De eerste dag op deze school en hij had al een klein conflict gehad met een wat oudere man, die duidelijk geen student was en volgens hem nog steeds geen leraar. Hij kon echter zijn vinger er niet op leggen wat hij wel moest voorstellen, waarom was hij hier op de school als hij geen leraar of leerling was hier? Zijn vuurrode ogen gleden over het verblijf waar hij de komende jaren in zou blijven heen. Het zag er best wel mooi uit hier, echt een plek voor hem. Al zou hij zich misschien meer thuis voelen bij de personen van Razen, aangezien hij daar letterlijk was opgegroeid in zijn tienerjaren. Hij was zeven toen hij op Razen ging wonen en daar was hij gebleven tot zijn twaalfde jaar, daar had hij zijn vrienden gemaakt en zijn leven geleefd; niet op Gren. Zachtjes slaakte hij een zucht en opende hij zijn koffers. Tijd om maar uit te pakken dan, hij wierp even een snelle blik op de klok en kwam tot de conclusie dat hij een soort ontmoeting zou hebben met zijn mentor.. over een kwartier. De jongen slaakte weer een zucht en sloot zijn koffer weer. Dan moest hij dat maar achterwegen laten, dat zou hij vanavond wel weer doen. Hij stond op en liep de slaapvertrekken uit.

Met stevige, snelle passen stapte hij door de gangen heen. Hij was opzoek naar de uitgang, al was die gelukkig iets makkelijker te vinden dan de andere lokalen hier in dit grote kasteel. Oh wat had hij een moeite gehad om alle lokalen op tijd te vinden, gelukkig was dat voor nu gelukt. Hij had te horen gekregen dat zijn mentrix Miss Eres was, veel wist hij niet van haar dus hij was redelijk benieuw over deze vrouw. Hij stapte de deuren uit en snoof de frisse lucht in. Als grenaan hield hij van de frisse lucht en het liefst sliep hij ook gewoon buiten, hij was de koude en warme temperaturen allemaal wel gewend, maar helaas zou dat nooit hier mogen. Het zou te gevaarlijk zijn als een leerling de hele nacht buiten, onder de sterren, bleef slapen. Daniel besloot zich er maar aan te houden en iedere nacht in het verblijf van Gren slapen, al voelde hij zich daar niet zo heel erg op zijn gemak. Hij besloot op een dichtstbijzijnde bankje te gaan zitten en te wachten op de vrouw. Hij wist niet hoe ze eruit zag, dus naar haar toelopen was ook wel een beetje moeilijk. Zijn ogen gleden over het gebied heen, waarna ze bleven haken op een naderende persoon.

Gereserveerd voor Miss Eres

Zijn blik gleed over het grasveld heen. Wat deden de studenten en leraren van Starshine Academy hier? Zouden ze ook buitenlessen krijgen, waar ze hun krachten voluit konden trainen? Daniel grinnikte zachtjes, hij hoopte het. Hij wilde zijn krachten versterken, want in het afgelopen jaar waren ze een beetje verzwakt doordat hij zelf ook enorm verzwakt was. Zijn blik gleed naar zijn mouw en even trok hij die omhoog, een groot litteken liep over zijn arm, wat ooit een angstaanjagende wond was geweest. De doktoren hadden hem nog maar net konden redden, gelukkig was zijn gezicht onaangetast en kon hij alles gemakkelijk verbergen; gelukkig. Hij wilde er niet teveel over praten en als iedereen zijn littekens kon zien, dan zou hij er gegarandeerd telkens vragen over krijgen. Hij schoof zijn mauw weer terug op zijn plaats toen hij voetstappen hoorde en zijn vuurrode ogen keken meteen direct in de smaragd groene ogen van de vrouw die naast hem was komen zitten.

'Jij bent Daniel neem ik aan?' Vroeg ze en zelfverzekerd knikte hij, zich naar haar toe draaiende. Even nam hij haar in zich op, ze had lang blond golvend haar en smaragd groene ogen en nadat ze naast hem was komen zitten, stak ze vriendelijk een hand naar hem uit, die hij dan ook zonder aarzelen aanpakte. 'Ik ben Eres Rune, je mentrix,' Weer knikte hij en er verscheen een vriendelijke glimlach op zijn gezicht. "Daniel Evergreen, maar dat wist u vast al." Sprak hij uit, zijn toon was nog net niet arrogant maar zelfverzekerd genoeg dat iemand nooit van hem zou verwachten dat hij een zwaar verleden had gehad. Je zou eerder van hem verwachten dat hij twee ouders had die altijd van elkaar hadden gehouden, een rijk leven had geleefd en altijd zijn zin had gekregen. Die indruk wilde hij ook maken, dat was veel makkelijker dan de Daniel die hij eigenlijk was te zijn.

Sorry laat en een beetje kort, heb het echt druk xD