Hoe kon je op dagen als dit binnen in een schoolgebouw besteden? Werkelijk, het zou strafbaar moeten zijn! Zulk lekker weer en dat dan in een lokaal moeten vertoeven. HA! Mooi niet! Vecht hierin tegen de maatschappij, rebelleer voor een betere wereld! Een wereld waarin je met mooi weer gewoon lekker de hele dag buiten kon hangen en naar schoolwerk een dikke middelvinger op mocht steken. #YOLO, zoals die domme 12-jarige dat zeiden. En rebelleren dat deed Aislin natuurlijk graag. De zon scheen, nauwelijks wind, lekker temperatuurtje, dus echt niet dat de jongedame op zo een dag op d’r reet in een oververhit lokaal bleef zitten. Een dag als deze was er om van te genieten en het moment als een zegen te nemen.
Dus, als je Aislin heette, wat kon je dan het beste doen met dit mooie weer? Juist, skateboarden! Over straten rijden als een maniak en mensen laten vrezen dat ze zo, ZOEF, over hun tenen zou scheren. Maar natuurlijk, zo een expert –kuch kuch- als Aislin had alles onder controle tijdens het rijden. Er zouden geen ongelukken of slechte dingen gebeuren tijdens haar rit. Enkel wat irritaties en hooguit wat gescheld, misschien. Waarschijnlijk. Hele grote kans weldegelijk aanwezig. Ja.

Maar, zolang je maar lol had, niet? In oorlog en plezier is alles geoorloofd. Of zoiets. Alles voor lol, in elk geval.
En natuurlijk had het meisje lol. Een beetje over de straten glijden en mensen hun haar in de war brengen door een windvlaag waarmee ze zichzelf afzette, was iets waar ze altijd wel in voor was. Zeker nu, zo net na de lunch, toen de zon op z’n warmst voelde en er lekker veel mensen buiten waren, werden er nog meer slachtoffers geraakt door haar kleine speedboosts. Dat boze gescheld en kwaaie geschreeuw achter haar klonk als prachtige achtergrondmuziek, terwijl de vrije vogel op haar gemak verder reed, skateboard stevig onder haar voeten. Hoewel ze genoot van de boze reacties van de mensen, ging er toch niks boven het geluid van de wieltjes onder het plankje. Het had een rustgevend effect op Aislin. Hoe harder ze ratelde, hoe fijner het was. Het maakte haar hele houding op het board ontspannen.
In het volgekleurde park, wat het meisje toch wel één van de fijnere plekken om te skaten vond, deed Aislin haar rondje tijdens het middaguur. Voor en langs de mensen zoevend dwaalde het meisje haar ogen over alles en iedereen, zoekend naar iets van extra vermaak. Misschien iemand die ze extra op de zenuwen kon werken, vissend naar een leuke reactie, of iets dergelijks. Of… hé, kijk daar eens. Ze had wat gevonden. Een slachtoffer. Een arme stakker, ontspannen, met z’n benen uitgestrekt over het pad, op een bankje geplaatst. En een koud blikje losjes in zijn hand. Perfect. Hehe… Eigenlijk had ze ook wel dorst, nu ze er zo over nadacht. Ze zou de liefdadigheid bij die gozer wel even naar buiten trekken.
Met nog een extra boost voor wat meer vaart reed ze op haar doel af. Nog geen meter voor de gozer z’n poten hurkte het meisje zich, greep ze met één hand de zijkant van haar board vast en liet ze zich met een sprong van de grond komen, waarmee ze zich met gemak over de uitgestrekte benen werkte. Tijdens diezelfde actie strekte ze haar andere hand uit, griste ze het blikje drinken uit de gozer z’n hand en maakte ze zich klaar voor de landing. Maar helaas, haar geluk was alweer op. Het ging allemaal zo goed, zo perfect, dus nu moest er natuurlijk wel iets fout gaan. Voor de landing werd er nét een verkeerde inschatting gemaakt met haar balans, waardoor een klapper op de grond onvermijdelijk werd. Aislin, ondertussen een meester in vallen en het oplopen van verwondingen geworden, probeerde breuken en kneuzingen te voorkomen door een rol over haar schouder te maken, wat de minimale hoeveelheid verwondingen deels succesvol maakte. Deels. Haar schouder en een deel van haar bovenarm, samen met haar benen, omdat ze een driekwartsbroek droeg, werden door de landing nu belaagd met schrammen en lelijke schaafwonden. En natuurlijk het blikje drinken, tijdens de val losgelaten en de inhoud verspild op de grond. Zonde. “Fucking TITS!” schreeuwde ze in pure frustratie. Sissend van de pijn onderzocht het meisje de verse wonden, greep ze het bijna lege blikje en smeet ze die weg, in een poging de rest van haar frustratie eruit te werken. “Het ging juist zo gooooooed!” jammerde ze. Met een zucht liet ze zichzelf op haar rug vallen, proberend de prikkende en brandende pijn in haar huid te negeren. Starend naar de lucht richtte ze zich beteuterd naar het heldere blauw. “Het ging juist zo goed…”

---
And karma has you hanging on by a string
No one owes you anything

Godverdomme. Was de dag zo mooi begonnen, moest het nou helemaal verkeerd lopen door één dom foutje. Het leven was niet eerlijk. En wat bleven schaafwonden toch altijd kút. Krengen brandde als de tering. Naja, ze had zich in ieder geval redelijk gered door die koprol te maken. Er was in elk geval niks gebroken, ze had zichzelf niet gehandicapt gemaakt. Altijd positief blijven…
Maar de brandende, stekende wonden waren niet het enige waar Aislin even tegenaan moest hikken. Natuurlijk zou het niet zo simpel blijven, wat dacht je zelf!? Ze kreeg ook nog even lekker het gezeik van die gozer over zich heen. Natuurlijk. Iets over verspild bier en een peuk. Boo-hoo. Baby. Er zat vast nog wel een klein slokje in dat blikje… vast nog wel een druppie… En die sigaret… daar had zij verder toch niet met d’r grijpgrage handjes aan gezeten, meende ze zich te herinneren, dus dat was zijn eigen schuld geweest. “Mijn probleem is,” begon ze in een zucht, terwijl ze omhoog kwam tot ze in een kleermakerszit kwam. “dat dit best zeer doet.” Met voorzichtige bewegingen wreef Aislin over haar verse wonden, zachtjes ‘ah’ kreunend op de diepste punten. Dat zag er niet zo lekker uit allemaal… en het vuil en zand wat erin was gekomen van de straat hielp ook zeker niet mee. Maar even naar de winkel kruipen om een flesje water te ‘lenen’ daar.
Zachtjes kreunde het meisje terwijl ze omhoog kwam, het vuil en zand van zich af kloppend. Met een trap met haar tenen op de achterkant van haar board, bracht ze de plank omhoog en viste ze hem van de grond af. Nu pas keek het meisje haar slachtoffer voor het eerst recht aan. “Sorry man, dit was niet de bedoeling. Ik had je zooi eigenlijk succesvol willen jatten, maar helaas. Karma’s a bitch. Naja, volgende keer beter. Later.” Toen ze langs hem liep, gaf Aislin hem een klopje op de schouder. Even dwaalde haar blik af naar de bank waar hij eerst gezeten had, waar haar ogen op een ware verassing vielen. “Ondrinkbaar… ?” herhaalde ze zachtjes voor zichzelf. “Motherfucking aansteller, je hebt nog een fucking sixpack daar liggen!” riep ze, opeens weer vol energie, terwijl ze naar de overige vijf blikjes wees. Ze had weer eens te maken met een dramaqueen hoor. “Gierig…” Werkelijk gejank om niks. “En anders kan je het best van de grond likken, als je snel bent, voordat alles is opgedroogd.” Even visualiseerde het meisje haar eigen genoemde scenario, waarbij het onmogelijk voor haar werd om er niet om te lachen. Zachtjes grinnikte ze om haar eigen opmerking, blik op Mr. Dramaqueen gericht. Ze had weer eens een binnenpretje.

---
And karma has you hanging on by a string
No one owes you anything

Haar schaafwonden brandde, haar reet deed pijn, karma had haar gefuckt en meneertje hier deed dramatisch over een blikje bier waar wat druppies uit gekinkeld waren, terwijl hij nog een fucking verzameling over had. ‘Jongeren’ en hun gejank om niks!
Maar, gelukkig voor beiden, leek meneertje Dramakont weer een beetje bij te draaien en begon hij wat gemakkelijker over de situatie te doen. Gelukkig maar, scheelde toch weer. Hij bood zelfs nog zijn excuses erbij aan. Zo zo, toe maar, trots doorslikken als een echte heer. Pas maar op dat je straks niet te verwijfd wordt. Maar, Aislin zou het aannemen. Vanbinnen, althans. Ze kreeg zelfs nog een soort ‘tip van de dag’ over hoe het beter af had kunnen lopen voor haar, waarin ze meer winst had kunnen krijgen. Maar eigenlijk kwam het iets meer over als betweterigheid, dan echt een behulpzame tip. “Ah, maar dan was het nog moeilijker geweest om m’n balans te houden. Ik ging te snel om daarin goed een inschatting te maken. En als ik dan op m’n bek was gegaan, was alles open gebarsten en was alles écht ondrinkbaar geweest. Minder voor jou én voor mij.” Uitdagend grijsde het meisje naar hem, waarbij ze vlak na haar uitleg met haar wijsvinger het puntje van zijn neus aantikte. Betweterig zijn kon zij ook.
Net op het moment dat ze nogmaals een blik op haar schaafwonden wilde werpen, begon hij er ook over. “Oh j-…” Middenin een woord stopte ze. Waar was ze mee bezig? ‘ja hoor, heb wel erger gehad’? Nee man, profiteren hiervan! Dit viel veel slimmer aan te pakken. “Of ehm… eigenlijk, nee, niet echt nee. Ik heb iets nodig…” In haar acteeract keek het meisje wat om zich heen, alsof ze echt naar iets opzoek was. Haar blik bleef op het sixpack liggen –of wat er nog van over was- en liep er met een blijde glimlach op af. Eén van de blikjes werd gegijzeld en als gekozen slachtoffer open gemaakt. Ah, wat een heerlijk geluid was het toch wanneer zo een blikje open gemaakt werd. Met drie gulzige slokken klokte het meisje bijna het hele blikje achterover, waarna ze met een zelfvoldane ‘aaaaah’ haar mond afveegde met de rug van haar hand. “Mmm-mm, veeeeeeeel beter.” Met haar zelfvoldane glimlachje richtte ze haar blik weer op de afro-guy (voor haar had ie toch wel een soort van afro kapsel). “Thanks for sharing! Uw donaties worden zeer gewaardeerd. Maar nu ga ik even wat water ‘lenen’ bij de supermarkt.” Pff, lenen. Ha! Water leende je niet.

---
She's my riot girl
She's no minor threat
She's been bruised and bled
She's hanging on by a thread