Ondanks dat het herfst was, was vandaag milde dag. De zon scheen, maar het was toch nog net niet warm genoeg om zonder een jack aan te lopen. Selix vond de herfst altijd een fascinerend seizoen. De bomen die van kleur veranderden. Een teken dat de bomen zich klaarmaakten voor de winter. Mensen zeggen altijd dat bomen saaie dingen zijn die niets doen..maar als je je erin verdiepte, dan zou blijken dat bomen heel efficiënte, en ook wel slimme wezens waren. Ja..bomen waren heel fascinerend..
Hij deed zijn jack nog eens goed om, en liep toen in de richting van de kassen. Toen hij hoorde dat ze hier op zijn nieuwe school kassen hadden, wou hij hier natuurlijk graag een kijkje nemen. Hij was altijd in voor nieuwe soorten.
Toen hij eenmaal bij de kassen keek hij eerst door de grote ramen. Echter, kon hij weinig zien omdat het beslagen was. Dus, besloot hij maar gelijk naar binnen te gaan. Eenmaal binnen, trok hij gelijk zijn jack uit. Hier binnen was het namelijk stukken warmer dan buiten. Hij keek even om zich heen. Hij zag overal kleurige bloemen staan. Hij herkende hier en daar wat planten van thuis. Andere planten herkende hij enkel uit de boeken van zijn vader. Hij liep verder. Een geïrriteerde zucht verliet zijn lippen terwijl hij om zich heen keek. Precies wat hij had verwacht..niet op soort ingedeeld..er stonden een hele hoop soorten bij elkaar die niet bij elkaar in hun habitat thuis hoorde...zo stond een Greniaanse Duizendknop naast een Raziaanse Prachtlinde..die twee groeide in compleet verschillende habitats...Hij moest er echt achter komen wie er verantwoordelijk was voor de indeling van de kassen. Dit was namelijk niet alleen slecht voor de soorten, maar ook voor de leerlingen. Deze kregen namelijk verkeerde informatie binnen..Toen trok een bepaalde bloem zijn aandacht. Deze was blauw, met een Paarse omlijning. Hij liep naar deze toe, en bestudeerde deze. Vreemd..hij herkende deze niet..Hij pakte uit zijn zak zijn loepje, en bestudeerde deze goed. "Vijf bloembladeren..drie meeldraden...geen schermbladeren..wel een vruchtbeginsel aan de onderkant...hmn.." Hij zei altijd voor zichzelf wat hij zag. Toen pakte hij zijn notitieblok en pen, en schreef het voor zichzelf op. Daarna begon hij met een lichte schets van de bloem. Waarbij hij streepjes zette naar verschillende kenmerken. Stom dat ze geen bordjes erbij hebben gezet..Doordat hij zo erg bezig was, had hij niet in de gaten dat er een andere persoon de kas was binnen gekomen.

(Open)

Mijn zwarte haren wiegde op de wind mee toen ik rustig liep over het schoolterrein. De bomen waren inmiddels een andere kleur geworden. Het was namelijk ook herfst. Er viel een blad op haar zwarte jasje en ze keek er naar. De mooie oranje kleur kreeg haar bewondering. Ze legde de blad onder de boom en liep toen in de richting van de kassen. Ze kwam er niet vaak maar door de bewondering die ze net gaf aan het blad was ze toch even nieuwsgierig. Ze zag dat de kassen beslagen waren maar ze had niet het vermoeden dat er iemand met dit weer naar buiten zou zijn gegaan om die planten te bekijken. Ze keek even om het hoekje en zag toen een jongens staan. Ze hield haar adem in maar besefde dat de jongen haar toch nog niet gehoord had dus ze ademde rustig uit. Ze zag hoe de jongen een schets maakte van de bloem en haar oog gloeide op. Het was zo mooi om te zien. Zachtjes sloop ze achter hem en keek ze voorzichtig over zijn schouders mee.

Zo stond ze daar wel een tijdje een beetje te kijken. Het leek wel op haar biologie lessen die ze vroeger had. "Je vergeet de helm knoppen" zei ze plotselings en wees toen naar de helmknoppen die er op zaten. "ook moet er nog meer details van de kleur van de bloem, het is toch wel natuurgetrouw? zei ze en keek toen naar de jongen. "En oja, ik ben Mei"

Het was een hele mooie bloem. Hij hield altijd wel van blauwe kleuren. Dit soort kleuren gaven hem altijd heel veel rust. Hij was bijna klaar met het vruchtbeginsel, toen hij opeens een stem achter zich hoorde. Hij keek om, en zag een meisje. Het meisje maakte een opmerking over zijn tekening. Het meisje wees naar het vruchtbeginsel en noemde dit de helmknop. "Ik ben ook nog bezig met het tekenen van de bloem. De details komen later. Geen haast." Zei Selix rustig op het laatste wat het meisje zei. "En dit is niet een helmknop, maar een vruchtbeginsel. Een helmknop is de vorm van een knop, oftewel het begin van een bloem. Dus dit is geen knop." zei hij met een glimlach, terwijl hij verdwr ging met tekenen. "Nice to meet you trouwens Mei. Selix is de naam." Hij ging verder met het aanbrengen van meer details. Toen hij klaar was, liet hij het zien aan Mei. "Zo natuursgetrouw genoeg?" Vroeg hij met een grijns.