Bathroom

Na lange tijd zoeken had Felicia de etage gevonden van Shadra, en ze zucht dan ook even diep. Even keek ze kort in het rond, waarna ze dan zich uitstrekte. Ze besloot om de badkamer te gaan opzoeken. Kalm zocht ze elke deur af, en na een tijdje vond ze dan ook de badkamer. Even keek ze in het rond om te zien of er niemand was. Als er niemand was dan liep ze de badkamer binnen. Vervolgens begon ze zich uit te kleden, en ze keek dan ook even naar het teken van een vloek. Nouja niemand wist dat ze vervloekt was, maargoed dat zou ze dan ook niet tonen of zeggen aan iemand. Degene die haar vervloekt had was haar neef, maar toch hoopte ze ooit wraak te nemen. Ze liet dan het water lopen van een douche, en ze sloot dan ook kort de ogen. Na een tijdje als het water warm genoeg was, dan liep ze er rustig in. Ze liet het water langs haar lichaam naar beneden glijden, en ze genoot dan ook van het warme water over haar lichaam. Uren kon ze wel in een douche staan, en dat was ze dan ook van plan.

Dagenlang zat ze hier nu in, en ze had haar neef alweer ontmoet. De band tussen beide was herstelt, en ze was er blij om geweest. Toch bleef ze nog onder de douche staan, en ze sloot haar ogen weer even. Het warme water deed haar zo goed, en ze zou er voor een tijdje niet vanonder gaan. Wel als er lessen gevolgt moeten worden, en nu ze vrij was van de vloek kon dat natuurlijk wel. Door het geluid van het water hoorde ze niet of er iemand binnen kwam, maargoed dat interesseerde haar op dit moment toch even niet. Ze stond met haar gezicht naar de muur gericht, en ze dacht dan ook even aan Deshas. Een kleine glimlach verscheen om haar lippen, maar dan verdween deze weer gewoon.

Marcus was naar de slaapzaal van de meisjes van Shadra gegaan. Waarom precies wist hij niet maar iets in hem zei hem dat hij hier moest zijn. Er was vrijwel niemand op de etage. Alleen het geluid van stromend water vanuit de badkamer was te horen. Marcus sloot zachtjes de deur achter zich. Zonder geluid te maken sloop hij langzaam dichterbij. Toen hij naar binnen keek bij de badkamer herkende hij direct Felicia. Ze stond nu nog met haar rug naar hem toe maar hij herkende haar maar al te goed. Al besloot Marcus niet naar binnen te gaan. Kalm ging hij op een van de bedden zitten en wachtte tot Felicia zelf naar buiten zou komen.

Na een lange tijd onder de douche te hebben gestaan besloot ze om eruit te komen. Kalm droogde ze haar haren af met een handdoek, waarna ze dan de handdoek rondom haar lichaam deed. Even keek ze naar haar kleren, maar dan nam ze die gewoon op. Ze had zin om iets anders aan te doen, waarna ze dan naar de slaapkamer liep. Ze lette natuurlijk eerst niet echt op, waarna ze dan gewoon haar kleren uitzocht in de kast. Ze rekte zich dan ook even kort uit. Vervolgens keek ze even in de spiegel, en opeens schrok ze zich dood toen ze hem zag. Met een ruk draaide ze zich vluchtig om, en ze keek dan naar mogelijke manieren om te kunnen ontsnappen. Ze slikte dan ook even kort, en ze probeerde de angst tegen te gaan. "Laat me met rust. Ga weg van me." Zei ze dan ook al stotterend tegen hem, waarna ze dan hem recht aankeek.

Marcus was zachtjes opgestaan toen Felicia de badkamer uitkwam. Hij grijnsde licht maar vals toen hij de angst in haar ogen zag. ''Heb je me niet gemist Felicia? Dat vind ik echt spijtig om te horen. Al verbaasd het me te zien dat je weer wakker bent'' zei hij zacht terwijl hij op haar afliep. Hij duwde haar tegen de muur aan en zette zijn handen aan weerzijde van haar hoofd. ''Wat zijn jullie een stelletje ondankbare krengen. Jij en Savador. Maar ik zal jullie nog wel laten boeten. Daar kun je de klok op gelijk gaan zetten. Je bent vanaf nu nergens meer veilig Felicia'' siste hij zacht en hatelijk tegen haar.

Felicia wilde niet naar zijn woorden luisteren, en ze slikte dan ook even kort. Opeens werd ze tegen de muur aangeduwd, en ze keek hem dan ook in de ogen aan. Ze had geen andere optie dan in zijn ogen te kijken, ookal zag ze daar tegen op. "Laat me met rust alstublieft." Smeekte ze hem dan zacht toe, en ze sloot dan de ogen van angst toen ze zijn laatste woorden hoorde. De angst was over haar hele lichaam te zien, en ze trilde dan ook wat van angst. Al probeerde ze zich er niet aan over te geven, maargoed ze kon het niet tegen gaan. "Ik heb jou nooit iets misdaan. Laat me met rust alstublieft." Zei ze er dan nog vlug bij, en ze voelde dan ook tranen opkomen van angst. De herinneringen aan vroeger kwamen weer naar boven, en dat deed haar nog meer trillen dan eerst.

''Het is nog wel altijd u voor jou Felicia'' siste Marcus haar nijdig toe. Zijn handen jeukte om haar een flinke mep in haar gezicht te geven en kon zich maar met moeite inhouden. Hij pakte haar kin even vast met zijn duim- en wijsvinger. Zijn nijdige blik was veranderd in een kille glimlach. ''Je bent toch niet bang voor me?'' vroeg hij zacht met mierzoete stem. Hij leunde nu met zijn onderarm tegen de muur zodat hij nog dichter bij haar stond. Hij boog zich nog iets verder naar voren zodat zijn gezicht heel dicht bij haar oor was. ''Je hoeft toch helemaal niet bang voor je eigen oom te zijn'' fluisterde hij zacht in haar oor. Een valse grijns sierde zijn gezicht al was dit niet te zien voor Felicia. ''Weet je, niemand kan je nu hier komen helpen'' fluisterde hij zacht tegen haar. Zijn lippen waren zo dicht bij haar nek dat hij haar bijna aanraakte. Enkel en alleen om haar te pesten en haar de stuipen op het lijf te jagen.

Felicia slikte dan ook even kort en ze wis niet wat ze moest doen. Ze wilde haar kin lostrekken, maar daar had ze de kracht niet eens voor. Algauw sloot ze de ogen en ze beet op haar onderlip. "Laat me met rust." Zei Felicia dan ook met veel angst in de ogen. Toen hij nog dichter kwam staan kreeg ze nog meer angst, maar nu verschenen er ook tranen. Zijn woorden gaven haar een rilling in de rug, omwille van de angst die ze voor hem had gekregen. Bij zijn laatste woorden schrok ze dan ook, al was het niet enkel om zijn woorden. Zijn daden die hij nu deed maakte het er ook niet beter op. Voor even wist ze niet wat doen, hoewel ze hem zo kon wegduwen. Nouja ze had er wel zo'n zin in om dat te doen, maar ze had alleen de kracht er niet voor. Algauw besloot ze om voor hulp te roepen, ookal wist ze dat niemand haar zou horen. "AAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH HEEEEELP" Riep ze dan ook luid in de hoop dat iemand haar hoorde, alleen hoopte ze niet dat ze gewond zou worden. Wat er hier wel zeker zou gaan gebeuren, aangezien zij zwakker was dan Savador op alle gebieden. Zowel magie als lichamelijk was zij zwakker en dat kon dan weer eens voor een nadeel zorgen.

PROFILE MAGICIAN

» The Bathroom Wall
» Nieuw: The Bathroom Wall

Bathroom

Bathroom

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen