Met een scherpe beweging plaatste Fealwen haar handtekening onderaan de brief die nu op de post zou gaan naar Cassia. Die zeepaardjes waren een echte plaag. In vier gebieden was het nu al aan het uitbreiden, maar alsnog had de lokale overheid er geen geld of middelen voor uitgetrokken. Jammer, maar zij zou het ook niet doen. Het was wel waar dat zij meestal al het werk naar zichzelf toetrok en vele zaken op Cassia oploste, maar ze was niet van plan om als één van de betere Watermagiërs naar Cassia te hobbelen en daar dan een paar zeepaardjes te vangen. Dacht het even. Dan kon ze nog beter haar hond Bela sturen om hem het klusje te laten klaren. Ze kon wel op betere manieren haar tijd verspillen, vooral nu ze zich ook bezighield met de problemen van Erd en Gren. Hoe dan ook, dit alles had ertoe geleid dat ze nu de brief naar Cassia schreef, omdat er een aantal enthousiaste leerlingen waren geweest die zich aangemeld hadden. Deze zouden kijken hoever ze zouden komen met de zeepaardjes tegen een kleine beloning. Voor Fealwen betekende het echter dat ze haar tijd kon investeren in meer urgente zaken, dus ze was de leerlingen erg dankbaar. Goed, brief met informatie op de post. De leerlingen hadden natuurlijk ook al een hoop kunnen lezen. Fealwen had zoveel mogelijk informatie verstrekt; je kon niet zomaar ergens aan beginnen, toch? Dus ging ze ervan uit dat de leerlingen precies wisten waar ze mee te maken hadden. Ze schoof een nieuwe stapel papierwerk naar zich toe. Nou, hopelijk deden de leerlingen hun best hiervoor!

----------

[NPC] John Doe

Zodra ze de brief ontvangen hadden, had iedereen in zijn richting gekeken. Hij knapte meestal de klusjes op waar niemand zin in had en dit was er zo een. Een tijdje niets doen en alleen maar oog houden op een stel tieners; het klonk niet erg, maar het zou waarschijnlijk dodelijk saai zijn. En als er iets misging zou hij aansprakelijk gehouden worden. Maar goed, om de tradities niet te breken was hij er maar in meegegaan en hier zat hij dan, bij het observatiehutje tussen de meren van Noord-Cassia, te wachten op een bende scholieren die dit klusje wel zouden klaren. Ach, een beetje vertrouwen was misschien wel op zijn plaats. Hij zat een beetje lui achterover, maar besloot toen toch een actievere zithouding aan te nemen. Net op tijd, want daar kwamen de eerste mensen al aangelopen. Zodra er zich drie hadden verzameld - er moesten er maar drie komen, toch? - pakte hij de brief erbij om hun namen te checken. 'Lucius LeFree, Kyana Nerissa en Jacey Gulliver, goedemorgen,' groette hij. 'Jullie zijn hier voor de zeepaardjes, neem ik aan. Hier hebben jullie visnetten en emmers. Ik neem aan dat jullie weten wat er moet gebeuren. Als er vragen zijn; ik ben hier.' Hij wachtte even of er al vragen waren. 'Goed, loop maar mee naar het meer. Het is de broedplaats van de zeepaardjes. Vergeet niet dat jullie ze niet mogen doden! De schelpen daarentegen..' De man keek even wat grimmiger. 'Daar moeten jullie echt voor oppassen. Veel succes!' Hij gebaarde naar het meer waar de leerlingen moesten zijn en begon toen weer terug te lopen. Zou hij maar eens de krant gaan lezen?

OOC: Veel succes! Kijk uit voor de schelpen o: Ik zal een soort van Fate zijn en bepalen of jullie een zeepaard vangen of niet en ik zal de schelpen besturen. In het besturen van de zeepaardjes zijn jullie bijna vrij, ik bepaal alleen wel/geen vangst. Het is de bedoeling dat er tien zeepaardjes gevangen worden, inclusief Koning Zeepaard. Have fun!