Kom maar hier liam >D  ik ben een leuk valletje voor je gemaakt >D XD ( nachtelijk brein… sorry )

"I'm going to do my best. But don't eat me!! I'm NOT food!!"
_________________________________________

Chopper liep door het straatje heen, hij had allemaal kruiden gekocht in het winkeltje. Zijn eigen voorraad was laatst bijna op door gele balletjes te maken, hij had er altijd voor de zekerheid 3 op zak.. de derde zou hij nooit innemen, dat had hij beloofd. Hij pakte een random stokje van de grond en liep ermee al op de grond tikkend het pad af. Het was een rustig dagje. Een klein aangenaamd zuchtje wind ging door zijn haren heen. Zijn blauwe neus stak hij in de wind, een geur kwam hem ergens bekend voor. Hij deed zijn hoedje beter op zijn hoofd en liep met kleine waggel achtige pasjes verder. Hij werd begroet door vele mensen en zijn reactie was vaak hetzelfde, snel doorlopen en zeggen dat ze ongelijk hebben. Hij bleef er maar niet gewend aan, hoe vaak hij het te horen kreeg. Hij stond voor een gezellig hutje. Nog een keer rook hij in de lucht, het was inderdaad een bekende geur. Hij keek voorzichtig naar binnen, daar zat hij inderdaad. Gelijk trok hij zich terug en hield zich plat tegen de muur. “ It is him!” kreeg hij er klein uit, het eerste dat door zijn gedachtes ging was het eten… dat HIJ het eten was! Zijn kleine hoefjes maakte weinig geluid toen hij langs het deurtje weg kroop. Hij deed zo stil mogelijk om zijn aandacht niet te trekken. Enkele meters verder vervormde hij naar zijn speed point en zette het op een flink stuk rennen. Hij liep rondjes om te ontspannen, waarom moest hij van alle mensen hem nu eerst tegen komen… wat nou als hij hongerig was, dan zat hij in de problemen. Daar dacht hij weer aan, dat hij altijd het maaltje was voor hem…  Hij liep langs het plein, een grote groep mensen stonden daar. Chopper liep langs en wilde weten wat er aan de hand was. Om tussen de menigte door te komen werd hij weer klein. Nu paste hij tussen de benen door en keek naar een lichaam dat op zijn buik lag gedraaid. “Is hij oke?” klonk er een stem.  Chopper’s dokter instinct greep in. “ Please let me by!” De mensen maakte een iets grotere kring, Chopper draaide de jongen met gemak om en keek toen beetje geschrokken naar zn gezicht. Het was die ene jongen weer. Grote stappen deed hij achteruit. “ He is fine! He is just sleep-“ er klonk een geluid van de man. De ogen werden groot en zijn mond viel open. Hij kon geen kant op door de menigte. Hij was bang dat Hij weer als eten werd aangezien door hem.

( Derp x3 moet er nog een beetje inkomen (A))

Liam had de middag vrij en was naar Oak’s field gelopen. Om zijn bijna oneindige honger te temmen was hij een hutje in gegaan waar hij kon eten. Bij het bestellen van zijn eten werd hij aangekeken of hij gek was, maar als nog maakte ze alles voor hem klaar wat hij besteld had. De eerste borden kwamen op de bar waar hij aan zat. Snel maar wel fatsoenlijk at hij de borden leeg. Al snel stonden er legen borden, kommen en tankards leeg op de bar terwijl hij nog steeds een vol bord voor zich had. Wat mensen om hem heen staarde hem vreemd aan, maar hij gaf er geen aandacht aan. Pas bij het horen van een bekende stem, al was het zacht en moeilijk, keek hij om. Hij zag nog net het harige beestje de hoek om schieten. Het kon geen misverstand zijn. Nog nooit eerder dan die dag had hij een wezen gezien zoals Chopper, dus hij wist het zeker. Zijn vork kletterde op het bord en hij pakte zijn tas. ”Chopper! Wait! I’ts me!” Toen hij de deur uit wilde gaan werd hij door een brede gast tegengehouden en maakte een geld gebaar. Wat beschaamt keek hij de man aan en draaide om naar de bar om een hand vol geld op de toonbank neer te leggen. Zonder te wachten op zijn wisselgeld snelde hij de deur uit. Zijn ogen gleden over de straten heen zoekend naar het wezen. Wat willekeurig begon hij richtingen in te lopen waarna hij op een druk plein kwam. Hij zuchtte diep waarna er een bekend gevoel langs zijn ruggengraat kroop. Zijn mond opende om iets te zeggen, maar het was al te laat. Zijn knieën vielen op de grond waarna zijn bovenlichaam volgden. Met zijn gezicht naar de grond lag hij zacht te slapen. De Narcolepsy was toegeslagen en zoals gewoonlijk had hij er niks aan kunnen doen. Na ongeveer 5 minuten kwam hij bij. Een stekende hoofdpijn ging door zijn hoofd heen waardoor hij een kreun liet horen. Met een hand greep hij naar zijn voorhoofd en voelde wat nats. Kort trok keek hij naar zijn hand en zag dat er bloed op zat. Zuchtend drukte hij zijn hand terug tegen zijn hoofd en keek naar de mensen die om hem heen stonden.”Something happend?” Zijn ogen gleden over de mensen heen waarna hij Chopper in het oog kreeg. ”Aah! Chopper there you are! Why did you run away? I thought we where nakama’s.” Hij had een vriendelijke glimlach op zijn gezicht en hij sloot zijn ogen bijna helemaal als begroeting. De pijn stak weer door en hij klemde zijn kaken op elkaar. “Damn narcolepsy” mompelde hij tegen zichzelf. Wetend dat hij de medicijn niet goed innam wist hij dat het vaker kon gebeuren dan normaal, maar hij had ze vandaag nog redelijk goed ingenomen dus hij had het niet verwacht dat het zou toe slaan.

Liam zat wat verward op de grond en had gevragen wat er gebeurt was. Doordat er iemand in de groep mensen praten zag hij Chopper staan en riep hem. Hij vervloekte zijn Narcolepsy en zag Chopper naar hem toe komen. Het tasje gleed af en Liam lied zijn hand naar beneden glijden. Chopper had vaker zijn wonden verzorgt. Wetend dat als hij een wond zag hij het moest verzorgen maakte hij het hem maar makkelijk door hem er voor de ruimte te geven. Chopper deed waar hij het beste in was. Een paar keer moest hij even op zijn kaken bijten van de pijn in zijn wond, maar erg pijn deed het niet. het was meer zijn natuurlijke reactie die het deed dan daadwerkelijk van de pijn. De grote pleister voelde vreemd op zijn hoofd en wiebelde daardoor even zijn wenkbrauwen. voelend hoe de pleister op zijn bewegingen reageerden. Hij besloot hem maar te laten zitten sinds Chopper anders boos zou worden. "Yeah, i know. But if i'm standing and it kickes in. There isn't much that i can do then." Liam keek toe hoe hij van vorm veranderden en stond zelf ook op. Bij het afkloppen van zijn broek zag hij hoe hij gewenkt werd om op zijn rug te gaan zitten. Eigenlijk wilde hij niet sinds hij wist dat hij te zwaar was en hij niet erg van medelijden hield. Voorzichtig en met wat tegenzin ging hij op hem zitten en liet hem voord dragen. Bij de fontein aangekomen ging hij van hem af. Hij nam plaats op de rand van de fontein. Chopper leunde op zijn bovenbeen en hij glimlachte. " I 'm going to school here. I've been here for a week now. How come you are here? I had never expected you to come to such a place."

"I'm going to do my best. But don't eat me!! I'm NOT food!!"
_________________________________________

Chopper keek hem vrolijk aan en rustig, leunde hij zacht op zn bovenbenen. " I 'm going to school here. I've been here for a week now. How come you are here? I had never expected you to come to such a place." Klonk Liam. Chopper wist zijn andere naam, maar ook deze. Al was ij nu niet zeker nog welke hij moest gaan gebruiken. Hij bleef het maar houden bij Liam. “ What I am doing here?” Hij keek hem even verbaasd aan. “I am a Advisor of the Earth. I give advice when needed… and that work will never stop… “ Hij keek even beteuterd naar de grond maar deed zn hoed alweer goed op zijn hoofd. Hij gebruikte liam even kort als een klimtoestel om ook op het fonteintje te kunnen zitten. Echter gebruikte hij dit om bij de pleister te kijken, hoe ging het met de wond eronder, zat de pleister nog goed genoeg, allemaal dat soort gingen. Het bloeden was gestopt en er zat al een beginnend korstje. Chopper knikte even goedkeurend en plakte er een andere pleister op, deze was gewoon enkelvoudig. “ let this one on till nightfall… Just DON’T scratch off that scab! “ Sprak hij met z’n hoefje naar hem uitgestoken, zijn ogen vonkelde wat dat als hij tegen zou spreken dat hij het wel zou horen. Hij keek naar boven, de wolken gingen langs en al snel ging het een en ander langs. Chopper deed zijn rugtasje weer op en keek naar Liam. “Want to come with me? I have to get some herbs..” Sprak hij vragend. Zijn koppie was iets schuin gegaan en keek hem haast smekend met zn oogjes aan. De kruiden die hij gebruikte voor zijn rumble ballen waren dichtbij gelukkig. Ze groeide niet ver van Oak’s field vandaan.

[flut big time… sowwy~ ]

Liam lied zijn lichaam gebruiken als hulpmiddel voor Chopper. Hij vond het niet erg en daarbij deed het geen pijn. Dus waarvoor zou hij het erg moeten vinden. "That is quite a position you got yourself there." zei hij met een brede glimlach. "Congratulations." Chopper begon aan de pleister te frutten om zijn wond te bekijken. Zo stil als hij kon bleef hij zitten met zo min mogelijk zijn gezicht te bewegen. Hij wist hoe erg Chopper daar een hekel aan had. De eerste keer dat hij hem had geholpen had hij naar zijn zin te veel bewogen en een knal op zijn hoofd gehad van hem. Wat geïrriteerd keek hij vanuit zijn ooghoek naar Chopper toe. De blik die hij gaf zei hem genoeg dat hij het inderdaad moest laten zitten, maar Chopper wist ook dat hij te eigenwijs was en het waarschijnlijk alsnog ging proberen. Uiteindelijk gaf hij een klein knikje, maar het idee was nog niet uit zijn hoofd. Toen Chopper naar de lucht keek ging hij snel met een vinger over de pleister heen en voelde er kort aan. Hij moest er gewoon even aanzitten. Chopper bewoog weer naast hem en hij deed zijn arm snel naar beneden."Yeah sure." zei hij blij en stond op van de fontein. "Just don't make me get them. You know what happened last time."  Liam was al een keer eerder met Chopper mee geweest. Zo goed als dat Chopper toen kon had hij proberen uit te leggen welke hij moest hebben. Maar doordat er zo veel verschillende planten in dat veld stonden had hij het voor elkaar gekregen alleen maar de giftige planten uit te kiezen en er geen een te pakken die hij nodig had gehad. Zijn hand jeukte en branden er nog van bij die gedachte er aan.