PROFILE Real Name : Moon Posts : 1638 Points : 123
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Fire Magican Klas: Miss Eres Partner: This is the shadow place Mufasa once told you about. Stay away from it.
Onderwerp: We where the kings and queens [Mereth] do jan 15 2015, 20:10
Into the night Desperate and broken The sound of a fight Father has spoken
We were the King and Queens of promise We were the victims of ourselves Maybe the Children of a Lesser God Between Heaven and Hell Heaven and Hell
Rustige stappen, het geluid van schoenen die over de oude stenen voortsleepte. Oude zwarte sneakers om precies te zijn, afgeraffeld door het vele dragen en doordat ze vaak door de kamer waren gegooid bij het uittrekken. De stappen waren verveeld, schopte een kiezel weg en zochten naar vermaak. Van wie de sneakers waren, is wat anders. Want informatie over alleen maar de sneakers en hun leven is niet bijzonder interesant. De jongen die ze droeg, genaamd Drake liep rustig door de ruïnes heen, keek omhoog naar de oude pilaren en oude stenen. Hij kwam hier wel vaker, wanneer hij over het schoolterrein struinde. Dit keer lagen er ook plekken met sneeuw hier en daar. IJspegels hingen aan de bomen en er kwam damp uit zijn mond vandaan. Hij hield zijn handen in zijn zakken zodat ze warm bleven, terwijl hij rustig rond keek. Het was hier heerlijk stil, geen mensen die zijn gedachten konden veranderen, geen irritatie factoren. Zijn zwarte haar viel over zijn ogen en de wind speelde ermee door het af en toe te laten opwaaien, de jongen bracht nu zijn handen uit zijn zakken. Hij maakte een kleine vlam, die steeds groter groeide de lucht in. Daarna gooide hij de vlam de lucht in, bewoog zijn armen rustig in bepaalde vormen waardoor de vuurstraal als een soort slang door de lucht bewoog. Drake hield zijn handen voor zich, concentreerde zich erg goed en bleef naar de valm kijken. Opeens draaide hij zich toen om en probeerde de vlam in tact te houden, ondangs dat hij het niet kon zien. Met goede concentratie liet hij de vlam cirkelen, tot het om hem heen rende en hij zijn benen wat verder uit elkaar zette. Het vuur veranderde in twee stralen, die zich kruislings langs hem bewogen. Na een tijd daarmee door te zijn gegaan stopte de jongen, blies in zijn handen. De overige sneeuw was ondertussen gesmolten door de hitte van zijn magie, een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht. Vanaf hier kon hij de school goed zien, het machtige kasteel waar hij nu meer dan een jaar leefde, het was prachtig en hij voelde zich er thuis. Nu liep Drake naar een meter hoge rots, waardoor hij op een van de hoge muren kon klimmen. Hij verwarmde het kleine stukje stenen oppervlak en ging er daarna zitten. Een voet liet hij op de steen rusten terwijl de ander langs de muur naar beneden bungelde. Drake haalde een stuk chocola uit zijn zak en nam er een hap van, echt een van zijn favoriete snacks. Met een rustig en tevreden blik bleef hij naar het kasteel kijken.
Mereth .
PROFILE Real Name : Michelle Posts : 32
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Water Klas: Partner: Oh he's far away from this place. Though lonelyness doesn't fill my heart knowing he's waiting for my return.
Onderwerp: Re: We where the kings and queens [Mereth] do jan 15 2015, 20:30
Het jonge meisje was hier nog niet lang. Ze was hierheen gekomen half onder dwang door haar vriendje omdat ze zogenaamd een betere toekomst moest krijgen mocht er wat gebeuren.. Oftewel ze moest even oprotten zodat hij de held uit kon hangen. Het irriteerde haar. Ze hielt hiet zo veel van scholen en zeker niet door de ervaringen die haar vorige klasgenoten haar hadden gegeven. Eer ril gleed over haar rug en ze schudde haar hoofd langzaam. Ze sloot haar ogen even en leunde achterover. Ze had een rustig plekje gevonden in de ruines. Ze had geen idee wat hier ooit geweest was maar het maakte haar niet te veel uit. Ze genoot van de rust en stilte die hier hing waardoor ze zich kon focusen op de tekinging die ze aan het maken was.
