijn maar er zitten ook wat brompotten tussen. De legendarische magiërs hebben ook adviseurs, die eigenlijk niet helemaal mensenlijk zijn. Dus als je een demon, lopende boom of halfdier tegen het lijf loopt hoef je je geen zorgen te maken, ze horen hier.'' Drake nam nog een hap van zijn kip, die hij even had laten liggen, waarna hij Sheila weer aankeek.