Celedë helpen.

Diva was met Celedë naar het meer geflitst. Daar liet ze haar los. Tussen haar mouw vandaan haalde ze een zakdoek. ''Wie heb je dit keer aan stukken gereten Celedë? Ik dacht dat ik je had geleerd om te gaan met een wapen, dus wat is er nou gebeurd?'' vroeg ze terwijl ze de zakdoek nat maakte met ijskoud water uit het meer en Celedë`s wonden behandelde.

''Kori, maar ik heb haar laten gaan. Ditmaal heb ik niemand gedood'' mompelde ze terwijl ze neerplofte in het gras. ''Miss Madeline had Master Savador achter me aangestuurt. Hij sloot me in in een kring van vuur. Je weet hoe ik ben bij vuur. Daarvoor had ik hem eerst verwond in zijn schouder. Toen ik naar buiten vluchtte heeft Selavin me bewusteloos geslagen en overgedragen aan Master Savador. Toen ik bijkwam zag ik jou en de rest weet je zelf wel'' vertelde Celedë. Het prikte toen Diva haar verzorgde maar Celedë gaf geen kik.

Diva knikte enkel. Ze scheurde een lap van haar rok af en verbond de ergste wonden van Celedë. ''Zo, meer kan ik nu niet voor je doen. Ga wat slapen Celedë. Zorg ervoor dat je je krachten herwint'' zei Diva zacht tegen haar.

Celedë schudde haar hoofd en stond op. ''Ik kan niet gaan rusten. Ik moet mijn zwaard terug zien te krijgen. Het is vast in het kantoor van Miss Madeline'' zei ze. Nog voor Diva haar zou kunnen tegenspreken verdween Celedë al in haar gebruikelijke zwarte rook.

Diva keek Celedë zuchtend na. ''Ze luisterd ook nooit'' mompelde ze zachtjes en sloeg haar armen om haar opgetrokken benen heen. Zachtjes begon ze opnieuw te zingen. Hetzelfde lied dat ze voor Rose had gezongen en op de etage van Shadra voor Celedë. Plotseling hoorde Diva achter zich voetstappen. Zware voetstappen. Zeker van een man en zeker van een volwassen man. Diva opende haar ogen. De blauwe kleur ervan leek feller dan anders. ''Komt U me straf geven omdat ik Celedë heb geholpen?'' vroeg ze met een valse grijns.

'Ik kom je halen om je naar Miss Madeline's kantoor te brengen. Dáár beslissen we wel over je straf,' klonk Savador's stem. Hij kwam met een kwade uitdrukking op zijn gezicht aangelopen en bleef achter Diva staan. 'Allereerst wil ik weten waar Celedë uithangt. Ze vormt een gevaar voor deze school. Het is een schande dat je haar hebt geholpen, want ik vermoed dat je dat hebt gedaan. Tevens wil ik je ook duidelijkmaken dat je ongetwijfeld hetzelfde lot zal ondergaan als Celedë.' Savador knielde neer en keek met een nijdige blik naar Diva's achterhoofd. 'Nou, waar is ze?' siste hij in haar oor. Hij had moeite zijn woede te bedwingen. Celedë had hem verwond, en zij hielp haar! Natuurlijk had ze ook Kori verwond, maar in het geheim vond Savador zijn eigen gezondheid belangrijker.

Een zachte valse lach verliet Diva`s keel. ''Hoe zou ik moeten weten waar mijn dierbare zusje uithangt'' lachte ze kil. Ze draaide zich om en keek Savador recht aan met haar felblauwe ogen. ''Nadat ik haar heb verboden zei ze zoiets van dat ze haar zwaard terug ging halen. Meer heb ik niet te zeggen'' zei Diva kalm. Ze streek een plooi van haar zwarte rok glad en keek vanonder een zwarte haarlok weer naar Master Savador.

