Saffie?

Bezoek leek altijd op het slechtste moment te komen. Savador had zijn handen vol aan kantoorwerk, nakijken en het uitplannen van zijn volgende lessen. Hij was net met een nieuwe stapel nakijkwerk begonnen, tot de doodse stilte tot zijn grootste ergernis verstoord werd door geklop op de deur. Even later een stem die achter de deur riep. Vrouwelijk en onbekend. Savador gooide zijn pen neer en pakte Saethion op, die op het punt stond de nog natte inkt over het proefwerkblad waar hij mee bezig was om na te kijken uit te spreiden. 'Binnen,' zei hij nors en met tegenzin.

Savador legde Saethion in zijn schoot en aaide de flinke slang met langzame streken over zijn lijf. Pas toen de deur openging keek hij op. Het was inderdaad iemand die hij nog niet kende. Een nieuwe leerlinge, die hem direct op zijn gedrag wees. Savador staarde haar grimmig aan. Brutaal nest. Er veranderde niets aan zijn harde uitdrukking toen het meisje zich aan hem voorstelde als Gigi. Zijn gouden ogen bleven haar nog altijd even nors aanstaren. 'Master Savador,' stelde hij zichzelf net zo nijdig voor als dat hij er bij zat. 'Maar dat wist je kennelijk al. Van welke respectloze uithoek ben jij gekropen dat je op zo'n toon tegen mij spreekt?' Savador richtte zijn blik even kort op Saethion toen Gigi de slang opmerkte. Het was hem een raadsel waarom ze de naam van zijn dier wist. Met fonkelende ogen keek Savador weer op. 'Madeline is hier niet,' antwoordde hij kortaf. Het was hem ook een raadsel waarom Gigi om haar vroeg. 'En ja, je stoort. Wat kom je hier doen? Moet je geen bengelstreken uithalen met alle andere engeltjes onder de leerlingen hier?' Savador begon ongeduldig met een pen op zijn bureau te tikken, zijn ogen nog steeds niet van Gigi afscheurend.

De pen begon langzamer te tikken toen Gigi haar verontschuldigingen aanbood. Kijk, dat zag hij nou graag. Toch zei Savador nog geen woord. Hij trok lichtelijk een wenkbrauw op toen Gigi hem zei dat ze hier kwam om kennis te maken. 'Werkelijk? Je kent me nu, dus wat wil je nog van me?' Saethion liet een verontwaardigd gesis horen. Savador legde de slang om zijn schouders en streelde hem verder om hem zijn gevragen aandacht te schenken. Er verscheen een diepe frons in Savadors voorhoofd op Gigi's vraag. Was dat nu serieus bedoeld? Hij leunde wat achterover in zijn stoel terwijl hij haar opdringerig aan bleef staren. 'Daar zul je snel genoeg achterkomen. En dan word jij er één van hen. Je bent nieuw, maar in feite ben je er al één. Een dwaas die zich hier aanmeld om lessen te volgen, maar die achter de ruggen van leraren om erge streken uitvreet,' antwoordde Savador bijterig.

Ineens kwam er iets zwarts door de deur. Deshas stond in zijn schaduw gedachte tegen de muur geleund. Zijn felrode ogen zonder witte omranding of zwarte pupillen keken van Savador naar het meisje dat bij hem stond. ''Had ik beter even kunnen kloppen?'' vroeg hij kalm aan Savador. ''Excuses. Ik vergeet telkens dat ik niet overal maar binnen kan komen gewoon omdat ik het kan'' zei hij kalm. Vroeger had hij zich daar nooit voor verontschuldigd maar tegenover Savador was dat anders. ''Wie is de kleine spruit?'' vroeg hij daarna doelend op het meisje dat bij hem stond.