Haar rust werd echter snel verstoord plotseling het geluid van vuur horend en staarde omhoog het vuurspel aanziend. Haar ogen werden iets groter. Ze kon de magier niet zien maar de manier waarop de vlammen in de lucht speelde lieten haar zachtjes glimlachen en in stilte keek ze toe. Toen het vuur uiteindelijk stopte kwam ze omhoog en rekte zich uit. Langzaam boog ze over het muurtje waar ze achter had gezeten heen om enkel in schock achter te blijven. Drake.. Alle herinneringen al het pijn het schoot door haar lichaam heen en ze legde haar hand op haar hart. Er was iets dat hij moest weten.. Iets dat ze hem moest vertellen. Diep haalde ze adem en sprong over het muurtje heen en liep in stilte naar Drake toe. "Hello firefly." Mompelde ze zachtjes en dwong een glimlach op haar lippen de pijn wegwerkend. Hoe kon ze hem ooit.. alles wat er gebeurd was vertellen?
Drake .
PROFILE Real Name : Moon Posts : 1638 Points : 123
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Fire Magican Klas: Miss Eres Partner: This is the shadow place Mufasa once told you about. Stay away from it.
Onderwerp: Re: We where the kings and queens [Mereth] do jan 15 2015, 21:23
Drake at van zijn chocola en keek naar het kasteel. De dingen waren allemaal veranderd en de tijd was verschrikkelijk snel gegaan, alsof het allemaal maar niks was. Wat er allemaal in een jaar kon gebeuren. Toch deed iets hem pijn, al zou hij het nooit en te nimmer aan ook maar iemand toe geven. Een aantal leerlingen waren weg gegaan van de school, omdat ze te oud waren of andere kansen hadden gekregen. Ballerina left. Leraren hadden andere banen aangeboden gekregen en nu kwamen er nieuwe mensen hier op school. Vaak kwamen ze dan met shuttles hier naartoe, samen in grote groepen. Mensen die nog nooit de school hadden gezien. Op de dag dat Drake gym had gehad had hij bij het raam staan kijken die uitkeek op het lanceringsplatform. Het was een lust voor het oog om dan al die verbaaste gezichten te zien, of de nieuwe adviseurs. Dat vond hij nog een van de leukste dingen die hij had gezien, want adviseurs waren echt altijd de meest vreemde wezens en figuren. Hij had een man gezien, of tenminste.. het wezen leek wel half boom te zijn geweest. Een wolf en een grote anthro die Drake verbaasde. Alle andere nieuwe leerlingen die Drake kon uitkiezen als vriend of vijand, waar hij zich als een kleine koning zo rijk voelde onder de mensen. Hij vond mensen altijd zo grappig om te bespelen, zelfs de kleinste opmerkingen konden verandering brengen in alle spellen van het sociaal contact. Of je deed heel erg bot, naar en gemeen, dan zouden mensen je niet mogen. Maar als je vanaf het eerste moment erg aardig was, werd je vaak vrienden. Bij het geval Hayden had dat natuurlijk anders gelegen, want zij was uit het verleden geweest. Zij had hem verraden door niet te schrijven. Het eerste weerzien was niet erg voorspoedig verlopen. Gescholden en gevloekt was er, hatelijke opmerkingen. Nog steeds hadden ze ruzie en konden ze elkaar niet meer uitstaan, meden ze elkaar. Alleen nu was het wat rustiger tussen de twee, Drake had haar al een paar dagen niet gezien. "Hello firefly." hoorde hij opeens, uit het niets achter zich. Drake kreeg een verwarde blik op zijn gezicht. Hij beet op zijn lip, dit was onverwacht. Er was maar een persoon op deze school die hem een heel jaar zo had genoemd, niemand anders gebruikkte die bijnaam. Hij had het geweten dat hij het was, als hij de irritante jongens stem had gehoord, met de toon van spot. Alleen dat was onmogelijk, hij was niet meer op school en kwam ook niet meer. De stem was van een meisje, een stem die hij in eerste instantie niet herkende. Toen hij zijn hoofd omdraaide, zijn lichtbruine kijkers naar beneden richtte, keek hij in het gezicht van een oude bekende. Hij vond het vreemd, van een bekende die was weg gegaan, kreeg hij nu een oude vriendin in zijn schoot geworpen. Drake keek haar aan met een niet begrijpend gezicht. ''M-Mer?'' zijn stem was iets dieper dan het jaar daarvoor, omdat zijn puberteit ten einde liep. Ook had hij een licht stoppelbaardje staan. Hij haalde een hand door zijn zwarte haar om beter te kunnen kijken. Drake slaakte een soort zucht van frustratie. ''Wat is dit? Eerst laten jullie een jaar niks van jullie horen, konden jullie hier niet naartoe komen, en nu opeens komen jullie als mario uit groe groene buizen omhoog alsof het niks is.'' Drake grinnikte. Tot zijn verbazing was hij niet boos op Mereth, omdat zij ook niet had beloofd te schrijven, al had hij het leuk gevonden. Daarbij lagen er nu twijfels bij hem over de brieven, hij begreep niet goed hoe het zat, maar had nu ook geen zin om daar boos over te worden tegen Mer, die zo te zien al iets dwars leek te zitten. Drake sprong op het rotsblok, waarna hij daar weer vanaf sprong, hij liep naar Mereth toe. ''Mer.. ik ben erg blij je weer te zien..'' zei Drake rustiger dan hij verwachtte, gaf haar een knuffel. ''Maar,.. mijn punt is. Wat doen jullie hier?''
Mereth .
PROFILE Real Name : Michelle Posts : 32
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Water Klas: Partner: Oh he's far away from this place. Though lonelyness doesn't fill my heart knowing he's waiting for my return.
Onderwerp: Re: We where the kings and queens [Mereth] zo jan 18 2015, 20:06
Mereth Clive I am a flower quickly fading here today and gone tomorrow. you hear me when I'm calling you catch me when I'm falling
Haar leven was vreemd gelopen. Van de ene op de andere dag had ze ineens heel veel vrienden gekregen en was ze gelukkig geworden. Het vreemde was nog de vrienden die ze gekregen had hadden haar daarvoor altijd belachelijk gemaakt. Ze wist het niet zeker maar het was zelf of Drake of haar ex Gilbert geweest die een flinke hap uit haar haar had genomen. Waardoor Mer haar haar uiteindelijk een heel stuk korter had moeten maken en ze maanden lang voor gek had gelopen waardoor het pesten alleen maar erger was geworden..
Maar hier stond ze voor de jongen waar ze zo lang bang voor was geweest. De jongen die haar nachtmerries had bezorgd. Vandaag de dag zag ze hem als een van haar beste vrienden hoewel ze hem niet had beloofd te schrijven. Nou ja niet vaak. Misschien af en toe als er iets leuks te beleven was geweest thuis. Maar haar leven was rustig geworden. Ze had een fijn huis gekocht samen met haar vriend maar uiteindlijk had diezelfde vriend haar naar deze school gestuurd. Of het een lame excuus was om te feesten of omdat het was omdat hij echt gaf om haar toekomst wist ze niet zeker maar het had niet op een slechtere tijd kunnen komen. Ze had midden in haar inschrijving tehoren gekregen dat een van haar beste vrienden.. er niet langer was. Drake's beste vriend.. Hoe kon ze dit vertellen..
Drake's woorden lieten haar opschieten uit haar gedachten en ze keek hem aan. Schuldgevoel zorgde ervoor dat haar keel compleet droog raakte en geen woord meer over haar lippen kwam. Hij moest zeker denken dat iedereen hem in de staak had gelaten.. Maar goed, zij was er bij geweest als Hay har brieven schreef. Zij was er geweest als Hay uithuilde bij har omdat Drake niet terug schreef. Ze zou boos moeten zijn op Drake, Drake niet op haar! "Ik heb nooit beloofd je panpal te worden Drake." Mompelde ze schor en hoestte hopend wat meer slijm door haar keel te laten komen en ze weer fatsoenlijk kon praten. Beschaamd bracht ze haar hoofd omlaag en haalde diep adem. "Ik.. Ik kom hier naar school mag ik? Laxus heeft belangrijke jobs te doen en ik moest me voorberijden op mijn toekomst blablabla." Mompelde ze zuchtend en trok hem dicht tegen zich aan opnieuw tranen op voelen komen. "Drake.. Hoe kon je ooit niet antwoorden op die brieven. G..Gil had je nodig. Hij had je nodig en je schreef hem nooit terug het maakte niet uit hoe hard hij smeekte in welke brief dan ook. Je schreef nooit waarom." Fluisterde ze onbedoeld al verleden tijd gebruikend en smeekte bij zichzelf dat hij het niet gehoord had en niet na zou denken over wat ze eigenlijk bedoelde met die verleden tijd. Gil.. Was verleden tijd.
Drake .
PROFILE Real Name : Moon Posts : 1638 Points : 123
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Fire Magican Klas: Miss Eres Partner: This is the shadow place Mufasa once told you about. Stay away from it.
Onderwerp: Re: We where the kings and queens [Mereth] zo jan 18 2015, 21:00
Drake keek naar Mereth, haar bruine lange haren vielen over haar zachte schouders. Drake keek haar aan met vertrouwen in zijn ogen. Niet te geloven dat hij haar ooit had gepest in een zwart verleden. Dat ze haar in een kluisje hadden gestopt, de dagen dat ze haar als nietig en onwaardig hadden bestempelt. Dat Drake met zijn pijnlijke woorden, vlijmscherp door haar heen hadden gesneden. Hij was een echte pestkop geweest vol nare en rare streken die zij waarschijnlijk nog wist en niet kon vergeten ook. Ze had hem vast en zeker gehaat, verafschuwd en gezien als een kleine duivel. Want een kleine duivel zijn, hij kon het zeker. De gemene oogjes die je konden aankijken vol genot terwijl je werd vernedert en gekleineerd. Het was voor hem een plezier geweest om anderen te zien vallen in het duister, zodat hij nooit meer gepest zou worden. Want dat was de grootste angst en drijfveer van elke pester, bang zijn om zelf gepest te worden. Gelukkig was het nu zo dat Mereth en Drake goede vrienden waren geworden, ondangs hun grauwe verleden. Toen Hayden en zij er achter gekomen waren dat ze familie waren geweest, was er iets veranderd bij iedereen. Hayden wilde haar niet langer pesten en het boeide Drake niet zoveel wie ze pakte, dus hij had er simpelweg mee ingestemd, maar Hayden had meer gewild. Er was tot iedereens verbazing een vriendschap tussen ze ontstaan en dat verbaasde Drake nu zoveel, nu ze zo voor hem stond. Herinneringen kwamen boven van goede tijden. De dagen van lol maken in de klas. De dagen dat Drake er achter was gekomen dat Mereth een bijzonder en lief meisje was, iemand waar je ontzettend mee kon lachen en lol mee kon hebben. De tijd dat ook Mereth waarscheinlijk had gezien in Drake dat hij niet alleen de pestkop was geweest, de bad boy met het stoere imige. Het was zo gekomen dat Mereth erachter was gekomen dat achter het masker van Drake meer zat dan de pestkop. Hij zag haar graag en was nu zo blij om haar te zien.
Drake zag aan haar gezicht dat er iets was, dus vroeg hij zich gelijk af wat. "Ik heb nooit beloofd je panpal te worden Drake." Drake glimlachte even. ''I know dear, It does not matter.'' hij knuffelde haar en herkende de zachte geur van Mereth's haar wat hem liet glimlachen. Het was voor Mereth een ander verhaal, maar hij vond het ook ergens wel jammer, ze had het vast druk gehad met Laxus ofzo. "Ik.. Ik kom hier naar school mag ik? Laxus heeft belangrijke jobs te doen en ik moest me voorberijden op mijn toekomst blablabla." het horen van de oude namen gaf Drake een soort vertrouwd gevoel. Hij keek haar aan en glimlachte. ''Sure Mereth. Welcome to Starshine Academy dear. Laxus, hij zal vast wel weer die belangrijke dingen doen die wij niet nuttig vinden'' grinnikte hij, maar iets in haar houding en stem baarde hem zorgen. Iets vertelde hem dat het niet klopte. Hij voelde een rilling langs zijn rug lopen. "Drake.. Hoe kon je ooit niet antwoorden op die brieven. G..Gil had je nodig. Hij had je nodig en je schreef hem nooit terug het maakte niet uit hoe hard hij smeekte in welke brief dan ook. Je schreef nooit waarom." het deed Drake opnieuw pijn om dit te horen. Ook de brieven aan Gilbert waren nooit aangekomen en die voor Mereth dus ook nooit. Drake wist nu zeker dat hier een vreemde oorzaak aan verbonden zat. ''Ik heb jullie geschreven. Al die tijd, jou, Gilbert.. Hayden bijna elke dag. Zoveel brieven, zoveel papier dat ik daar aan heb opgemaakt. Ze lijken alleen nooit te zijn aangekomen. Hetzelfde probleem heb ik met Hayden.. alleen ik geloofde haar niet.'' Drake slikte en hoorde haar huilen, wist niet waarom precies. ''We hebben ruzie. anders en heviger dan we ooit hebben gehad. Maar.. wat, wat is er met Gilbert?'' vroeg Drake. Er schuilde een soort angst in zijn stem. Misschien was Gilbert gewoon depressief geworden en moest Drake met Mereth mee om prussia op te vrolijken, dat moest het wel zijn.. toch?
Mereth .
PROFILE Real Name : Michelle Posts : 32
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Water Klas: Partner: Oh he's far away from this place. Though lonelyness doesn't fill my heart knowing he's waiting for my return.
Onderwerp: Re: We where the kings and queens [Mereth] ma jan 19 2015, 15:34
Haar onzekerheid werd haar langzaam maar zeker de baas. Ze had geen idee hoe de jongen voor haar zou kunnen reageren op haar komende woorden en hoe ze hem moest helpen als hij instortte. Ze wou hem geen pijn doen. Ze beschouwde Drake als een van haar beste vrienden op het St.Montgomery hadden Hayden, Drake, Gilbert en zij een echte vriendengroep gevormd. Abigail kwam daar zo nu en dan bij maar die leek nogsteeds de andere niet te vertrouwen en Laxus had altijd maar van een eind toe staan kijken, natuurlijk vertrouwde haar vriend zijn ex Hayden niet en Drake en Gilbert hadden vaak genoeg gekloot met hem toen hij nog teacher was maar Mereth leek altijd het goede in mensen te zien. Hoewel ze vreselijk vernederd was voor Hayden en zij familie bleken te zijn had ze het de jongens en haar nichtje vergeven. Gilbert en zij hadden uiteindelijk een behoorlijk lange relatie gehad en ze waren altijd nog wel vrienden gebleven. Ze wist dat Drake haar alleen maar had gepest en gemarteld omdat hij het leuk had gevonden om iemand te pesten. Het was nooit persoonlijk geweest daarom had ze hem zo simpel kunnen vergeven. Drake was een lieve jongen en kom op. Met Vyndi als moeder.. moest je wel mentaal niet goed zijn.
Zijn woorden lieten haar lachen en ze schudde haar kleine hoofdje waardoor haar golvende bruine haren heen en weer zwaaide voor ze uiteindelijk haar hoofd opnieuw stilhielt en haar bruine lokken weer hun plek vonden op haar schouderbladen. Haar zachte blauwe ogen vulde zich opnieuw met pijn en ze keek omlaag. Diep haalde ze adem en keek op naar hem. "Ik heb een brief van Ludwig.. Gil's broer voor je maar.. Hij heeft me ook gevraagd je dit in persoon te vertellen. Het..Het spijt hem echt." Fluisterde ze haar stem dik en vol emotie. Tranen kwamen op maar ze dwong zichzelf om hem aan te blijven kijken. "Nadat jij vertrok, heeft Gil een fout begaan, hij had Hayden pijn gedaan. Hij besloot terug naar zijn thuis te gaan maar raakte verstrikt in een burger oorlog.." Haar handen begonnen te trillen terwijl ze hem langzaam de brief overhandigde. "Ludwig en Gilbert stonden tegenover elkaar. Lud.. Besefte zich te laat.. Wat de oorlog betekende en." Ze haalde diep adem en staarde naar Drake. "Gilbert.. Is dood.."
Drake .
PROFILE Real Name : Moon Posts : 1638 Points : 123
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Fire Magican Klas: Miss Eres Partner: This is the shadow place Mufasa once told you about. Stay away from it.
Onderwerp: Re: We where the kings and queens [Mereth] ma jan 19 2015, 17:15
Drake keek Mereth aan, haar betraande ogen die de jongen niet begreep. De mooie ogen waar hij ooit zoveel vriendschap en verdriet in hadden gestaan, wat was ermee gebeurd. Drake had het gevoel dat hij het niet wilde weten. Hij had het gevoel dat zijn benen op de loop wilde, zodat hij de reden niet hoefde te horen. Want ergens was er iets aan de hand wat hij niet kon plaatsen. Ze ging het hem vertellen, maar wilde Drake het dan ook echt horen? Misschien optijd zijn handen voor zijn oren doen, zodat hij het niet hoefde te horen. Een bericht dat Mereth, dit sterke maar toch zachte meisje zo van streek kon maken... dat kon namelijk niet goed zijn. Zijn maag leek om te draaien, een sullig grapje over Laxus was wat hij probeerde om haar op te vrolijken. Enkel een zacht lachend van het meisje, wat hem als iets meer hoop gaf. In zijn ogen stond een soort angst, angst voor wat ging komen. Een bericht dat hij nog niet wist, maar dat zeker zou aankomen. Dit keer wel, dit keer zou het bericht inslaan als een mokerslag. Hij keek naar het haar dat op haar schouders lag, haar mooie lijf wat door zijn beste vriend ooit was geadoreerd en bespeeld. De tijden dat ze samen op de bank hadden gezeten in de leerlingenkamer, drinkend rokend en zingend over de toekomst. De dagen dat ze tot laat door gingen en de hele afdeling last van hen had, doordat Gilbert weer dronken een Duitse serenade aan het uitkramen was. Soms dat Vyndi dan door een verklikker was wakker gemaakt en met een japon en ontploft haar in de deur had gestaan. Vervolgens waren de vier vrienden in lachen uitgebarsten en nog meer lol gehad dan daarvoor. Zijn hele ego was de afgrond in gegooid toen de school er achter kwam dat Vyndi zijn moeder was geweest. Hij had niet gewild dat iedereen daar achter kwam, dus iedereen wist het. Daarbij werd hij al door niemand gemogen en hij was al de pestkop geweest, dus veel had het niet uitgemaakt. Maar,.. Drake wist nog goed hoe zijn vrienden hem toen niet in de steek hadden gelaten, naast hem waren blijven staan. Gilbert had er om gelachen, had er zoveel lol om gehad.. dat zeker. Vele grappen had hij er over gemaakt, hoe Vyndi als moeder zou zijn, iets wat Drake normaal kwaad zou maken al zou je er mee spotten. Alleen dat was het juist, de jongen was zijn allerbeste vriend geweest, tot op zijn allerlaatste dag op Sint. Montgomery. De laatste avond in de kroeg met lol fratsen en emotionele gesprekken over vroeger door de drank. Het laatste moment dat hij zijn vriend in zijn armen had kunnen nemen. Nu hij Mereth zo voor zich zag, Hayden nu in het gebouw vast een jongen aan het versieren was... het was dus wel mogelijk. Zijn vrienden konden hier naartoe komen, het was mogelijk. Hij zou willen dat Mereth een grapje maakte en dat ze hem nu zou vertellen, dat Gilbert wat later aan zou komen. Later dan verwacht, dat ze weer vrienden zouden worden zoals ze altijd geweest waren. Bier drink wedstrijdjes en achter meisjes aan zitten. Gilbert was later, of zou gewoon daar blijven. Mereth moest gewoon huilen doordat ze ongesteld was, meisjes waren dan gewoon gevoeliger.
Drake keek haar aan met bijna smekende blik, hij wilde niet weten wat haar zo verdrietig maakte. Het zou hem vast en zeker ook verdrietig maken.. hij wist het gewoon zeker. "Ik heb een brief van Ludwig.. Gil's broer voor je maar.. Hij heeft me ook gevraagd je dit in persoon te vertellen. Het..Het spijt hem echt." Drake fronste en pakte Mereth's schouders vast, hij beet zijn kaken op elkaar. Hij wilde de tijd stoppen, oordoppen in zijn oren doen en het niet horen want zijn ziel leek het antwoord onbewust al te schreeuwen, maar hij wilde het niet weten. ''W-what.. what is, ..it.'' vroeg Drake wanhopig. De onwetendheid dreef hem tot het uiterste en toch wilde hij het niet weten. Een vreemde gemoedstoestand die hij niet goed kon beschrijven. Ooit in de situatie gezeten dat je iets vreselijk graag wil weten, terwijl je weet.. dat het slecht nieuws is wat je verdrietig zal maken.. "Nadat jij vertrok, heeft Gil een fout begaan, hij had Hayden pijn gedaan. Hij besloot terug naar zijn thuis te gaan maar raakte verstrikt in een burger oorlog.." Drake beet zijn kaken op elkaar, schudde zijn hoofd, in een slome beweging. ''Ik had hem nog zo.. gezegd. Ga niet, ga niet terug naar die vreselijke plek, hij zou..niet te-rug.. gaan. Hayden en ik hebben ruzie, ik heb van haar niks gehoord.'' Hij wilde niet horen wat ze ging zeggen, want hij wist van verhalen dat een burger oorlog vreselijk gevaarlijk waren. Hij hield Mereth vast, alsof hij zou vallen wanneer hij los liet. "Ludwig en Gilbert stonden tegenover elkaar. Lud.. Besefte zich te laat.. Wat de oorlog betekende en." Drake zijn hart stak terwijl zijn ademhaling wat leek te versnellen, tussen zijn tanden door. ''Nee.. nee, zeg niet..'' Drake keek Mereth wanhopig aan terwijl hij zijn ogen stijf dicht kneep. Hij hoorde haar diep adem halen, Drake begreep waarom. Dit waren de moeilijkste paar woorden die ze tegen hem te zeggen had. "Gilbert.. Is dood..."
Drake hield zijn ogen op elkaar en bleef daar zo staan, de schouders van Mereth vasthoudend. De grond was volledig onder zijn voeten weg getrokken. Hij wilde geen besef meer van tijd, ruimte of wat dan ook. Het enige wat overbleef was die vreselijke kou. De kou van hoe je een persoon langzaam ziet wegvagen uit je leven. Iemand die misschien al niet helemaal helder was. Hij zag het lachende gezicht van Gilbert voor zich, hoe het hem een grote grijns gaf. Drake duwde Mereth tegen zich aan in een knuffel, voelde haar warmte en kon gewoon geen woord uitbrengen dan. ''Nee.. nee..'' Hij was in shock, zelfs de tranen waren iets wat nog niet kwam omdat zijn lichaam en geest dit idee nog niet hadden verwerkt, bevat of konden verdragen. Drake wilde meer dan ooit dat hij de tijd kon terug draaien. Hij voelde het gat dat zich langzaam een weg at in zijn ziel. Een gat waar ooit het gevoel van vriendschap had gezeten. Het was een onbeschrijflijke pijn die je alleen weet wanneer je iemand écht mist. Dat je als het ware op een druk strand staat, in een stad of school in dit geval. Er gebeurd zoveel om je heen maar toch hoor je de vogels of de mensen niet. Toch hoor je niks van alles om je heen. Hij had zojuist verloren waar hij onbewust nog stilletjes op gehoopt. De brief van Ludwig, hij wist het. Alleen het was te pijnlijk om die nu aan te pakken, Drake wilde alleen Mereth vast houden en nooit meer los laten. Opeens leek hij zachtjes te fluisteren. ''He.. he was, the best friend I ever had. I ..I.'' Drake zakte neer en trok per ongeluk Mereth met zich mee. Met een vreemde ademhaling en holle ogen keek hij haar aan. Holle ogen door zijn shock moment, maar Mereth zou het duidelijk aan hem kunnen zien. Drake was er kapot van. De jongen die hij als enige weer had durven vertrouwen, de vriend van wie hij zoveel had gehouden, iemand die er altijd voor hem was geweest en.. hij had het gevoel gehad dat Drake hem in de steek gelaten had. Hij wilde nu meer dan ooit de oorzaak weten,.. waarom de brieven niet waren aangekomen. Drake hield Mereth vast, haalde zijn steun uit haar en zij waarscheinlijk uit hem. Drake huilde niet, zijn ogen staarde naar dingen die alleen hij kon zien. Herinneringen uit een ver verleden, om voorbij te gaan met de wind. Het was koud en dat was voor deze jongen een irritatiepunt, maar hij kon zijn eigen lichaam veranderen, daardoor was Drake altijd warm geweest. Wat er ook gebeurde, Drake was altijd het kacheltje geweest, vooral wanneer hij zich boos maakte zag je letterlijk de stoom boven zijn hoofd. Maar nu... Drake was niet warm. Drake had ijskoude handen, zijn lichaam was koud en dat was niet goed voor hem. Om het nog erger te maken, begon het ook nog te sneeuwen, dus je zag witte vlokjes op zijn zwarte haar vallen. Hij wilde gewoon ergens in een donkere bubbel in kruipen en daar nooit meer uit komen. Het verdriet en de rauw om Gilbert, al die dingen met Hayden die hem zo dwars zaten en al verdriet deden. Zean die verslaafd was aan het serum, dit was allemaal gewoon teveel voor hem, alsof hij nog niet genoeg had meegemaakt. Drake keek voor zich uit en het voelde alsof zijn benen niet meer wilde bewegen.
Na een tijdje was hij rustiger en begon normaal adem te halen. ''Mer... Mer, ik denk dat we het beste naar binnen kunnen gaan. I-ik ben zo moe. Alleen, je weet toch wel waar jou kamer is? Je weet toch alles hier, toch?'' Hij keek met vreemde ogen naar Mer, omdat zijn nu de enige was die er voor hem kon zijn en hij voor haar wilde hij zeker weten dat het haar goed zou vergaan. Hij wilde zeker weten dat ze het hier naar dr zin zou hebben, dat ze zich thuis zou voelen. Hij wilde alles voor haar doen, alles al was het maar voor Gilbert, hij wist gewoon niet wat hij met zichzelf aan moest. Ook Hayden spookte nu door zijn hoofd, wist ze het? Wist ze het al eerder of was dit gebeurd toen zij was weg gegaan? Drake wist het niet. ''En..Hay?'' vroeg Drake zachtjes, terwijl hij opstond, met een vreemde blik naar het kasteel keek. Pijn en verdriet stond er in te lezen, zijn ademhaling sloot erbij aan, hij balde zijn vuisten.
srry. Hij is nogal lang. Alleen emotie is nogal een perfecte nsp bron ^^''
Gesponsorde inhoud
PROFILE
MAGICIAN
Onderwerp: Re: We where the kings and queens [Mereth]
Volledig in het thema van Valentijn staan er twee Events op het programma van de site. Beide zullen van start gaan vanaf 14 februari, dus houd de site zeker goed in de gaten.
Cupid Hearts: Verras vrienden of in game characters met een vrolijk hartje deze Valentijn. Met of zonder lief berichtje eraan vast. Anoniem of juist niet. Stuur je hartjes naar het account van Alpha.
Valentine's Dance:Vanaf 14 februari zal de grote zaal van de school omgetoverd worden tot een danszaal vol met eten, drinken en live muziek. Iedereen is welkom om aan dit algemene topic deel te nemen.
WINTER
Tijdens de winter is het terrein van de school in diepe rust. De meeste dieren zijn onvindbaar verscholen en de ijzige wind houd ook de leerlingen binnen. De perfecte tijd om met een kop warme choco naar de vallende sneeuw te kijken.