Met stevige passen was Savador op weg naar de aula. Het was zijn beurt om er tijdens de lunchpauze te surveilleren. Had hij het ene net afgewerkt, kon hij direct weer door met de volgende taak. Als een ketting sloot het allemaal onafgebroken op elkaar aan, en dat hele werkdagen lang. Hij had haast bijna geen tijd meer om zijn spreukenkennis te trainen of nachtenlang Shadraanse spreukenboeken door te nemen zoals hij vroeger in zijn vrije tijd graag deed. Er lag dan ook een verbeten uitdrukking op zijn gezicht en een haast nooit veranderende norse blik in zijn ogen toen hij met luidruchtige openzwaaiende deuren binnenkwam. Tot zijn grootste ergernis was het aardig druk. Dat betekende automatisch een meer oplettende instelling en meer surveilleerwerk voor hem. Saethion om zijn schouders siste verontwaardigd. Hij hield niet van drukte. Savador slaakte een geërgerde zucht. Het moest dan maar. Met de slang strelend om zijn hals startte Savador deze slaapverwekkende taak door langzaam langs de tafels te lopen en alles en iedereen nauwlettend in de gaten te houden. Zijn gouden ogen gleden automatisch door de ruimte, zoekend naar Diva tussen de drukte. Hij moest zijn uiterste best doen zich op zijn eigenlijke werk te blijven richten in plaats van haar.

Diva zat ook in de aula. Ze zat er niet alleen. Ze was in gesprek verwikkeld samen met Celedë, Zalas, Donovan, Aigaithis, Haji en Solomon. Het was hun vaste tafel voor de lunch. In elk geval wel de hare. Diva wikkelde gedachteloos een lok om haar vingers. Ze liet de rest nu maar even praten. Zelf luisterde ze onopvallend naar de gesprekken om zich heen. Misschien dat er nog iets interessants tussen zou zitten. Een oude, slechte gewoonte eigenlijk, gesprekken van anderen afluisteren, maar het had vaak geholpen. Ze luisterde even naar een paar meisjes een tafel achter haar. Ze zaten zachtjes te giechelen en hoorde Savadors naam vallen. Hierdoor wist ze dat hij hier ergens moest zijn. Direct speurde Diva's fel blauwe ogen de omgeving af, gefixeerd erop om hem te vinden.

Savadors zoektocht naar Diva, die hij aan de ene kant wilde negeren om zijn werk te vervolgen maar aan de andere kant het niet kon laten zijn ogen door de ruimte te laten gaan tot hij haar gevonden had, moest hij abrupt staken toen er boven al het lawaai uit een hoop gestommel klonk. Een paar jongens waren aan het stoeien. Te wild en te luidruchtig naar zijn doen. Een blik op de omgevallen stoelen zei genoeg. Savador was er binnen een paar enkele seconden bij om ze toe te snauwen dat ze zich naar hun leeftijd moesten gedragen. Ze staarden hem alleen maar zwijgend aan en gingen onopgemerkt verder zodra hij zijn rug weer naar hen toekeerde. Hij was het inmiddels niet veel anders gewend dat er niet naar hem werd geluisterd. Het hielp echter wel, want iedereen gedroeg zich erna zoals ze zich behoorden te gedragen. De leerlingen aten hun lunch, praatten en lachten met elkaar, en Savador kon zijn surveillance weer vervolgen. Hij liep onbewust richting het tafeltje waar Diva aan zat, maar zag haar in de drukte over het hoofd. Zelfs toen hij vlak achter haar langsliep. Het kon komen doordat hij zijn aandacht gericht had op de meisjes achter de tafel van Diva en haar lunchgezelschap. Hij wierp ze een norse blik toe terwijl hij er langzaam voorbij liep, en streek zacht over Saethions schubben. Het was Saethion immers geweest die hem ingefluisterd had dat er over hem werd gepraat. Savador liep weer terug naar het midden van de aula. Daar, toen hij zich omdraaide, zag hij Diva pas zitten. Hij voelde zijn hart onbewust sneller kloppen toen zijn blik op haar viel. Behalve dat was er ook een dikke tevredenheid aanwezig. Maar er verscheen een ondiepe frons in zijn voorhoofd toen hij zag met wie ze aan een tafel zat. Onder andere met een aantal personen die hij niet mocht. Solomon was niet het grootste probleem; die knul vond hij tegenwoordig behoorlijk meevallen. Misschien kon het nog gebeuren dat hij hem meer zou gaan respecteren en hem als een waardigere leerling ging beschouwen. Het was meer het aanzicht van Donovan dat zijn frons dieper maakte. Wat die hypocritische clown nu weer bij mensen had te zoeken die in zijn ogen volwaardiger waren, begreep hij niet. Savador besloot zich nu niet druk te gaan maken om iemand als Donovan. Hij had zijn aandacht allang weer op Diva gericht en had de grootste moeite zich weer te richten op waarom hij hier eigenlijk was. Ze hield hem alleen al met haar verschijning al gevangen.

Zalas zat een beetje verveeld voor zich uit te staren aan de tafel. Zo te zien was Diva's blik ook ver van aanwezig. Automatisch ging Zalas' blik ook de aula rond toen hij Diva zag rond speuren. Hij had Savador veel eerder opgemerkt dan zij maar deed er niet er niet veel mee. Het zag ernaar uit dat Savador Diva ook al gespot had. ''Weet je wat ik belachelijk vind? Dat die leraren het nog wagen om nu nog toetsen te geven zo tegen het einde van het jaar. Iedereen is moe, en dan gaan ze tegen ons klagen dat de cijfers deze laatste periode achteruit gaan'' zei hij ineens verveeld en in het algemeen. Toen besloot hij Diva toch maar te helpen aangezien ze nog steeds naar Savador zocht. ''Diva, een zeker iemand staat je de hele tijd aan te staren'' zei hij tegen haar en wees even kort naar Savador waarna hij een slok uit zijn glas nam.

Donovan had niet gezien dat Diva zoekend rond keek. Eveneens dat Savador ook in de aula was. Hij keek naar Zalas toen hij over de proefwerken begon en zuchtte even. ''Breek me daar alsjeblieft de bek niet over open'' zei hij tegen Zalas. Hij schonk zijn eigen gas nog eens in en nam een flinke slok. Hij keek even ongeïnteresseerd toen Zalas iets tegen Diva zei en volgde de richting waar Zalas naar wees. Toen hij Savador zag verslikte hij zich even. Hij kuchte even met zijn hand voor zijn mond. ''Excuseer me'' mompelde hij. Hij kreunde even zachtjes. ''Fijn, daar zat ik op te wachten. Nog iemand die me liever dood dan levend ziet'' zei hij en steunde op zijn armen die plat op de tafel lagen.

Savadors aandacht ging voornamelijk uit naar Diva, maar toen Zalas - die ook aan haar tafeltje zat - zijn richting in wees was dat niet aan hem voorbij gegaan. Hij bleef stokstijf op zijn plek staan toen hij direct daarna een aantal ogen naar hem voelde kijken. Onder andere merkte hij dat Donovan hem ook opgemerkt had. Het deed hem van binnen een groot plezier te zien dat hij alles behalve blij was met zijn aanwezigheid, doordat hij het volgende moment nogal futloos op zijn armen leunde. Nu liet het hem geen andere keus dan er even naartoe te gaan. Saethion onderdrukte een zacht gesis toen ze het gezelschap naderden. Op zijn meester na, was het de partner ervan waarbij zijn staart niet meteen uit dreigement begon te ratelen. Maar bij het aanzicht van de rest begon zijn staart al automatisch loom heen en weer te bewegen. 'Diva,' groette Savador haar zacht met een liefdevolle glimlach. Hij bleef vlak bij hun tafel staan. 'Mag ik vandaag zeggen dat je als een blauwe bloem in bloei bent tussen een boel veel minder mooie? Spijtig dat die bloem vlakbij onkruid moet groeien.' Zijn gouden ogen bleven na die woorden een lange tijd minachtend bij Donovan hangen. Savador richtte zich daarna al gauw weer tot Diva terwijl hij vlak naast haar bleef staan. Hij boog zich naar voren en streek een aantal lokken achter haar oor om haar een beminnelijke kus op haar wang te geven. Het kon hem niets schelen als de rest dit ook zag.

Diva keek om naar Zalas toen hij ineens over proefwerken begon en daarmee de gesprekken de andere kan op stuurde. ''Ik studeer me echt dood de laatste tijd lijkt het wel. Ik zit tot midden in de nacht in allerlei boeken te lezen. Ik moet echt over dit jaar. Nog nooit is er iemand in mijn familie blijven zitten. Zelfs Celedë niet en jij hebt toch flink wat laten varen de afgelopen jaren zus'' zei ze met een korte blik op Celedë. ''Maar ik wil dus niet de eerste zijn'' eindigde ze haar eerdere woorden en pakte haar glas. Ze liet de vloeistof erin rondjes walsen. Nee, niet walsen, draaien. Walsen had je alleen met wijn en dat werd niet geschonken in de aula. Niet dat ze er op geen andere manieren aan konden komen. Ze draaide opnieuw har hoofd toen Zalas haar wees waar Savador was. Hij had haar zo te zien ook al gezien want hij liep op haar af. Ze moest zich heel erg inhouden niet te blozen om zijn woorden. Niet waar de anderen bij waren. En zeker Donovan niet. Toch kon het haar ook maar bar weinig schelen of de rest zag dat hij haar een kus gaf. ''Ik wist niet dat u vandaag surveillance had'' zei ze zacht en streek even met een kleine glimlach over zijn wang.

Savador glimlachte naar Diva terug en legde zijn hand op de hare toen ze hem over zijn wang streek. 'Helaas moet dat ook gebeuren. Maar dit maakt alles weer goed,' zei hij zacht glimlachend terug. Hij bleef nog een hele tijd dromerig op haar neerkijken tot hij zich besefte dat hij zich nog steeds in een overvolle ruimte bevond. Savador trok zonder pardon een stoel bij de tafel vandaan waar de meisjes zaten die eerder iets over hem te smoezen hadden en zeeg er naast Diva op neer. Hij schoof aan bij haar tafeltje. Eigenlijk alleen maar om haar, zijn aandacht ging nauwelijks uit naar de rest die er zat. 'Praat verder alsof ik er niet ben,' zei hij enkel tegen de anderen. Daarna ging zijn aandacht weer uit naar Diva. Hij keek haar even glunderend aan. Onder tafel pakte hij haar hand beet en legde het over zijn schoot heen terwijl hij er zacht met zijn duim over streek. 'Hoe gaat je studie?' vroeg Savador zacht. Terwijl hij op haar antwoord wachtte, wierp hij een aantal schichtige blikken over zijn schouder. Met zijn lachen die hij nog nauwelijks in kon houden en een ondeugende twinkeling in zijn ogen, boog hij zich naar voren om snel en in de hoop ongezien even op Diva's oorlel te kunnen sabbelen. Dat gaf toch wel een kick, alles stiekem moeten doen.