Aula schoonmaken

Savador gooide de deuren van de aula open en liep met vlotte passen naar een willekeurige tafel. Daar zette hij de emmer met water, zeep en poetsdoeken neer die hij in zijn handen droeg, een zeem en een spuitbus voor het schoonmaken van de tafels. De meegenomen bezem zette hij tegen de tafelpoot. Het was nog vroeg, nog ver voor de aanvang van de lessen. De meeste waren nu bezig met op te staan en zich voor een nieuwe schooldag gereed te maken. Maar hij niet. Hij moest Viktor en Mizore aan het werk zetten voor hun straf. Vooral van Viktor eiste hij dat hij zich vandaag behoorlijk uit de naad zou gaan werken. Savador ging met een been op tafel zitten en sloeg zijn armen afwachtend over elkaar heen, zijn norse blik op de deur gericht om Mizore en Viktor ieder moment te zien verschijnen.

Gast PROFILE MAGICIAN

Met nijdige stappen en een al net zo nijdige blik liep Viktor door de gangen op weg naar de aula. Zijn etagegenoten hadden hem vreemd en met opgetrokken wenkbrauwen aangekeken toen hij zo vroeg al weg ging. Vooral van Viktor, die het niet kon schelen of hij te laat kwam, waren ze dat niet gewend. Hij had nog nagedacht over een ontsnappings poging maar het was zinloos. Dankzij die stomme polsband kon hij het terrein niet af en zolang dat niet kon zouden ze hem altijd vinden. Het was dan namelijk slechts een kwestie van tijd voordat iemand hem hier gevonden had. Nee, Viktor kon nu niets doen. Eerst moest hij van die vervloekte armband af. Zijn hemeur was door die gedachte er niet beter op geworden en met een gezicht dat op onweer stond kwam Viktor de aula ingelopen. Zijn houding nonchalant, zijn handen diep in zijn broekzakken gestopt.

Savadors al norse gezicht betrok onmiddellijk nog meer toen het Viktor was die als eerste van de twee de aula kwam binnengelopen. In zijn gebruikelijke nonchalante houding en een niet al te vriendelijke blik in zijn ogen. 'Kijk nu maar niet zo lelijk want je hebt dit zelf voor elkaar gekregen,' gaf Savador als een nijdige ochtendbegroeting. Hij ging overeind staan en duwde Viktor de emmer water, de spuitbus en de poetsdoek in zijn handen. 'Ga jij maar als het poetsvrouwtje dat je bent de tafels vast reinigen. Dan kijk ik toe hoe slecht je het wel niet doet en wacht ik intussen op Mizore. Onthoud dat alles moet stralen als je werk hier gedaan is.' Savador gaf Viktor een misschien iets te harde duw in zijn rug richting de tafels. Daarna sloeg hij zijn armen weer over elkaar heen ging hij zelf wederom half op de tafel zitten.

Gast PROFILE MAGICIAN

Viktor wende zwijgend en defensief zijn blik van Savador af toen hij zijn woorden hoorde. Hij balde zijn vuist maar wist zich om tijd genoeg te ontspannen voordat zijn armband op tilt zou slaan van alle ongetemde woede binnenin hem. Toch lukte het Viktor niet om te voorkomen dat hij een korte pijnlijke schok kreeg. Zijn gezicht betrok even pijnlijk. Hij keek even vuil over zijn schouder naar Savador toen die hem een zet richting de tafel gaf. Viktor zette de spullen neer en trok eerst zijn vest uit die hij over een stoel drapeerde. Als Savador dacht dat hij hem hiermee klein kon krijgen dan zou hij nog opkijken vond Viktor. Hij maakte de poetsdoek nat en kneep die uit waarna hij met ruwe bewegingen de tafel begon schoon te schrobben.

