MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: the { AIR } from our { LUNGS } Klas: miss whitemann Partner: { RUN } boy { RUN }
Onderwerp: play my Ace [ Dominic ] di apr 08 2014, 21:34
I won't soothe your pain I won't ease your strain
Onder zijn tenen kriebelde geen gras. Zijn ogen staarden niet naar de zon en zijn handen waren niet achter zijn hoofd gevouwen. Hij wandelde niet door schoolgangen en zijn gedrag was niet dat van een schooljongen, nee. Callum’s blote voeten bungelden onder hem, hadden al uren de grond niet geraakt. Zijn ogen staarden recht voor zich uit, naar wat voor hem lag, naar wat hij straks achter zich zou laten. Zijn armen bungelden als slierten naast zijn lichaam, dansend op het zuchtje wind wat hem droeg. Hij zweefde tussen de bomen, door, dieper het bos in. En hij deed niets, niets wat hij niet mocht doen. Nu zou niemand hem iets verbieden, maar dat was een ander verhaal.
Een opvolger zijn had zijn voordelen. Callum’s grootste voordeel was zowel zijn onsterfelijkheid als het concept dat onschendbaarheid heette. Niet gevangen kunnen komen in legale netten, niet geraakt kunnen worden door de wet. Dat was, samen met het niet ouder worden dan zijn zeventien jaren, de reden geweest dat de jongen al die jaren geleden de verantwoordelijkheid van het opvolgerschap had geaccepteerd. Het had echter meer voordelen gekregen: niemand vertelde hem nog wat hij moest doen. Deels omdat ze dat niet mochten doen, deels omdat ze bang van hem waren. Het was laat gekomen, de angst voor de circusjongen die ooit Puffoon zou beheersen, maar nu zoemde die angst toch in de borst van menig Puffoner die wist wie hij voor zich had.
Hij had een reputatie gekregen, zonder die te willen. Een slechte reputatie. Hij stond bekend als wreed, als afstandelijk, als sociopatisch. Als iemand hem in de weg stond dan werd die persoon uit de weg geruimd, leek het wel. Zijn stille, zwakke gedrag was maar een masker. Zodra hij het nodig had, kon hij de houding van een koning aannemen, en die rol met overgave spelen. Maar daar zaten de meesten fout; ze beschouwden hem als de koning die hij soms speelde. Men dacht dat hij werkelijke, tastbare macht bezat, dat hij rijk was aan invloed en geld. Dat was onwaar. Callum had niets. Geen vrienden, veel vijanden, geen geld, maar ook geen schulden. Hij stal en hij sprak en hij deed wat hij wilde, maar er was nooit echt autoriteit in zijn woorden en nooit had hij werkelijk een actie ondernomen die bewees dat hij macht bezat. Nee, Callum Moireasdanach speelde een rol, als hij koninklijk deed. Hij speelde de koning, maar hij was en bleef een circusjongen. Ach, als iemand dat toch eens zou beseffen – dan zouden ze hem niet langer vrezen, maar hem uitlachen.
Verzonken in zijn gedachten merkte hij weinig van zijn omgeving. De wind sloeg hem om de oren, maar dat deed ze altijd – zijn geliefde was nooit ver van hem te vinden. Toch luisterde hij niet naar haar, en dat was deze keer misschien minder handig – zonder het door te hebben zweefde hij tegen iemand aan. Wel, zijn linkerbeen kwam in de ander zijn gezicht terecht. Pas toen merkte Callum dat er een ander was, om eerlijk te zijn.
