Chopper liep rond en wist niet precies waar hij allemaal heen moest gaan deze keer. Hij besloot naar de bossen te gaan omdat hij wat kruiden moest hebben. En veel van de kruiden die hij gebruikte waren daar dan te vinden. Ergens ver achter in het verlaten duistere bos waren de kruiden die hij nodig had en liep er dus al vrolijk huppelend heen. Het blauwe tasje op zijn rug ging vrolijk heen en weer met de spullen die hij die dag nodig zou hebben. Ook had hij er standaard een mini EHBO kit erin, hij was een dokter en adviseur en zou dus altijd met spullen weggaan, nooit met lege handen vertrekken had doctorine hem geleerd. Een heel stuk verder in het bos keek hij vrolijk rond, hij stopte met lopen aangezien er geen dieren waren. Geen vrolijk fluitende vogeltjes, geen vrolijke dieren die hem hallo zeiden of waar hij een babbeltje mee kon maken. “Minnaaaa? “ Probeerde hij maar geen dier of mens reageerde. Hij liep wat twijfelend verder en bij een krakend takje keek hij direct om. Hij zag het iets te laat en werd omver geblazen door een grote bal. Hij klemde zijn kaakjes op elkaar en keek waar hij vandaan kwam. Hij zag de volgende op hem af razen wat enkele bomen mee nam, hij maakte een kleine tipy van steen waardoor hij bedekt zat en eventueel terug kon aanvallen. Hij besloot om een Quake te gebruiken, het zou hopelijk de vijand van zijn been halen. De grond begon in een area van 30 meter stevig te trillen tot er een M.A.G. van 4 bereikt was. De tipy werd echter afgebrokkeld erdoor en Chopper stond stevig in zijn schoenen. Echt een vechter was hij niet en waarom hij dit nu moest meemaken wist hij niet. “Wie ben je?!” Sprak hij boos, hij keek om zich heen maar zag niemand. Hij veranderde naar zijn heavy point en was nu een mens grootte. Hij kon beter aanvallen in deze vorm. Een harde klap kwam van achter en wederom schoof chopper een aantal meters over de grond. Licht kwam er bloed van de schaafwond af. Hij zag nogsteeds niemand en keek weer om zich heen. “Sandstorm!” Riep hij luid en de aarde rond hem heen werd iets losser, het begon heen en weer te bewegen tot het overal en nergens heen waaide. Nu zag hij waar de gestalte stond maar schrok even. In deze vorm was hij 1.80M maar dat voor hem stond was denk wel het dubbelen. Er werd naar hem uitgehaald en dit keer kon hij het zien aankomen en maakte een Brick wall. Het zorgde ervoor dat Chopper meer tijd kreeg en kon wegduiken. Een gat was in de grond geslagen en liet de aarde even trillen. Hij wist dat hij dit niet kon winnen, hij zou nooit sterk genoeg ervoor zijn. De muren liet hij om het gestalde heen gaan waar hij waarschijnlijk geen schijn van kans had om uit te komen, wie was dit en waarom zat het zo dicht bij de school. Een vreselijke putlucht werd ruikbaar en Chopper deed zijn neus dicht. Hij wuifde met zijn hand. “You smell!” Sprak hij klagend en het was niet de meest getime’de tijd. Hij werd vastgegrepen en in de lucht gegooid, zijn aarde spells zouden nooit dichtbij genoeg komen om hem op te vangen of iets in die trant. In de lucht pakte hij een gele bal, deze hield hij tussen zijn hoefjes. Deze liet hij in zijn mond vallen en beet deze in een keer kapot. “ Guard… point!” en hij werd net een ontploft schaap wat de schade van de val zou breken. Hij werd echter naar de grond geslagen en door de klap werden zijn ogen haast direct naar achteren gerold. Doordat hij in zijn Guard point zat werd de meeste schaden opgenomen, maar de klap was te hard aangekomen. Chopper liet een kreun dat langzaam wegstierf. Nog een paar bomen vielen om waar het monster liep en de kapotte bomen lieten een spoor achter. Chopper lag op een deel waar alle bomen weg waren. Hij was weer een klein geworden en kroop een groot deel tot hij ergens in de bosjes lag. Her en der had hij wonden van de klap en had een bloedspoor achtergelaten tot waar hij nu lag. Zijn vel zag er niet meer uit, het er daar was het geschaafd en een straaltje bloed liep zelfs langs zijn hoofd. De kon het geval nogsteeds in de buurt horen en Chopper was al 2 dagen niet te zien op de acedemy zelf.

Chopper had al een paar dagen niet op de Academie op komen dagen. Het was een lastig iets sinds hij vast zat in het duistere bos. Ergens diep achter in het bos lag hij nu op de grond. Een druppelend bloedspoortje liep tot een diertje dat half verscholen tussen de bosjes lag. Zijn vacht was her en daar korter dan de rest, het zag er gehaafd uit. Wondjes had hij op zijn lichaam en een spoortje bloed sijpelde steeds wat meer naar beneden tot het op de grond drupte. Het drupte langs zn hoofd naar beneden. Hij lag op zn buik met armen languit boven hem, hij hoorde een doffe klap naast hem, kon het niet plaatsen en had niet veel kracht meer op het moment in zijn armen. De effect van die eerste Rumble Ball had al iets effect op zn lichaam. Hij hoorde haar wel maar reageerde er eerst niet op. Wat later kwam hij overeind, zn hoed zat een gat in het hoekje. Zn linker gewei was ondanks het ijzeren plaatje weer afgebroken.
“Ohaio” * kreeg hij er eerst beetje moeilijk uit, hij hijgde lichtjes. “Tony Tony Chopper. Adviseur Aarde.” Sprak hij wat kortaf en haalde het rugzakje van zn rug, hij pakte er wat verband uit en andere middeltjes, hij had nooit gedacht dat hij deze zelf moest gaan gebruiken. Hij deed wat jodium op een watje en depte op zn knie. Kort ‘flinchde’ hij. Het deed pijn, maar het moest wel schoon worden. Vervolgens beplakte hij zichzelf met pleisterd en bond de grootste wondjes met verband. Zn hoofd kwam hij echter niet goed bij en liet het na heel wat gezeur voor wat het was. Hij richte zijn ogen naar de vrouw. Hij merkte nu echter dat hij niet zo heel beleefd was geweest. Met moeite stond hij op en kreunde zacht van de pijn. Hij liep tot voor de vrouw en ging daar rustig zitten. “Mijn naam is Tony Tony Chopper, 15 jaar oud, zover ik me herinner… ben de tel kwijt… Ik ben de adviseur van het Aarde.” Sprak hij met een lichte trilling nog in zijn stem. “Leuk U te ontmoeten Mevrouw Summer. “ De rust die ze net hadden werd al snel weer verstoord, een slag miste hun op een haar na, de grond daar was alweer ingedeukt. Chopper’s reacties waren snel. Hij maakte van steen een paar stenen muren en het leek iets te werken. Chopper veranderde naar zn menselijke vorm, de verbandjes bleven gewoon zitten, het rekte mee doordat het rekverband was. “DIG!” Al snel vormde zich een tunnel de grond in en Chopper trok Summer mee de grot in, na een groot stuk rennen met Summer achter zich aan liet hij de tunnel weer boven eindigen. Chopper rende eruit als zijn Chibi form en de tunnel sloot zich automatisch na hun beide. Uitgeput liet hij zich op zn rug vallen en haalde snel adem. “I have… No idea who or what… been stuck for like 3 days now..” Sprak hij uit.