Little sister.

Diva verscheen in een blauwe flits in de meisjesslaapzaal van de etage van Shadra. Celede lag op een van de bedden daar. Je kon nauwelijks zien dat ze ademhaalde. Rood kristal was via het bed omhoog gekropen en bedekte de helft van Celede`s lichaam. Diva rende op haar zusje af en pakte haar koude hand beet waarvan twee vingers al onder het rode kristal zat. ''Celede'' fluisterde Diva zachtjes.

Celedë lag met haar ogen gesloten op het bed. Ze had de hele tijd geslapen en niet gemerkt hoe het ijskoude rode kristal zich langzaam aan over haar lichaam verspreidde. Ze werd ook niet wakker van Diva die haar hand vastpakte waar het rode kristal al was begonnen met groeien. Ze hoorde haar naam maar kon niet reageren. Ze had amper kracht genoeg om haar ogen te openen.

Diva liet Celedë`s hand los en keek haar treurig aan. ''Geen zorgen zus. Ik krijg je hier wel uit'' zei ze tegen haar al betwijfelde Diva of Celedë het wel kon horen. Diva moest hetzelfde doen als ze bij Master Savador had gedaan. Maar dan zou het allemaal voor niets zijn. Dan zouden ze beide sterven. Diva had niet genoeg levens kracht om alles weg te halen. Het was al te ver gegroeid. ''Ik moet hulp halen. Dit kan ik niet alleen'' zei Diva. Ze verdween in dezelfde blauwe flits als ze gekomen was.

Celedë voelde dat haar hand op iets zachts viel. Haar oogleden trilde alsof ze ze wou openen. Maar zonder enig succes. Het rode kristal had haar beide handen bedekt en kwam al tot haar schouders terwijl het nog over haar armen kroop. Al zou het ook niet lang meer duren voordat die compleet bedekt waren met het rode kristal.

In een blauwe flits verscheen Diva weer en haaste zich naar het bed waar Celedë lag. Ze ging naast haar op het bed zitten en streek een lok haar uit haar gezicht. Diva zag dat ze niet veel tijd meer hadden. Het rode kristal had zich inmiddels om Celedë`s handen gewikkeld als twee rode dodelijke handschoenen. Diva pakte Celedë`s hand van rood kristal beet en hield hem tussen haar eigen handen. Ze haatte het om toe te moeten kijken zonder dat ze er zelf wat aan kon doen.

Niet veel later kwam Savador ook binnen. Hij zag dat Diva er al was en op een bed zat waar Celedë in lag. Haar handen waren al helemaal bedekt met kristal, al was dit kristal rood in plaats van blauw. Savador knielde aan de andere kant van het bed neer en hield zwijgend Celedë's andere hand beet. Hij hoopte maar dat Norwood en Madeline snel zouden komen.

Niet veel later kwam Madeline ook binnen. Ze was wat langzamer omdat ademhalen iets moeilijker ging en ze dus regelmatig had moeten stoppen om op adem te komen. Ze zag dat Savador al binnen was en Diva ook al verbaasde dat haar niet echt. Toen keek ze naar Celedë. Voor het eerst in haar hele leven zag Madeline de verschrikkelijke bijwerkingen van de vloek waar ze als kind over gelezen had. Ze hadden niet veel tijd mee. Het kristal had Celedë bijna helemaal bedekt.

Savador keek op toen Madeline binnenkwam. Ze zag er wat buiten adem uit. Hij stond op en schoof een stoel voor haar bij Celedë's bed. Hij probeerde krakende geluid dat het kristal produceerde terwijl het Celedë's lichaam bedekte te negeren. 'Waar blijft Norwood?' siste Savador terwijl hij weer neerknielde. 'Hij schiet maar beter op! Het zal niet lang meer duren voordat het kristal haar helemaal zal bedekken.' Hij keek naar Celedë en er lag iets van bezorgdheid in zijn blik.

''Dank je Savador'' zei Madeline zacht toen hij een stoel voor haar pakte. Madeline ging zitten en hoorde Savador`s woorden. ''Ik weet niet waar hij blijft, maar ik ga probeer het af te remmen'' zei ze. Madeline stroopte haar mouwen op. Ze concentreerde zich en sprak in haar gedachte een spreuk uit. Daarna blies ze in haar handen die even opgloeide. Madeline sloot haar ogen om haar concentratie te behouden. Ze legde haar vingertoppen op het kristal en bleef maar een paar woorden herhalen. ''Ada vom, ada vada. Hederou dari maxi'' bleef ze zacht mompelen alsof ze een soort mantra herhaalde. Het lukte haar om het kristal te remmen. Maar ze kreeg het niet gestopt.

Toen Madeline de bezwering over Celedë uitsprak schoten haar felrode ogen op en waren haar pupillen groot. Ze hapte naar adem en kon amper geluid uit brengen. Maar ze merkte wel dat het kristal minder hard dan eerst groeide. Celedë sloot haar ogen half. Ze was moe. Voor het eerst in haar leven verlangde ze naar slaap. Het rode kristal kwam bij haar armen tot aan haar elebogen. Het had zich inmiddels ookal rond haar nek gewerkt en een paar punten van haar haren begonnen ookal. Celedë voelde zich ijskoud en kon amper wat bewegen. Ze keek naar Diva die bij haar op bed zat. Daarna naar Master Savador. Ze zag dat hij haar hand vasthad maar ze kon het niet voelen. Als laatst keek ze naar Miss Madeline die een spreuk over haar uitsprak.