Mizore was nog al slaperig door de gangen gaan slenteren nadat ze heel vroeg haar bed uit moest voor haar straf, daardoor was ze verkeerd gelopen en aan de anderekant van de school beland. Met haar kleding scheef en slordig, net als haar haren, duwde ze de deur naar de aula open en keek Savador met grote slaap ogen aan. 'Morgen' kwam er nog al schors en droog uit. Met haar rechter hand deed ze een lok haar voor haar oog weg zodat ze Savador beter kon zien. 'Alleen al zo vroeg op staan is al een marteling voor mij en dat weet je.' Zei ze naar savador met de zelfde droge en schrose stem en keek even scheel naar Viktor. Ze slaakte een diepe zucht waarna ze de aula binnen kwam lopen en naar Savador liep 'Wat moet ik doen?' en ze keek Savador aan.

Savador trok zijn neus op bij het zien van Viktors vuile blik. Wat dacht die jongen wel niet? Met afkeur zag hij hoe hij de tafel met ruwe bewegingen begon schoon te schrobben. Dat had hij van leerlingen eerder gezien. Snel en vluchtig met de doek eroverheen om eerder klaar te zijn met het schoonmaakwerk, maar wel vieze aangekoekte resten laten zitten. Hij kon het vanaf hier niet goed zien, maar Viktors manier van schoonmaken zag er precies zo uit. 'Met beleid!' wees hij hem er daarom snauwend op. Savador keek met een ruk om toen de deur van de aula open werd geduwd en staarde recht in Mizore's slaperige ogen. 'Je bent laat,' zei hij nors toen ze hem goedemorgen wenste. Zijn mondhoeken krulden om in iets wat leek op een kleine, haast onzichtbare grijns. 'Daarom is het ook amuserend je extra vroeg te laten komen. Vroeg opstaan is ook een onderdeel van je straf,' antwoordde hij nonchalant op Mizore's verdere woorden. Dezelfde norse frons verscheen weer in zijn voorhoofd toen ze hem vroeg wat ze moest doen. Savador duwde de bezem in haar hand. 'Jij mag de walgelijke troep die leerlingen hier achterlaten opvegen,' zei hij simpel. Hij gaf een korte knik met zijn hoofd richting de aula, doelend dat ze direct kon gaan beginnen en hij geen tegenspraak dulde. 'En geen magie om het werk sneller gedaan te krijgen!' Savador wierp zowel Viktor als Mizore een strenge blik toe, waarna hij weer op de rand van een tafel neerzeeg.

Gast PROFILE MAGICIAN

Viktor gooide even de doek neer op tafel en draaide zich half om naar Savador toen hij zijn woorden hoorde. ''WIL JE HET ANDERS ZELF DOEN!'' schreeuwde hij snauwend tegen hem. Hij beet zijn tanden op elkaar en onderdrukte een kreun toen zijn armband op zijn woede reageerde met een pijnlijke schok die naar Viktors smaak veel langer duurde dan voorgeschreven was. Hij haalde gejaagd ademen draaide zich met een ruk weer om naar de tafel die hij nu rustiger begon schoon te maken al waren zijn bewegingen houterig en trilde zijn handen van de onderdrukte woede. Hij gromde zachtjes een aantal Shadraanse verwensingen.

Savador wierp Viktor een argwanende blik toe toen hij plotseling tegen hem schreeuwde. Een moment later deed hij niet eens de moeite een zachte lach te onderdrukken, om Viktors verloren energie om tegen hem uit te vallen en zijn directe bestraffing door een schok van zijn polsarmband. 'Liever niet. Daar heb ik jou nu voor, nietwaar?' reageerde hij kalm toen hij uitgelachen was. 'Bespaar je moeite liever voor het schoonmaken, assepoester. Je zult het nog hard nodig hebben vandaag. En werk door! Over iets minder dan een uur komen de leerlingen om te ontbijten. Tegen die tijd wil ik dat alle tafels en de vloer schoon zijn.' Savador maakte het voor zichzelf echter gemakkelijk en sloeg zwijgend een Shadraanse ochtendkrant open.

Mizore pakte de bezem aan en staarde even naar de grond. Met een zucht die ze daarna slaakte liep ze verder de aula in met de bezem slepend achter zich aan en begon in een hoekje van de aula met vegen. Wat maken die leerlingen toch veel troep hier ging door haar gedachte. Ze keek nog al doelloos naar de legen pakjes drinken plastic zakjes en snoepjes die onder tafels, stoelen en bankjes vandaan kwamen. Ze lette niet veel op de rest, daar was ze gewoon weg te moe voor. Met af en toe een zucht begon ze een volgend stuk van de aula te vegen. In de aula kwam nu een geur van eten uit het barretje vandaan waar je wat eten kon kopen. Ze greep even naar haar buik toe. Omdat ze niet zo'n ochtend mens was had ze ook nog niet ontbeten en die lucht maakte het schoonmaken er niet echt gemakkelijker op. Ze keek even naar Savador die lui zittend op een tafeltje toe zat te kijken. Ze legde haar handen op de bezemsteel aan de bovenkant en legde haar hoofd er op. Haar ogen vielen langzaam dicht totdat ze half in slaap was gedoezeld.

Savador las afwezig zijn krant door, sloeg af en toe een bladzijde om. Hij mompelde nauwelijks verstaanbare dingen zoals 'altijd hetzelfde nieuws' en 'vuile ratten, die pers, weer verloren geld'. Hij wierp over zijn krant een blik door het aularaam naar buiten. De morgenstond toonde zichzelf met een zalmroze gekleurde hemel, en zachtoranje kleuren aan de horizon. Hier en daar fonkelden nog een aantal felle sterren, maar dat was ook al wat er nog van de nacht was te zien. Het zou niet lang duren of een nieuwe walgelijke zonnige dag brak aan. Wat hem betreft mocht het altijd nacht blijven. Savador wierp een zijdelingse, sluwe blik vanachter zijn krant naar het tweetal. Viktor leek nog druk in de weer te zijn, zoals het hoorde. Mizore echter was warempel in slaap gevallen. Met een hoop geritsel en met onnodig veel geweld sloeg Savador zijn krant met een mep op tafel en beende met een zuur gezicht naar zijn slapende nicht toe. 'WAT DENK JIJ WEL NIET OM TIJDENS JE STRAF TE ZITTEN DUTTEN!' schreeuwde hij in haar oor terwijl hij ruw de bezem onder haar hoofd wegtrok. Hij gaf haar met de bezem een zwieber onder haar achterste. Haar verdiende loon. Werktijden waren er om je tijd om te werken erin te benutten, en ze niet te verspillen aan onnodig gedommel. Dat kon vanavond, in bed. De dag was nu jong, nog maar amper begonnen. 'Vegen!' beval Savador snauwend. Hij drukte de bezem weer in Mizore's handen en beende terug naar de tafel waar hij zijn krant had achtergelaten. Bij de tafel waar Viktor zojuist aan het schoonmaken was, bleef hij even staan om er keurend met zijn vinger over te strijken. Hij bevoelde het nattige sop tussen duim en wijsvinger terwijl hij Viktor met een licht opgetrokken wenkbrauw aankeek. 'Ik zou als ik jou was die doek maar eens beter uitwringen. Tenzij je na je klus ook openstaat om alle tafels in een perfecte staat droog te vegen?' zei hij op een minachtende toon. Daarna draaide Savador zich met een ruk om en begaf zich weer naar zijn tafel.

Gast PROFILE MAGICIAN

Viktor bekeek het tafereel vanuit zijn ooghoeken. Hij keek dreigend naar Savador toen hij zijn minachtende woorden hoorde. Even liet Viktor zijn werk rusten. Hij trommelde met zijn vingers op de tafel om een ondoordachte rotopmerking binnen te houden. Hij moest eerst wat kalmeren anders zou hij uiteindelijk de dupe zijn. Toen hij wat rustiger was doopte Viktor zijn doek in de emmer sop. Met de druipende doek liep hij op Savador af. Hij kneep de doek stevig boven Savadors hoofd uit tot er geen druppel water meer in zat. ''Zo beter?'' vroeg hij droogjes. Daarna draaide Viktor zich om en liep met kalme passen terug naar de tafel om zijn werk voort te zetten. Het kon hem niks schelen wat Savador hem aan zou doen. Het was het meer dan waard geweest. Kalm, alsof er niets gebeurd was ging Viktor door met zijn werk.

