Nerveus schaatste ze naar een hoekje van de schaatsbaan en leunde even tegen de wand aan. Hoe in Flora's naam ging ze hem vertellen dat het raak was geweest. Ze gleed wat rond en voelde hoe ze steeds roder werd. 'Tja uhm...' begon ze. Ze veegde even een haarpluk onder haar muts en beet op haar lip. 'Wat ik wilde zeggen is...ehm...' Verdorie! Waarom was het zo moeilijk? Waarom kregen meisjes geen les hier in?
Haar moeder zou het wel hebben geweten, die was twee keer zwanger geweest. Misschien was het voor haar net zo lastig als nu geweest toen Enya nog in haar buik zat, omdat ze misschien bang was geweest dat haar vader ook haar niet zou willen. Voor alles hetzelfde, maar zij leek haar stoornis beter in controle te houden dan Lie.
Haar voet slipte weg terwijl ze in gedachte verzonken was. Met maaiende armen en een kleine gil viel ze tegen Malekith aan. Maar ze vond geen houvast aan hem en viel om terwijl ze hem meesleurde. Toen ze bovenop hem op het ijs lag, begon ze te lachen. 'Oepsie...' zei ze lachend. Heel even viel ze stil en boog zich toen naar beneden om hem een kus te geven. Met een nog grotere blos dan eerst stond ze op. 'Dus ja...waarvoor ik....waar ik over wilde praten is...' Ze wreef over haar arm en gaf zichzelf toen nijdig een klap tegen haar hoofd. 'Stomstomstomkanhetnietdoen...!' mompelde ze kwaad.

Wat was ze weer lekker bezig. Ze mocht nog van geluk spreken als ze het vandaag nog verteld kreeg. "Je kan het me gewoon zeggen, ik vind niets erg, en ik vertel het aan niemand door als je dat niet wilt." Zei hij poeslief, en gaf haar een knuffel. "En ik zal je steunen, wat er ook geberurt." Fluisterde hij zachtjes in haar oor. Haha, ja, dat zei hij nu wel...
O fijn, het vuurwerk was begonnen, kon ze gaan schreeuwen. 'Ik ehm...' Begon ze tussen twee knallen door, maar veel kans kreeg ze niet. 'Ik ben over tijd!' riep ze wat harder. Ze kon zichzelf niet eens verstaan. Nijdig hees ze zichzelf wat hoger op aan zijn schouder (ze kon niet op haar tenen gaan staan met schaatsen). 'IK BEN EEN MAAND OVER TIJD, BEN ZWANGER!' toeterde ze in zijn oor. Ze schrok er zelf van. Haastig bewoog ze achteruit en werd zo rood als de nieuwe vuurpijl die in de lucht uiteen knalde.

(kooort)

Ze had niet erge honger, maar om de een of andere reden kreeg ze om de paar minuten vreetbuien. Ze meende te weten dat dit al een symptoom was. "Niet zo snel, jongedame." Zei Malekith speels. "Je hebt net zo veel gezegd, mag ik ook even?" Zei hij plagend, en gaf Enya een knipoog. "Allereerst, moet je weten dat ik er altijd voor je zijn." Zei hij doordringend, maar zacht. "Je hoeft maar te roepen, en ik hoor je. Waar dan ook." Zei hij liefdevol, waarna zijn ogen even oplichtten. Dat wist ze, ze had het al zo vaak meegemaakt. "En nog iets, misschien had je al door dat ik er zo'n vreselijke hekel aan heb, als ik je pijn zie lijden." Zei Malekith zachtjes, en sloeg zijn ogen even neer. "Dus weet alsjeblieft, dat ik er altijd iets aan kan doen." Fluisterde hij, en lachte even. "Je weet wel hoe..." Een zilver wolkje drong bij haar binnen en deed haar ogen even zilver oplichten. Hij gaf haar weer een lange kus, ze begon er iets beter in te worden, maar trok zich plagend terug. "Zo, en nu eten."
Ze trok aan het tafeltje met een pijnlijk gezicht haar schaatsen uit. Ze kon het wel, maar niet lang. Er schoot een irritante tinteling door haar benen, ze wist wat het betekende, maar het moest binnen een paar minuten over zijn. Inmiddels had ze zoveel meryle 'gif' in haar lichaam, dat het de vloek leek te bestrijden. Dat was waar ook...Er zat een kleine Meryle in haar buik... Of dat lag eraan, hoe zat het met halfbloedjes?
'Hoe zit dat Male...?' vroeg ze uit het niets, toen ze twee stukken stokbrood had verorberd. 'Met een ''menselijk moeder'' bij jullie?' Ze liet haar thee zich vanzelf roeren door er met haar vinger boven te draaien, maar opeens lichtte haar ogen felzilver op en haar kop spatte uit elkaar. Ze slaakte een gil en schoof haar stoel haastig achteruit. De mensen om hen heen keken verbaasd op. Met een rood hoofd liet ze de scherven in een prullenbak zweven en depte met een prop van servetten de thee op.