Met een statig gebaar stapte de lange oude man met zijn lange paardenstaart uit de shuttle die hem hier had gebracht. Hij was zeer net gekleed. Een keurig zwart pak, met daaronder een bijpassende broek en keurig gelakte schoenen. Een butler moest er immers altijd deftig en net uitzien was hij altijd van mening geweest. Hij had enkel een kleine aktetas bij zich. Vandaag was een belangrijke dag voor Valkenhayn R. Hellsing. Vandaag zal hij de nieuwe adviseur worden van de vrouwe van duisternis, Lady Queralena. Iets waar Valkenhayn naar uit keek maar ook ergens wel weer ene tikkeltje nerveus was. zij was immers de krachtigste beoefenaarster in Duistere magie van Kovomaka. Maar hij was er zeker van dat alles goed zou gaan. Hij was immers ook zeer bedreven in Duistere magie, en zijn wijsheid omving duizenden jaren. Hij zou zijn nieuwe meesteres van goed advies kunenn voorzien. Even stopte hij om de mensen massa in zich op te nemen. Al die nieuwe geuren voor zijn neus...Valkenhayn was er immers wel gewend aan dat wel, maar nu pas rook hij ook de geur van deze planeet. Deze rook zeker anders dan Shadra. As expected. Nu...Starshine Academy...hij keek om zich heen naar richtingsboren echter zag hij deze niet. Een licht afkeurende zucht verliet zijn lippen. Dit is waarom hij de voorkeur gaf aan teleportatie..echter kon hij dat nu nog niet gebruiken omdat hij niet de precieze locatie van Starshine Academy wist. Toen zag hij koetsen staan. Ah...die konden hem vast naar Strashine toe brengen..Hij bekeek de koetsen goed. Ze zagen er wel degelijk anders uit dan op Shadra. Minder een gotische stijl. Dat was een beetje jammer, want dit deed de authenticiteit van de koetsen niet veel goeds. A shame...ach het moest er maar mee door..hij liep naar 1 van de koetsen. "Excuseert u mij, maar gaat dit rijtuig wellicht ook naar Starshine Academy?" van nature had hij altijd al een statige ondertoon in zijn stem gehad. "Jazker meneer." zei de koetsier. Valkenhayn knikte goedkeurend. "Dan zou ik daar graag naar toe willen als dat kan." De koetsier knikte, en wees met zijn duim naar de deur. "Stapt u maar in, dan breng ik u daar zo snel mogelijk naar toe" Valkenhayn volgde de aanwijzingen op. Niet veel later kwam de koets in beweging.

Even later waren ze bij een groot kasteel aangekomen. Dit moest Starshine Academy zijn. De koets was tot stilstand gekomen, en de koetsier hield de deur voor hem open. Meteen voelde Valkenhayn al de kracht van zijn meesteres. Het was een pulserend hart. De kracht kwam van een toren die hij afgezonderd zag staan van Starshine. Valkenhayn stapte uit, en boog lichtjes voor de koetsier. "Ik ben u hartelijk dankbaar." Toen opende zich een zwart portaal. Valkenhayn stapte er statig in. Toen verdween deze weer. De koetsier trok zijn wenkbrauwen op. Dit was hij niet gewend van een klant. "Het was inderdaad een..genoegen?"

Het zwarte portaal opende zich weer voor de deuren van de toren. Hmn..iets maakte dat hij zijn portaal niet kon openen in de toren..zeker een schildspreuk..natuurlijk, logisch. Ook viel het hem op dat het een beetje meer kracht van hem vergde dan op Shadra..maar goed het was niets om zich zorgen over te maken. Hij voelde de kracht sterker worden naarmate hij dichterbij de deur kwam. Hij deed deze open. Nu voelde hij wel degelijk de kracht van de magische elementen. Het was als een soort walm. Hij volgde de wenteltrap, opzoek naar de duistere kracht. Toen stopte hij bij een deur. Hierachter leek de kracht inderdaad sterker. Hij klopte even op de deur. "Madam Queralena, bent u daar?"

Na zijn geklop voelde hij al de kracht van zijn wellicht toekomstige meesteres. Het werd steeds intensiever met de seconde. De deur ging open, en meteen stond oog in oog met de vrouwe van duisternis. Hij slikte eventjes. Dit was toch wel even heel wat anders. Hij stond oog in oog met een legende. In de omgeving die deze het meeste suitte..duisternis..Door zijn speciaal aangepaste ogen kon Valkenhayn nog steeds prima zien dat wel. Zijn meesteres was precies zoals hij zichzelf voorgesteld had. Statig, krachtig, en elegant. Iemand waar je al van zou weten dat deze niet met zich liet sollen. Hij knikte instemmend na haar woorden, en volgde haar naar binnen, en deed de deur dicht. Hij nam dankbaar het glas wijn aan, en nam een slok. Oh..zijn meesteres had zeker verstand van wijnen..maar ja wat wou je..het was de vrouwe van duisternis. Natuurlijk kon deze zich het beste van het beste veroorloven. Nu kwam een vraag die hij al ergens verwacht had. "Ziet u madam, ik heb hiervoor al heel nederig honderden jaren de Alucard familie aka, de laatste vampier familie van Shadra gediend...Spijtelijk is een paar maanden geleden het laatste lid van deze familie overleden.." Hij liet in zijn andere vrije hand het contract met de eed die hij aan de Alucard familie had gezworen verschijnen en gaf deze aan zijn meesteres "Hierin staat dat ik Shadra in mijn hele leven niet mag verraden, en met Shadra word ook u bedoeld, omdat u in zekere zin Shadra representeert niet? Daar komt bij, in al die honderden jaren heb ik veel kennis over Kovomakanen en jullie magie opgedaan." Hij glimlachte en nam nog een slok van zijn wijn. "Uitstekende wijnkeuze trouwens madam."