Nieuwe spreuken.

Deshas zweeg toen Servatius tegen Savador sprak. Dit moest die knul maar alleen opknappen. Deshas nam een aantal slokken van zijn wijn terwijl hij naar het gesprek tussen zijn beste vriend en zijn neef aanhoorde. Maar Servatius deed het verrassend goed. Hij was het kennelijk nog niet verleerd. Het was juist die schijn van beleefdheid en respect die Servatius gebruikte om hogerop te komen. Hoewel hij het allemaal best wel zou menen had die jongen er gewoon aanleg voor. Hij kwam nonchalant over maar tegelijkertijd ook beleefd. Dat was iets wat Deshas nooit echt voor elkaar gekregen had. Dat bracht Deshas even op een idee. Eens zien of zijn neef nog steeds dezelfde reflexen als vroeger had. Zachtjes zette Deshas zijn glas even neer. ''Servatius, denk snel'' zei hij plotseling en smeet een dolk naar hem toe. Eens zien of hij net zo snel als vroeger was.

Servatius vertoonde een kleine grijns toen hij aangenomen werd. Soms had het voordelen om een beroemde neef te hebben. Vooral als die ook nog eens dikke maatjes was met het schoolhoofd. Nu moest hij het alleen nog waar zien te maken. Maar dat zou wel goed komen. Het feit dat Deshas zijn glas neerzette deed Servatius zijn oren al spitsen. Wat Deshas zei was nog niet eens tot hem doorgedrongen. Zijn stemgeluid was al genoeg voor hem om te reageren. Binnen een seconde had Servatius zijn arm uitgestoken met de palm naar Deshas gericht. Op een paar millimeter afstand van zijn hand hield de dolk stil. Iets later en hij had zich door Servatius' hand geboord. De dolk zat vast in een soort paarsblauw krachtveld. Toen Servatius zijn hand ontspande viel de dolk door de zwaartekracht naar beneden en bleef met de punt in de grond trillend tot stilstand komen. Hij zakte op een knie en trok de dolk er aan het gevest uit.

Zijn kleine glimlach ging ook over in een grijnsje toen Savador aan Servatius' grijns kon zien dat hij kennelijk blij was aangenomen te zijn. Hij liet de wijn even in het glas rondkolken voor hij er weer een slok van nam en opkeek op het moment dat Deshas iets zei. Hij was wat verbaasd maar kwam niet in actie toen hij het volgende moment plotseling een dolk richting zijn neef wierp. En al was hij snel genoeg geweest om die aanval tegen te houden, het was alles behalve nodig geweest. Zo snel als de wind had Servatius met flexibele kracht de dolk op een gevaarlijk korte afstand van zijn handpalm af tegengehouden. 'Dat is nog eens interessant,' sprak Savador met een veelzeggende grijns om zijn smalle lippen zijn gedachten uit. Hij keek zwijgend toe hoe Servatius de dolk weer los uit de grond trok en nam opnieuw een slok van zijn wijn.

Deshas keek met een tevreden glimlach toe. Hij hoorde de woorden van Savador. Hij keek hem even aan. ''Magnetisch duister energie veld. Dat leer ik je nog wel eens'' zei hij tegen zijn vriend. Hij keek weer naar Servatius. ''Goed om te zien dat je het nog niet verleerd bent'' zei hij kalm terwijl hij op hem afliep en zijn dolk overnam. Toen zag hij iets van goud glinsteren in Servatius' bleke nek. Met de punt van de dolk haalde Deshas de ketting onder Servatius' zwarte shirt vandaan en trok hem strak zodat hij de hanger kon bekijken. ''Die hangers heb ik al heel lang niet meer gezien'' zei hij zacht. Het was een heilig symbool op Shadra. Maar ze werden al lang niet meer gemaakt. Een zo'n hanger was tegenwoordig dus al gauw heel wat geld waard. Deshas had er ook ooit een gehad maar die hij kwijtgeraakt. Hij wist niet eens meer waar of wanneer.

Servatius keek Deshas even aan. ''Je dacht toch niet echt dat ik was gestopt met trainen alleen omdat ik een beetje dood was? Zodra ik weer leefde ben ik direct weer begonnen hoorde'' grijnsde hij terwijl hij de dolk weer aan Deshas overhandigde. Hij had Savadors woorden gehoord en voelde ergens een zweem van trots door zich heen gaan. Zijn spieren spande zich aan en hij zette een stap achteruit toen Deshas gevaarlijk dichtbij kwam met de dolk. Hij bleef Deshas strak in zijn ogen aankijken toen hij begon te spreken. Bang voor onverwachte bewegingen. Servatius gaf hij niet graag toe maar als Deshas zo dichtbij was, was Servatius een beetje bang voor zijn neef. Hij was onvoorspelbaar, dat maakte hem gevaarlijk. ''Doodzonde dat ze ze niet meer maken. Na de invoering van de internationale taal zijn ze gestopt met het produceren van die dingen'' zei hij zachtjes. Eigenlijk hoefde hij zoiets niet te zeggen tegen Deshas. Die wist het ongetwijfeld ook al. Maar uit lichte angst begon Servatius altijd onnodige dingen te vertellen om eromheen te draaien en zich uit benarde situaties te kletsen.

Savadors blik ging naar Deshas toen hij opnoemde wat Servatius als verdediging had gebruikt. Er gleed een voldane glimlach over zijn gezicht toen hij hem zei dat hij het hem nog wel zou leren. Hoe meer spreuken hij aanleerde, hoe beter hij zou worden en hoe beter hij zijn toekomstige taak als Heer der Duisternis zou vervullen. Hij zette het wijnglas weer aan zijn lippen om er een nieuwe slok van te nemen, maar stopte midden in een beweging toen hij zag dat Deshas een ketting om Servatius' hals opmerkte. 'Ik heb het nog nooit gezien,' vulde Savador zacht de woorden van zijn vriend aan. Nooit in het echt, wel in eeuwenoude boeken. Zijn gouden ogen richtten zich op Servatius toen hij er een feit over bekendmaakte. Vandaar dat hij ze dus nooit in het echt gezien had. Tot vandaag dan.

PROFILE MAGICIAN

» Een nieuwe start vraagt om nieuwe kleren
» nieuwe school, nieuwe mensen ||Roakes
» Spreuken
» Woud spreuken opzoeken.
» Een nieuwe les!

Nieuwe spreuken.

Nieuwe spreuken.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen