~ Plons ;D

Ze glimlachte flauwtjes en ongelovig naar Kataro. 'Nou, die bedreiging klonk behoorlijk menend. En ik denk niet dat ik het risico ga nemen om te kijken of het het wel of niet zou doen,' sprak ze gespannen, waarna ze flauwtjes glimlachte naar hem. Ze haalde haar ene schouder geïrriteerd op toen ze merkte dat haar bandje afzakte en deed hem weer op zijn plaats. Haar jurkje, met daaronder alleen haar bikini was niet echt iets charmant, maar ze was blij dat de zon weer was doorgebroken. Haar lichaam werd weer verwarmd, en het gevoel was rustgevend. Haar blik schoot naar Kataro terug, terwijl ze haar wenkbrauwe ophaalde. Ze keek hem bestraffend aan, na zijn brede en veelzeggende grijns en draaide haar hoofd van hem weg. 'Niet te veel gaan denken jij,' beantwoorde ze zijn woorden dat Zalas dit soort dingen niet deed. 'Het was gewoon een klein gesprek niets meer en niets minder,' ze keek hem streng aan, hoewel er een vaag glimlachje op haar gezicht lag. Haar worden klonken hierdoor wat minder overtuigend. Ze zuchte opgelucht en keek Kataro dankbaar aan. 'Mooi, ben ik niet de enige die een doodstraf boven z'n hoofd heeft hangen?' sprak ze luchtig en maakte een wuivend gebaar met haar hand alsof het niets was. Er kwam meteen een gezonde spanning door haar lichaam toen ze Kataro's woorde hoorde over de vleugels. 'Ja, dat klinkt behoorlijk logisch. Dat ik daar zelf nooit aan gedacht heb,' zei ze met een doodse uitdrukking op haar gezicht, ze voelde zichzelf nu behoorlijk dom. Wat hij had gezegd klonk zo simpel, en dat was het ook, dat ze zich er flink aan ergerde dat ze er zelf nooit op gekomen was. Ze liet zich gewillig met hem mee voeren, en liep naast hem. 'Hoe weet je eigenlijk dit soort dingen allemaal? Ik bedoel, van het vechten, de spreuken etc.' ze probeerde de verontwaardigheid in haar stem te onderdrukken waarna ze hem vragend aankeek.

Kataro bleef Ephony grijnzend aankijken. ''Dus jij zo het echt zoooo erg vinden als meneer Zalas je bijvoorbeeld leuk zou vinden?'' vroeg hij met diezelfde grijns. Kataro mocht Zalas wel, en hij mocht Ephony wel. Eigenlijk probeerde hij ze nu een beetje te koppelen. Hij grinnikte even zachtjes toen ze bekende dat ze nog nooit gedacht had aan het idee om naar Master Akito te gaan. ''Hij zal je heus niet opeten hoor'' zei hij tegen haar. Hij had haar pols los gelaten en liep kalm naast haar terug naar de school. Maar hij keek voor zich uit toen hij Ephony's vraag hoorde. ''Ik mag dan misschien driehonderd twaalf zijn, waar ik driehonderd jaar niet van meegemaakt heb, maar ik ben niet zo stom als de meeste mensen denken dat ik ben. Omdat ik er jong en schattig uitzie denken de meeste anderen meteen dat ik niks van magie weet. Maar ze vergeten dat zowel mijn vader als mijn broer grote magiërs waren en zijn. Ze hebben mij dan maar bar weinig geleerd voor mijn eigen veiligheid maar ik heb heel veel boeken gelezen. Mijn vader stierf toen ik nog jong was en Deshas was altijd wel met Delahin bezig. Ik kon wel altijd bij hen aankloppen en kon daar slapen en eten. Maar de rest moest ik zelf regelen. Ik keek veel naar gevechten, zowel magische als gewone. Door anderen te observeren is mijn eigen kennis gegroeid'' vertelde hij zachtjes. Ze waren nu a bijna bij de school. Kataro hoopte maar dat Master Akito gewoon in zijn lokaal zat.

(Ik maak wel een topic aan bij lokaal lucht magie)

Ze keek hem aan en haar mond zakte iets open. Ze vermande zichzelf en stak haar kin in de lucht. 'Ik heb helemaal niets gezegt, meneertje. Bemoeid je nou maar met je eigen zaken,' sprak ze luchtig, zijn vraag omzeilend. Wat moest ze daar nou ingodsnaam op antwoorden? Ze draaide zich een kwartslag van hem af en sloeg haar armen over elkaar. Toch brak er later een grijns door. 'Nou, je weet het maar nooit. Je weet niet wat leraren in hun vrije tijd doen,' haar stem had een duister tintje gekregen en ze keek hem geamuseerd aan. Ze vloot even tussen haar tanden toen hij Kataro zijn uitleg gaf. 'Driehonderdtwaalf, hoe kun je die driehonderd jaar niet mee gemaakt hebben? Dus, technisch gezien ben je gewoon twaalf,' er kwam een speelse grijns op haar gezicht terwijl ze hem plaagde. 'Nou, zo schattig ben je ook weer niet,' sprak ze quasi verontwaardigd, doelend op zijn plagerij over haar en Zalas. Ze knikte bedachtzaam. 'Observeren, altijd de handigste en makkelijkste manier om je eigen kennis te vergroten,' mompelde ze terwijl het grote school gebouw voor hun op doemde. Ze liep Kataro achterna naar het klaslokaal

[ Lekker kort... Kzie u daar :3 ]

PROFILE MAGICIAN