Savador's gele ogen vernauwden zich. 'Ze is geen bloedverwant van je!' siste hij tussen zijn tanden door. 'Miss Madeline heeft het me zojuist uitgelegd. Dus bedenk geen smerige leugens om me om de tuin te leiden!' Met half dichtgeknepen ogen bracht hij zijn gezicht dicht bij dat van Diva, zodat er maar een paar centimeter tussen hen in zat en hun neuzen elkaar bijna raakten. 'Ik verzeker je dat als je haar nog een keer helpt, ik je een zware tijd zal laten beleven hier op de Academy,' zei Savador op een dreigende fluistertoon. 'Daarbij zijn Miss Madeline, Selavin en Norwood aanwezig in het hoofdkantoor, dus reken er vooral op dat Celedë haar zwaard niet zomaar te pakken zal krijgen.' Zijn mond, die verwrongen was in een woedende grimas, ging langzaam over in een brede grijns.

Diva begon alleen maar harder te lachen. ''U bent echt ongelofelijk grappig weet U dat'' zei ze en veegde een traan weg vanwege het lachen. ''Natuurlijk heeft Miss Madeline U vertelt dat Celedë en ik geen bloedverwanten zijn. Dat staat immers in mijn dossier. Wat jammer nou dat die compleet aan elkaar gelogen is. Twee jaar geleden tijdens een groot gevecht op Shadra verloren Celedë en ik beide onze ouders. Nadat ik Selavin ernstig verwond had, was het voor ons beide beter om niet als zussen gezien te worden. Ik vertrok naar Razen en leerde de twee jaar erna alles over vuurmagie wat ik weten moest. Celedë bleef op Shadra en we gingen beide naar verschillende scholen. We logen over onze afkomsten en jaartallen dat onze ouders gestorven waren zodat niemand erachter kwam wie we werkelijk waren. Het is puur toeval dat we op dezelfde school terrecht kwamen. Celedë wegens schorsing. Ik echter vanwege een akkivietje met het toenmalige schoolhoofd'' vertelde ze. Diva stond kalm op. ''Wat dacht U dan van de gelijkenis tussen ons. Zoiets kun je geen toeval noemen'' eindigde ze.

Savador balde zijn vuisten toen Diva hem hard uitlachte. Hij sidderde van woede en wilde haar op het moment het liefste wurgen. 'Nog meer redenen om jullie allebei van school te trappen!' reageerde hij bits. 'Wacht maar tot ik het schoolhoofd hierover vertel. Ik denk dat ze er niet al te blij mee zal zijn.' Savador grijnsde. 'Eveneens zal het Selavin ook niet opvrolijken als hij jou hier op het schoolterrein treft. En wat jullie toekomst betreft...' Hij stond ook op en keek verbitterd op Diva neer. 'Die zal net zo zwart zijn als jullie verleden. Waarom terroriseert Celedë de school? Wat is haar doel? Wat is jullie doel?' Savador legde zijn armen over elkaar heen en keek haar in haar felblauwe ogen.

''Selavin? Ha, die weet allang dat ik hier ben. Ik sprak hem vanmorgen nog. Hen en Rose. Aardig meisje, maar moeilijke liefdesproblemen'' grijnzde Diva en keek Master Savador uitdagend aan. Ze wist dat Rose Master Savador leuk vond. Rose had het zelf vertelt. ''Het ging Celedë in het begin alleen maar om Kori. Ze haatte dat kind. Ze stuurde me van haar oude school altijd brieven met hoe graag ze wel niet Kori de nek om wou draaien. En toch bleef ze aan Celedë vastplakken als kaugom die je niet meer van je schoen krijgt. Voor mij ligt het heel anders. Mijn doel is het voortzetten wat onze ouders die dag twee jaar geleden voor ons hebben achter gelaten om te voltooien'' zei Diva. ''Licht en duister. Dat zijn onze volgende doelen'' sprak ze raadselachtig.

'Praat me niet van dat probleem!' siste Savador kwaad toen Diva over Rose begon. 'Ik laat Celedë niet meer in de buurt van Kori komen. Niet totdat ze zich weet te gedragen, tenminste. Ze zou zich moeten schamen dat te flikken nu Selavin zich op ons schoolterrein bevind! Jullie allebei!' Savador haalde een paar keer diep adem om zijn woede in controle te houden en keek Diva vervolgens weer aan. 'Jullie zijn toch niet zo breinloos dat jullie niet weten hoe snel Selavin deze school kan laten sluiten? Ik zal het je uitleggen voor het geval je toch geen hersencellen bezit, wat ik trouwens sterk vermoed; vrolijk rondzwaaiend met een zwaard en elkaar uit de problemen helpend is geen juiste inzetting om te tonen.' Savador legde een hand op zijn schouderwond en vervolgde: 'Daarbij heb ik geen flauw benul wat je met die raadselachtige hints bedoelt, maar wat het ook is - waarschijnlijk iets slechts - je doet het maar lekker buiten de school en je betrekt noch leerlingen van de Academy erbij, noch leraren!'

Diva zuchtte even. ''Zijn alle leraren zo stom als het achtereind van een rund'' riep ze uit. Haar ogen gloeide fel op. Toen ze kalmeerde dimde de felle kleur wat. ''De leraren hebben er wel degelijk wat mee te maken. Twee ervan in elk geval. Het is niet mijn schuld dat Kori gewond raakte. Ja ik heb Celedë haar zwaard gegeven en ja ik heb haar geleerd hoe ze het moest gebruiken. Waarbij ze ook gedeeltelijk verantwoordelijk is voor Uw wond neem ik aan. Maar wat zij met dat zwaard doet is niet mijn probleem. Ik ben niet de eigenaar'' zei ze. ''En wat dat raadsel betrefd. Denk goed na. Miss Madeline is van Nova. Master Kale van Shadra. Heeft U nog meer hints nodig of snapt U het zo wel. Maargoed, ik ben het er niet mee eens dat mijn kleine zusje leraren verwond die niks met ons te maken hebben'' zei Diva en liep een paar stappen dichter naar Master Savador toe. ''Dus het minste wat ik voor U kan doen, is die wond genezen'' sprak ze zacht terwijl ze nu vlak voor Master Savador stond. Ze legde een hand om zijn nek. Ze fluisterde zachtjes een spreuk bij zijn gewonde schouder. Ijsblauw vloeistof verscheen en kroop in de wond. Het zou onmenselijk veel pijn doen maar de schouder zou wel genezen.

Savador keek zwijgend toe hoe Diva een hand om zijn nek legde en zijn wond genas door er een ijsblauwe vloeistof in te laten kruipen. 'Ik hoef jouw genezing niet!' spuwde hij de woorden uit. Voor een moment voelde het net aan alsof zijn arm zo licht als een veertje werd, maar al gauw werd hij getreiterd door talloze pijnscheuten in zijn bovenarm en schouder. Met het gevoel dat zijn linkerarm in brand stond keek Savador haar met vuurschietende ogen aan. Hij greep Diva bij haar kraag en trok haar ruw naar zich toe. 'Als je maar niet denkt Miss Madeline of Kale samen met dat kreng te kunnen verwonden of doden!' siste hij in haar gezicht. 'Het schoolhoofd zou jullie gelijk al van school moeten sturen, vanaf het eerste moment al! Als het aan mij had gelegen had ik dat direct gedaan, nog voordat Selavin hier zou arriveren en jullie de boel hier op stelten kunnen zetten!' Savador negeerde de bonzende pijn in zijn linkerschouder en boorde zijn ogen in die van Diva.

Diva deed een stap achteruit en liet Master Savador`s nek los. Ze keek hem kalm aan met een valse grijns toen hij haar bij haar kraag pakte. ''Wat jammer voor ons schoolhoofd en leraar duistere magie dat zij beide niet weten wie wij zijn. Je zou het geheugenverlies kunnen noemen'' grijnzde Diva. ''Denkt U nou echt dat het ook maar iets uitmaakt als U het ze vertelt'' zei ze. Diva toonde geen enkele angst voor Master Savador. Alsof het haar niks kon schelen wat er met haar gebeurde.

Savador staarde Diva met open mond aan. 'Er zal vast wel een bezwering zijn om ze hun geheugen over jullie terug te krijgen, jij kleine rat!' gromde hij verbitterd toen hij weer bij zinnen kwam en hij greep haar nog steviger beet. Zijn linkerarm hing slap langs zijn lichaam. 'Misschien maakt het geen enkel verschil als ik ze dat vertel, maar wellicht maakt het wel verschil als ik dit eens mooi ga melden aan de andere leraren!' Er schoot een pijnscheut door zijn schouder en Savador schreeuwde het uit. Hij kwam langzaam weer bij van de pijn en richtte zich weer op Diva's felblauwe ogen. 'Je zult op je tellen moeten letten, dame. Selavin is er ook nog, en ik weet niet wat jouw relatie met hem is, maar om het belang van de Academy moet hij wel helpen!'

''Selavin is als een handpop. Hij laat mij met rust om bebaalde redenen. U heeft hem vast al eens gezien. Ooit afgevraagd waarom Selavin eigenlijk de helft van zijn gezicht bedekt? Hij herinerd mij zich nog maar al te goed. En het is wijs van hem om zich niet met mij of Celedë te bemoeien'' zei Diva. ''Daarbij, Selavin wil niets liever dan de academie te sluiten. Ik geef hem daar nu alle reden voor'' zei ze. Diva sloot haar ogen. Na een blauwe flits was ze verdwenen. Na nog een blauwe flits verscheen ze op een rots een paar passen links van Master Savador. '' Ik ben gek op spelletjes'' grijnzde ze waarna ze vals lachte.

'Het gaat me niks aan wat er met Selavin gebeurd is! Hij was anders wel razend toen hij Kori's bewusteloze lichaam naar Miss Madeline's kantoor bracht!' kaatste Savador ruw terug. 'Als Selavin geen hulp biedt, best! Ik complotteer met de leraren die nog wel over een gezond verstand beschikken, en dan zullen we nog wel zien hoever je met dit spelletje komt.' Met een geïrriteerde blik zag Savador Diva na een blauwe flits voor hem verdwijnen. Even later verscheen ze weer op een rots links van hem. Hij keek haar even sprakeloos aan, maar kneep zijn ogen tot spleetjes. 'Denk me niet te kunnen gebruiken als je speelobject,' siste Savador bar. 'Ik heb een hekel aan spelletjes.'

''Dat vind ik echt zo jammer'' zei Diva met een prulipje. Die veranderde al snel in haar gebruikelijke valse grijns. ''Nou ja, misschien dat Master Kale met me wilt spelen'' grijnzde ze. Diva stond op met de rots waar ze op had gezeten. ''Toch vond ik dit een mooi spel. Wat jammer voor U dat ik alleen won'' zei ze. Diva sprong van de rots en rende weg. Onder het rennen verdween ze in een blauwe flits. Ze kon zich echter maar tussen kleine afstanden verplaatsen anders zou het teveel energie kosten. Energie die Diva niet kon missen. In de verte zag je dus telkens opnieuw een blauwe flits. Langzaam maar zeker werd het pad naar het lokaal duistere magie duidelijk.

Savador keek Diva met een verbitterde blik na en zag haar in de verte voort bewegen in een blauwe flits. Hij beet zijn tanden woedend op elkaar toen haar woorden zich tot hem doordrongen. Hij snelde haar achterna over het schoolterrein. Hij wilde allerliefst voorkomen dat ze Kale kon spreken; nu ze zijn geheugen over haar en Celedë had gewist kon ze hem alles wijsmaken.

PROFILE MAGICIAN

» Celedë zoeken
» Samen met Celedë
» Wie kan mij helpen?
» op weg helpen
» Op zoek naar Celedë

Celedë helpen.

Celedë helpen.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen