Naam: Andrew Aragon
Roepnaam: André
Leeftijd: 18
Afkomst: Razen
Magie: Vuur&Licht
Lengte: 1.78
Gewicht: 70 kg
Bouw: Slank en vrij lichtgebouwd.
Haarkleur: Kastanjebruin
Haarstijl: Vrij kort met meerdere uitstekels
Kleur ogen: Kastanjebruin
Likes:

• Het lezen van boeken
  Al sinds jongs af aan, houdt de jongen ervan om zich te verschuilen achter een andere wereld, namelijk die van de boeken. Alles wat erin beschreven werd verschilde sterk met zijn leefomgeving en maakte hem nieuwsgierig over de andere planeten die er waren met hun eigen culturen. Ook leerde hij veel van de boeken, nog meer dan zijn ouders hem hadden kunnen geven en kon hij mede hierdoor vrij snel zelfstandig worden.
  
• Voorwerpen vernietigen
  Pats! Weer een pot omver laten vallen. Zo ging dat toen Andrew nog maar een kind was en vrij onhandig was met breekbare voorwerpen. Op een gegeven moment kreeg hij er lol in, zelfs wanneer zijn ouders hem continu erop strafte. Hij stopte degelijk na een tijd met het kapot maken van voorwerpen, maar wanneer hij iets expres mocht kapot maken of openscheuren, zoals bij cadeau's of iets dergelijks, hield hij zich niet in. Hij let er wel sterk op tegenwoordig, maar het blijft een bron van vermaak.
  
• Natuurlijke omgevingen
  Gezien hij zijn kinderjaren doorbracht in de centrum van de stad heeft hij nooit echt van natuur kunnen genieten en vooral enkel over kunnen lezen in de boeken die hij had. Om enigszins een beetje natuur in huis te hebben ging hij als 6-jarige vaak bomen natekenen om deze dan te plakken aan de muren van zijn kamer. Zijn ouders hadden dit door en plaatsen in de nacht nog een plant in zijn kamer, waarna Andrew met een brede glimlach wakker werd en goed voor de plant zorgde. Tegenwoordig staat de plant in hun voortuin, omdat deze vrij groot is geworden, té groot voor zijn kamer. Buiten dat, houdt Andrew ervan om naar de meest wilde natuurlijke omgevingen te reizen en ervan te genieten. Vrij van de drukte van de stad.
  
• Wandelen
  Dit heeft een sterke band met zijn liefde voor natuur, want daarvoor moest hij een aardig stukje lopen vanuit zijn huis. Tegenwoordig de dag kan hij prima lange stukken afleggen, zonder al te veel moeite.
  

Dislikes:

• Stad
  Het natuur was ver, dus had hij een afschuw ontwikkeld jegens de stad met zijn drukte. Dit bleef ingeprent.
  
• Narcistische mensen
  Andrew is niet de meest sociale persoon die je kunt tegenkomen, maar hij mag anderen mensen wel, van alle typen. De enige type die hij echter het meest haat zijn de narcistische soort mensen die enkel aan zichzelf denken en zich boven de ander zien. Dit kan liggen aan het feit dat zijn vader zich opgeofferd had voor de stad en een zekere stadsheld was geworden, maar daarbij zijn leven verloor. Een week lang was hij de nieuws van de dag, maar hierna dachten de meesten niet meer aan hem en wanneer zijn vader's naar voren werd gebracht, reageerden men er onverschillig op met de opmerking dat ze hem het lieten regelen om hu leventje niet te verliezen. Dit schaadde Andrew erg, waardoor hij het planeet al te graag wilde verlaten, maar niet zonder de burger uit te scheden.
  
• Duisternis
  Zijn bloedeigen oom is na zijn geboorte door gebrek aan een eigen vrouw en kind, de duisternis ingestapt en dreigde meerdere malen zijn familie uit te moorden. Rond bepaalde tijden bezochten zijn ouders gedwongen zijn oom en verdere familie om een kwestie te bespreken, maar uiteindelijk kwamen ze terug met diverse wonden. Andrew haalde toen al snel een verbanddoosje bij, elke keer dat zijn ouders van zijn oom afkwamen. De pijn moest ondragelijk te zijn geweest, maar beiden glimlachten altijd zacht, alsof er niets aan de hand was.
  

 
Angst: Andrew is simpelweg bang voor de duisternis en dat hij opgezweld daardoor raakt. Zijn oom was namelijk ter prooi gevallen en hij wilde niet zo eindigen, of als een narcistische hoopje troep.
Geaardheid: Hetero
Partner: Geen
Extra: Andrew doet soms zijn leesbril op, omdat hij verziend is met beiden ogen en dus dichtbij minder scherp ziet. Het is echter maar een lichte sterkte.

Karakter:

• Stil
  Andrew is zoals eerder genoemd was, niet de meest sociale jongen die je kunt tegenkomen. Wegens zijn afschuw en vermijding van de stad, had hij ook niet de grootste vriendenkring. En in een groep mensen, weet hij ook niet altijd wat hij kan zeggen. Hij is zeker niet verlegen, maar zijn sociale skills zijn vrij gebrekkig. Hierdoor kan hij soms bot overkomen als hij toch zijn mond besloot open te trekken.
  
• Slim/Sluw
  De kennis die hij van jongs af aan had opgedaan met de boeken van hemzelf en van zijn ouders, kon hij al veel leren over diverse zaken en nog het meest van natuurlijke fenomenen. Hij is verder vrij open voor nieuwe informatie en leert hij deze graag. Hij heeft wel een sluwe kant die door de intelligentie tevoorschijn gekomen is. Hij gebruikt het echter eerder om mensen eenmaal even te plagen, omdat hij sluwheid toch als de milde vorm van duisternis ziet.
  
• Koppig
  De jongen heeft mede door zijn intelligentie vrij vaak een andere kijk op alledaagse zaken en wilt hiervan absoluut niet afwijken, ondanks wat een ander hierop zegt. Hierdoor werd hij als 'koppig' aangezien in zijn stad en al helemaal na zijn scheldpartij tegen de mensen die zijn vader's daad minachtten.
  

Geschiedenis:
Een gezonde jongen werd geboren in Straatkrächt, een dichtbevolkte stad op het planeet Razen. Zijn ouders waren blij met de aankomst van hun zoon en vormden een gelukkig gezin. Zijn vader werkte ter plekke als handelaar in wapens. Het was niet bepaald een beroep die gerespecteerd werd, en zijn vader werd als een stuk vuil behandeld zoals vele anderen. Zijn moeder was echter een schat van een vrouw die de rol van moeder goed tot haar kon nemen en haar pasgeboren zoon al haar aandacht gaf. Ze was verder redelijk bekend in de wijk en had een redelijk netwerk ontwikkeld qua vrienden. Dit bracht haar zowel in de problemen als uit de problemen, maar in welke situatie ze ook zat, ze wist zich wel erin te redden. Ze was immers een sterke vrouw. Het leven was dus redelijk voor het gezin, maar zijn vader had het als handelaar zwaar te verdoen in schaarse tijden. In enkele tijden hadden ze ook maar net genoeg geld om het gezin van honger te behoeden. Na een jaar of twee werden de inkomsten stabiel en leerde Andrew steeds meer van de wereld kennen, van de stad naar de cultuur. Zijn moeder bracht hem ook vaker naar buiten en een enkeling keer naar een stukje natuur. Eerst vond hij er niets aan om zoveel te lopen om natuur te bezoeken, maar de stad werd hem te saai met de grote horde mensen, dag in en uit.
Een jaar later werd zijn broertje, Zephyr geboren. Zijn broertje was vrij zwak en had weinig overlevingskans. Dit was de reden dat zijn moeder en vader meer over hem ontfermde dan hun oudste zoon. De jongen werd steeds ouder en ouder, totdat hij zes was en inmiddels had afgeleerd om breekbare spullen kapot te maken. Zijn vader had de jongen meegenomen naar zijn wapen werkplaats en hem de kunsten ervan laten zien. De jongen had er echter niet zoveel mee, maar hielp wel regelmatig zijn vader met het verkopen. Een talent had hij er niet voor, maar hij wilde zijn vader blij maken. Rond deze leeftijd leerde hij ook een handjevol leeftijdsgenoten in de stad kennen, maar wilde het niet klikken. Ze waren narcistisch en enorm brutaal tegen jongere kinderen. De grootste verbazingwekkende verschijnsel was toen een van hen een kleine vuurbal had weggeschoten naar een zwerfhond, die gelukkig net niet geraakt werd en wegrende met zijn staart tussen zijn poten. Andrew was verbaasd door deze kracht en vroeg zijn ouders er naar en verkreeg alle informatie erover, hoewel zijn ouders wel eerst twijfelde. De bewoners van de planeet konden vuur magie besturen en er waren bovendien meerdere planeten met hun eigen magie en landschappen. De nieuwsgierige jongen dook de boeken in om hier meer achter te komen, en kwam zo aan zijn leergierige eigenschap en zijn liefde voor boeken. Zijn broertje voegde zich vaak bij hem toe en reageerde keer op keer enthousiast toen Andrew over de vuurbal vertelde en wat er verder in de boeken over stond. De twee raakten geïnspireerd en gingen vaak gezamenlijk naar hun minuscule achtertuin om proberen de magie onder de controle te krijgen. Het lukte de jongens echter niet, maar koppig dat ze waren bleven ze het dag in en dag uit proberen.