[ Dominic ]
Dominic
PROFILE Real Name : Emma Posts : 4478 Points : 15
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Dark-x-Light Klas: Master Savador Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||
Onderwerp: Re: play my Ace [ Dominic ] vr apr 18 2014, 18:40
Zijn bloed kookte. Zijn immer bleke wangen gaven een vage zweem roze weg. Zijn hartslag versnelde. De jongen stond op en keek de verpleegster aan met ogen vol minachting en walging. Hij trilde op zijn benen. Was het de koorts of de woede? 'Ik zei... Dat ik die zooi niet hoefde.' Twee vingers priemden zich zonder enige genade in het weke vlees net onder haar sleutelbeen. Een stamelend antwoord, pshh, nu al bang, zustertje? 'Ik heb je gewaarschuwd en toch- Toch ben ik weer volgespoten. Had je me soms niet helemaal begrepen, liefje? Het niet goed verstaan, met je kleine oortjes? Hmm?' Kort streelde hij over haar oorschelp, tot het doelwit gevonden was. Zijn hand klemde zich om haar oorbel, een oerlelijk ringetje met eraan een veertje. Zo ontzettend kitsch, hij deed haar hier alleen maar een plezier mee. Met een tergend langzame beweging begon hij haar oorbel naar beneden te trekken, tot die niet meer makkelijk meegaf. Dan verslapte hij zijn greep even, al was het maar om de opgeluchte uitdrukking op haar gezicht te zien. Wat dacht ze nou, de trut? Dat dit alles was? Dat ze weer vrolijk verder kon gaan met het inspuiten van een middel met een waslijst aan bijwerkingen, langer dan het schoolregelement. Nee. Hij trok haar aan haar dunne pols naderbij, rukte dan zonder genade naar beneden, haar oorlel openscheurend. Genoegzaam keek hij toe hoe tranen in haar ooghoeken ontsprongen en haar vingers geschrokken over de wond gleden. Van paniek en pijn en wat dan nog barste ze nu in een werkelijke waterval aan tranen uit, haar vingertoppen gesierd door rode druppels zo mooi als parels. 'Shh, shh, kom maar.' Hij legde haar neer in het bed waar de idiote doktoren hem gedumpt hadden. Met vaardige bewegingen begon Dominic te ontsmetten en bracht een hechting in. 'Zo, Gied als nieuw. Nu maken wij een geheime afspraak, ja? Jij en ik, ja? Ik zal niet meer boos zijn om de domme domme fouten die je hebt gemaakt honeybear en jij, tja, jij vraagt om een overplaatsing.' Algauw was een deal gemaakt, het enige wat daarvoor nodig was was een demonstratie van zijn vaardigheid met de chirurgische apparatuur.
Tevreden stond Dominic op en verliet de ziekenzaal. Waarom waren er zo veel idioten in de ziekenhuiswereld. Waarom moest hij telkens moeite doen om de domme schapen op te voeden, een les te leren, wijzer te maken. Waarom. Waarom was hij de enige die leek te begrijpen waar het werkelijk om ging. Omdat de rest van de bevolking ver onder een normaal niveau van intelligentie zat natuurlijk. Ja, een IQ test gaf wellicht aan dat het gemiddelde 100 was, gaf aan dat mensen daarboven zaten. Maar hij wist wel beter. Zijn minachting jegens de mensheid was terecht, geheel terecht.
Als hij nu iemand tegen zou komen.. Oh.. De jongen stapte stevig door het bos, de randen van zijn gitzwarte jas opzettend tegen de wind die steeds verder aan leek te zwellen tot- Wham. Een frontale botsing. Dat gebeurde wel vaker hier, op deze school vol idioten zonder enig vermogen tot motorische coördinatie. Maar deze botsing was anders en vrij pijnlijk. Het voelde alsof hij in zijn gezicht geslagen was, of liever gezegd, getrapt was. Want dat was exact wat er gebeurd was. Kort trok Dominic een gepijnigd gezicht, maar de daadwerkelijke schade viel mee. Vooral omdat de medicatie die ze geïnjecteerd hadden een dimmend effect hadden op zijn neuronen. Wat hem trager maakte, gevoellozer. ''Dat.. was niet slim,'' siste Dominic. Zijn hand schoot naar voren, richtend op de voet dan wel een ander lichaamsdeel van de sul die hem aangevlogen had. ''Ik haat luchtballonnen.''
Callum .
PROFILE Real Name : Bond. James Bond. Posts : 199
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: the { AIR } from our { LUNGS } Klas: miss whitemann Partner: { RUN } boy { RUN }
Onderwerp: Re: play my Ace [ Dominic ] ma apr 21 2014, 20:58
I won't soothe your pain I won't ease your strain
Zijn helderblauwe ogen, omrand met de zwarte lijnen van een bril die hij ooit gekregen had omdat hij niet goed kon zien, schoten naar beneden zodra hij een tweede aanraking op zijn onderbeen voelde. Daar, aan zijn bungelende been, had een hand zich bevestigd. Aan de hand zat een jongen. De zwarte, lange jas was het eerste wat Callum zag, daarna kwam het zwarte, stijle haar. Aan beide dingen rukte de wind nu, alsof het iets wilde vragen. Callum wist precies wat het wilde – de ander van Callum’s lichaam rukken – en wist ook dat hij beter zijn schouders op kon halen en dit zelf op kon lossen. Hij gaf dan wel niet om mensen, maar hij had een hekel aan de constante slachtoffers die vielen aan de ruige behandeling van zijn geliefde.
Met het ophalen van zijn schouders liet hij twee dingen merken: hij wilde geen help van zijn geliefde en hij wilde naar beneden. Het was ongesproken taal, kon om de dag veranderen, maar na een jaar of honderd samen geweest te zijn wist de wind wat de jongen bedoelde. De zwaartekracht zette in en Callum viel, hard. Hij trapte zijn been nog net op tijd uit de greep van de jongen, had hem anders ook mee naar beneden genomen. De wind die tussen de bomen gierde ving hem deze keer niet op – hij landde met een harde klap op de bosgrond. Zijn broze botten zouden onvergeeflijk gebroken zijn, ware het niet dat zijn pezige spieren een goede bescherming waren. Toch sloeg de lucht uit zijn longen en kreunde hij zachtjes, niet gewend aan de impact die hij op de grond had en de grond op hem. De pijn die zich door zijn schouderbladen naar zijn rug verspreidde was voor hem bijna vreemd, maar hij liet het niet de overhand nemen. Hij was vaker gevallen, hoe lang geleden dat ook was.
Hij keek niet op of om, zette slechts zijn bril weer recht op zijn neus en ging rechtop zitten. De capuchon die hij op had gehad was van zijn hoofd gevallen en onthulde een bos verwilderde, zwarte lokken, die gelijk waren aan en toch compleet verschilden van het haar van de andere jongen. Uiteindelijk zoog hij weer zuurstof in zijn longen en vormde hij zijn woorden, terwijl hij zijn benen in een gemakkelijke kleermakerszit onder zich trok.
‘Ik ben geen luchtballon.’
[ Derp. ]
Dominic
PROFILE Real Name : Emma Posts : 4478 Points : 15
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Dark-x-Light Klas: Master Savador Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||
Onderwerp: Re: play my Ace [ Dominic ] do apr 24 2014, 22:13
Het was een vrij eigenaardig gezicht, hoe de ander als een rotte appel door de lucht suizde en de grond raakte. Alsof de zweverige kleuter het vliegen plots was verleerd. De ruwe landing toverde een korte glimlach op Dominics gezicht. Karma- als hij erin zou geloven zou hij die mystieke kracht volmondig bedanken. Maar nee, Dominic geloofde niet in karma. Hij was karma, hij was degene die mensen spijt liet krijgen van hun domme beslissingen, die hen iets leerde over het leven. Namelijk dat alles eindigde met pijn als je dom was. De gebrilde luchtballon stond niet op en even had Dominic het idee dat er misschien een broze enkel of pols gebroken zou zijn. Niets was zo satisfying als het geluid van een brekend bot, gevolgd door de tranen van pijn. Maar nee, het enige wat er gebeurde was dat de ander er lekker bij ging zitten als de eerste de beste leerling in een kleuterklasje. Kleermakerszit. Serieus?
‘Ik ben geen luchtballon.’ Ahw, good for you. Wat een zelfverzekerdheid, fijn hoor. Hij was dus geen ballon. Oh. Echt niet? Zou wel veel verklaren over de domme uitdrukking op z'n lelijke smoel en eveneens die irritante stem uitleggen. De arme jongen zat helemaal volgepompt met helium, kon hij toch niet helpen. Dat kreeg je als mensen niet snapten wat het nut van condooms was, naast ze heel lollig opblazen of vullen met water. En dan vlogen de slijmerige watergevulde projectielen alweer door de lucht. Bah.
"Ohh, sorry, opblaaspop dan. Hou je vieze puffoonse modderpoten voortaan wat beter in de gaten, ja." Beval hij dan op een bijna luchtige manier. Een wegwerpgebaar, zo waardeloos was de zittende jongen. "Het zou vrij treurig zijn als iemand je geheel per ongeluk lek moest steken om zoiets onbenulligs." Ijskoud keek Dominic naar het scharminkel, keek op hem neer. Laag, laag was die luchtballon. Dunne armpjes, geen wonder dat die spontaan het luchtruim in zweefde. Dominic straalde een onderliggende duisterheid uit die steeds sterker werd, terwijl er een mes in zijn linkerhand was verschenen alsof het zomaar uit de lucht was komen vallen. Hij knipte het open en priegelde nonchalant, doch vaardig was vuil onder een nagel vandaan. Helaas voor de brillekop was hij niet echt in een goede bui, anders hadden ze nog wat kunnen spelen voor er bloed moest vloeien.
Callum .
PROFILE Real Name : Bond. James Bond. Posts : 199
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: the { AIR } from our { LUNGS } Klas: miss whitemann Partner: { RUN } boy { RUN }
Onderwerp: Re: play my Ace [ Dominic ] zo mei 04 2014, 21:41
I won't soothe your pain I won't ease your strain
Hij hield niet van de grond. Callum’s benen waren het lopen zo ontwend dat het hem vaak een half uur kostte om zijn evenwicht te vinden, om nog maar niet te spreken over het überhaupt zitten en liggen op vaste ondergrond. Het was – naar zijn bescheiden mening – gewoon niet zo comfortabel als zweven. Helaas was het menselijk lichaam niet gemaakt om zijn hele leven in de lucht te zweven, dus moest zelfs de altijd zwevende Callum soms vaste grond onder zijn voeten voelen. Of onder zijn kont, zoals nu. Hij zou liever weer een paar centimeter in de lucht zweven, maar de klap van daarnet had hem een beetje door elkaar geschud en de jongen had weinig trek in het klunzige “ik ben net neergestort”-vliegen waar zelfs hij mee vervloekt leek te zijn.
De jongen was… Wel, om heel eerlijk te zijn vond Callum ‘m gewoon irritant. Niet eens echt onbeleefd of gemeen of iets in die richting, gewoon irritant. Hij bleef maar zaniken. Goed, hij had een voet in zijn gezicht gekregen, big deal. Callum had grotere problemen – of vertelden zichzelf dat hij grotere problemen had – dan het gezicht van de ander. Moest hij maar kijken waar hij liep, dan liep hij tenminste niet tegen de voeten van anderen aan. De bevelende toon stond hem ook niet aan. Met een opgetrokken wenkbrauw keek hij naar het stuk verdriet waar hij tegenaan was gebotst. ‘Je nachtzicht is vreselijk als je me echt niet had opgemerkt.’ merkte hij droog op, niet bepaald onder de indruk van de ander. Blaffende honden beten wel, in Callum’s ervaring, maar niet bepaald hard.
Ook deze zou niet bijten. Ontzettend dapper, met dat mesje, maar Callum was een circuskind. Als dat joch verwachtte dat hij bang zou zijn voor een stuk metaal, dacht hij verkeerd. Messen werden al vanaf dat hij drie was naar hem geworpen, een extra stukje staal zou hem weinig pijn doen. Met zijn opgetrokken wenkbrauw beet hij terug.
‘Je denkt toch niet echt dat je wat kan beginnen met dat stuk staal, of wel?’
Dominic
PROFILE Real Name : Emma Posts : 4478 Points : 15
MAGICIAN ✦ CHARACTER ✦ Magic: Dark-x-Light Klas: Master Savador Partner: ||If you want me you're gonna have to catch me||
Onderwerp: Re: play my Ace [ Dominic ] di mei 20 2014, 11:17
Deze jongen... Wat een zwak stuk ongeluk. Een afvalhoop had nog meer intelligentie. Het was verbazingwekkend, hij had al geen hoge verwachtingen van Puffonen, maar ze leken toch keer op keer weer teleur te kunnen stellen. ‘Je nachtzicht is vreselijk als je me echt niet had opgemerkt.’ Die opmerking bevatte een kern van waarheid waar hij liever niet op focuste. Hij had niet op zitten letten, dat was waar. Maar het betekende nog niet dat het zijn schuld was. Er was er maar één van hen die door de lucht had gezweefd. Dat was niet waar mensen thuishoorden, dat was niet waar je op hoorde te duiken. Dominic kon met concentratie en magiegebruik van een combinatie van licht en duisternis de schaduwen uitstekend onthullen en had dan een scherp zicht vergelijkbaar met een uil. Maar in gedrogeerde
‘Je denkt toch niet echt dat je wat kan beginnen met dat stuk staal, of wel?’ Een geduldige zucht klonk, tuttutut, had hij nou echt niet opgelet? Dominic zond een weemoedige blik naar de ander. Of hij hier niets mee kon beginnen? Laten we dat maar eens zien.. ''Wellicht,'' klonk het ijskoud. De zwartharige duivel had een zekere bloeddorst in zijn ogen en stapte vliegensvlug richting de ander. Met het scherpe mes deed hij genadeloos meerdere uithalen, het doel helder voor ogen hebbend. De lichtgetinte huid voor zich met rode druppels decoreren. Duistere stroken mist schoten op rondom Dominic, slingerden eveneens naar de ander toe om hem vast te zetten in een rook die dan massief zou worden. Handboeien uit het niets, een mooie uitvinding. Met zijn marmeren handen probeerde Dominic de arm van het joch vast te grijpen, zodat hij meer grip zou hebben om zijn bloederige kunstwerk te maken. [Ashamed of this post i am. ;A;]
Volledig in het thema van Valentijn staan er twee Events op het programma van de site. Beide zullen van start gaan vanaf 14 februari, dus houd de site zeker goed in de gaten.
Cupid Hearts: Verras vrienden of in game characters met een vrolijk hartje deze Valentijn. Met of zonder lief berichtje eraan vast. Anoniem of juist niet. Stuur je hartjes naar het account van Alpha.
Valentine's Dance:Vanaf 14 februari zal de grote zaal van de school omgetoverd worden tot een danszaal vol met eten, drinken en live muziek. Iedereen is welkom om aan dit algemene topic deel te nemen.
WINTER
Tijdens de winter is het terrein van de school in diepe rust. De meeste dieren zijn onvindbaar verscholen en de ijzige wind houd ook de leerlingen binnen. De perfecte tijd om met een kop warme choco naar de vallende sneeuw te kijken.