Going to you

Felicia had besloten om het toch maar te gaan vertellen en inmiddels was ze er dan ook achter gekomen. Ze was zwanger van Deshas en het was een drieling, wat wel héél zelden voorkwam. Even bleef ze nog staan in de Shadra etage, waarna ze dan kalm aan naar de toren liep. Ze wist alleen niet hoe ze het moest vertellen en dus slikte ze een paar keer. Bang dat hij haar ging verlaten liep ze onzeker de toren in, daar liep ze richting zijn kamer. Toen ze bijna aankwam stopte ze even met stappen en ze wreef over haar inmiddels al wat dikke buikje. Toch was ze nog wel bang voor zijn reactie en haar hart sloeg weer eens sneller dan normaal. Na een tijdje stapte ze naar zijn kamer en ze klopte op de deur. Stiekem hoopte ze dat hij er niet was, maar aan de andere kant wilde ze juist wel dat hij er was. Niet zozeer om over haar zwangerschap te vertellen, maar ook gewoon omdat ze hem had gemist.

Deshas had zijn kamer eindelijk opgeruimd. Alle boeken waren weer van de grond en stonden op hun oorspronkelijke plaatsen. Deshas was in zijn studeerkamer alle nieuwe spreuken aan het uitschrijven in een blanco boek. Hij hoorde geklop op de deur maar keek niet eens op. ''Marina, doe jij even open'' zei hij in het niets. Uit zwarte schaduwen verscheen Marina en liep naar de deur. Toen ze die opende en Felicia zag wist ze direct dat zij voor Deshas kwam. ''Komt u verder alstublieft'' zei ze zachtjes en liet Felicia binnen waarna ze de deur achter haar dicht deed. Ze gebaarde Felicia even te wachten waarna ze naar de studeerkamer liep. ''Heer, juffrouw Felicia is hier'' zei ze tegen Deshas. Deshas keek even om en stond toen op. ''Dank je, je kunt gaan'' zei hij Hij liep naar de algemene kamer en zag Felicia staan. Hij glimlachte even naar haar. ''Hej'' ze hij zachtjes tegen haar terwijl hij op haar afliep, zijn handen op haar heupen legde en haar zachtjes op haar lippen kuste.

Kalm keek Felicia op als Marina opeens de deur opende en ze glimlachte dan ook even kort. Rustig liep ze de kamer binnen en ze bleef afwachten totdat Marina dan weer weg ging. Rustig keek ze in het rond en toch sloeg haar hart als een gek. Ze twijfelde nog steeds over hoe ze het hem moest zeggen en dus keek ze maar weer even naar de grond. Al ging haar blik in de richting van voetstappen en ze zag dan Deshas op haar afkomen. Een glimlachje was te zien om haar lippen en ze was blij hem te zien. "Hey." Zei ze dan ook terug en ze sloeg haar armen om zijn hals heen. Wat was ze blij om hem weer zo dicht bij haar te kunnen voelen. Haar blik had ze op de zijne gericht en ze gaf hem een kus terug. "Ik moet je eigenlijk iets vertellen, maar het is best dat je neer gaat zitten Deshas." Zei Felicia dan zachtjes tegen hem en ze beet even op haar onderlip. Ze voelde haar hart letterlijk in haar keel slaan en toch probeerde ze zich kalm te houden. Niet dat het echt lukte, maar ze probeerde wel kalm te blijven. Tenslotte moest ze het hem nu wel zeggen dat hij vader word van 3 kinderen.

Deshas bleef Felicia aankijken en hield zijn handen op haar heupen terwijl hij naar haar luisterde. Toen ze hem zei dat hij beter even kon gaan zitten nam Deshas haar mee naar de stoelen bij de salontafel in de kamer. Hij ging in een van de stoelen zitten en gebaarde Felicia hetzelfde te doen. Een lichte bezorgde blik lag in zijn ogen. ''Vertel, wat is er aan de hand?'' vroeg hij zachtjes. Hij kon de bezorgdheid in zijn stem niet helemaal maskeren. Als er maar niets ernstigs met Felicia aan de hand was. Hij bleef haar recht aankijken, wachtende tot ze vertelde wat er was.

Felicia keek hem rustig aan, al was ze diep vanbinnen wel zenuwachtig om het te vertellen. Daarna volgde ze hem gewoon naar de stoelen en ze ging dan ook gewoon neerzitten. Haar blik hield ze op hem gericht en ze merkte wel dat hij er bezorgd uitzag. Nouja echt bezorgd moest hij niet zijn, maargoed dan schraapte ze even haar keel. "Wel ik weet niet wat je hierop gaat reageren, maar ik ben zwanger van je. Alleen verwacht ik vreemd genoeg een drieling." Zei Felicia dan zachtjes tegen hem, maar wel duidelijk genoeg zodat hij het hoorde. Even beet ze op haar onderlip en ze keek dan naar de grond. Ze had het dan wel verteld, maar de angst voor zijn reactie nam wel een beetje toe.

Deshas bleef Felicia afwachtend aankijken. Het duurde heel even voordat het nieuws tot hem doorgedrongen was maar daarna grijnsde hij breed. ''Maar dat is fantastisch nieuws'' zei hij en tilde Felicia's hoofd naar hem op om haar een kus op haar lippen te drukken. ''Maar ik wist het al'' zei hij zachtjes daarna. Hij had het al gevoeld. En daarnet weer toen hij zijn handen op haar heupen had liggen. Al wist hij niet dat het waarschijnlijk een drieling zou worden. ''Ik ben al eens vaker vader geworden moet je weten. Ik weet inmiddels hoe een zwangere vrouw eruit ziet en doet'' zei hij zachtjes tegen haar. Hij had al twee kinderen. Zijn gedachten gingen even naar Arany en Emrahnaiya. Maar ondanks dat voelde hij lichte trots gloeien van binnen dat Felicia nu ook zwanger was. Deshas pakte Felicia bij haar pols en ging staan waarna hij haar zachtjes dicht tegen zich aan trok. ''Je staat hier in elk geval niet alleen voor'' zei hij zachtjes in haar oor terwijl hij haar over haar rug wreef.

Nog steeds keek Felicia naar de grond en ze sloot dan ook even de ogen. Toen ze zijn woorden hoorde en nadien ook een kus ontving keek ze hem recht in de ogen aan. "Hoe bedoel je je wist het al?" Vroeg ze dan nadat ze zijn andere woorden had gehoord. Kalm bleef ze naar hem luisteren en ze hoorde dat hij al twee kinderen had. "Oh op die manier." Zei ze dan op zijn andere woorden." Het verbaasde haar dan ook niet echt, aangezien hij vele ouder is dan zij. Nouja eigenlijk zonder de coma was zij ook ouder, maar in dit geval is ze nog steeds 18 jaar. Algauw werd ze tegen hem aangetrokken en ze plaatste haar hoofd tegen zijn borst. "Ik hou van je Deshas." Zei ze zachtjes tegen hem en ze drukte dan een erg lange kus op zijn lippen. Hierbij sloot ze dan ook haar ogen en ze had haar armen dan ook om zijn hals geslagen.

''Alleen zijn mijn kinderen die ik al heb een stuk ouder. De een is driehonderd zestien en de ander is driehonderd zeventien geloof ik. Hen zie ik niet zo vaak. Ze wonen in het Rijk der Schaduwen en daar ben ik minder dan hier'' zei hij zacht tegen Felicia. Maar zijn eerdere kinderen waren ook demonen zoals hij. De kinderen die hij met Felicia zou krijgen zouden waarschijnlijk half demon zijn. Hij hield Felicia iets steviger vast toen ze haar hoofd op zijn borst liet rusten. ''Ik hou ook van jou'' zei hij zachtjes en kuste haar terug. Hij streelde haar zachtjes door haar haren. ''Hoe lang ben je al zwanger?'' vroeg hij daarna zachtjes terwijl hij Felicia even aankeek. Hij streek har nog steeds door haar haren.

Voordat Felicia hem gezoend had hoorde ze zijn woorden over zijn kinderen en ze keek hem dan ook rustig aan. Daarna dacht ze héél even diep na en ze sloot voor een kort moment de ogen. Na een tijdje hoorde ze zijn woorden die ze ook had gezegd en dat deed haar hart sneller slaan. Ze richt haar blik op de zijne na de kus en even dacht ze kort na. "Ongeveer 3 weken." Zei ze dan zachtjes tegen hem en ze beet kort op haar onderlip. Ze was blij dat ze bij hem nu was en ook had ze niet echt veel zin om les te volgen vandaag. Al liet ze dat niet merken en daarbij wilde ze liever meer tijd doorbrengen met Deshas dan wat of wie dan ook. Ze zal hem nooit gaan verlaten en ze zal hem dan ook altijd trouw blijven.

PROFILE MAGICIAN