✘ Seira von Lionhart
✘ Sei, Sisi, Sira
✘ 15 jaar
✘ 7 oktober
✘ Vrouwelijk
✘ Leerling
✘ Shadraans
✘ Duistere magie
✘ Brits Engels en Japans
✘ Seira is sociaal, maar op het eerste gezicht komt ze niet zo over. Het is niet zo dat ze asociaal is, maar omdat ze niet zoveel sociale vaardigheden heeft ontwikkeld door de jaren heen kan het soms nog wel eens lastig worden voor haar. Dit gaat ook gepaard met een grote verlegenheid: ze vindt het moeilijk om tegen onbekenden te praten, maar probeert dit wel - weliswaar voorzichtig.
✘ Ondanks de slechte educatie is Seira toch een vrij pienter meisje. Het heeft er voor gezorgd dat ze dingen snel oppakt en als dit het geval niet is zal ze hard haar best doen om de stof toch te snappen of om een bepaald trucje toch te kennen. Zo is ze vaak te vinden in de bibliotheek, omdat het hier stil is en er veel boeken zijn. Niet alleen leert ze veel, maar boeken zijn ook een geweldige bron voor haar illusies.
✘ Voor Seira zelf zijn haar illusies vrijwel altijd actief, het lijkt alsof de realiteit bij haar overlappen en het moeilijk is om de twee te onderscheiden. Vandaar dat ze soms nogal vreemd overkomt, want haar illusies zijn niet altijd voor anderen zichtbaar. Zo kan het zijn dat zij ineens op de rand staat van een klif terwijl de werkelijke omgeving gewoon een weide is.
✘ Tijdens Seira haar verblijf bij haar ouders heeft ze wel het noodzakelijke over manieren geleerd. Zo heeft ze erg veel respect voor volwassenen en zegt ze altijd keurig dank je. Het heeft wel als nadeel dat ze zichzelf erg snel verontschuldigd als ze iets verkeerd doet, soms enkel in haar eigen ogen, en vindt ze het ook verrassend moeilijk om iemand iets te vragen als die al in gesprek is.

✘ Onschuldig
✘ Rikka Takanashi - Chuunibyou demo Koi ga Shitai!
✘ 150 cm
✘ 39 kg
✘ Hamster
✘ Seira is klein en fragiel gebouwd. Dit houdt echter niet in dat ze geen rondingen heeft, deze zijn lichtelijk aanwezig. Maar als ze kleren normale kleren aan heeft zal je ze bijna niet zien.
✘ Seira heeft korte haren die net tot onder haar kaaklijn reiken. Ze zijn donkergekleurd, maar een echte kleur eraan geven is moeilijk: soms lijken ze paars, soms lijken ze donkerblauw - maar de ondertoon zal altijd zwart zijn. Verder heeft ze vrijwel altijd één staartje in haar haren, aan de zijkant.
✘ Seira heeft twee verschillende oogkleuren: geel en blauw. Haar oorspronkelijke en natuurlijke oogkleur is lichtblauw. Door haar magie is een van ogen verkleurd naar geel.

✘ Seira is een magiër die nog een beetje uit de oude doos komt: ze gebruikt nog echt spreuken en moet deze dus ook opzeggen. Ze gebruikt een oude vorm van magie waarbij gebruik wordt gemaakt van zegels.
✘ De meeste van de spreuken die Seira gebruikt hebben te maken met illusies, omdat ze hier een aanleg van kwam en het allemaal natuurlijk ging. Echter kan ze deze illusies pas goed maken wanneer ze haar gele oog ontbloot heeft. Het is niet zo dat ze niks kan zonder haar oog, maar het gaat beter en krachtiger met. Haar krachtigste illusie is om de hele wereld te laten veranderen, dit is een illusie natuurlijk, maar komt heel realistisch over.
✘ Seira is ook instaat om voorwerpen op te roepen: echter is hiervoor meestal een klein offer voor nodig. Dit kan een simpele paraplu zijn die ze in iets anders veranderd, de paraplu is dan het offer, maar meestal is het effect maar tijdelijk. Ze is ook instaat om voorwerpen te maken vanuit één enkele druppel van haar bloed, maar hoe meer bloed hoe gemakkelijker het gaat. Ook bij deze vorm is de verandering maar tijdelijk, maar oefening zal kunst baren.

Met twee helderblauwe ogen bekeek het kind voor het eerst de buitenwereld. Normaliter veranderd de oogkleur van een baby naar de oorspronkelijk oogkleur, maar dit was in het geval van Seira niet zo. Haar ogen bleven blauw en hoewel dit op het eerste gezicht geen probleem moest zijn, was het wel een merkwaardig voorval. Beiden ouders hadden rode ogen, eveneens als haar oudere zus, maar Seira zelf was achtergebleven. Echter werd haar moeder niet verdacht van het zijn van ontrouw, er was geen mogelijkheid dat de vrouw een kind van iemand anders had kunnen hebben. Het moest vast een recessief gen zijn geweest en Seira mocht zich gelukkig prijzen met het toeval, maar of ze er echt zo gelukkig mee moest zijn was een andere vraag.
Het meisje had niks te klagen als klein kind: haar ouders hielden van haar en ze kon het goed vinden met haar oudere zus. Toch kon het sprookje niet voor eeuwig voortduren en moest haar vader weg. Waarom wist ze niet en het werd haar ook niet verteld om men haar te jong schatte om het te begrijpen. Haar vader vertrok en zijn jongste dochter kreeg de kans niet om hem uit te zwaaien.

Tijdens de afwezigheid van haar vader kwam de familie achter een schokkende ontdekking: een van Seira’s ogen begon toch langzaam te verkleuren. Echter was het niet rood en was het er ook maar eentje. Binnen een dag was haar oog helemaal geel gekleurd, van helderblauw naar heldergeel. Later kwam men erachter dat de verkleuring van haar oog tot stond was gekomen door het feit dat het meisje magie kon beoefenen. Waarom haar oog precies geelkleurde had te maken met de kracht van haarzelf. Het gaf aan dat ze veel potentie had en waarschijnlijk ook erg veel talent.
Ondanks dit bleven haar moeder en zus toch wantrouwig tegenover dit hele magie gebeuren. Geen van beiden waren ermee bekend en de man des huizes ook niet, voor zover zij wisten. Als we kijken naar het feit dat ze het enige familie lid was met blauwe ogen en dat dit veroorzaakt werd door een recessief gen: kunnen we dit wellicht ook koppelen aan het feit dat de jongste dochter magie kan beoefenen.
De schuwe houding tegenover de magie verdween langzaam bij de twee vrouwen en Seira was vrij om haar magie te gebruiken zoals ze wilde. Het bleek al snel dat ze een natuurtalent bleek te hebben voor het maken van illusies, maar het meisje was te lief van aard om deze op een negatieve of manipulerende manier te gebruiken. Voornamelijk deed ze het voor haar plezier en om de tijd te verdrijven als ze zich verveelde.

Aan ieder sprookje komt echter een eind en zo ook aan deze. Het begon allemaal bij het schokkende nieuws dat de familie trof: Seira haar vader was overleden. Haar moeder en zus waren er allebei kapot van, maar het kleine meisje scheen het niet te snappen. Bij het graf was het enige wat ze dan ook deed staren. De meesten verweten haar leeftijd er weer van, maar als ze in haar hoofd konden kijken zouden ze wel beter weten. Ze ontkende alles wat ze zag, weigerde de prikkels goed te verwerken. Ze weigerde te geloven dat haar vader haar er niet meer was, dat haar sprookje hier eindigde.
Hun moeder trok het niet meer en liet de twee kinderen achter bij de grootouders van hun vaderskant. Haar zus had hier weinig problemen mee, maar voor Seira was het een ander verhaal. Haar grootvader was een erg streng persoon en daarbij ook een tegenhanger van werkelijk alles wat met magie te maken had: het was een duivels iets en personen die het gebruikten waren simpelweg lui. Ze wisten niet hoe het was om te werken om iets te bereiken.
Seira werd dan ook verboden om haar oog te vertonen en het meisje zelf moest vrijwel de hele dag op haar kamer blijven omdat haar grootvader geen behoefte had aan ‘demonen’. Omdat de man bang was dat ze andere mensen zou besmetten met haar virus wilde hij dat vrijwel niemand bij haar in de buurt kwam. Ze at niet mee aan tafel, maar moest het op haar kamer doen. Ze kreeg geen les, enkel de lesstof en opgaves en moest zichzelf maar zien te redden. Ze had geen contact met andere mensen behalve haar oudere zus die soms voorzichtig aan haar vroeg hoe het ging. Het enige wat het meisje had was haar magie, vermaakte zichzelf hiermee. Echter had het wel zo zijn gevolgen: ze besteedde zoveel tijd in haar illusies dat het moeilijk voor haar was om de andere wereld nog te accepteren omdat haar illusies zoveel fijner waren.

Een lange tijd leefde het meisje zo, wist haar magie te verbeteren en leerde ook nieuwe trucjes – iets anders had ze toch niet te doen.
Helaas werd ze uiteindelijk betrapt door haar oom, die hier alles behalve blij mee was. Hij zei dat ze zichzelf vervloekte en daarmee ook haar gehele familie. Daarbij was het ook te laat voor haar om nog gezuiverd te worden van al deze hekserij en wilde hij haar niet meer in huis hebben omdat het alleen maar erger zou worden. In eerste instantie wilde hij haar gewoon op straat gooien, maar zijn vrouw wist hem in bedwang te houden. Wel was het zo dat de man nog steeds zo woest was dat hij het meisje nooit meer wilde zien, hij wilde haar bestaan vergeten en om dit voor elkaar te krijgen moest het meisje dus van de planeet verdwijnen naar zijn mening.
In eerste instantie leek dit een onmogelijk iets, maar haar grootmoeder wist een uitweg en zo werd Seira uiteindelijk naar Starshine Academy gestuurd. Naar een geheel andere planeet, enkel omdat haar grootvader dit wilde.

✘ Seira heeft soms last van krampaanvallen als ze probeert te slapen. Dit kan verschillen van enkel in haar voet tot over haar gehele lichaam.
✘ Ondanks dat Seira niet meer verplicht is om haar oog te bedekken doet ze dit wel: simpelweg omdat ze bang is dat mensen haar als een demon zullen zien vanwege de behandeling van haar grootvader jegens haar.
✘ Seira schrijft nog regelmatig brieven naar haar zus. De band tussen de twee is nogal apart: soms kunnen ze het supergoed vinden en het ene moment kunnen ze elkaars haren wel uittrekken. Dit komt mede doordat Seira nog steeds weigert te accepteren dat hun vader dood is en dit blijkt uit sommige van haar illusies.
✘ Seira is opgegroeid in twee verschillende delen van Shadra: noord en west. Vandaar dat ze ook twee talen kan, buiten de universele: Japans en Brits Engels. Ze is het meest vertrouwd met Brits Engels en heeft daarom ook een licht accent wanneer ze Japans praat.