Savador slaakte een zachte zucht zonder zijn norse blik van Gigi af te scheuren. Dat kind leek alleen maar vragen te stellen. 'Valt er nog meer over me te weten tegenover jou? Ik dacht van niet. Je mag mijn naam en mijn functies weten, de rest is privé,' reageerde hij bot. Hij keek zwijgend toe hoe Gigi dichterbij hem kwam en kreeg even een vreemd gevoel in zijn maag toen ze hem duidelijk maakte dat ze hem bewonderde. Daar keek hij even van op. Hij was inmiddels zo gewend geraakt dat alle leerlingen hem haten, en hij onder de studenten alleen comfort van Diva kreeg, dat leerlingen die hem mochten - of zelfs bewonderden - vervreemd was geraakt. Savador betrapte zichzelf erop dat hij tijdens het dingen overdenken een hele tijd ernstig naar Gigi had gestaard. Hij scheurde zijn blik los toen Deshas zich uit de schaduwen losmaakte en met een vraag zijn aanwezigheid aankondigde. Daar keek hij ondertussen ook niet meer echt van op. Deshas leek zich in ieder mogelijk donker hoekje te verstoppen, iedere keer als hij dacht dat hij alleen was. Zijn blik ging weer naar Gigi toen ze het waagde zo op Deshas te reageren. 'Hoe durf je!' siste Savador op haar woorden. 'Je weet bij Medusa niet tegen wie je het hebt.' Zoals de uitdrukking op zijn bleke gezicht het ene moment hard en onvriendelijk was, zo leek het in een oogwenk met een glimlach te zijn gesierd. Bewonderaar van Master Savador, dat klonk onderdanig. En ergens gaf hem dat een warm gevoel van binnen. 'Is dat de titel waar je jezelf mee voorstelt?' vroeg hij Gigi op een spottende toon. Zijn glimlach verdween weer net zo snel als dat die gekomen was en maakte plaats voor een ontevreden frons toen ze Deshas vroeg wie hij was. 'Je zou je moeten schamen. Van wat ik in één oogopslag aan je kan zien ben je een Shadraan. Zelfs de verraderlijke Shadranensoort die zich aan de Nova-religie wijden weten nog dat deze man Heer der Duisternis zelve is. Je kunt jezelf geen Shadraan noemen als je Heer Deshas nooit in geschiedenisboeken of als stenen beelden hebt gezien.' Hij sprak Deshas expres met een titel uit, in de hoop dat Gigi in het vervolg hetzelfde zou doen. Savador bleef de nieuwe studente met een vurige blik aanstaren.

Deshas keek met een opgetrokken wenkbrauw naar het meisje dat zich voorstelde aan hem als Gigi. ''Bewonderaar, toe maar hoor. Doe maar weer luxe'' zei hij. Zijn blik ging naar Savador terwijl hij zijn menselijke gedaante weer aannam. ''Wat is dat met jou en vrouwen? Eerst Diva, toen Madeline, ik geloof dat Rose ook ooit gek op je is geweest, je eigen nicht en niet te vergeten heb je op Ceylin ook flinke indruk achter gelaten'' zei hij maar het klonk verreweg van bestraffend. Het was eerder iets als 'mannen onder elkaar' zoals men dat zou noemen. Deshas zweeg wijselijk toen Savador aan Gigi vertelde wie hij was. Hij liet Savador uitspreken. ''Aangezien Savador me al heeft voorgesteld zou ik het liever geen tweede keer doen maar dat is wel zo beleefd. Deshas, Heer der Duisternis, aangenaam Gigi'' sprak hij kalm. Hij had het de laatste tijd wel vaker meegemaakt dat er ook nog mensen bestonden die hem niet kende. De wereld was niet meer zoals driehonderd jaar geleden toen je als Legendarische Magican niet normaal meer over straat kon zonder herkent te worden door iemand. Tijden veranderen hield Deshas zichzelf voor, al wist half Shadra inmiddels dat hij weer terug was.

Met een kleine glimlach leunde Savador achterover in zijn stoel toen hij Deshas' opmerking hoorde. 'Ik heb werkelijk geen idee, vriend. Vroeger gunden ze me nog niet eens een enkele blik waardig, en nu komen ze als loopse honden op me afgerend. Wellicht om de afgelopen mislukte liefdesjaren in te halen?' bedacht hij zich met een hooghartige uitdrukking op zijn gezicht terwijl hij met een bleke hand het strelen over Saethions schubben vervolgde. Savador kwam weer ter zake toen Deshas zich persoonlijk zelf nog een keer aan Gigi voorstelde. Hij kwam met een strak gezicht overeind en begon in de kast met leerlingendossiers te rommelen. Toen hij zich bedacht dat hetgene waar hij naar zocht niet daar te vinden was, viel zijn oog op een andere, wat kleinere kast in het kantoor. Op één van de planken lag een stapel post dat vandaag was aangekomen. 'Ga eens aan de kant,' zei hij tegen Gigi terwijl hij haar zacht opzij duwde. Hij hurkte neer voor de kast en zocht een kleine tijd tussen de stapel. Uiteindelijk trok hij er een grote bruine envelope tussenuit, waar hij de inhoud in zijn hand uitschudde. Hij had nu een aardig dik boekje in zijn handen, A-4 formaat. Het nieuwe aangekomen dossier dat hij vergeten was door te kijken en tussen de andere leerlingendossiers te plaatsen. Gigi's dossier. Savador begon er even zwijgend door te bladeren. Toen sloeg hij het dossier weer dicht en keek hij Gigi aan. 'Ik doe het niet graag, maar..' Hij maakte zijn zin niet af maar wierp in plaats daarvan nog een blik op Gigi's dossier, of hij er zeker van wilde zijn dat het echt was. 'Welkom,' maakte Savador zijn zin nors af. Al wilde hij het liever niet toegeven, nu Gigi's leerlingendossier binnen was, was ze nu een volwaardig aangenomen leerling van Starshine Academy.

Savador nam Gigi even met een licht opgetrokken wenkbrauw in zich op voor hij naar de kast liep met leerlingendossiers. Hij plaatste Gigi's dossier ergens helemaal vooraan. Alle nieuwe aangenomen leerlingen plaatste hij immers helemaal vooraan. Daarna begaf hij zich weer naar zijn bureau, waar hij weer achter neerzeeg. Hij keek op en staarde Gigi een lange tijd aan toen ze een vraag stelde. 'Mits je er moeite mee hebt, ben ik bereid je bijlessen in de vuurmagie te geven. Allereerst wil ik zien hoe je het ervan afbrengt in de normale lessen. Dan zien we nog wel verder,' antwoordde Savador nors. Om direct al bijlessen te bieden zonder dat hij wist hoe gevorderd Gigi op het vlak van vuurmagie was, vond hij wat onnodig. Hij wilde er zeker van weten dat ze het nodig had. Daarbij had Savador het al druk genoeg, en moest hij zeker een aantal dingen in zijn agenda verschuiven of zelfs schrappen als bijlessen er ook nog eens bijkwamen.

Savador tikte ongeduldig met zijn knokkels op zijn bureau zonder zijn blik van Gigi af te scheuren. Met zijn andere hand draaide hij achteloos een zwarte lok om zijn bleke vinger. 'Ja,' zei hij nors op haar volgende vragen. 'De normale lessen. Je weet wel, de lessen die hier worden gegeven in een lokaal met snotkinderen en een leraar voor de klas die uitleg geeft?' In zijn gouden slangachtige ogen lag iets van spot. Savador leunde met een zucht achterover in zijn stoel en sloeg zijn armen over elkaar heen toen Gigi hem zei dat ze bang was en hem op haar problemen wees. Die problemen stonden vast genoteerd in haar dossier. Maar hij voelde er niets voor het nu helemaal door te gaan spitten. Hij had immers nog een hoop nakijkwerk te doen. 'Wat verwacht je dat ik voor je kan doen? Die problemen zijn jouw problemen, daar moet je zelf moeite in steken om ze te boven te gaan. Ik ben geen psychiater,' antwoordde Savador grimmig. 'En wat is er nu om bang voor te zijn? Er lopen hier alleen maar een paar uit de jeugdgevangenis ontsnapte criminelen rond, haast iedereen heeft wel een wapen op zak en ruzie met als gevolg een open wond is niet ver te vinden. Ik wens je veel succes op deze school, snoes.' Een brede sarcastische grijns sierde Savadors bleke gelaat en er lag een valse blik in zijn ogen.

Savador bleef Gigi oplettend aankijken en verloor haar geen seconde uit het oog. Hij vertrouwde het niet toen ze dichterbij kwam. Ze bewonderde hem, en dat kon vele betekenissen hebben in heel veel verschillende manieren. 'Wat denk je nu zelf? Ik heb het al eerder gezegd dat je er ongetwijfeld ook een deel van gaat uitmaken. Van dat stelletje ongeregeld,' reageerde hij bot toen Gigi vroeg of ze ook één van die snotkinderen was. Savador ondersteunde zijn kin met een hand, en zijn elleboog met zijn andere vrije hand. Hij richtte zich wat op en leunde wat naar achteren toen Gigi wel heel erg dichtbij was. Zijn ogen verwijdden zich het volgende moment wat en zijn verticale pupillen versmalden zich tot kleine spleetjes toen ze haar lippen zonder pardon op de zijne drukte. Ondanks dat hij er stijfjes bij bleef zitten en hij zijn ogen argwanend tot spleetjes kneep, wachtte hij kalm tot ze uitgezoend was. Daarna stond Savador tamelijk kalm op uit zijn stoel en liep om zijn bureau naar Gigi toe. Hij bleef nog een hele tijd alleen maar zwijgend op haar neerkijken. Toen sloeg hij onverwachts een hand om haar mond en begon langzaam vooruit te lopen, zodat ze wel gedwongen was achteruit te deinsen. Dat ging nog even door tot ze met haar rug tegen de muur kwam en Savador haar er ruw tegenaan duwde. De hand om Gigi's mond kneep hij onvoorzichtig samen, zodat haar wangen er bol van gingen staan. Savador streek een aantal lokken uit zijn bleke gezicht en ging dicht tegen haar aanstaan om zijn gezicht naar haar oor toe te buigen. 'Ik waarschuw je. Je bent hier pas op deze school, en ik kan je nu al zeggen dat het hier een duistere verzamelplaats is voor psychotische sadisten uit alle uithoeken van Kovomaka. Ik kan je het sadisme laten beproeven als je dat ooit nog een keer durft te wagen. Jij gaat nog veel last van me krijgen op deze manier,' sprak Savador zacht in Gigi's oor. Hij liet haar vervolgens met een ruk los maar verwijderde geen stap van haar om snel te handelen als ze nog iets uit wilde halen. 'Ontwetend mokkeltje,' snoof hij hooghartig terwijl hij haar met opgeheven neus minachtend nog eens van top tot teen bekeek.

Deshas had al die tijd zwijgend toe staan kijken. Dat hij erbij stond betekende niet dat hij zijn zaken waren dus hield hij zich op de achtergrond. Maar zijn mond viel letterlijk open van verbazing toen Gigi Savador ineens zoende. Ineens voelde hij in zich een sterke drang om het in Gigi's kop te hameren dat Diva al met Savador was. Het voelde gek genoeg alsof hij Diva een beetje moest beschermen. Eigenlijk stond ze wel een beetje onder zijn bescherming. Om meerdere redenen. Ze leek veel op Katherine. Ze was lid van zijn Suasama's, ze was de partner zijn beste vriend en schoonfamilie dat haar automatisch ook een beetje verwand aan zijn familie maakte. Gelukkig wist Savador dit al op te lossen want Deshas had Gigi waarschijnlijk veel erger verwond dan enkel een hand tegen haar mond.

Savador keek met afgunst op Gigi neer toen ze zich verontschuldigde. Kennelijk was ze van zijn reactie geschrokken, precies zoals zijn bedoeling was geweest. 'Dat valt nog te bezien hoe je je in het vervolg gedraagt,' zei hij snauwend terwijl hij zich omdraaide en met stevige passen van haar wegliep. In het midden van het kantoor bleef Savador stilstaan en keek hij Gigi over zijn schouder slinks aan. 'Je wenst toch zeker niet al direct in de kerkers gegooit te worden op je eerste dag, wel dan?' vroeg hij zacht. 'Dat kan zo voor elkaar komen, moet je weten.' In het voorbijgaan van Deshas keek hij hem even hoofdschuddend aan terwijl zijn bleke lippen een woord vormden dat sterk leek op 'onfatsoenlijk secreet', doelend op Gigi. Savador zeeg weer neer achter zijn bureau en pakte Saethion kalm op, alsof er nooit iets gebeurd was.

Savador bedaarde zich wat en ging onderuit gezakt in zijn stoel zitten. Gigi's mompelende horen waren hoorbaar voor hem, en het beviel hem helemaal niet. Hij keek zwijgend op van Saethion en staarde Gigi een hele tijd onbewegelijk aan, als een slang die afwachtte op het juiste moment om toe te slaan op een prooi. 'Het is je geraden, etter,' siste hij toen zacht. 'Brutaliteit van de hoogste plank, waar ze ook vandaan komen, iedere ondeugd hier lijkt met de slechtste stap te beginnen. Stelletje vlegels.' Dat laatste mompelde Savador meer in zichzelf dan dat het echt op Gigi bedoeld was. Hij had een flinke hekel aan de leerlingen, zowiezo al, maar dat ze dan ook nog zo brutaal moesten zijn, deed het er nog een schepje bovenop.

PROFILE MAGICIAN

» Tekening van Saffie
» Alvast gefelici SAFFIE!!!
» Saffie's Siggie Shoppie!@

Saffie?

Saffie?

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen