Allemachtig, wat was hij moe. Zijn voeten leken ieder moment onder zijn kont vandaan te kunnen vallen en hij begon de straat verderop minder goed te zien. Het gedreun van de disco verderop tetterde in zijn oren. Half wankelend, aangeslagen door het nogal grote biertje dat hij achterover had geslagen, liep hij naar de herberg. Het had geen zin om terug naar school te gaan. Hij zou wel in het dorp slapen en dan morgen terug gaan. Doordat hij niet te veel had gedronken, had hij het idee dat hij een niet té grote kater zou krijgen. Één bak koffie zou dan voldoende doen.
Hij haalde zijn kamersleutels uit zijn broekzak. 'Weet je wel hoe laat het is?' bromde de waardin in haar ochtendjas. Ze had de deur voor hem moeten open doen. 'Zet waz gezel-hik-lig in de dizco...' zei Gamzee, half dronken. Ze mompelde nog wat en draaide achter hem de deur weer op slot.
Het eerste wat ze daarna weer deed, was hem meesleuren naar de keuken om zijn hoofd onder de kraan te houden. Gamzee gorgelde wat maar kwam daarna geschrokken overeind en begon tegen te spartelen. 'Zo, en nu naar bed jij.' zei ze een tikje streng. Ze gooide hem een handdoek toe.
Mopperend maar niet van zijn zin om te slapen beroofd droogde hij zijn haren en gezicht en liep naar zijn kamer. Toen hij de trap opkwam, hoorde hij zijn buurman aan zijn slot morrelen en stampvoetend, of in ieder geval lawaaierig naar binnen gaan. Met rollende ogen zicht Gamzee zijn weg in het donker en draaide de sleutel om. Hij trom zijn shirt uit en gooide die in een hoek. Hij plofte met zijn broek en sokken nog aan op bed en begon meteen te snurken.
Het duurde even, of misschien was het wel een paar minuten, voor hij besefte dat er iets goed mis was. Toen hij zich om wilde draaien, stuitte zijn arm op een barrière, iets wat aanvoelde als...
Met een gil, die iets te non-mannelijk was, sprong hij uit bed en stootte zijn hoofd keihard tegen de lamp aan. Het licht ging aan en hij zag...
'M-miss....E-E-Eres...?' stamelde hij.