Mizore was in een rustige slaap gedoezeld toen ze er ruw uit werd gehaald door Savador. Ze schrok zich bijna dood en omdat Savador de bezem onder haar hoofd weghaalde viel ze bijna voorover. Ze zetten snel een voet naar voren om zich op te vangen toen ze een knal tegen haar kont aan voelde. Vanuit de positie waar ze in stond keek ze Savador met haat in de ogen aan. Natuurlijk was het niet gemeend maar Mizore heeft nog al een ochtendhumeurtje. Nadat ze weer recht stond en de bezem weer op had gepakt ging ze nog al vluggetjes over de vloer heen om het te vegen. Tot haar eigen verbazing deed ze het nog goed ook. Ze keek even op toen ze Viktor naar Savador zag lopen en keek toe hoe de natte doek boven Savador uitgeknepen werd. Ze deed haar best om haar lag in te houden, maar dat lukte niet helemaal. Ze vond het beter nu alleen te luisteren en ging gouw verder vegen zodat Savador hopelijk niet gemerkt had dat ze hem uit had staan lachen.

Savador zat net weer neer op de tafel en pakte zijn krant weer op. Hij sloeg de bladzijdes om tot hij op de pagina was waar hij was gebleven voor hij Mizore weer aan het werk moest zetten. Het was bovenal oninteressant. Alsof de redactie van de krant besloten had om de meest saaie nieuwsberichten erin te zetten. Zijn tijd benutten door doelloos voor zich uit te blijven staren was al net zo toepasselijk geweest. Savador sloeg in een ruk zijn krant naar beneden toen hij Viktor vanuit zijn ooghoeken op hem af zag lopen. Wat moest dat joch nu weer? Hij schrok zich wezenloos toen hij verrasd werd door warme druppels die over zijn nek, gezicht en haren stroomden. Het was bijna alsof hij onder de douche stond, wat hij zichzelf voorgenomen had nooit meer van zijn leven te doen. Enkel een bad kon hij nog hebben, en dat gebeurde vaak met niet meer dan een klein laagje water. Savador was van schrik een stuk vooruit geschoven, over het randje van de tafel. Met stoel en al smakte hij op de grond. Hij bleef licht hijgend liggen terwijl hij verwoedde pogingen deed om van de schrik te bekomen. Een moment later hielp hij zichzelf aan de tafel weer overeind. Met een hand streek hij over zijn lange haren en merkte dat het hier en daar kletsnat was. Hij draaide zijn hoofd woedend richting Viktor. 'Het is al niet raar dat je het met je kinderachtige instelling niet kan laten om fratsen uit te halen, je staat immers al bekend als de clown van de school. Maar dit! DIT GAAT ECHT ALLES TE BOVEN!' Bevend over zijn hele lichaam beende Savador naar Viktor toe, die doodleuk verderging met zijn werk, alsof hij nooit een doek boven zijn hoofd had uitgeknepen. 'Zal ik jou eens laten ervaren hoe het voor me voelt? Zal ik je eens laten meemaken hoe lollig je geintjes wel niet zijn? Met genoegen, vuile vlerk, met mijn grootste genoegen!' Savador sloeg ruw de haren weg uit Viktors nek en greep hem daar stevig beet. Zonder een seconde te twijfelen duwde hij zijn hoofd diep in de emmer met sop en hield een hand tegen zijn achterhoofd gedrukt om hem tegen te houden als hij naar lucht wilde happen. Hij zou het er eens flink bij hem instampen dat hij respect eiste, op welke manier dan ook.