Norwood zat op de schouder van de ent. Hij had beter de jonge kunnen nemen want deze was wat oud en liep dus wat trager. Hij kwam uiteindelijk bij de etage aan. Hij opende het raam en keek naar Celede. Hij was nog op tijd. De ent stak zijn vinger al naar binnen. Hij was ietwat ongeduldig om zich voor een mensenkind op te offeren en zo naar zijn ouders te kunnen. Norwood keek hun aan. "Het spijt me dat ik wat laat ben...deze ent was wat oudjes.." zei hij. De ent mopperde wat in ententaal en norwood knikte. "Hij zei dat we op moesten schieten aangezien het er niet goed voor haar uit zal gaan zien als we wachtten. Diva kun jij tussen de ent en Celede staan en de energie doorgeven aan Celede." zei zei hij. De ent liet even een traan rollen. Hij wilde niet graag weg maar hij had geen keus. Norwood zag de traan en gaf de ent wat steun. Hij zei wat in ents en keek naar de rest. "Hij is er mentaal klaar voor." zei hij en keek naar de rest.

Savador keek toe hoe Madeline haar mouwen op stroopte en vervolgens in haar handen blies. Haar handen gloeiden even op en ze legde haar vingertoppen op het kristal terwijl ze steeds dezelfde woorden bleef herhalen. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes toen het kristal een stuk terugweek - dit kon ze niet eeuwig volhouden. Savador mopperde wat binnensmonds en zijn blik ging steeds naar het raam. Waar bleef die Norwood? Hij schrok op toen Celedë naar adem hapte, en even was hij bang dat Madeline een verkeerde bewering over haar had uitgesproken. Het rode kristal reikte immers al tot haar ellebogen. Als een rode slang had het zich ook om haar hals gewikkeld. Automatisch keek Savador naar het raam toen deze werd opengeschoven en er een grote dikke tak naar binnen stak. In werkelijkheid was het de vinger van de ent. Hij stond op en keek ongeduldig toe hoe Norwood de kamer binnenkwam. 'Je bent laat!' spuwde Savador de woorden uit.

"We hebben geen tijd om ruzie te gaan maken....dat doen we maar na dat ze gered is..." zei Norwood rustig. Hij keek naar de ent en weer terug. Hij zag hoe Madeline het kristal wat tegenhield maar dat zou niet heel erg lang stand houden.

Diva keek geschrokken op toen Celedë naar admen hapte. Daarna keek ze naar Miss Madeline. ''Stop, u vermoord haar nog'' riep ze uit. Ze keek op Toen Master Norwood met de ent bij het raam verscheen. Ze knikte bij zijn woorden en stond direct op. ''Geen zorgen zus. Alles gaat goed komen dat beloof ik je'' zei ze tegen haar. Daarna keek Diva naar de ent en legde een hand op zijn vinger. ''Het spijt me'' fluisterde ze zacht tegen hem. Haar andere hand legde Diva op het voorhoofd van Celedë. Een blauwe gloed kroop over Diva heen. Toen de gloed ongeveer op de helft was werd het paars en direct over de helft kleurde het rood. De rode gloed van haar hand die op Celedë`s voorhoofd rustte gaf een zwak warm schijnsel. Langzaam maar zeker trok het rode kristal zich terug. Het voelde aan dat Celedë haar krachten langzaam aan terug kreeg. Luid krakend alsof het vloekte trok het zich terug in de grond waar het vandaan was gekomen.

De ent zei wat in oud ents. "Hij zegt dat het niet jou fout is..." zei Norwood. Hij glimlachte en keek er naar. De ent keek voelde zich zwakjes worden. Norwood zag dat het kristal weg was en knikte. De ent had nog net genoeg over om een paar minuten in leven te blijven. Norwood sprong uit het raam en landde op de grond met beide voeten. Hij keek naar de ent die er nu wat donkerder uit zag. Er schoot een liaan in de grond en een liaan knoopte zich om de ent. Hij moest hoe dan ook de ent redden. Hij dacht dat de ent te veel af moest staan maar hij had het mis. Langzaam kroop een groene gloed over de liaan naar Master Norwood en daarna over de andere naar de ent. Langzaam stond de ent weer op. Norwood sprong weer naar boven en landde in de kamer. "Zelfs de ent komt er levend van af..." zei hij schor. De ent bedankte Norwood in zijn taal en Norwood knikte. Langzaam trilde de grond en liepen de enten weer naar het bos om zich te plaatsen en uit te rusten.

PROFILE MAGICIAN

» [Looking For] Sister
» [GZ] Sister
» Thinking about my sister.
» Introducing her to my sister
» [GZ] Sister Razina

Little sister.

Little sister.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen