Tweede Les - Fire Magic

Rose voelde hoe het vuur om haar heen was, en ze merkte dan dat Savador naar haar kwam. Ze keek hem niet aan, aangezien ze naar haar lichaam keek. Ze sloot haar ogen heel even, en ze probeerde te doen zoals hij zei. "Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, aangezien wat er vorige keer is gebeurd." Mompelde Rose bijna onhoorbaar, en ze deed dan haar ogen weer open om naar Selavin te kijken. Ze liep naar Selavin toe, en ze keek hem dan aan. "Zou je de spreuk kunnen zeggen die op dat briefje stond, als ik mijn controle weer zou verliezen?" Vroeg ze dan in zijn oor, en ze probeerde het vuur naar haar armen te doen. Natuurlijk had ze er voor gezorgd dat Selavin er niet verbrand door werd, en ze wacht dan op een antwoord van hem.

'Goed.' Savador liep terug naar zijn bureau en ging er half op zitten. Hij pakte een zwaar theoretisch boek op zijn schoot en bladerde even door de muffe bladzijdes. Uiteindelijk keek hij de klas weer in. 'Ga maar zitten,' beval hij door het lokaal. 'Ik wil dat jullie je boek opendoen op pagina achtentachtig en in stilte de opdrachten gaan maken. Theorie is ook een onderdeel van het vak.' Savador wierp een snelle blik op Selavin en legde toen het boek op zijn bureau. Hij ging achter zijn bureau zitten en vouwde zijn handen onder zijn kin. Zwijgend keek hij de klas in om te zien of iedereen luisterde en braaf hun boeken op tafel pakte.

Diva liet de vlammen op haar armen zachtjes doven en ging daarna weer aan haar tafel zitten. Het theorie boek lag al op de hoek van haar tafel samen met een schrift en een pen. Ze pakte de spullen en sloeg het boek open op pagina achtentachtig en wierp even een korte blik op de opdrachten terwijl ze haar schrift opensloeg op een lege bladzijde. Daarna begon ze pas na te denken over de antwoorden en schreef af en toe iets op als ze een antwoord wist.

Rose keek even op bij het horen van Savador, en ze concentreerde zich om het vuur over haar gehele lichaam te laten verdwijnen. Na enkele pogingen was het gelukt, en ze ging weer op haar plaats zitten. Ze zucht heel even onhoorbaar, aangezien ze nogal zwak was van toen. Rustig deed ze wat Savador vroeg, en ze keek dan in de boeken om de opdrachten te maken. Ze hoopte maar dat het snel tijd was, want ze wilde wat gaan oefenen op een rustige plek. Voor kort keek ze heel even naar buiten, waarna ze dan weer gewoon verder deed met de opdrachten.

Tijdens de les had Selavin aandachtig gekeken hoe Master Savador het deed en hoe de leerlingen het deden. Zo af en toe schreef hij iets op zijn notitieboek met een kritische blik dat niet veel goeds voorspelde. Toch onderbrak hij Master Savador niet. Hij keek even op toen Rose naar hem toe kwam. Net toen hij antwoord wou geven beval Master Savador dat ze alweer moesten gaan zitten dus Selavin liet het maar zo. Hij was blij dat iedereen nu weer moest gaan zitten. Zo kon hij tenminste even ongestoort tussen de tafels doorlopen. Af en toe stopte hij bij een leerling en vroeg hij zacht fluisterend wat. Bij de antwoorden knikte hij dan even kort en liep verder tot hij uiteindelijk voor het bureau van Savador stond. ''Ik zou je na de les graag willen spreken over de resultaten van mijn inspectie'' zei hij kalm tegen hem. Daarna liep Selavin met zijn handen op zijn rug terug naar de stoel achterin het lokaal.

Savador wreef zacht over zijn kin terwijl hij toekeek hoe de leerlingen gingen zitten en hun boek opensloegen. Hij wierp een norse blik op Selavin toen hij opstond en rustig langs de tafels liep. Hij keek zwijgend toe hoe hij af en toe bij een leerling stopte om iets te vragen; vast niets goeds. Hoe dichter Selavin bij zijn bureau kwam, hoe harder hij op zijn tong beet. Savador hoopte maar dat hij zich weer om zou draaien om terug naar zijn stoel achterin de klas te lopen, maar dat was niet het geval. Hij keek nors naar Selavin op en knikte zwakjes. Hij was opgelucht toen hij weer terugging naar achteren, en hij zuchtte even onhoorbaar. Savador vroeg zich af wat voor gedonder hij nu weer zou krijgen, want gedonder zou het zeker zijn.

Rose zat haar oefeningen braafjes te maken, en ze merkte dan dat ze de laatste opdracht had. Even zucht ze onhoorbaar, waarna ze dan heel even kort naar Selavin keek. Een korte glimlach was te merken op haar gelaat, maar dan deed ze gewoon haar opdracht verder. Het feit dat ze veel van fire magic kende was dan ook simpel, maar toch kwam ze hier enkel om haar kracht te controleren en om wraak te nemen op de dood van haar familie. Alleen zei ze dat niet tegen de anderen, maar Savador wist het wel al. Rustig nam ze een papiertje, en ze schreef er dan ook wat op. Ik wil zo graag bij je zijn, maar helaas zal dat zeker niet gaan? Ze zou het daarna wel vlug na de les aan Selavin geven, maar toch wilde ze gewoon dat hij haar ook zou helpen bij het oefenen.

Mitsu had ook de spreuk geprobeerd en het was niet verder gekomen dan zijn elleboog aangezien hij niet meer tijd had. Hij was gaan zitten en keek naar Savador. Hij hoorde Selavin wat vragen en gaf antwoord. Hij keek naar Kori en knipoogde naar haar. "Goed gedaan...." zei hij en glimlachte. Hij keek naar Savador terug en wachte op een reactie.

Veel tijd om verder nog oefeningen te maken was er niet. Savador stond op en leunde tegen zijn bureautafel. Vervolgens sloeg hij zijn armen over elkaar en keek de klas in. 'Ik wil dat jullie blijven oefenen met Manus Ignis,' begon hij. 'Ik kan in de volgende les de leerlingen die in de tussentijd niet geoefend hebben - en dus ook niet verder gevorderd zijn - zo eruit pikken, dus prent deze spreuk je goed in! In de volgende les zullen we een stap verdergaan in de praktijk. Er zullen doelwitten aan te pas komen, en het zou te gevaarlijk worden om de volgende spreuk in het lokaal te beoefenen. Daarom zal de volgende les plaatsvinden op het grasveld - onthoudt dit! De les missen is basis missen! Jullie mogen gaan nu.'
Savador sloot zijn ogen en wachtte geduldig tot alle leerlingen het lokaal zouden verlaten. Dan kon hij eindelijk te weten komen wat Selavin hem precies wilde zeggen.

Rose luisterde naar Savador, en ze keek hem dan ook aandachtig aan. Ze was toch klaar met haar oefeningen, en ze sloot haar ogen dan ook voor heel even. Bij het horen van de woorden dat ze volgende les in het grasveld zouden zitten knikt ze even kort, en toch wacht ze nog heel even af om te gaan vertrekken. Daarna nadat hij zijn uitleg klaar had stond ze op, en ze liep naar Selavin toe. Ze gaf hem het briefje af, waarna ze dan gewoon het lokaal verliet zonder nog een blik op Savador te richten.

Diva keek op van haar boek toen Master Savador opnieuw begon te praten. Ze sloeg haar boek dicht en liet hem in haar schoudertas glijden. Ze pakte de tas en stond op. Haar blik ging even naar Selavin. Ze liep daarna naar hem toe alsof ze hem wat wou vragen. Terwijl ze tegen hem stond te praten had niemand door dat ze via haar gedachtes in de zijne aan het romelen waren. Daarna verliet ze het lokaal.

Selavin nam het briefje van Rose aan en las het even vluchtig door. Dat zou inderdaad niet gaan. Hij had zelf ook nog veel dingen te doen nu. Hij stopte het briefje in zijn zak en begon zijn spullen te verzamelen toen Diva op hem af liep. Hij moest haar gewoon zien als een leerlinge die hem wat wou vragen en niet als de verantwoordelijke voor zijn 'ongeluk'. Hij gaf haar dan ook zo normaal mogelijk antwoord. Toen ze het lokaal verliet was Selavin een aantal dingen die hij tegen Savador had willen zeggen vergeten. Nou ja, misschien het hem zometeen nog te binnen schieten.

Rose liep naar buiten, en ze keek dan even naar haar handen. Ze merkte dan dat deze weer in brand stonden, en dus ging ze maar ver van school staan. Dit om te voorkomen dat de school in brand zou vliegen, en alweer was haar gehele lichaam in brand. Ze zucht heel even diep, waarna ze dan vuurballen op een boom gooide. Ze begon rustig te oefenen, maar ze mocht niet te ver gaan of ze zat in haar fury.

Savador keek even naar Diva toen ze naar Selavin toeliep om iets te vragen. Tenminste, daar leek het op. Hij balde zijn vuisten even en wierp Selavin een jaloerse blik toe. Wat had Diva nu bij hem te zoeken?
Savador probeerde kalm te blijven en streek rustig wat lokken uit zijn gezicht. Vanuit zijn ooghoeken hield hij Selavin scherp in de gaten, en verwachtte dat hij ieder moment zijn kant op zou komen lopen. Hij draaide zijn hoofd wat verbaasd zijn kant op toen hij na een aantal seconden nog steeds niet naar hem toe kwam. Savador zweeg echter en wachtte geduldig af.

Martrim kwam onzeker het lokaal binnen gelopen.Hij keek naar Master Savador,en mat zich een glimlach aan."Pardon,weet u misschien waar ik de leraar kan vinden die zorgt voor Aard magie?",vroeg hij,nogsteeds glimlachend,hoewel hij helemaal niet vrolijk was.Mart kreeg de kriebels van alleen maar kijken naar hem."Ik vrees dat ik een klein beetje verdwaald ben."Hij stak een hand in zijn jas zak,en bevoelde de gladde,stenen bol die hij daar in had gedaan.Het spelen met dingen in zijn jaszak was iets wat hij onbewust deed als hij zenuwachtig was.Toen hij doorhad wat hij deed,dwong hij zichzelf er mee op te houden."Er is hier niks om zenuwachtig over te zijn"hield hij zichzelf voor.

Savador hield Selavin zo scherp in het oog dat hij niet had gemerkt dat er een nieuwe student zijn lokaal binnengekomen was. Hij keek de jongen nors aan toen hij iets aan hem vroeg. Vast weer een klein opdondertje met een valse glimlach en misselijke streken. 'Er is nog geen leraar voor Aard Magie,' antwoordde Savador verveeld. Hij keek weer richting Selavin en verwachtte dat de jongen weer weg zou lopen. In plaats daarvan bleef hij staan om hem te vertellen dat hij verdwaald was. 'Kijk dan op een plattegrond!' snauwde hij de leerling toe. Savador beet even hard zijn tanden op elkaar; hij moest niet vergeten zich als een goede leraar te gedragen onder het toezicht van Selavin. 'Anders kun je de lokalen hier nooit vinden, jongeman.'
Hij toverde een zwakke glimlach tevoorschijn - die nog niet eens een glimlach was te noemen - en keek de jongen weer aan.

Selavin probeerde zich steeds te herineren wat hij wou vertellen. Maar hoe meer hij zich dingen probeerde te herineren, hoe meer hij vergat. Hij pakte zijn spullen en liep met grote passen op Savador af. Hij hoorde hem nog zeggen tegen de leerling dat ze nog niet alle functies voor de leraren bezet hadden. ''Hmm, dat feit ga ik eens met Madeline bespreken'' mompelde hij zachtjes. Hij keek even naar de jongen die kennelijk ook van Erd kwam. ''Zou je het erg vinden om later even terug te komen. Ik heb weinig tijd en ik moet ook nog een gesprek hebben met Master Kale over zijn lessen'' zei hij vriendelijk tegen hem. Daarna richtte hij zich tot Savador. ''Ik zou graag beginnen met het praktijk deel van je lessen. Als eerst wil ik je graag wijzen op de onveilligheid in het lokaal. Er is hier zoveel van hout dat je alles makkelijk in de brand kan steken. Als leraar ben je verantwoordelijk voor je eigen lokaal en wat daarmee gebeurdt. Het is dus ook voor grotendeels jouw taak om ervoor te zorgen dat het hier vuurproef is voordat je met vuur gaat beginnen hier'' begon hij terwijl hij af en toe op zijn noteblok keek.

Savador keek chagerijnig op toen Selavin uiteindelijk toch zijn kant op kwam gelopen. Hij werd misselijk van de vriendelijke houding die hij opstelde tegenover de nieuwe jongen. Hij keek met een vluchtige blik zijn lokaal in toen Selavin hem erop wees dat het onveilig was door het vele hout. 'Dat hout is juist bedoeld voor de praktijklessen,' antwoordde Savador bot terug. 'En verder laat ik mijn leerlingen heus geen vuurbalgevechtjes houden in mijn lokaal. Zoals met mijn volgende les doe ik dat vanzelfsprekend buiten.'
Hij keek Selavin nors aan toen hij een blik op zijn notebook wierp. 'Ik ben ook weer niet zo laks dat ik geen tegenbezweringen weet mocht het hier echt uit de hand lopen.'
Savador keek weer even naar de jongen, en toen hij merkte dat hij nog niet weg was beet hij ruw op zijn tong.

Diva had zich steikem achter de deur van het lokaal verstopt nadat ze was weggegaan. Toen ze Selavin hoorde praten beet ze even op haar onderlip. Dit ging niet goed zo. Ze concentreerde zich en sloot haar ogen. Toch Savador, moet ik je complimenteren met je lessen. Als ik heel eerlijk ben, voldoen ze volgens het regelement prima aan alle voorschriften. Doe wat aan de veilligheid van het lokaal en het bestuur zal je niet lastig vallen. stuurde ze door in gedachte. Selavin was nu niets anders dan haar marionet. En ze kon met hem spelen wat ze wou.

Sorry dat ik me hier moei maar diva je kunt niet bepalen wat een ander zegt !! Dat is powerplay en in een rpg is dat ten strengste verboden.

(Lieve Rose dat weet ik ook wel. Daarom heb ik dit met Selavin via PB besproken en heeft hij toegestemt met het idee van een spreuk die ervoor zorgde dat hij andere dingen zegt die hij bedoeld had als we dan nu weer verder kunnen met de RPG)

(Nou dat kon ik niet weten, ik zeg het alleen maar hoor)

Selavin reageerde niet terug op Savador`s woorden maar wou alweer naar het volgende punt op zijn lijst gaan. Hij zou Savador compleet de grond in boren. Ineens merkte hij dat hij zelf weer begon te praten. Alleen het maffe was dat hij niet onder controle had wat hij zei. ''Toch Savador, moet ik je complimenteren met je lessen. Als ik heel eerlijk ben, voldoen ze volgens het regelement prima aan alle voorschriften. Doe wat aan de veilligheid van het lokaal en het bestuur zal je niet lastig vallen'' zei hij. Selavin bleef even verward staan. Hij wist niet goed wat dat was maar kennelijk had hij een eind gemaakt aan zijn gesprek met Savador. Een beetje afwezig verliet Selavin het lokaal zonder nog iets te zeggen.

Even later hoorde Diva Selavin zeggen wat zij zojuist voor hem bedacht had. Wat had ze graag zijn verbaasde gezicht gezien als hij erachter kwam dat hij nu dingen zei zonder daar zelf invloed op te hebben. Diva moest heel erg haar grinniken inhouden. Pas zodra de Selavin zag weggaan barstte ze in lachen uit. Dat verdwaasde gezicht zou ze heel lang niet meer vergeten. Hiermee veraadde ze wel haar positie aan Master Savador en die nieuwe jongen maar dat maakte nu niet meer uit.

Savadors ogen vernauwden zich zodra Selavin weer op zijn notebook keek. Het volgende punt zou vast net zo negatief zijn als het eerste, dat wist hij vrijwel zeker. Toen hij Selavins woorden hoorde trok hij echter een wenkbrauw op; dat viel dan weer mee. Hij keek hem niet-begrijpend na toen hij zwijgend zijn lokaal verliet, maar toen hij Diva opeens in lachen hoorde uitbarsten kwam puntje bij paaltje. Savador kon het niet laten om te grijnzen.
'Diva, je laat me iedere keer versteld staan,' grinnikte hij.

PROFILE MAGICIAN

» Fire Magic Les: Fire Trap
» Vierde Les - Fire Magic
» Eerste Les - Fire Magic
» Fire Magic || Tender Warmth
» Fire Magic Les: Dragonkin

Tweede Les - Fire Magic

Tweede Les - Fire Magic

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen