"WÁT!?" Haar gil was waarschijnlijk tot buiten de ruimte hoorbaar. Maar dat zou je haar niet verwijten als je in haar plaats zou staan. Jacey was, zo als altijd, uit haar bed gerold en had iets aangetrokken. Ze was naar de spiegel gelopen op haar outfit te keuren, die op zich prima te doen was. Een klein dingetje verpestte echter het hele setje; haar haren waren ineens knalgroen.
Het meisje sloop nu met een capuchon en zonnebril door de ruimte. Het eerste uur had ze uitval gehad, en het tweede gespijbeld. Ze kon echter niet de hele dag in haar kamer blijven, en gelukkig vervaagde het groen al na een paar wasbeurten. Het was echter nog niet goed genoeg om mee over straat te kunnen. Dus misschien dat ze onopgemerkt naar haar lessen kon sluipen en de rest van haar dag in de douche door zou kunnen brengen. Dan moest ze echter niet gezien worden, en dat mislukte al behoorlijk snel.