De twee broers werden ouder en hun ouders waren steeds langer afwezig, waardoor ze ergens anders hun vermaak moesten halen. Andrew vond die in boeken betreft vuurmagie, terwijl zijn broertje steeds meer het huis verliet om met andere kinderen te spelen. Hoewel Andrew zichzelf als een beschermer van zijn jongere broertje zag, liet hij dat zijn broertje wel toe. Hij ging toch zijn speelmaatjes voor hem uitkiezen? Toen zijn ouders gewond terug kwamen van elke bezoek bij hun oom, lette de jongen iets minder op zijn broertje om te hulp te schieten bij zijn ouders. Zephyr zat inmiddels steeds vaker op straat spullen te jatten van voorbijgangers en een slechte reputatie op te bouwen. De jongen werd eerst op straat niet zo aangezien met zijn blonde haren en kastanjebruine ogen, maar al spoedig klaagden een boel mensen bij hun ouders. Zephyr kreeg straf en mocht zeker een maand lang het huis nauwelijks uit, waarop Andrew elke keer met schuldgevoel het huis soms moest verlaten voor boodschappen. Hij gunde het zijn broertje niet, en uiteindelijk besloot hij te zoeken naar diens vrienden om ze erover te informeren. Deze vond hij in een duistere steeg. Andrew sprak ze er direct op aan en vertelde het nieuws, maar de groep reageerde niet bezorgd , maar .... ze vonden het ... grappig? Ze lachten luid en zeiden allemaal spottende dingen, waarna er iets in de jongen knapte en hij te vuist ging tegen vier man. Hij was zwak in tegenstelling tot hen, maar toch vocht hij door. Spoedig raakte zijn vader bezorgd en vond hem in de steeg, zwaar gewond en omringd met de geur van brandend vlees. Dat was echter niet van Andrew.

De situatie escaleerde met de plotselinge verschijning van de om die deze kans nam om ten eerste zijn eigen broer af te maken, daarna zijn zoon en vrouw en als laatst de stad. Geen idee waarom hij dit wilde. Hij woonde er zelf in. Er volgde een heftige strijd tussen zijn vader en zijn oom, terwijl Andrew op tijd op een veilige plaats buiten het strijdveld was geplaatst door zijn vader. Een hele menigte vormde zich om het gevecht en uiteindelijk was het voorbij. Zijn vader was als een held overleden en zijn oom ook. Andrew werd echter pas dagen later wakker met een huilende Zephyr over hem heen gebogen en zijn moeder meteen lach en tranen in haar ogen. Hij had het wel overleefd. De laatste paar jaren verstreken en uiteindelijk besloot Andrew naar de SSA te gaan. De boeken stonden er vol van en wie weet, kon hij zijn magie onder de controle krijgen en zijn broertje in de toekomst beter beschermen. De jongen liet dus zijn broertje en moeder achter, hopend dat zijn broertje dezelfde pad zou nemen en geen van hen ooit tegen elkaar zouden moeten vechten.