Gast PROFILE MAGICIAN

Viktor wou wegbukken voor Savador maar voelde zijn greep al in zijn nek. Hij nam nog een grote hap lucht voordat Savador hem onder water drukte. Uit alle macht probeerde hij los te komen uit zijn greep. Pas toen hij al zijn adem had laten ontsnappen stootte hij zijn elleboog hard in Savadors buik zodat de man hem wel los moest laten. Hij kwam direct omhoog en hapte naar adem terwijl de lucht, na het warme water, ijzig koud op zijn wangen voelde. Hij zakte door zijn knieën. Hij keek wezenloos voor zich uit, alsof al het leven uit hem was weggenomen. Hij ademde oppervlakig. Toen ineens knapte er iets in hem. Zijn ogen keken eerst met ongeloof naar Savador maar daarna kreeg hij een waanzinnige blik in zijn ogen. Langzaam en trillend stond hij op. Zonder zijn ogen van Savador af te wenden liep Viktor naar het raam. Met veel kracht sloeg hij zijn vuist er dwars doorheen. Hij greep een scherp stuk glas van de grond en omklemde hem zo stevig dat er straaltje bloed langs zijn hand en pols liepen. Dit alles zonder zijn blik van Savador af te wenden. ''Nu ga ik je vermoorden'' was het enige wat zijn schorre stem zei. Toen ineens, met een psygotische uitdrukking, stortte Viktor zich op Savador. Hij gaf hem een knietje en smeet het stuk glas in zijn schouder. Hij trilde over zijn hele lichaam en lachte zacht en psygopatisch. Zijn polsband stuurde stroomschok na stroomschok door maar Viktor was zo verblind van woede dat hij het amper voelde. Hij was gek geworden.

Savador hield zijn klamme hand zo stevig om Viktors nek geklemd dat hij een aantal botjes hoorde kraken. De andere had hij nog altijd ruw tegen zijn achterhoofd gedrukt. Hij zou hem eens even letterlijk zijn mond spoelen. Dat was hoog nodig bij dit moeilijke geval. Een zachte lach ontsnapte uit zijn keel toen hij Viktors verwoedde pogingen zag om los te komen, die overging in een luid gekuch zodra er een moment later een elleboog in zijn maag werd geramd. Savador liet Viktor met een ruk los en greep met beide handen naar zijn maag terwijl hij al kuchend en naar adem snakkend dubbelsloeg. Hij wankelde met dichtgeknepen ogen naar een tafel om er steun te zoeken. Toen hij ze weer opende, zag hij Viktor trillend overeind komen. Hij wilde ingrijpen toen Viktor een raam aan diggelen sloeg en een scherpe glasscherf beetnam. Hij wist al wat hij van plan was. Daar had hij Viktors woorden niet bij nodig. Savador bleef hem dreigend en waarschuwend aanstaren. Het leek wel alsof hij hem nooit respect kon aanleren. In ieder geval geen respect voor hem. Hij deinsde achteruit toen Viktor zich op hem stortte, maar struikelde over zijn voeten en viel hard achterover tegen een tafel aan. De pijn werd alleen maar vermeerderd toen hij vlak daarna ook nog een knietje kreeg, en uiteindelijk de scherf in zijn schouder voelde rammen. Savador barstte uit in een mengeling van ademsnakking en pijnkreten. De verschrikkelijke pijn die door zijn lichaam schoot, leek zijn spieren even te verlammen. Op het moment dat het al wat bijgetrokken was, duwde hij Viktor ruw van zich af met zijn ongewonde arm. Hij strompelde op hem af en draaide hem met een arm op zijn rug terwijl hij hem ruw plat op een tafel drukte. Savador klom zwaar hijgend op hem en ging met zijn volle gewicht in zijn nek zitten, zijn hand Viktors kaken stevig ontklemd. 'Nu ga jij heel snel kalmeren!' siste hij woedend in zijn oor. Hij onderdrukte een zachte kreun. Het bloed begon al hevig uit zijn schouderwond te vloeien en doordrenkte zijn kleding. Dat werd weer een bezoek aan de ziekenzaal. 'Psychopatische gek. Onwaardig stuk ongedierte. Jij behoort achter slot en grendel en tralies thuis in het asiel als de schurftige zwerfhond die je bent!' Savador was zo ziedend dat geen enkele beledigende opmerking beledigend genoeg was.

PROFILE MAGICIAN

» De aula gereed maken.

Aula schoonmaken

Aula schoonmaken

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen